حرف اضافه، ضد بازی، ضد مخاطب – جایگاه داستان سرایی در بازی‌ها

[Tyrion]

خب سؤال من اینه پس چطوری این بازی می‌خواد عقیده فردی، بر فرض اسطوره‌زدایی رو توضیح بده یا انتقاد کنه؟ حالا بازی در کنار وفادار بودن به گیم‌پلی، می‌تونه تو قالب کات‌سین این موضوع رو بیان کنه. تو گیم‌پلی هم می‌شه این موضوع رو بیان کرد؟ چطوری؟ راه حلش چیه؟ البته از اون جهت که گفتی بازی‌ای که مفهومی رو بخواد با مدیوم بازی درست انتقال بده خیلی کم دیدی، پس لابد تو مدیوم بازی نمی‌شه مفهومی رو طرح کرد.

اتفاقاً به نظر من می‌شه جدا از فلسفه‌پردازی مستقیم توی بطن دیالوگ و رک‌گویی، توی باطن متن یا تصویر یا خود بازی فلسفه پردازی کرد. همونجور که آلبر کامو توی یه داستان به سادگی «بیگانه» میاد نگاه فلسفی خودش رو که در مقاله نمادگرایانه «افسانه سیزیف» نشون داده، بدون اینکه مستقیم و با ادا بیاد بگه «زندگی پوچه ولی ارزش داره.» یا حتا اشاره کردن بهش نشون می‌ده توی مدیوم بازی و ویژگی‌هاش هم می‌شه این کار رو کرد. یا توی فیلم M وقتی فریتس لانگ هی فشارهای نهادها و نیروهای آلمان نازی روی زندگی مردم رو نشون میده و آخر فیلم هم وقتی اون دسته مردم دستاشونو جلوی نیروهای ویژه و پلیس می‌برن بالا، بدون اینکه حتا حرفی زده باشه، وضع مردم رو در آینده این کشور با حکومت نازیسم پیش‌بینی می‌کنه و می‌گه آینده‌ وضعیت درستی نخواهیم داشت با این وضع. 
حتماً قرار نیست که شخصیت اصلی بیاد بگه «من اسطوره نیستم، نبودم و نخواهم بود...» تا بفهمیم که داره اسطوره زدایی میکنه این اثر... توی بازی‌ها همونجور که یاشار می‌گه من خیلی کم دیدم که بیان فلسفه پردازی رو در بطن بازی بگنجونن. یا شایدم چون اخیراً کم بازی می‌کنم ندیدم... 
فلسفه‌پردازی که کاملاً با نیرو و توانایی و ویژگی‌های بازی مرتبط باشه غیرممکن نیست، فقط تا الان نمونش رو ندیدیم. مثلاً می‌شه بازی موقع تیراندازی یهو یه ضربدر رو دشمنا بکشه و بگه نمی‌تونی دیگه شلیک کنی! این اشاره داره که دشمنا حتا اگه دشمن هم باشن نباید کشته بشن، اونا هم انسانن... اون چیزی که باید از بین بره کاپیتالیسم لعنتیه و هزارتا فکر دیگه‌ای که ممکنه به ذهنت خطور کنه. اینجوری در بطن گیم‌پلی، بدون اینکه جمله قلمبه بگیم، فلسفه‌مون رو به وسیله مدیا گفتیم. و دیگه این مدیا نیست که از ما استفاده می‌کنه، این مای سازنده هستیم که اون رو برای نشون دادن هنرمون ابزار می‌کنیم. البته من با فلسفه‌پردازی مستقیم هم مشکلی ندارم و اگه ببینم تو کات سین هم دارن اینکارو می‌کنن راضیم... ولی خب، این‌که بازی بخواد از زبون خودش یه چیزی رو بگه، چیز دیگریست و هنر اعلائه. 

پ.ن: می‌دونم مثال خیلی مسخره‌ای گفتم، ولی برای نشون دادن لپ کلومم چاره دیگه‌ای نبود.