03-19-2016, 11:14 AM
(آخرین ویرایش: 03-19-2016, 11:53 AM، توسط saeed aghababaee.)
بر بلندای ساختمان‌های سر به فلک کشیده شهر، سبک‌بالانه حرکت میکنم و تن خویش بر تن آسمان می‌سایم. آسمان قلمرو امن و مرا یاری‌رسان است تا مثل شاهینی تیزپرواز و تیزچشم اهداف خود را بر روی زمین نظاره‌گر باشم و در کمین موقعیتی برای پاک کردن زمین از شر یک فاسد دیگر و یک دشمن قسم‌خورده بمانم. سنتی که سال‌ها پیش از من اجدادم و برادران و خواهرانم آن را به جا آورده‌اند و باشد که تا نابودی تمامی دشمنان، یعد از من نیز این مسیر ادامه یابد و نام اساسین‌ها جاودانه و تمپلارها در دفتر بدنامان تاریخ حک شوند. آری ما اساسین هستیم و کیش و آیینمان قتل است اما نه قتل انسان‌های بی‌گناه بلکه از بین بردن کسانی که مرگ، کمترین مجازات برای آن‌هاست و در ملغمه‌ای از فساد غوطه‌ورند. اگرچه سودای مرگ به همراه داریم ولی در راستای نیت خیر خود قصد داریم تا زمین را از جور و ظلم و فساد تمپلارها پاک کنیم، وظیفه‌ای سخت و طاقت‌فرسا که نیاز به مبارزانی دارد که روح خود را نیز در گرو اصول و عقایدشان در میدان مبارزه می‌گذارند. آری من یک اساسین هستم، سوداگر مرگم اما با اهدافی درست…
Assassin’s Creed II به واقع یک تجربه جادویی بود و طوری بازی‌باز را در اتمسفر و فضای خود قرار می‌داد که تنها تعداد کمی از عناوین قادر به انجام این کار هستند. این بازی نه تنها بهترین عنوان سری Assassin’s Creed تا کنون می‌باشد (و البته با سالانه شدن این سری ممکن است تا همیشه هم برترین باقی بماند!) بلکه یکی از برترین عناوین نسل هفتم بازی‌های رایانه‌ای و البته یکی از بهترین عناوین جهان آزاد ساخته شده در تاریخ بازی‌های رایانه‌ای نیز هست. Assassin’s Creed II یک مثال و الگوی بارز برای چگونه ساخته شدن یک دنباله می‌باشد و عنوانی است که بدون هیچ گونه عذر و بهانه‌ای باید در لیست و آرشیو هر دارنده PS3 و Xbox 360 وجود داشته باشد وگرنه آن شخص ضرر بزرگی کرده است.
شخصیت هایی یادآور ساعت‌ها لذت و خاطره…
بدون شک سری عناوین محبوب و پر‌طرفدار Assassin’s Creed یکی از برترین فرنچایزهای دو نسل اخیر بازی‌های رایانه‌ای محسوب می‌شود و با وجود فراز و نشیب‌های زیادی که د ر مسیر خود از آغاز تاکنون داشته است باز هم توانسته تا محبوبیت خود را بین بازی‌بازان حفظ کرده و آن‌ها را مجاب به انجام تک‌تک نسخه‌های این سری کند. با این که در برخی نسخه‌های جدیدتر این سری شاهد مشکلاتی واقعا نا‌امید کننده بوده‌ایم و برخی نسخه‌ها در حد و اندازه‌های نام این سری ظاهر نشده‌اند اما باید قبول کرد که نسخه‌هایی که ما از آن‌ها به عنوان ضعیف یاد می‌کنیم تنها در برابر عناوین قدرتمند خود این سری ضعیف‌تر هستند و در مقایسه با سایر عناوین هم‌سبک شاید از بسیاری از آن‌ها برتر و زیباتر باشند. بسیاری از شیرین‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین لحظات و خاطرات بازی ما با نسخه‌های گوناگون این سری رقم خورده است و اگر چه یوبیسافت در این اواخر سیاست پول دوستانه‌ای را در مورد این سری در پیش گرفته است اما ما باز هم از تجربه سالیانه این بازی لذت می‌بریم و شاید در ته دلمان از بازی کردن هر ساله یک نسخه از این سری ناراضی نباشیم.
فرنچایز Assassin’s Creed دارای پتانسیلی بی‌نهایت بالا برای خلق عناوینی زیبا و بی‌نظیر است و در نسخه‌هایی که سازندگان از این پتانسیل استفاده کرده‌اند شاهد خلق یک Masterpiece یا به قول خودمان شاهکار بوده‌ایم ولی در بعضی نسخه ها نیز یوبیسافت از این پتانسیل بهره خوبی نبرده است و تجربه‌ای متوسط (برای نام این سری) و البته باز هم لذت‌بخش را برای ما به ارمغان آورده است.
شما چند نسخه را در آرشیو خود دارید؟ کدام‌ها را بازی کرده‌اید؟
همان‌طور که اطلاع دارید جدیدترین نسخه از این سری با نام Assassin’s Creed Syndicate در پاییز سال ۲۰۱۵ منتشر شد و موفقیتی نسبی را نیز کسب کرد و سرانجام با امتیاز متای ۷۸ به کار خود پایان داد. با این که سری Assassin’s Creed تقریبا تبدیل به یک فرنچایز سالیانه شده بود و گاها سالی ۲ نسخه از آن نیز منتشر میشد، اما سازندگان این سری در یوبیسافت طی تصمیمی که به نظر درست و منطقی می‌رسد اعلام کردند که در سال ۲۰۱۶ عنوانی از این سری منتشر نخواهد شد و آن‌ها قصد دارند تا تحولی عظیم در این فرنچایز ایجاد کنند. به همین بهانه تصمیم گرفتیم تا نگاهی کلی به این فرنچایز محبوب بیاندازیم و برترین عناوین خط اصلی این سری را به ترتیب کیفیت رتبه‌بندی نماییم تا برترین نسخه‌های این سری مشخص گردند. در این لیست تنها عناوین اصلی سری که برای کنسول‌های خانگی و PC عرضه شده‌اند و به شکل فیزیکی نیز انتشار یافته‌اند را به حساب آورده‌ایم و عناوین فرعی و دانلودی را قرار نداده‌ایم. لازم به ذکر است که این رتبه‌بندی بر اساس نظر نویسنده می‌باشد و ممکن است که نظرات شما دوستان عزیز در خصوص رتبه نسخه‌های مختلف، متفاوت باشد و ترجیح می‌دهید تا ترتیب دیگری را شاهد باشید. بسیار خرسند و خوشحال خواهم شد که از نظرات شما پیرامون این موضوع آگاه شوم و با هم به بحث و بررسی در این مورد بپردازیم.
بیشتر از این وقت شما را نمی‌گیرم و از شما عزیزان و دوستان عزیز گیمفایی دعوت میکنم تا در ادامه مطلب شاهد لیست برترین عناوین فرنچایز Assassin’s Creed و ارائه توضیحاتی در خصوص هر نسخه باشید تا هرچه بیشتر این سری محبوب و دوست‌داشتنی را بشناسیم و با مرور خصوصیات عناوین مختلف این فرنچایز هم خاطراتی شیرین برایمان یادآوری گردد و با بینشی دقیق تر و تازه تر به استقبال عناوین بعدی این سری در آینده برویم و یا اگر قصد بازی کردن نسخه‌ای از این سری را داریم با مطالعه این مطلب بتوانیم بازی خود را انتخاب کنیم.
۹ – ASSASSIN’S CREED REVELATIONS
Assassin’s Creed: Revelations
عنوان Assassin’s Creed: Revelations واقعا بازی بدی نبود و اتفاقا لذت‌بخش نیز بود و حتی در زمان انتشار خود نیز بر خلاف چندین نسخه از عناوین جدیدتر این سری، اصلا دارای باگ و مشکلات دردرسر‌ساز نبود و صیقل‌یافته به نظر می‌رسید. بر خلاف عناوین جدیدتر این سری، بازی دارای مکانیک‌های تاریخ گذشته نبود. بر خلاف عناوین جدیدتر سری، این عنوان از طراحی مراحل کهنه و قدیمی شده رنج نمی‌برد اما موضوع این جاست که Assassin’s Creed: Revelations هیچ کاری را آن‌قدر خوب و کامل انجام نمی‌داد که تبدیل به یک ستون محکم در بازی شود.
Ezio Auditore محبوب ترین شخصیت این فرنچایز
بازی دارای هدف و زمینه کاملا مشخصی نبود و همچنین انجام یک سری کارهای مبهم و تکرار شونده نیز باعث شده بود تا روند پیشروی در بازی شدیدا به وقفه بیافتد و حتی به قتل برسد! (ساختن بمب و دفاع از قلعه). از لحاظ داستان‌سرایی و روایت قصه، این بازی معنای واقعی پر کردن داستان و کش‌دادن آن است و تا حد امکان، حرکت از نقطه پایانی شاهکاری به نام Assassin’s Creed II را به تاخیر می‌انداخت.
Assassin’s Creed: Revelations شایسته تقدیر نیز هست، زیرا یکپارچه‌سازی داستان Ezio و Altair را بسیار خوب انجام داده است و بی‌نهایت عالی، آن‌ها را در جهت نتیجه‌گیری و به سرانجام رساندن خوشایند داستان Ezio و شروع زمینه‌سازی برای نسخه سوم بازی، در هم تنیده است . Revelations عنوانی است که اگر تنها و تنها مقداری بیشتر در زمینه‌های مختلف مخصوصا گیم‌پلی بهتر عمل می‌کرد (البته منظور این نیست که اکنون عملکرد بدی دارد، فقط این را می گویم که اگر بهتر و با برنامه تر از آن ها استفاده می شد)، بازی قطعا اکنون در رتبه نهم جای نداشت و در جایگاه بهتری بود.
۸ – ASSASSIN’S CREED III
Assassin’s Creed III
Assassin’s Creed III قبل از انتشار و روی کاغذ بی‌نظیر به نظر می‌رسید. یک تم و زمینه داستانی عالی (انقلاب آمریکا)، یک شخصیت با پتانسیل بالا (یک بومی آمریکایی که درگیر جریانات استقلال آمریکا و جنگ‌های دریایی بین Assassin ها و تمپلارها می‌شود)، بهبودهای اساسی در مکانیک‌های کلی سری که به نظر تاریخ گذشته می‌رسیدند، بزرگترین نقشه در سری و همچنین کلی کار برای انجام دادن در بازی. اما بازی در عمل چیز دیگری از آب در آمد و تبدیل به یکی از عناوین ناامیدکننده در این سری شد (البته در مقایسه با دیگر نسخه های این سری، وگرنه به طور کلی بازی زیبا و جذاب بود).
سیستم راه رفتن و دویدن جدید بازی مشکل‌ساز بود چون دویدن و بالا رفتن هر دو روی یک دکمه قرار داده شده بودند، مبارزات بازی با اضافه شدن اسلحه‌های گرم شکل سنگین و خشکی به خود گرفته بودند، طراحی مراحل ایراداتی داشت و بازی از تکیه بیش از حد بر گوش ایستادن و تعقیب کردن و ردیابی کردن رنج می برد، قدم زدن و راه رفتن فاجعه بود تازه با یک آموزش ۱۰ ساعته! و البته باید اشاره کرد که بازی در زمان انتشار بسیار پر باگ و مشکل‌دار بود. به طور کلی تمام موارد به کار رفته در بازی ناقص بودند و هیچ‌یک از المان‌ها و مکانیک‌های به کار رفته در بازی درست پرداخت نشده بودند.
Connor Kenway پتانسیل بیشتری داشت اما…
با وجود تمام موارد گفته شده، Assassin’s Creed III هم‌چنان عنوانی است که واقعا ارزش بازی کردن را دارد و همان‌طور که گفته شد در مقایسه با دیگر نسخه‌های این سری ضعیف عمل کرد وگرنه بازی زیبا و جذابی است. فضا و اتمسفر بازی فوق‌العاده بود، مبارزات بازی جزو برترین‌ها در تمام سری بود و از همه مهم‌تر این که مبارزات دریایی را به این فرنچایز آورد که شاید برترین اتفاقی است که تاکنون در سری Assassin’s Creed رخ داده است. Assassin’s Creed III شاید عنوان شاخص و زیباترین بازی در نسل خود نیست اما همیشه ارزش تجربه کردن را دارد.
۷ – Assassin’s Creed
Assassin’s Creed
بازی اصلی Assassin’s Creed که قدیمی‌ترین نسخه و در واقع نقطه آغازین این فرنچایز محسوب می‌شود دارای موارد تکراری و اعصاب خرد‌کن و همچنین گیم‌پلی محدودی بود اما نکته مهم این است که وقتی به زمان انتشار آن می‌نگریم می‌بینیم که در آن زمان هیچ عنوانی شبیه به آن وجود نداشت و اولین عنوان با این حال و هوا و مکانیک‌ها بود که منتشر میشد و همین بازی را تبدیل به یک اسطوره کرد. حتی با وجود تکراری شدن و کمبود کارهای انجام دادنی در بازی، این عنوان توسط استایل مخفی‌کاری و کشتن منحصر به فرد خود (در آن زمان) که بر المان های واقعی Assassinate کردن تاکید داشت (جمع آوری اطلاعات از هدف، برنامه‌ریزی قتل، قتل هدف، گریختن از مهلکه) به همراه سیستم روان و خوش‌دست پارکور و حرکت کردن سریع و همچنین جو و اتمسفر تاریخی معتبر و دقیقا پیاده سازی شده‌ای که در سراسر بازی وجود داشت، توانست تحسین همگان را برانگیزد و تبدیل به یک سمبل و یک نماد برای آغاز یک فرنچایز موفق و منحصر به فرد گردد.
Altair ibn La Ahad نخستین و یکی از باجذبه‌ترین شخصیت‌های اصلی این فرنچایز…
نکته مهم دیگر در مورد این بازی داستان آن بود که بازی را به یک رمان تکنیکی گرافیکی زیبا تبدیل کرده بود و در بازار بازی‌های رایانه‌ای در آن زمان چیزی شبیه به آن وجود نداشت. روند داستان‌گویی بازی سریعا بازی‌باز را غرق در دنیای خود می‌کرد و با بیان داستان دزموند مایلز که در یک ساختمان به اسارت گرفته شده و متهم به یک توطئه تاریخی شده است، بازی‌باز را شیفته خود و تشنه‌تر برای ادامه داستان بازی می‌کرد. تجربه بازی Assassin’s Creed در حال حاضر یک تجربه زجرآور است ولی در زمان خود واقعا بی‌نظیر و فوق‌العاده بود.
۶ – Assassin’s Creed: Rogue
Assassin’s Creed: Rogue
بیچاره Assassin’s Creed: Rogue!. این عنوان واقعا بازی زیبایی بود ولی بدشانسی آورد و زیاد مورد توجه قرار نگرفت. Assassin’s Creed: Rogue که آخرین بازی ۳ گانه Assassin’s Creed III محسوب می‌شود به همراه هایپ وحشتناک بازی Assassin’s Creed: Unity منتشر شد و در واقع در این هایپ غرق شد و مورد توجه اکثریت قرار نگرفت، علی‌رغم این که واقعا بازی زیبایی بود. البته باید به این اشاره کرد که تمام مواردی که در بازی وجود داشت احساسی را کاملا مشابه و بدون هیچ تغییری نسبت به بازی Assassin’s Creed IV: Black Flag به ما منتقل می‌کرد بدون این که هیچ نکته جدیدی را به آن افزوده باشد و این نیز یکی از دلایل کمتر توجه شدن به این بازی بود. بسیاری از افراد این عنوان را نخریدند چون با خود می گفتند اگر بیشتر Black Flag می‌خواستیم که خود Assassin’s Creed IV: Black Flag را بیشتر بازی می‌کردیم که واقعا عظیم و بی‌نظیر بود.
اساسینی که تمپلار شد… بی‌تربیت!
اگر بخواهیم به صورت کلی به دلایل زیاد موفق نشدن بازی Assassin’s Creed: Rogue اشاره کنیم باید گفت: ضعف فضاسازی و اتمسفر، ضعف مفرط در بازاریابی این عنوان و انتشار بر روی پلتفرم‌های نسل هفتم در حالی که پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان در کانون توجه بودند و یک نسخه جدید از این فرنچایز هم برای نسل هشتم با هایپ زیاد وجود داشت. حیف شد! چون واقعا بازی جذابی بود. اگر شانسش را دارید حتما آن را تجربه کنید و در غیر این صورت امیدوار باشید تا یوبیسافت آن را برای نسل هشتم هم منتشر نماید، چیزی که این روزها اصلا از هیچ شرکتی بعید نیست.
۵ – Assassin’s Creed: Unity
Assassin’s Creed: Unity
می‌توانیم صحبت در مورد این نسخه را با غر زدن و نالیدن از باگ‌ها آغاز کنیم که البته درست نیز هست اما بیایید یک بار برای همیشه این موضوع را تمام کنیم. تمام باگ‌های زمان عرضه Assassin’s Creed: Unity (که اکنون اکثرشان رفع شده‌اند) به کنار، ولی این بازی واقعا زیبا و فوق‌العاده بود. بازی جاه‌طلبی خیره کننده‌ای داشت، تکامل طراحی هسته و پایه‌ای سری را که از سال ۲۰۰۹ و بازی Assassin’s Creed ۲ تقریبا دست‌نخورده باقی مانده بود را با خود به همراه آورد، سیستم گیم‌پلی جدید این عنوان در بازی Co op که به صورت وارد شدن/ خارج شدن از بازی بود بسیار عالی بود، زمینه و تم کلی بازی که در دوره انقلاب فرانسه رخ می‌داد بی‌نظیر بود، یک محیط سندباکس فوق‌العاده و وسیع در پاریس انقلابی، و همچنین داستان‌گویی متفاوت از سایر نسخه‌های سری Assassin’s Creed با نبردها و درگیری‌هایی بزرگ‌تر و تاکید بر اثرات متقابل شخصیت اصلی بازی در داستان. از طراحی شاهکار و نبوغ‌آمیز پاریس نیز نباید گذشت که به بهترین شکل ممکن انجام شده بود.
Assassin’s Creed: Unity البته از مشکلات زیادی نیز رنج می‌برد و حتی اگر باگ‌ها را اصلا در نظر نگیریم باز هم نقشه و سیستم چک کردن ماموریت‌ها در بازی گیج‌کننده و بیش از حد شلوغ بود، کمپین اصلی بازی طراحی ماموریت‌های ضعیفی داشت و مخفی‌کاری بازی وحشتناک بود. تاکید سازندگان بر بخش چند‌نفره در جای‌جای طراحی مراحل و ماموریت‌های بازی به چشم می‌خورد که باعث ضعیف شدن بخش تک‌نفره بازی که در حقیقت قرار است فرم اصلی Assassin’s Creed باشد شده بود.
این آرنو بیچاره تا یه مدت واسه این که به خاطر باگ‌ها اذیتش نکنن از خونه نمی‌اومد بیرون!
در مجموع Assassin’s Creed: Unity نیز مانند اکثر عناوین این لیست که تاکنون به آن‌ها اشاره کردیم مخلوطی از نکات مثبت و منفی است. چیزهایی که در بازی خوب است، به بهترین شکل خوب است و عالی کار شده‌اند (مانند جاه‌طلبی و جسارت سازندگان در ایجاد تغییر المان‌های کهنه سری در ابن نسخه) اما از طرفی دیگر بازی ضعف‌های بارز زیادی نیز دارد که از ارزش آن کاسته‌اند. ولی یک نکته کاملا شاخص است و آن این است که یونیتی عنوانی است که تجربه آن (البته با اعمال پچ‌های بازی) به همه علاقمندان این سری شدیدا توصیه می‌شود و یکی از برترین بازی‌های منتشر شده در این فرنچایز است که البته می‌توانست خیلی بهتر از اینها باشد ولی مشکلاتش کار دستش داد.
۴ – Assassin’s Creed Syndicate
Assassin’s Creed:Syndicate
Assassin’s Creed Syndicate جدیدترین نسخه از این فرنچایز محبوب محسوب می‌شود که در اواخر سال میلادی گذشته منتشر شد و بازی‌بازان را به لندن ویکتوریایی و عصر انقلاب صنعتی برد. جایی که شما در نقش یک برادر و خواهر از فرقه اساسین‌ها قرار می‌گرفتید و بایستی به مانند همیشه با انواع روش‌های مختلف با تمپلارها مبارزه می‌کردید و آن‌ها را در انجام نقشه‌های خود بر ضد اساسن‌ها ناکام می‌گذاشتید. در این بازی یوبیسافت که از مشکلات زمان انتشار نسخه یونیتی درس گرفته بود، اشتباه خود را تکرار نکرد و بازی در زمان لانچ کاملا روان و صیقل یافته بود و شاهد یک Assassin’s Creed نسل هشتمی با گرافیکی چشم‌نواز و گیم‌پلی بهینه بودیم که می‌توانست طرفداران را راضی نگاه دارد.
[img=0x0]https://gamefa.com/wp-content/uploads/2016/03/assassins_creed_syndicate_twin_assassins-wide-e1457773226921.jpg[/img]برادر و خواهری قدرتمند و با جذبه…
این عنوان تقریبا در تمامی بخش ها موفق عمل کرد و ضعف‌های اندکی داشت که در مقایسه با نکات مثبت بازی کاملا قابل چشم‌پوشی بودند. گیم‌پلی روان و جذاب، موسیقی زیبا، گرافیک فنی و هنری عالی و روایت داستانی زیبا به همراه شخصیت‌پردازی مطلوب دست به دست هم دادند تا بعد از شکست یونیتی (که تنها از نظر فنی شکست خورد و آن هم با آپدیت حل میشد) دوباره شاهد یک Assassin’s Creed فوق‌العاده باشیم که بی‌شک بعد از ۳ نسخه برتر بدون چون و چرای سری، مکان چهارم برترین‌ها را در این فرنچایز با قاطعیت به خود اختصاص دهد. بازی تنها ایرادات کمی در بخش کنترل شخصیت و کالسکه‌رانی داشت و البته به عنوان یک نکته منفی می‌توان گفت پیشرفت گرافیکی اندکی را نسبت به نسخه یونیتی به خود دیده بود. در مجموع Assassin’s Creed Syndicate عنوانی بسیار زیبا و جذاب است که تجربه آن علاوه بر علاقمندان سری، برای کسانی که می‌خواهند در نسل هشتم تازه این سری را اغاز کنند نیز فوق‌العاده لذت‌بخش است.
۳ – Assassin’s Creed: Brotherhood
Assassin’s Creed: Brotherhood
وقتی که یک بازی از فرنچایز Assassin’s Creed خوب باشد یعنی با یک عنوان بی‌نظیر طرف هستیم و خوب بودن یک نسخه از این سری یعنی یک بازی عالی و فوق‌العاده و هیچ عنوانی مثل Assassin’s Creed: Brotherhood این را نشان نمی‌دهد، عنوانی که شاید یکی از برترین بازی‌های جهان آزاد تاریخ باشد. این بازی که یک سال پس از شاهکاری به نام Assassin’s Creed II منتشر شد تقریبا در همه زمینه ها جد خود را گسترش داده بود و این کار را به شیوه‌ای معقول نیز انجام داده بود، یعنی بهبودهایی که در این نسخه اعمال شده بودند به هیچ وجه بیهوده نبودند و اتفاقا همگی مهم و معنی‌دار و لازم بودند و باعث شدند تجربه این بازی بسیار جذاب گردد. تم داستانی جذاب و پر کشش در شهر رم، مکانیک جذاب انجمن برادری، ادامه دادن داستان جذاب شخصیت محبوب Ezio، دشمنان و شخصیت منفی‌هایی عالی در قالب خانواده Borgia، برخی طراحی ماموریت‌های بی‌نظیر در این فرنچایز، موسیقی باورنکردنی و بالانس فوق العاده فعالیت‌های جانبی بازی که اصلا جنبه ی اجبار نداشتند و گویا همگی به داستان اصلی بازی متصل بودند و باعث می‌شدند تا کوچک‌ترین نقاط و گوشه کنار نقشه را با شوق و شوق و ذوق جستجو و اکتشاف کنیم، همه و همه باعث شدند تا یک عنوان بی‌نقص خلق گردد. در حقیقت در تمام نسخه‌های این فرنچایز شاید این قوی‌ترین و بهترین انتشار باشد. هیچ یک از المان‌های این بازی نقصی نداشتند و حتی بخش چند‌نفره نیز واقعا عالی و بی‌نظیر بود.
از پسری شوخ و شیطان و اهل بوق‌بازی! تا اساسینی قدرتمند و فوق‌العاده
بدون شک Assassin’s Creed: Brotherhood که در لیست ما در جایگاه سوم قرار دارد هیچ کم و کسری برای قرار داشتن در رتبه اول نیز ندارد و فقط فرعی بودن آن باعث شده است تا در جایگاه سوم قرار بگیرد اما بدون هیچ شک و تردیدی تجربه آن را به همه بازی‌بازان توصیه میکنم زیرا حتی امروز که ۵ سال از انتشار آن می‌گذرد هنوز هم فوق‌العاده جذاب و بی‌نظیر است و بهترین جلوه‌های این فرنچایز را برای شما نمایش میدهد.
۲ – Assassin’s Creed IV: Black Flag
Assassin’s Creed IV: Black Flag
بدون هیچ تردیدی Assassin’s Creed IV: Black Flag سرگرم‌کننده‌ترین نسخه در این فرنچایز است و بزرگترین دلیل پیروزی آن نیز المان‌های چذاب و نقش‌آفرینی گونه هدایت کشتی و نبردهای دریایی بی‌نظیر بود. این عنوان که داستان یک دزد دریایی Assassin به نام Edward Kenway را روایت می‌کند المان‌های سنتی این سری را با روش خود به فرمان در آورده است تا عنوانی را به ما هدیه دهد که به راحتی توانسته لقب جذاب‌ترین و سرگرم‌کننده ترین نسخه این سری را به دست آورد.
بخش نبردهای دریایی بازی Assassin’s Creed III که در آن بازی حکم فعالیتی جانبی را داشت در این نسخه بسط داده شده است و ستون فقرات و پایه ی اصلی Black Flag را شکل داده‌اند. مسیر یابی و سفر در دریا و همچنین مبارزات دریایی در بازی با کنترلی خلاقانه و استادانه به بهترین شکل در دسترس شما هستند و البته در قسمت خارج از کشتی و روی زمین نیز حرکات مختلف مثل راه رفتن و دویدن و مبارزات این نسخه بی‌نقص کار شده است. همچنین Assassin’s Creed IV: Black Flag نقشه‌ای عظیم برای گشت و گذار و اکتشاف را در اختیار ما قرار می دهد که بزرگترین در این فرنچایز است و تمام المان‌هایی که شما از یک بازی Assassin’s Creed می‌خواهید را برای شما به همراه دارد. هیچ کمبودی در کارها و فعالیت‌های انجام دادنی در بازی وجود ندارد و تقریبا بر خلاف اکثر نسخه‌های این سری، انجام فعالیت‌های جانبی به بدنه اصلی بازی متصل است و انجام دادن آن‌ها بسیار جذاب است. این فعالیت‌های جانبی در حقیقت یکی از برترین بخش‌های بازی نیز هستند و شکار وال، جستجوی گنج در جزیره‌ای دور افتاده، جستجوی معابد باستانی Mayan، حمله به کشتی‌های دیگر و شکست دادن آن‌ها و سپس تصرف مواد اولیه مورد نیاز خود و به خدمت در آوردن خدمه آن‌ها برای کشتی خود، همه و همه از جذاب‌ترین بخش‌های این بازی شگفت‌انگیز هستند.
Edward Kenway بی‌خیال ترین Assassin در سرگرم کننده ترین عنوان این سری
Black Flag البته قدم‌های اشتباهی نیز برداشته بود که همه آن‌ها مربوط به بخش Assassin’s Creed گونه بازی بودند. تاکید شدید و خسته‌کننده بر ماموریت‌های تعقیب و گوش ایستادن و مکانیک‌های تاریخ گذشته مخفی‌کاری به پیکره بازی ضربه زده‌اند ولی با این وجود نیز Assassin’s Creed IV: Black Flag از آن‌ها جان سالم به در می‌برد و با یک روایت داستان شگفت‌انگیز و درگیر کننده (که شاید برترین نتیجه‌گیری را در تاریخ این فرنچایز تاکنون دارد) موفق می‌شود تا تجربه‌ای منحصر به فرد و فوق سرگرم‌کننده را برای ما به ارمغان آورد.
۱ – Assassin’s Creed II
Assassin’s Creed II
خودتان هم خوب می دانید که نیازی نبود شماره اول لیست برترین عناوین فرنچایز Assassin’s Creed را چک کنید زیرا همه ما می دانیم که چه عنوانی در جایگاه نخست قرار دارد. Assassin’s Creed II یک درخشش یکپارچه و دائمی در این فرنچایز است، عنوانی که هنوز هم پس از ۶ سال و انتشار ۸ نسخه دیگر از این سری، ارزش بارها و بارها تکرار را دارد و فرمول موفق آن قابل استفاده است. می‌دانید به چه دلیل؟ زیرا که Assassin’s Creed II یک شاهکار است.
این عنوان به راحتی یکی از برترین بازی‌های جهان آزاد است که تاکنون ساخته شده است و به جای یک نقشه، ۳ نقشه به ما برای بازی کردن میدهد که فضا و حال و هوای عصر رنسانس در ایتالیا کاملا در آن‌ها مشهود است. Ezio همچنین برترین و محبوب‌ترین پروتاگونیست سری است و دنبال کردن ماجراهای او از بدو تولد تا پایان سفرش برای انتقام، به بهترین و درگیر‌کننده ترین شکل ممکن نوشته شده است. موسیقی بازی بی‌نظیر بود و بازی بی‌نهایت زیبا. مکانیک های بازی… وای که چه مکانیک‌هایی! Assassin’s Creed II کاملا به قول نسخه اول و اوریجینال بازی وفا کرد، تا حدی که گویی بازی اول تنها یک دموی پروتوتایپ تکنیکی بوده است تا زمانی که بازی Assassin’s Creed II سرانجام منتشر گردد. حرکت کردن و راه رفتن و دویدن و بالا رفتن از ساختمان‌ها فوق‌العاده عالی و در دسترس طراحی شده بود، مبارزات بازی بسیار جذاب بود، تکرار بسیار زیاد در نسخه اول بازی توسط طراحی بسیار متنوع ماموریت‌ها در این نسخه رفع شده بود، بهترین شکل و روند قتل (Assassination) در کل این سری را در این نسخه شاهد بودیم و همچنین تعداد بسیار زیادی ماموریت جانبی که در بدنه بازی حل شده بودند و انجام دادنشان بسیار جذاب و سرگرم کننده بود باعث شده بودند تا یک شاهکار شکل بگیرد که از هیچ نظر ایراد خاص و عمده‌ای بر آن وارد نبود.
Assassin’s Creed II، صدر نشین نیم‌فصل اول! ببخشید، صدرنشینی با اکثریت آراء
Assassin’s Creed II به واقع یک تجربه جادویی بود و طوری بازی‌باز را در اتمسفر و فضای خود قرار می‌داد که تنها تعداد کمی از عناوین قادر به انجام این کار هستند. این بازی نه تنها بهترین عنوان سری Assassin’s Creed تا کنون می‌باشد (و البته با سالانه شدن این سری ممکن است تا همیشه هم برترین باقی بماند!) بلکه یکی از برترین عناوین نسل هفتم بازی‌های رایانه‌ای و البته یکی از بهترین عناوین جهان آزاد ساخته شده در تاریخ بازی‌های رایانه‌ای نیز هست. Assassin’s Creed II یک مثال و الگوی بارز برای چگونه ساخته شدن یک دنباله می‌باشد و عنوانی است که بدون هیچ گونه عذر و بهانه‌ای باید در لیست و آرشیو هر دارنده PS3 و Xbox 360 وجود داشته باشد وگرنه آن شخص ضرر بزرگی کرده است.
![[تصویر: iya6_thumb-1920-546659.jpg]](http://uupload.ir/files/iya6_thumb-1920-546659.jpg)
.gif "S0 (62)")
![[تصویر: 76561198355324646.png]](http://steamsignature.com/card/0/76561198355324646.png)
.gif "S0 (74)")
![[تصویر: ceb35c2332302.jpg]](http://opload.ir/im/10m95/ceb35c2332302.jpg)
![[تصویر: e4f7_3ea4f3ff8d45616e224e2b324bba4603.png]](http://uupload.ir/files/e4f7_3ea4f3ff8d45616e224e2b324bba4603.png)
![[تصویر: Firewatch2-300x169.jpg]](http://www.yasdl.com/wp-content/uploads/2016/02/Firewatch2-300x169.jpg)
.gif "S0 (29)")