Forum Gamefa | انجمن بازی های کامپیوتری گيمفا

نسخه‌ی کامل: طعم ناب هنر، طعم هنر ناب / نقد و بررسی بازی Trine 3: The Artifacts of Power
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
Trine و Trine 2 نقطه تلاقی هنر ناب با صنعت باز‌ی‌سازی بودند و جلوه‌گاه طراحی و خلق یک تابلوی هنری بی‌نظیر در قالب یک بازی رایانه‌ای محسوب می‌شوند. این دو بازی از زیباترین، چشم نوازترین و هنرمندانه‌ترین عناوینی بودند که در تمام زندگی خود بازی کرده‌ام و هنوز که هنوز است پس از چند سال، هر چند روز یک بار تریلر نسخه دوم بازی را با آن موسیقی و رنگ‌بندی بی‌نظیرش تماشا می‌کنم و بعد از مشاهده آن هوس گوش کردن کل موسیقی بازی به سرم می‌زند و می‌روم آلبوم موسیقی Trine 2 را باز کرده و به تک تک قطعات زیبای آن گوش فرا می‌دهم و لذت می‌برم. از شما چه پنهان همین الان که در حال نوشتن مقاله نقد نسخه سوم بازی هستم نیز در حال گوش کردن تم اصلی موسیقی Trine 2 هستم و به شما نیز قویا پیشنهاد می‌کنم آن را از دست ندهید و گوش خود را از شنیدن این نوای زیبا ان هم در این اولین روز از سال نو محروم نکنید. من دقیقا همان حسی که نسبت به تم موسیقی اصلی آنچارتد یعنی Nate’s Theme دارم را نسبت به زمینه اصلی موسیقی سری Trine نیز دارم و واقعا روحم با شنیدن آن به پرواز در می‌آید و هر بار که تریلر یا ویدئویی از این سری را مشاهده می‌کنم بی شک دوباره قصد می‌کنم تا به سراغ این دو بازی زیبا رفته و جرعه‌ای از هنر ناب استودیو Frozenbyte را بنوشم.
دو نسخه اول سری Trine از همان دست عناوینی هستند که می‌توانیم آن‌ها را به یک شخص هنردوست حالا چه نقاش و طراح، چه موسیقی‌دان و … نشان دهیم و ادعا کنیم که چنین تابلوهای هنری زیبایی در صنعت محبوب ما ساخته می‌شوند که نه فقط یک بازی عالی هستند بلکه یک الگو از طراحی هنری بی‌نظیر، یک آلبوم موسیقی فوق‌العاده و یک تابلوی زیبای طراحی شده با دست نیز هستند که با گیم‌پلی روان و خوش‌دست ترکب شده‌اند و حاصل کار، عناوینی شده است که از آن به عنوان یک بازی رایانه‌ای معرکه یاد می‌کنیم و می‌توانند با دو شماره خود متای ۸۳ و ۸۵ را کسب کنند و تحسین تمامی صنعت بازی های رایانه ای را با خود همراه کنند.
دو نسخه قبلی فرنچایز Trine، جلوه‌گاه هنر ناب بودند و نسخه سوم نیز قصد ادامه دادن همان مسیر را داشت، آیا موفق شده است؟

دست زدن به ترکیب تیم برنده
این گونه است که وقتی نسخه سوم بازی Trine با نام کامل Trine 3: The Artifacts of Power معرفی شد و تریلر معرفی بازی پخش شد من و شاید بسیاری از بازی‌بازان دیگر در دنیا از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجیدیم و خوشحال و سرمست از معرفی این بازی بودیم. در نخستین تریلر بازی بود که بزرگ‌ترین تغییری که در نسخه سوم بازی اتفاق افتاده بود معرفی شد. بازی از یک عنوان دوبعدی کامل، تبدیل به یک بازی ۲٫۵ و ۳ بعدی شده بود و این مسئله تغییرات زیادی را در گیم‌پلی بازی و البته در تمامی المان‌های بازی مثل طراحی مراحل و …. ایجاد کرده بود. از همین زمان بود که نگرانی‌هایی در مورد این موضوع شکل گرفت و شبهاتی به وجود آمد مبنی بر این که مبادا تغییر گیم‌پلی بازی از ۲ بعدی به ۲٫۵ و ۳ بعدی، باعث تغییر زیادی در اصالت بازی و فاصله گرفتن آن از المان‌های محبوب دو نسخه اول شود. سوالات و نگرانی‌هایی که چندان هم بیراه نبودند و هر علاقمند و طرفدار این بازی را به فکر وا می‌داشتند.
داستان ساده و بی‌آلایش است و مثل همیشه جذاب روایت می‌شود… به یاد قصه های پریان.

اگر عنوان Trine 3: The Artifacts of Power را بازی کرده باشید و از طرفداران قدیمی این سری نیز باشید حتما پاسخ سوالات و شک و شبهاتی که در بالا مطرح شد را می ‌دانید. باید گفت نسخه سوم این بازی از دیدگاه کسی که دو نسخه اول را انجام داده است و کسی که برای اولین بار است به این سری پای می‌گذارد قطعا فرق می‌کند و این دو قشر مخاطب، نگاه متفاوتی به این بازی خواهند داشت.
در این مقاله نقد و بررسی قصد داریم تا به کنکاش در المان‌های مختلف نسخه سوم این بازی بپردازیم، البته از دیدگاه کسی که طرفدار قدیمی سری Trine است و بارها و بارها دو نسخه اول بازی را انجام داده است و با چنین دیدی پای به Trine 3 گذاشته است. اگر در ادامه با من همراه باشید قطعا پاسخ سوالات خود را در مورد این بازی خواهید گرفت و هرچه بیشتر با جزییات این بازی آشنا خواهید شد.
زاویه‌ای که هیچ‌گاه در نسخه‌های قبلی ندیده بودیم ولی در این نسخه شاهد هستیم

در دو عنوان قبلی سری Trine سازندگان بازی در استودیو FrozenByte از سیستم آزمون پس داده سوئیچ کردن بین شخصیت ها استفاده کردند که هر شخصیت در طول مسیر بازی، لیستی از توانایی‌ها و مهارت‌های مختص خود را دارا بود و همگی این مجموعه در قالبی کاملا ۲ بعدی (البته با جلوه های بصری ۳ بعدی) قرار داشتند. اما همانطور که در بالا اشاره کردیم سازندگان در این نسخه دست به قماری بزرگ زدند و در واقع می‌توان گفت به ترکیب تیم برنده دست زدند. آنها این‌بار مراحلی بزرگتر و دنیایی ۳ بعدی را برای نسخه سوم بازی معرفی کردند با پازل‌ها و معماهایی جدید. البته ۳ شخصیت اصلی نسخه‌های قبلی مجددا در این شماره نیز به عنوان شخصیت‌های قابل بازی استفاده شدند.
در Trine 3: The Artifacts of Power مدت زمان بازی نسبت به عناوین قبلی کوتاه‌تر شده است که این امر دو دلیل دارد. یک دلیل این است که نسخه‌های کنسولی بازی دارای بخش چند نفره و Co-op آنلاین که در نسخه پی‌سی وجود دارد نیستند. دلیل دیگر این است که شما می‌توانید تقریبا کل بخش چند نفره را در حدود ۴ ساعت به پایان برسانید و بخش تک‌نفره بازی در کل کوتاه‌تر از عناوین قبلی است. اما بایستی این را بدانید که استودیو FrozenByte تمامی تلاش خود را برای ارائه بهترین عنوان ممکن انجام داده است و درست است که بازی ایرادات و مشکلاتی دارد ولی همچنان یک سفر دوست داشتنی و زیبا و خاطره‌انگیز برای ما فراهم کرده است.
دشمنان بازی طراحی متنوع‌تری نسبت به نسخه‌های قبلی دارند.

شما برای پیشروی در مراحل اصلی و فرعی Trine 3 همانند نسخه‌های قبلی ۳ شخصیت مختلف را در اختیار دارید که بایستی بین آنها سوئیچ کنید. پونتیوس یا همان شوالیه با مزه و قدرتمند ما که توانایی مبارزه با دشمنان را به بهترین شکل دارد و همچنین می‌تواند با سپر خود در هوا شناور شود و مسافت‌های طولانی را بپیماید. زویا یا همان خانم سارق زرنگ و چابک که توانایی از بین بردن دشمنان را با شلیک تیر و کمان دارد و همچنین می‌تواند تیرهای متصل به طناب به قسمت های مختلف محیط و برخی از آیتم‌ها شلیک کند و به این وسیله در محیط تاب بخورد و به قسمتهای گوناگون مرحله دسترسی یابد، و در نهایت Amadeus که همان جادوگر توانا و بی‌حوصله بازی است که توانایی تولید بلوک‌هایی را دارد که قادر است آنها را در هوا شناور نگاه دارد تا در بخش‌هایی که لازم است از این بلوک‌ها استفاده کنید، مثلا برای این که روی آن‌ها بروید و یا از آن‌ها برای فشار دادن یک دکمه یا دستگیره‌ای که در محلی غیر قابل دسترس هستند استفاده کنید.
باز هم Trine این ۳ یار جذاب را فرا خوانده است…

سیستم سوئیچ کردن بین شخصیت‌ها همچنان مانند عناوین قبلی به درستی عمل می‌کند و در حل کردن معماهای محیطی و…. باید از این روش استفاده کنید، البته بهتر بود که در برخی معماها و پازل‌های بازی اطلاعات و راهنمایی‌های کوچکی ارائه می‌شد تا بازیباز متوجه شود در قسمت بعدی باید چه کاری انجام دهد و عدم وجود این اشارات در برخی معماها باعث وقت‌گیر شدن حل آنها می‌شود. گاهی اوقات در بازی برای پیدا کردن راه حل باید آن را برای خود تصور و حس کنید و به نوعی آن را به صورت ۳ بعدی در ذهن خود تجسم و تصور کنید که این کار ممکن است گاهی خسته کننده و سخت شود ولی وقتی به لحظه “آهااااااااااان! فهمیدم!” برسید و موفق شوید همه چیز را برای حل یک معما در کنار هم قرار دهید، آن‌گاه است که لبخندی از رضایت بر چهره‌تان نقش خواهد بست.
غروب پاییزه… دلم غم‌انگیزه…

همان گیم‌پلی همیشگی ولی این‌بار ۳ بعدی
بخش‌های مبارزه با پونتیوس (شوالیه) در بازی بسیار رضایت‌بخش است و مبارزات جذابی انتظار شما را می‌کشند به خصوص وقتی که از آیتم‌های محیط نیز برای مبارزه استفاده می‌کنید، مثل بکارگرفتن سنگ‌ها که می‌توانند به صورت غلتان از روی تمام دشمنان رد شوند و آنها را له و لورده کنند. همچنین تنوع دشمنانی که باید با آن‌ها مبارزه کنید نیز در این نسخه افزایش یافته است. دو شخصیت دیگر نیز کاملا به درستی وظایف خود را انجام می‌دهند و در جهت اهدافی که به آن منظور خلق شده اند کاملا کارآمد هستند.
برای بازیبازان و طرفداران سری Trine که عناوین قبلی را انجام داده‌اند شاید کمی زمان ببرد تا با محیط ۳ بعدی جدید بازی خو بگیرند، زیرا آنها دو نسخه کامل را در محیط ۲ بعدی و با المان‌های گیم پلی ۲ بعدی انجام داده‌اند. به طور کلی باید گفت مدتی کوتاه در حد دو-سه مرحله زمان خواهد برد تا به محیط و گیم‌پلی جدید بازی عادت کنید و بعد از آن مشکلی نخواهید داشت.
بار اصلی مبارزات باز هم به دوش پونتیوس است… شوالیه قدرتمند و تپلی ما!

تنیده در تار و پود هنر طراحی
Trine 3: The Artifacts of Power به وضوح و به راحتی زیباترین و چشم نوازترین نسخه از لحاظ گرافیکی در بین عناوین این سری است و اگر دو نسخه قبلی این فرنچایز را بازی کرده باشید ارزش و معنای جمله‌ای که خدمتتان عرض کردم را درک می‌کنید زیرا Trine و Trine 2 از لحاظ گرافیکی بی‌نظیر و فوق العاده زیبا بودند و بیشتر شبیه به تابلویی بودند که از زیبایی نمی‌توان چشم از آن برداشت. حالا به لطف عمق بیشتری که سازندگان به محیط بازی داده‌اند گرافیک و جلوه‌های بصری نسخه سوم از قبل نیز زییاتر شده است.
بازی به زیبایی و به راحتی بر روی ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می شود که ترکیب انیمیشن‌های فوق‌العاده زیبا و تمامی اجزای محیط که بهترین شکل طراحی شده‌اند با این فریم‌ریت عالی، باعث شده‌اند تا در نهایت Trine 3 یکی از زیباترین عناوین از لحاظ جلوه‌های بصری باشد که تاکنون بازی کرده‌اید. به عنوان مثال زمانی که از یک تکه سنگ بزرگ برای تخریب کردن یک دیوار استفاده می‌کنید فقط به پایین ریختن دیوار توجه کنید که واقعا زیبا و جادویی به نظر می‌رسد و بایستی به سازندگان توانمند بازی تبریک گفت.
گرافیک و طراحی هنری بازی چشم‌نواز و خیره‌کننده است مثل دو شماره قبلی.

زمان‌هایی در بازی پیش می‌آید که ممکن است دوربین پیش‌فرض بازی مقداری شما را اذیت کند و درست قادر به تشخیص برخی موقعیت‌ها در محیط بازی نشوید ولی تعداد این دفعات آن قدر زیاد نیست که باعث دل‌زده شدن شما شوند و شما را ناامید کنند. به غیر از همین موارد معدود که دوربین بازی ایجاد میکند به طور قطع و یقین هیچ گونه ایراد دیگری به جلوه‌های بصری و گرافیک بازی وارد نیست و بازی مانند منظره‌ای متحرک و خوشایند است که چشمتان هیچ گاه از دیدن آن خسته نخواهد شد.
صداپیشگی شخصیت‌های بازی نیز به بهترین شکل ممکن انجام شده است و در یک کلام فوق‌العاده است. حس شوخ‌طبعی و مراح اکثرا کم‌رنگی که در صداپیشگی شخصیت‌های بازی وجود دارد کاملا با حال و هوای یک عنوان فانتزی/ماجرایی نه چندان جدی سازگار است و به شکل زیبایی با همه المان‌های بازی هماهنگ به نظر می‌رسد.
درخت‌های گنده لات محل!

برخی موسیقی‌دانان هنری غیر قابل باور دارند
موسیقی بازی کاملا هم‌سطح با جلوه های بصری آن است و هرچقدر که از خوبی‌های گرافیکی بازی تعریف کردیم باید بگوییم موسیقی بازی نیز همان‌قدر شایستگی برای تعریف و تمجید را داراست و به مانند دو نسخه قبلی شاهد حضور قطعاتی گوش‌نواز و روح‌افزا در بازی هستیم که توسط موسیقیدان برجسته بازی یعنی Ari Pulkkinen فنلاندی که سابقه ساخت تم مشهور و زیبای Angry Birds و البته دو نسخه اولیه Trine را داراست ساخته شده است و همان تم کلی و همیشگی سری را داراست که هر طرفدار این فرنچایز با شنیدن آن به یاد Trine خواهد افتاد و این حس را به شما خواهد داد که گویی خودتان به واقع در یک ماجراجویی جادویی قرار گرفته اید. پیشنهاد من به شما این است ترجیحا از هدفون هنگام انجام بازی استفاده کنید تا از لذت واقعی صداگذاری و موسیقی آن بهره‌مند شوید.
این همان گوسفندی است که گریه می‌کرد و می‌گفت “من می خوام جلو بشینم!”

Trine 3 از Co-op آنلاین پشتیبانی نمی‌کند ولی می توانید به صورت Local با دوستتان به بازی بپردازید تا در حل برخی معماها و پازل‌ها به شما کمک کند. قطعا تجربه Co-op این بازی عمیق‌ترین و لذت‌بخش‌ترین تجربه دو نفره‌ای نیست که تاکنون تجربه کرده‌اید ولی به هر حال فاقد لذت و خالی از لطف نیز نیست و البته این را هم بدانید که حل کردن برخی از معماهای بازی وقتی که به صورت دو نفره بازی کنید بسیار آسان‌تر است نسبت به زمانی که مجبور باشید خودتان تمام مدت بین شخصیت‌ها سوئیچ کنید.
همانطور که خدمتتان عرض کردم بازی Trine 3 عنوان نسبتا کوتاهی است و در زمانی حدود ۴ ساعت به پایان می‌رسد که این مدت از زمان به اتمام رساندن هر دو شماره قبلی بازی کمتر است اما تجربه‌ای که در این ۴ ساعت کسب می‌کنید بسیار بسیار لذتبخش و ناب است و در حقیقت شاید کمیت سفر، بالا نباشد ولی کیفیت آن بسیار بالاست. شاید این بازی برای عده‌ای ارزش تکرار داشته باشد و برای عده‌ای دیگر خیر. اگر بخواهید موارد و آیتم‌هایی که در طول بازی از دست داده‌اید را کسب کنید و البته بار دیگر یک تجربه ۴ ساعته چشم‌نواز و روح‌افزا داشته باشید می‌توانید مجددا بازی را آغاز کنید و لذت ببرید.
محیط های بازی متنوع و لذتبخش هستند

نتیجه‌گیری:
Trine 3: The Artifacts of Power عنوانی است که اگر مقداری طولانی‌تر بود، معماهای آن کمی راهنمایی بیشتری داشتند و از Co-op آنلاین بهره‌مند بود می‌توانست بسیار بسیار بهتر از عنوانی باشد که اکنون هست. بد‌شانسی این بازی آن است که با دو نسخه‌ای مقایسه می‌شود که دو بازی بی‌نظیر، معرکه و تقریبا بدون ایراد بودند و در مقایسه با آن‌ها ضعف‌های این بازی بیشتر به چشم می‌آید. همواره کار عنوانی که از پیشینیان قدرتمند بهره می‌برد برای راضی کردن مخاطبان و منتقدان سخت‌تر است و باید چیزی فراتر از پیشینیان خود داشته باشد و یا حداقل مانند آن‌ها باشد.
از ضعف‌های بازی که بگذریم باید گفت نقاط قوت آن بسیار پر رنگ‌تر از نکات منفی هستند و Trine 3 در مجموع عنوانی است بسیار لذت‌بخش که با تغییراتی که نسبت به نسخه‌های قبل دارد باعث شده است تا تکراری نباشد. تغییر دادن گیم پلی بازی از عنوانی کاملا دو بعدی به محیطی ۲٫۵ و ۳ بعدی تغییر بزرگی است که هر چند گاهی شما را اذیت می‌کند ولی در اکثر اوقات بسیار جذاب و لذت‌بخش از کار در آمده است. بازی گرافیکی مسحور کننده و فوق‌العاده چشم‌نواز دارد و همچنین صداگذاری و موسیقی آن نیز به بهترین شکل ممکن با بازی هم‌خوانی دارند و بسیار حرفه‌ای و زیبا کار شده‌اند.
طرفداران سری Trine اگرچه ممکن است مقداری از بازی گله داشته باشند ولی قطعا از آن لذت خواهند برد و باز هم کار سازندگان توانمند بازی در استودیو FrozenByte را خواهند ستود و البته کسانی هم که در این نسخه برای اولین بار قرار است با این فرنچایز آشنا شوند به احتمال بسیار بالا به جرگه طرفداران سری Trine خواهند پیوست. مخلص کلام این که مطمئن باشید با تجربه بازی Trine 3: The Artifacts of Power خاطره بسیار لذت‌بخش و به بادماندنی برای خود رقم خواهید زد و یکی از زیباترین عناوینی که در این سبک وجود دارند را به لیست عناوینی که بازی کرده‌اید خواهید افزود. عنوانی که تا همیشه با گرافیک چشم‌نواز، طراحی هنرمندانه، گیم پلی‌روان و موسیقی بی‌نظیر خود در یادتان خواهد ماند.
 
[تصویر:  Trine-3-grade.png]
[url=https://gamefa.com/go.php?https://gamefa.com/wp-content/uploads/2016/03/Trine-3-grade.png][/url]
نقد خوبی بود . تشکر
اما زیادی احساسی نقد کرده بودین و مشکلات بازی رو زیادی کوچیک نشون دادین.
من خودم به شخصه بسیار لذت بردم از نسخه 1 بازی و بیشتر از اون از نسخه دوم بازی لذت بردم. سیستم لول اپ توی نسخه های قبل خیلی کامل تر و بهتر بود. توانایی های شخصیت ها هم توی نسخه دوم خیلی بهتر و کامل تر بود. 
اون جادوگره توی قسمت دوم توانایی های خیلی بهتر و کامل تری نسبت به این نسخه داشت.
همینطور زویا (دختره) توانایی های کامل تری نسبت به این نسخه داشت.
توی نسخه های قبل بازی بیشتر فکری بود. اما توی این نسخه بازی بیشتر حالت اکشن به خودش گرفته بود.
همینطور انتقال دادن دکمه کوتاه و بلند کردن طناب به چرخ موس در نسخه pc کار اشتباهی بود . چون چرخ موس من خرابه  S0 (2) . با هزار بدبختی بخش های مربوط به زویا رو رد کردم.
بازی هم زیاد از حد کوتاه بود. نمیشه براش بهانه اورد. خیلی کوتاه بود. خیلی. وقتی اخرین مرحله رو رد کردم متوجه نشدم که بازی رو تموم کردم. جدا از این که داستان بازی ناقص موند ، اتمام بازی هم خیلی ناگهانی بود.
اما بعضی چیز های بازی واقعان جالب بود. خصوصا بخش هایی از بازی که باید اب رو از یک قسمت به یک قسمت دیگه انتقال می دادی.
شوخی های بین کارکتر ها هم جالب بود. مثل موقعی که زویا با کلی بدبختی یک جواهر بزرگ پیدا می کنه و وقتی می خواد برش داره Artifacts ظاهر میشه توی بازی.


در کل لذتی که نسخه های قبلی بازی بود (خصوصا نسخه دوم) در این بازی وجود نداشت.
برخلاف دو نسخه قبل که بعد از اتمام بازی تا مدت ها توی سیستم نگهشون داشتم و بازیشون کردم ،بعد از اتمام این نسخه دیگه دلیلی برای نگهداشتنش نداشتم و بازی رو پاک کردم
(03-20-2016, 10:00 PM)بازی_خور نوشته است: [ -> ]نقد خوبی بود . تشکر
اما زیادی احساسی نقد کرده بودین و مشکلات بازی رو زیادی کوچیک نشون دادین.
من خودم به شخصه بسیار لذت بردم از نسخه 1 بازی و بیشتر از اون از نسخه دوم بازی لذت بردم. سیستم لول اپ توی نسخه های قبل خیلی کامل تر و بهتر بود. توانایی های شخصیت ها هم توی نسخه دوم خیلی بهتر و کامل تر بود. 
اون جادوگره توی قسمت دوم توانایی های خیلی بهتر و کامل تری نسبت به این نسخه داشت.
همینطور زویا (دختره) توانایی های کامل تری نسبت به این نسخه داشت.
توی نسخه های قبل بازی بیشتر فکری بود. اما توی این نسخه بازی بیشتر حالت اکشن به خودش گرفته بود.
همینطور انتقال دادن دکمه کوتاه و بلند کردن طناب به چرخ موس در نسخه pc کار اشتباهی بود . چون چرخ موس من خرابه  S0 (2) . با هزار بدبختی بخش های مربوط به زویا رو رد کردم.
بازی هم زیاد از حد کوتاه بود. نمیشه براش بهانه اورد. خیلی کوتاه بود. خیلی. وقتی اخرین مرحله رو رد کردم متوجه نشدم که بازی رو تموم کردم. جدا از این که داستان بازی ناقص موند ، اتمام بازی هم خیلی ناگهانی بود.
اما بعضی چیز های بازی واقعان جالب بود. خصوصا بخش هایی از بازی که باید اب رو از یک قسمت به یک قسمت دیگه انتقال می دادی.
شوخی های بین کارکتر ها هم جالب بود. مثل موقعی که زویا با کلی بدبختی یک جواهر بزرگ پیدا می کنه و وقتی می خواد برش داره Artifacts ظاهر میشه توی بازی.


در کل لذتی که نسخه های قبلی بازی بود (خصوصا نسخه دوم) در این بازی وجود نداشت.
برخلاف دو نسخه قبل که بعد از اتمام بازی تا مدت ها توی سیستم نگهشون داشتم و بازیشون کردم ،بعد از اتمام این نسخه دیگه دلیلی برای نگهداشتنش نداشتم و بازی رو پاک کردم

ممنون از شما.

به هیچ وجه احساسی در کار نبود وگرنه نمره بازی رو خیلی بیشتر می دادم مثل نسخه دوم که نمره اش9 یا 9.5 بود از نظر من نه 7.7. مشکلات بازی همه گفته شدند و نمره هم بابتشون کم شده. اینجوری که شما میگین یه لحظه فکر کردم نمره بازی رو دادم 9.

در مورد معماهای بازی توی نقد گفتم که بعضا خیلی گیج کننده و بی در وپیکر هستن و بهتر بود راهنمایی داشتن بعضی اوقات.
در مورد کنترل هیچ مشکلی برای من وجود نداشت چون با پلی استیشن 4 بازی کردمن و مشکلی ندیدم که بخوام بگم.
اکشن تر شدن بازی از نظر من که کمتر به معما علاقه دارم یه حسن بود و نه یه ایراد که البته چون سلیقه من بود در نقد لحاظس نکردم و چیزی ازش نگفتم که نشه نظر شخصی چون ممکنه یکی معما بیشتر دوست داشته باشه. 
کوتاهی بازی رو 2-3 بار در نقد اشاره کردم و نمره هم بابتش کم شده.
شوخی ها و طنز کلامی شخصیت ها رو توی بخش صداگذاری مطرح کردم و به نظرم عالی بود صداگذاری و مزاحی که توی حرف زدن شخصیت ها وجود داشت.
نسخه دوم این بازی چیز دیگری بود و البته این توی نقد و نمره کاملا مشخصه پس به هیچ وجه در مورد احساسی بودن موردی وجود نداره. 
من این عنوان رو هم مثل قبلی ها همشه نگاه خواهم داشت و سلیقه ها البته فرق می کنه. درسته نسخه دوم عالی بود ولی این هم یه بازی خیلی خوب بود.
خسته نباشید آقا سعید! نقد زیبایی هست!
گرافیکش واقعاً چشم نواز و زیباست! اگر به خاطر گرافیکش و نقد زیبای شما باشه تجربه ش می کنم!
(03-21-2016, 12:34 AM)You Never Win نوشته است: [ -> ]خسته نباشید آقا سعید! نقد زیبایی هست!
گرافیکش واقعاً چشم نواز و زیباست! اگر به خاطر گرافیکش و نقد زیبای شما باشه تجربه ش می کنم!

سلامت باشید. ممنون از شما.
مطمئن باشید که تجربه 3 نسخه این بازی یکی از دلنواز ترین تجربه های گیمی شما خواهد بود. به ویژه نسخه دوم بازی که بی نظیره. 
حتما موسیقی که توی اول مقاله لینکش رو گذاشتم براتون دانلود کنید و گوش بدید اونوقت متوجه میشید که نسخه دوم چه بازی هست.