12-16-2014, 05:44 PM
سلام به همه ی دوستان این نقد از خودمه و همینطور اولین باری هست که یه بازی رو نقد می کنم لطفا نظراتتون رو دربارش بگین و بگید چطوری میتونم بهتر بنویسم.متاسفانه از داستان چیز زیادی نفهمیدم و هر چی خودم فهمیدم نوشتم .ممنون
ترس حسی اشناست که ما کم و بیش در زندگی خود با ان سر وکار داریم اگر حس هارا ب 2 قسمت خوب و بد تقسیم کنیم قطعا ترس در گروه بد جای میگیرد اما به راستی چرا ما دوست داریم بترسیم؟؟چرا برخی دیوانه ی ترس هستند؟؟؟؟(پاسخ به عهده ی شما)
سال ها پیش فردی ب نام شینجی میکامی فرانچایزی با نام رزیدنت اویل را خلق کرد 3 نسخه ابتدایی این سری مفهموم ترس را بر روی کنسول های قدیمی تا استخوان ها به پیش میبرد اما کپکام چندین بازی فرعی از این عنوان را منتشر کرد که بعضا موق بودند تا این که در سال 2005 کپکام رزیدنت اویل4 را به کارگردانی شینجی میکامی معرفی کرد که با داستانی در گیر کننده گرافیکی عالی گیم پلی متفاوت و همچنین صداگذاری بی نقص هیچ حرفی برای گفتن باقی نگذاشت و توانست متای 96 را کسب کند که مهری بر شاهکار بودن این عنوان بود.همه منتظر سری جدید شماره دار این سری بودند و با توجه ب موفقیت سری قبل انتظار ها از این عنوان بالا بود اما وقتی منتشر شد گویا این بازی اصلا یک بازی ترسناک نبود و صرفا یک عنوان اکشن ماجراجویی موفق بود.در سال 2012 کپکام نسخه ششم این بازی را معرفی کرد و با توجه ب حضور شخصیت های محبوب در این بازی انتظار ها بالا رفت اما زمان انتشار یک مضخرف ب تمام معنا.در این چند سال عنواین ترستاک زیادی معرفی شدند که هیچ کدام سر و صدای زیادی نکردند و گویی قحطی در سبک ترس بوجود امده است.اما حالا میکامی بازگشته تا با عنوانی جدید این سبک را زنده نگه دارد بازی که دیگر نام رزیدنت اویل را با خود ندارد ونام جدیدی دارد(شیطان درون)حال بیایید با هم ببینیم این عنوان چگونه عمل کرده است؟؟؟؟
داستان بازی از جایی شروع میشود که اداره پلیس تماسی در رابطه با قتل در یک تیمارستان دریافت می کند و برای پیگیری این موضوع سباستین (شخصیت اصلی)و 2 تن از افرادش به ان جا می روند وقتی به ان جا میرسند با چندین جسد مواجه می شوند و وقتی سباستین دوربین ها را چک می کند متوجه می شود که یک موجود عجیب ماموران پلیس را با سرعتی بالا میکشد.سباتیان ناگهان پشت سر خود را نگاه می کند و خود را در جهنم می بیند که از همینجا داتان اصلی شروع می شود.بازی دارای داستانی کاملا گنگ است و تا پایان بازی همینطور می ماند و اصلا مشخص نیست ما در کجا و برای چه هستیم اما داستان نکته ای مثبت نیز دارد و این است که ما را وادار می کند تا همه ی لحظه های سینماتیک بازی را با حوصله و دقت نگاه کنیم و اصلا تماشای این فیلم ها خسته کننده نیست.
از داستان ک بگذریم ب گرافیک میرسیم گرافیک تکنیکی بازی اصلا با گراقیک هنری قابل مقایسه نیست از طراحی بد چهره البته ب غیر از شخصیت اصلی گرفته تا شاخ و برگ درخت ها اتش و در و دیوار و حتی زمین و هم چنین افت فریم در بعضی از قسمت های بازی البته نکات مثبتی نیز دارد مثل گرافیکی بی روح که کاملا حس ترس را ب گیمر منتقل میکند.اما گرافیک هنری عالیست طراحی دشمنان و باس فایت ها معرکه هستند البته بعضی ها خیلی ترسناک نیستند و بیشتر حال به هم زن هستند.در کل باید گفت گرافیک تکنیکی اشغال و هنری فوق العادست.
حال ب گیم پلی ک مهمترین بخش این بازیست میرسیم.میتوان گفت گیم پلی اقتباسی از عنوان فوق محبوب ناتی داگ یعنی د لست او اس هست(البته اگه د لست او اس اقتباسی از رزیدنت اویل 4 نباشه) گیم پلی بازی طوری طراحی شده ک هیچ گاه خسته کننده نمی شودو از تنوع بسیار بالایی برخوردار است.شما میتوانید بعضی از مراحل را کاملا مخفیانه به پایان برسانید و یا وارد جنگی دلهره اور با دیوانگان شوید میتوانید با پرتاب یک شیشه حواس دشمنان را پرت کنید و یا با شلیک گلوله به پای بعضی از ان ها ان هارا ب زمین بیندازید و اتش بزنیدو یا با یک وینچستر دیوانه وار به سمت ان ها حمله کنید و همه را تکه تکه کنید و در کل هر جور ک دوست دارید بازی کنید که میکامی دست بازیکنان را در گیم پلی باز گذاشته است البته دشمنان هم دست و پا بسته نیستند از مسلسل گرفته تا تیر و کمان انفجاری و حتی اسنایپر هم دارند لطفا اشتباه نشود ان طور نیست که دشمنان مانند یک گنگستر کاور گیری کنند و در موقعیت مناسب ب شما تیر اندازی کنند انان بیمارانی هستند ک جز کشتن چیزی نمیدانند و مدام ب سمت شما حمله میکنند.نکته ای دیگر در مورد گیم پلی چیدما مراحل است که واقعا عالی کار شده است وقتی شما از بودن در یک محیط تاریک و ترسناک خسته شده اید وارد مکانی باز میشوید که کمی ب شما دلگرمی میدهد و وقتی از محیط باز زیاد خوشحال میشوید وارد جهنم میشوید.ب طور کلی اگر از نکاتی کوچک در گیم پلی مانند کاور گیری نا مناسب و ترسناک نبودن بعضی از مراحل(نمیدونم اگه میکامی همه ی مراحل رو مث اون مرحله ای که باید سوزن ها را ب مغز فرو میکردیم تا خون پمپاژ بشه بعدشم در باز شه(اسمشو یادم رفته)طراحی میکرد میتونستم بازی را تموم کنم یا نه خدایی ترسناک بود)چشم پوشی کنیم گیم پلی شاهکار بود.
یک عنوان ترستاک بدون موسیقی معنا ندارد.موسیقی بازی فوق العاده نیست اما خیلی خوب است وقتی شما در حال رفتن ب مرحله به طور مخفیانه هستید اهنگی پخش میشود که قلبتان ب دهان می اید و کافیست تا یک نفر او وجو شما با خبر شود ب سرعت موسیقی ریتمی تند و هیجان انگیز ب خود میگیرد.صدای دشمنان هم خوب طراحی شده و حس ترس را منتقل میکند.اما در بعضی جا ها صداگذاری خنده دار است برای مثال در یکی از مراحل در حالی که همه چیز ارام است با صدایی بلند و هیجانی چیزی را از ما می خواهد که واقعا تو ذوق میزند.
کلام اخر:شیطان درون عنوانی متفاوت با سایر عناوین موجود در بازار است که با مهماتی کم شمارا به دل جهنم میبرد تا پس از چندین سال طعم ترس را بچشید. اگر شما هم مدت هاست منتظر یک عنوان ترسناک با گیم پلی قوی هستید قطعا این همان چیزیست ک به ان احتیاج دارید که شمارا بیش از 15 ساعت درگیر ترس کند.
امتیاز:86/100
ترس حسی اشناست که ما کم و بیش در زندگی خود با ان سر وکار داریم اگر حس هارا ب 2 قسمت خوب و بد تقسیم کنیم قطعا ترس در گروه بد جای میگیرد اما به راستی چرا ما دوست داریم بترسیم؟؟چرا برخی دیوانه ی ترس هستند؟؟؟؟(پاسخ به عهده ی شما)
سال ها پیش فردی ب نام شینجی میکامی فرانچایزی با نام رزیدنت اویل را خلق کرد 3 نسخه ابتدایی این سری مفهموم ترس را بر روی کنسول های قدیمی تا استخوان ها به پیش میبرد اما کپکام چندین بازی فرعی از این عنوان را منتشر کرد که بعضا موق بودند تا این که در سال 2005 کپکام رزیدنت اویل4 را به کارگردانی شینجی میکامی معرفی کرد که با داستانی در گیر کننده گرافیکی عالی گیم پلی متفاوت و همچنین صداگذاری بی نقص هیچ حرفی برای گفتن باقی نگذاشت و توانست متای 96 را کسب کند که مهری بر شاهکار بودن این عنوان بود.همه منتظر سری جدید شماره دار این سری بودند و با توجه ب موفقیت سری قبل انتظار ها از این عنوان بالا بود اما وقتی منتشر شد گویا این بازی اصلا یک بازی ترسناک نبود و صرفا یک عنوان اکشن ماجراجویی موفق بود.در سال 2012 کپکام نسخه ششم این بازی را معرفی کرد و با توجه ب حضور شخصیت های محبوب در این بازی انتظار ها بالا رفت اما زمان انتشار یک مضخرف ب تمام معنا.در این چند سال عنواین ترستاک زیادی معرفی شدند که هیچ کدام سر و صدای زیادی نکردند و گویی قحطی در سبک ترس بوجود امده است.اما حالا میکامی بازگشته تا با عنوانی جدید این سبک را زنده نگه دارد بازی که دیگر نام رزیدنت اویل را با خود ندارد ونام جدیدی دارد(شیطان درون)حال بیایید با هم ببینیم این عنوان چگونه عمل کرده است؟؟؟؟
داستان بازی از جایی شروع میشود که اداره پلیس تماسی در رابطه با قتل در یک تیمارستان دریافت می کند و برای پیگیری این موضوع سباستین (شخصیت اصلی)و 2 تن از افرادش به ان جا می روند وقتی به ان جا میرسند با چندین جسد مواجه می شوند و وقتی سباستین دوربین ها را چک می کند متوجه می شود که یک موجود عجیب ماموران پلیس را با سرعتی بالا میکشد.سباتیان ناگهان پشت سر خود را نگاه می کند و خود را در جهنم می بیند که از همینجا داتان اصلی شروع می شود.بازی دارای داستانی کاملا گنگ است و تا پایان بازی همینطور می ماند و اصلا مشخص نیست ما در کجا و برای چه هستیم اما داستان نکته ای مثبت نیز دارد و این است که ما را وادار می کند تا همه ی لحظه های سینماتیک بازی را با حوصله و دقت نگاه کنیم و اصلا تماشای این فیلم ها خسته کننده نیست.
از داستان ک بگذریم ب گرافیک میرسیم گرافیک تکنیکی بازی اصلا با گراقیک هنری قابل مقایسه نیست از طراحی بد چهره البته ب غیر از شخصیت اصلی گرفته تا شاخ و برگ درخت ها اتش و در و دیوار و حتی زمین و هم چنین افت فریم در بعضی از قسمت های بازی البته نکات مثبتی نیز دارد مثل گرافیکی بی روح که کاملا حس ترس را ب گیمر منتقل میکند.اما گرافیک هنری عالیست طراحی دشمنان و باس فایت ها معرکه هستند البته بعضی ها خیلی ترسناک نیستند و بیشتر حال به هم زن هستند.در کل باید گفت گرافیک تکنیکی اشغال و هنری فوق العادست.
حال ب گیم پلی ک مهمترین بخش این بازیست میرسیم.میتوان گفت گیم پلی اقتباسی از عنوان فوق محبوب ناتی داگ یعنی د لست او اس هست(البته اگه د لست او اس اقتباسی از رزیدنت اویل 4 نباشه) گیم پلی بازی طوری طراحی شده ک هیچ گاه خسته کننده نمی شودو از تنوع بسیار بالایی برخوردار است.شما میتوانید بعضی از مراحل را کاملا مخفیانه به پایان برسانید و یا وارد جنگی دلهره اور با دیوانگان شوید میتوانید با پرتاب یک شیشه حواس دشمنان را پرت کنید و یا با شلیک گلوله به پای بعضی از ان ها ان هارا ب زمین بیندازید و اتش بزنیدو یا با یک وینچستر دیوانه وار به سمت ان ها حمله کنید و همه را تکه تکه کنید و در کل هر جور ک دوست دارید بازی کنید که میکامی دست بازیکنان را در گیم پلی باز گذاشته است البته دشمنان هم دست و پا بسته نیستند از مسلسل گرفته تا تیر و کمان انفجاری و حتی اسنایپر هم دارند لطفا اشتباه نشود ان طور نیست که دشمنان مانند یک گنگستر کاور گیری کنند و در موقعیت مناسب ب شما تیر اندازی کنند انان بیمارانی هستند ک جز کشتن چیزی نمیدانند و مدام ب سمت شما حمله میکنند.نکته ای دیگر در مورد گیم پلی چیدما مراحل است که واقعا عالی کار شده است وقتی شما از بودن در یک محیط تاریک و ترسناک خسته شده اید وارد مکانی باز میشوید که کمی ب شما دلگرمی میدهد و وقتی از محیط باز زیاد خوشحال میشوید وارد جهنم میشوید.ب طور کلی اگر از نکاتی کوچک در گیم پلی مانند کاور گیری نا مناسب و ترسناک نبودن بعضی از مراحل(نمیدونم اگه میکامی همه ی مراحل رو مث اون مرحله ای که باید سوزن ها را ب مغز فرو میکردیم تا خون پمپاژ بشه بعدشم در باز شه(اسمشو یادم رفته)طراحی میکرد میتونستم بازی را تموم کنم یا نه خدایی ترسناک بود)چشم پوشی کنیم گیم پلی شاهکار بود.
یک عنوان ترستاک بدون موسیقی معنا ندارد.موسیقی بازی فوق العاده نیست اما خیلی خوب است وقتی شما در حال رفتن ب مرحله به طور مخفیانه هستید اهنگی پخش میشود که قلبتان ب دهان می اید و کافیست تا یک نفر او وجو شما با خبر شود ب سرعت موسیقی ریتمی تند و هیجان انگیز ب خود میگیرد.صدای دشمنان هم خوب طراحی شده و حس ترس را منتقل میکند.اما در بعضی جا ها صداگذاری خنده دار است برای مثال در یکی از مراحل در حالی که همه چیز ارام است با صدایی بلند و هیجانی چیزی را از ما می خواهد که واقعا تو ذوق میزند.
کلام اخر:شیطان درون عنوانی متفاوت با سایر عناوین موجود در بازار است که با مهماتی کم شمارا به دل جهنم میبرد تا پس از چندین سال طعم ترس را بچشید. اگر شما هم مدت هاست منتظر یک عنوان ترسناک با گیم پلی قوی هستید قطعا این همان چیزیست ک به ان احتیاج دارید که شمارا بیش از 15 ساعت درگیر ترس کند.
امتیاز:86/100
![[تصویر: pdm_ac1cstg.jpg]](http://uupload.ir/files/pdm_ac1cstg.jpg)
![[تصویر: 0nxp_assassins_creed_fanart_by_barbeanic...4og5u0.jpg]](http://uupload.ir/files/0nxp_assassins_creed_fanart_by_barbeanicolas-d4og5u0.jpg)