ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - نسخهی قابل چاپ +- Forum Gamefa | انجمن بازی های کامپیوتری گيمفا (https://forum.gamefa.com) +-- انجمن: آژانس خبری (https://forum.gamefa.com/Forum-%D8%A2%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AE%D8%A8%D8%B1%DB%8C) +--- انجمن: نقد و بررسی (https://forum.gamefa.com/Forum-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C) +--- موضوع: ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی (/Thread-%D9%85%D8%A7-%D9%85%DB%8C%E2%80%8E%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85%E2%80%A6-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4%E2%80%8E%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C) |
ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - saeed aghababaee - 11-28-2015 زمانی که تصمیم بر این شد تا نقد و بررسی بازی ایرانی ارتشهای فرازمینی را به رشته تحریر دربیاورم، از همان لحظه اول، قرار گرفتن در یک دوراهی ذهن من را به خود مشغول کرد. این که آیا نقد این بازی را به عنوان یک بازی ایرانی که در کشورمان و با امکانات تقریبا محدودمان ساخته شده است بنویسم و یا این که آن را مانند سایر بازیهای دنیا نقد و بررسی کنم. خودمانیم معنی مورد اول در حقیقت ضعیف پنداشتن خودمان و تنیدن پیلهای از ترس مقایسه با دنیا و جدا کردن کشورمان از بقیه دنیاست و باعث میشود تا یک بازی ایرانی را با مراعات و کمی حمایت و ارفاق نقد کنیم، اما مورد دوم یعنی وطنی بودن بازی را به کنار بگذاریم و مانند تمام منتقدان دنیا که بازیهای مختلف ساخته کشورشان را بدون هیچ ارفاقی نقد میکنند ما هم این بازی داخلی را همانگونه نقد کنیم.
کمی که با خود فکر کردم به این نتیجه رسیدم که بدون شک راه دوم صحیح است. برای این که روزی بازیهای ما به سطح عناوین استاندارد و بزرگ دنیا برسند باید حرفهای و استاندارد نیز نقد شوند و تمام کمی و کاستیهای آنها گفته شود تا سازندگان بازی و دیگر سازندگان از آن درس بگیرند و آگاه شوند و در صدد رفع آنها در ساختههای بعدی خود برآیند. نکته دیگری که وجود دارد این است که اگر ارتشهای فرازمینی را با روش اول و با ارفاق نقد کنیم واقعا در حق آن بیانصافی کردهایم و با دست خودمان یک بازی خوشساخت و کاملا استاندارد حتی در سطح دنیا را با دست خود کوبیدهایم و مانند یک بازی ضعیف، مراعات آن را کردهایم. ارتشهای فرازمینی کاملا این شایستگی را دارد که مانند سایر عناوین خوب یا متوسط رو به بالا در دنیا نقد و بررسی شود. در واقع اگر خودمان، خودمان را کوچک فرض کنیم و به عناوین خود بها ندهیم مطمئن باشید دنیا نیز هیچگاه روی ما و عناوین ما حساب نخواهد کرد. پس نقد و بررسی که در ادامه این مقاله مطالعه خواهید کرد یک نقد و بررسی استاندارد و بدون ارفاق و چشم پوشی از معایب و به مانند تمامی دیگر نقدها و مقالههای بنده است. به امید آن که روزی بزرگترین وبسایتها و رسانههای مرتبط با گیم در دنیا نیز عناوین ساخته کشور ما را به عنوان یک بازی جهانی نقد کنند و شاهد شکلگیری امتیاز متا برای بازیهایمان باشیم. آرزویی که با عناوینی مثل ارتشهای فرازمینی و با ادامه این روند، قطعا لیاقتش را خواهیم داشت. پس در ادامه این مطلب با گیمفا همراه شوید.
ارتشهای فرازمینی نشان میدهد که ما توانایی ساخت بازیهای درجه یک را داریم
سه سال قبل در جشنواره سوم بازیهای رایانهای که با نمایشگاه بازی های رایانه ای تهران مصادف شده بود عنوانی شوتر اول شخص از اسندیویی به نام راسپینا با نام ارتشهای فرازمینی معرفی شد و با آن آشنا شدیم. دو سال از معرفی بازی گذشت و سال قبل بود که مراحل ساخت بازی به پایان رسید و با توجه به مسائل و مشکلاتی که عناوین ایرانی برای انتشار با آن دست و پنجه نرم میکنند بالاخره مدتی قبل و در تاریخ ۳۱ آگوست ۲۰۱۵ برابر با ۹ شهریور ۱۳۹۴ برای رایانههای شخصی منتشر شد.
نکته قابل توجه که از ابتدای معرفی این بازی تمام توجهات را به خود جلب کرد استفاده سازندگان این بازی از انجین قدرتمند آنریل ساخته اپیک گیمز بود که تا به حال در کشورمان در این مقیاس مورد استفاده قرار نگرفته بود و انصافا از همان ابتدا تصاویر بسیار زیبایی را از این عنوان خلق کرده بود که یک سر و گردن از دیگر عناوین وطنی بالاتر و بسیار زیبا بودند.
ارتشهای فرازمینی موفق به کسب افتخاراتی نیز شد که از آن جمله میتوان به کسب دو جایزه بهترین بازی اکشن سال و بهترین دستاورد فنی در چهارمین جشنواره بازیهای رایانهای اشاره کرد و البته لازم به ذکر است که این عنوان در چهار بخش کاندیدای دریافت جایزه شده بود. از آن مهمتر این بود که این عنوان توانست مجوز Steam Greenlight را نیز اخذ نماید که نوعی مجوز بینالمللی محسوب میشود و انشالله شاهد انتشار بازیهای ساخت کشورمان در شبکه بزرگ و معتبر استیم نیز باشیم.
در این مقاله قصد داریم تا به بررسی بخشها و المانهای مختلف بازی ارتشهای فرازمینی بپردازیم و با دقت بیشتر در هر بخش از بازی، ببینیم که آیا این عنوان توانسته است در سطح استانداردهای جهانی ظاهر گردد یا خیر و با هم نقاط قوت و ضعف این بازی را بررسی کنیم.
——————————————————————————————
E.T.Armies
نام بازی: ارتش های فرازمینی (E.T.Armies)
سبک: شوتر اول شخص (Fiest Person shooter)
سازنده: استدیو راسپینا (Raspina Studio)
ناشر: انجمن ناشران بازی های رایانه ای
پلتفرم: PC
تاریخ انتشار شمسی: ۹ شهریور ۱۳۹۴
ناریخ انتشار میلادی: ۳۱ آگوست ۲۰۱۵
——————————————————————————————
داستان: داستانی معمولی، روایتی ضعیف، دیالوگهای فاجعه
بدون شک در این نقد و بررسی، عنوان ضعیفترین بخش را داستان بازی ارتشهای فرازمینی به خود اختصاص میدهد و این عنوان در این زمینه به هیچ وجه خوب عمل نکرده است. بگذارید تا نگاهی کوتاه به داستان این بازی بیاندازیم و سپس به بررسی فاکتورهای مختلف آن بپردازیم. داستان این عنوان دورهای را روایت میکند که زمین و منابع انرژی آن تقریبا به طور کامل از بین رفته است و درگیر جنگهایی خونین شده است. ساکنان زمین تصمیم میگیرند که این سیاره را ترک کرده و در مکانی دیگر اسکان گزینند. زمین به سرعت تخلیه میشود و مردم آن را ترک میکنند ولی در این بین کسانی از ترک زمین باز میمانند و در واقع سایر انسانها آنها را در زمین جای میگذارند و ترکشان میکنند. این عده که کینهای عمیق در وجودشان ریشه دوانده است و قلبی زخمی و تشنه انتقام دارند با یکدیگر اتحادی را تشکیل میدهند و نام خود را گروه طردشدگان میگذارند و قصد جنگ و نابودی مردمی که آنها را ترک کردهاند و تصاحب تمامی منابع انرژی دنیا را در سر میپرورانند. حال شما باید در نقش اعضای گروهی مقاومتی به نام پارسیس به مقابله با تهدیدات این طردشدگان و مبارزه با آنها بپردازید و…
همان طور که ملاحظه میکنید داستان بازی کاملا معمولی و کلیشهای و به دور از پیچش یا جذابیتی خاص است که البته این روزها در دنیا هم به ویژه در سبک شوتر نکتهای زیاد منفی به شمار نمیرود و شاهد بسیاری داستانهای کلیشهای هستیم. نکته اینجاست که بسیاری از همین داستانهای کلیشهای با روایتهای خوب خود و داستان گویی قوی موفق میشوند تا گلیم خود را از آب بیرون کشیده و مخاطب را جذب نمایند اما متاسفانه در ارتشهای فرازمینی اصلا اینگونه نیست و شاهد روایتی ضعیف از یک داستان معمولی هستیم که با هم ترکیبی نچسب را شکل دادهاند و موفق نمیشوند تا بازیباز را به خود جذب و وی را تشنه پیشروی در داستان بازی کنند.
داستان بازی اگر روایتی بهتر داشت تا این حد ضعیف جلوه نمیکرد
برخی از قسمتهای داستان بازی را تریلرهایی سینماتیک بیان میکنند که کیفیت خوبی دارند و در حقیقت بهترین بخشهای روایت داستان بازی هستند. سایر قسمتهای روایت داستان بازی را دیالوگهای بازی بر عهده دارند که باید گفت بازی در این قسمت، از داستان و روایت آن نیز ضعیفتر عمل میکند و شاهد دیالوگهایی بسیار سطح پایین و بعضا پیش پا افتاده و بیربط در بازی هستیم. مثلا برخی از دیالوگها در بازی قرار گرفتهاند تا کمی بار طنز به بازی اضافه کنند ولی در بدترین قسمتهای درگیری در بازی قرار داده شدهاند که هیچ جایی برای طنز نیست و البته شاید قصد سازندگان این بوده که با قرار دادن دیالوگهای طنز در برخی از قسمتهای درگیری در بازی، خونسردی مبارزان ما و قدرت آنها را نمایش دهند که به واقع در این امر موفق عمل نکردهاند. در زمینه شخصیت پردازی نیز شاهد معرفی شخصیتهایی عمیق و جذاب نیستیم و هیچ کدام از ۳ شخصیت اصلی بازی که با آنها بیشتر در بازی آشنا میشویم نتوانستهاند خود را به عنوان یک شخصیت به یادماندنی و دوستداشتنی به ما بشناسانند و در حقیقت تنها عاملی برای پیشروی در مبارزات بازی هستند.
در مجموع داستان بازی ضعیفترین بخش آن به شمار میرود که در ترکیب با روایتی ضعیف و دیالوگهایی نچسب و شخصیت پردازی سطحی، به هیچ وجه نمیتواند در جذب مخاطب خوب عمل کرده و تبدیل به انگیزهای برای پیشروی بازیباز در داستان بازی شوند. داستان معمولی بازی اگر روایتی بهتر و دیالوگهایی حساب شدهتر داشت و یا از شخصیتهایی جذابتر بهره میبرد میتوانست معمولی و کلیشه ای بودن خود را بپوشاند و حتی تبدیل به یک داستان بسیار جذاب و زیبا شود اما متاسفانه موفق به این کار نشده است و امیدوار هستیم که سازندگان توانمند و مستعد بازی در استودیو راسپینا از این عنوان برای سایر عناوین خود درس بگیرند و بتوانند داستان دیگر عناوین خود را جذابتر به خورد مخاطب دهند و وی را بیشتر علاقمند به ماجراهای بازی کنند، زیرا حیف است که با چنین توانمندی که در سایر بخشهای این بازی میبینیم یک قسمت مثل داستان باعث افت آن شود. به واقعا اگر بخش داستان ارتشهای فرازمینی میتوانست بهتر عمل کند میشد به جرات گفت بازی در هیچ یک از بخشهای خود ایراد بسیار بزرگ و فاحشی که ضربهای شدید به آن وارد کند ندارد و از امتیاز بازی نیز کاسته نمیشد.
گرافیک بازی واقعا زیبا و جذاب از کار درآمده است و باید به سازندگان احسنت گفت
گرافیک: زیبا، چشمنواز، قابل تقدیر
میرسیم به یکی از نقاط قوت و افتخارآمیز بازی به خصوص برای ما ایرانیان که میتوانیم سر خود را بالا بگیریم و بگوییم ارتشهای فرازمینی ساخت کشور عزیزمان ایران است. اگر اسم این بازی و سازندگان آن را ندانید و بازی را اجرا کنید به راحتی میتوانید گمان کنید که بازی ساخته یکی از کمپانیهای بزرگ دنیا که سابقه زیادی در ساخت بازی در این سبک دارند، است. گرافیک بازی به معنای واقعی زیباست و سازندگان کار تحسین برانگیزی را در این بخش از عنوانشان انجام دادهاند و به راحتی میتوانند هر مخاطب و کاربری و حتی بازیبازان سختگیر را جذب گرافیک زیبا و صیقل خورده عنوان خود کنند و تحسین آنها را برانگیزند.
در بخش فنی سازندگان توانستهاند با استفاده از انجین توانمند آنریل یک گرافیک فنی بهینه و کاملا استاندارد (البته گاهی فراتر از استاندارد) را برای بازیباز آماده کنند و وی را کاملا راضی کنند. نورپردازی در بازی بسیار عالی کار شده است و هیچ ایراد خاصی به آن وارد نیست زیرا کاملا درست و دقیق و البته زیبا عمل میکند و تاثیر به سزایی در زیباتر کردن محیطهای بازی و گرافیک آن دارد. انعکاس نور بر روی اجسام و آب و … بسیار چشمنواز و زیبا در بازی کار شده است و نوید روزهایی درخشان را در نورپزدازی عناوین ساخت کشورمان را به ما میدهد. در بازی باگ و مشکل فنی دیده نمیشود و با وجود گرافیک و نورپردازی و افکتهای زیبا در بازی، سازندگان کاملا آن را بهینه کردهاند تا هیچ مشکلی در راه لذت بردن بازیباز از گیم پلی و گرافیک بازی پیش نیاید و وی را آزار ندهد که این نکته جای تحسین دارد زیرا حتی بسیاری از بزرگترین سازندگان دنیا نیز هنوز نمیتوانند یک گرافیک خوب و شسته رفته را به صورت کاملا بهینه برای لذت بردن در اختیار مخاطب قرار دهند و عناوینی پر از باگ و مشکلات فنی را به بازیباز تحویل میدهند.
نورپردازی بازی در حد و حدود استانداردهای جهانی است
افکتهای مختلف بازی مثل انفجار و … نیز در بازی بسیار خوب و عالی عمل میکنند و به عنوان مثال افکت باران و آبی که روی زمین به چشم میخورد واقعا زیبا و بینظیر هستند. نکته مثبت دیگر در گرافیک فنی بازی این است که به لطف بهینه سازی گرافیکی خوب سازندگان شاهد افت فریم و دیگر مشکلات فنی در زمان اجرای افکتها در بازی نیستیم. به طور کلی افت فریم ریت در بازی مشاهده نمیشود و بازی تقریبا به طور ثابت بر روی ۳۰ فریم بر ثانیه قفل میشود. در بازی گاها تکسچرهایی بی کیفیت و طراحیهایی لبه دار مشاهده میشوند ولی اصلا در حدی نیستند که بخواهند به کلیت گرافیک بازی لطمهای بزنند و در گرافیک بهینه و نورپردازی زیبا و طراحی هنری خوب بازی محو میشوند و به چشم نمیآیند. افکت های مختلف مثل موشن بلور نیز به خوبی در بازی اجرا شدهاند و مثلا هنگام چرخش شخصیت و دوربین با موس کار خود را به خوبی انجام میدهد و جلوه زیبا و حرفهای به بازی میبخشند که در این قسمت باید به واقع به سازندگان بازی احسنت گفت.
در بخش طراحی هنری نیز سازندگان کار سطح بالا و با کیفیتی را انجام دادهاند و بازی از طراحیهای هنری جذابی برخوردار است. محیطهای بازی گاهی برگرفته از معماری کلاسیک ایرانی نظیر تخت جمشید است و گاهی کاملا حالتی مدرنیزه شده و صنعتی مثل پالایشگاه دارد که این موضوع تنوع خوبی به محیط و مراحل بازی داده است و سطح طراحی هنری و مراحل بازی را بالا برده است. البته با توجه به کوتاه بودن بازی (حدود ۴ ساعت) تعداد طراحیهای مراحل بازی زیاد نیستند ولی همان تعدادی که در بازی وجود دارند بسیار خوب و متنوع و زیبا از کار در آمده است و برخی مراحل مثل مرحله پالایشگاه واقعا از طراحی هنری زیبا و بسیار هماهنگی با جو بازی بهرهمند هستند و در القای حس جهانی مرده و پر از جنگ و نفرت و آشوب به بازیباز کاملا موفق عمل میکنند. علاوه بر طراحی محیط، طراحی اسلحهها و دیگر اجسام و اشیای حاضر در محیط نیز به خوبی انجام شده است اما در بخش طراحی شخصیتها جا برای کار بیشتر نیز وجود داشت و با وجود استاندارد بودن طراحی شخصیتهای بازی نمیتوان از آن به عنوان کاری به یادماندنی و بسیار عالی یاد کرد زیرا طراحی شخصیتها بسیار ساده و فاقد جزییات به نظر میرسد برخلاف محیطها و اسلحهها و … که تنوع و جزییات خوبی دارند.
در مجموع بازی در بخش گرافیک بسیار عالی و توانمند عمل میکند و حتی بازیبازانی که در مورد گرافیک سختگیر هستند را نیز میتواند کاملا راضی نماید و خود را به عنوان یک بازی استاندارد جهانی معرفی نماید. تاکنون نمونه چنین گرافیک زیبایی را در عناوین وطنی زیاد مشاهده نکردهایم و یا بهتر است بگوییم چنین کیفیتی را در عناوین وطنی اصلا ندیدهایم. بازی از لحاظ گرافیک فنی بسیار بهینه و روان است و در زمینه اجرای افکتهای گرافیکی مختلف واقعا عالی عمل میکند. از منظر گرافیک هنری نیز طراحیهای خوبی در محیط و اسلحهها و … انجام شده که قابل تحسین است و انتظار داریم که سازندگان خوب بازی در استودیو راسپینا این روند را با پیشرفت در عناوین بعدی خود نیز ادامه دهند.
سیستم تیراندازی و شلیک اسلحهها خوشدست و روان است فقط گاهی وقتها دوستان محبت دارند و نمیمیرند! تعارف میکنند شاید…
گیمپلی: کوتاه ولی جذاب، لذتبخش و متنوع
بازی ارتشهای فرازمینی در بخش گیم پلی نیز به ماند گرافیک موفق عمل کرده و از این آزمون نیز سربلند بیرون آمده است. بازی نسبت به سایر عناوین همسبک خود در دنیا مدت کوتاهتری دارد و در چیزی حدود چهار ساعت به پایان میرسد که با حد استاندارد بینالمللی که در حدود هشت تا نه ساعت است فاصلهای چهار پنج ساعته دارد. این مشکل کوتاه بودن بازی موضوعی است که گریبانگیر اکثر بازیهای ساخت کشورمان است و باید در آینده رفع گردد تا بازیبازان ایرانی که میخواهند برای خرید بازی هزینه نمایند تمایل به خرید عناوین وطنی داشته باشند وگرنه مطمئن باشید با جو منفی که نسبت به بازیهای وطنی وجود دارد کسی یک بازی داخلی چهار ساعته را به یک عنوان شوتر ساخته یک استودیو بزرگ دنیا که حداقل هشت ساعت گیم پلی به اضافه بخش آنلاین را داراست ترجیح نمیدهد.
از بحث مدت بازی که بگذریم میرسیم به کیفیت. اگر همین چهار ساعت بخش داستانی بازی کیفیت بالایی داشته باشد نیز برای ما قابل قبول است و خوشبختانه باید بگویم که این مدت نسبتا کوتاه گیمپلی، واقعا جذاب و متنوع و هیجانانگیز ساخته شده است و کاملا حس و حال و هیجان یک شوتر اول شخص جذاب را برای ما به ارمغان آورده است. علاوه بر طراحی فنی و هنری خوب مراحل بازی که قبلا به آن اشاره کردیم طراحی و تنوع ماموریتها نیز در بازی بسیار عالی انجام گرفته است و در بازی شاهد انواع و اقسام ماموریتها هستیم که اجازه تکراری شدن روند بازی برای بازیباز را نمیدهند. بازی ریتم مبارزات پر شور و جالی دارد و کاملا از تنوع مراحل و محیطهای خوبی بهره میبرد، بر عکس تنوع دشمنان بازی که بعدا در مورد آن توضیح خواهم داد. اگر این تنوع محیطها و مراحل عالی با المانهایی از دیگر سبکها به جز شوتر اول شخص نیز ترکیب میشد بسیار بهتر و جذاب تر نیز جلوه میکرد. مثلا وجود برخی بخشهای پلتفرمر و یا حل کردن تعدادی معما و …
تیراندازی و قابلیت زوم کردن اسلحهها و شلیک در بازی استاندارد و بدون مشکل است
سیستم شلیک با اسلحهها و استفاده از آنها کاملا روان و بدون ایراد ساخته شده است و مشکل خاصی در آن مشاهده نمیشود. تنوع اسلحهها در بازی به واقع در حد برترین عناوین شوتر دنیا و حتی گاها برتر از آنها است و سازندگان در زمینه طراحی اسلحههای مختلف سنگ تمام گذاشتهاند. به ندرت پیش میآید که در شلیک اسلحهها مشکلی مشاهده کنیم مثلا گاها یک دشمن با دو یا چند هدشات تازه یادش میافتد که باید بمیرد ولی این دست موارد خیلی خیلی کم در بازی مشاهده میشوند. یک مورد مثبت که در بازی بایستی به آن اشاره کرد و امروزه در بسیاری از بازیهای مطرح دنیا هم این مشکل به چشم میخورد بخش لودینگهای مراحل بازی است که در عنوان ارتشهای فرزمینی بسیار قابل تقدیر کار شده است و کاملا کوتاه هستند و این باعث میشود تا شما اصلا از حال و هوای هیجان انگیز مراحل بازی خارج نشوید.
دیگر نکتهای که در بازی میتوان به آن اشاره کرد و نمیشود گفت که نکته مثبتی است یا منفی در مورد درجه سختی بازی است. اگر از گیمرهای هاردکور باشید قطعا این نکته مخصوصا در درجههای سختی بالای بازی به مذاق شما خوش میآید ولی اگر از آن دسته هستید که تمام بازیهایی که خودشان به اندازه کافی آسان هستند را باز هم روی درجه آسان بازی میکنید ممکن است گاهی در بازی با مشکل مواجه شوید. در درجه سختی دشوار، برخی مراحل بازی واقعا سخت میشوند و گاها تعداد دشمنان خیلی زیاد میشود و یا مشکلاتی در تیراندازی باعث میشود تا برخی از دشمنان همان طور که در بالا گفته شد گمان کنند که نباید بمیرند! البته این مسئله لااقل برای من اصلا بد نبود و اتفاقا لذتبخش نیز بود زیرا شیفته درجه سختی بالا در بازیها هستم. اتفاقا از آن جا که مدت زمان بازی کوتاه است به نظر من بهتر است تا از همان ابتدا بازی را بر روی درجه سختی بالا بازی کنید تا تجربه لذتبخش ما از بازی طولانیتر و چالشبرانگیزتر شود.
تنوع اسلحهها در بازی در سطح برترین بازیهای دنیاست
یکی از مواردی که در بخش گیمپلی ارتشهای فرازمینی به بازی ضربه زده است تنوع بسیار کم دشمنان بازی برخلاف اسلحهها است که باعث شده است بارها و بارها و بارها دشمنان یک شکل و از یک کلاس را در بازی مشاهده کنیم که گاها ما را به یاد عناوین قدیمی که همه دشمنان بازی دقیقا مثل هم بودند میاندازد. سازندگان میتوانستند در این بخش بسیار بهتر عمل کنند و به مانند اسلحهها و محیطهای بازی، دشمنانی متنوعتر را در برابر ما قرار دهند. در بخش هوش مصنوعی هم بازی روند پر فراز و نشیبی را پشت سر میگذارد. دشمنان گاها بسیار باهوش عمل میکنند و لحظات سختی را برای شما رقم میزنند و گاهی برعکس. هوش مصنوعی یاران شما هم به همین گونه است ولی به سمت ضعیف بودن شیب نسبتا شدیدی دارد که البته ممکن است به این دلیل باشد که شما نتوانید زیاد روی کمک یاران خود در بازی حساب کرده و درجه سختی بازی بالاتر رود. به هر شکل در بخش هوش مصنوعی بازی از یک روند ثابت پیروی نمیکند و امیدوار هستیم تا در عناوین آینده این سازنده شاهد هوش مصنوعی باثبات تر و البته قویتری باشیم هر چند که در این بازی هم نمیتوان گفت هوش مصنوعی خیلی پایین است بلکه به ویژه دشمنان اغلب هوش مصنوعی استانداردی دارند.
در مجموع عنوان ارتشهای فرازمینی در بخش گیمپلی موفق به دریافت نمره قبولی میشود و این توانایی را دارد تا در طول مدت کوتاه خود بازیباز را با روند خود همراه نماید و حس لذت را برای او به ارمغان بیاورد. هر چند روند بازی تنها به صورت بکش و برو جلو است و هیچ المان دیگری مثل معما و پازل های محیطی و … در بازی وجود ندارد ولی از آنجا که زمان بازی کوتاه است کمبود هیچ یک از اینها احساس نمیشود و بازیباز اعتراضی به این روند بکش و برو جلو نخواهد داشت. البته این تجربه بایستی به عنوان چراغی ادامه راه گروه سازنده را برای ساخت دیگر عناوین روشن نماید و باعث شود تا در بازیهای بعدی ساخت این استودیو علاوه بر روند اکشن جذاب و زیبا که در ارتشهای فرازمینی توانستهاند به آن دست یابند، شاهد المانهایی از قبیل فاکتورهایی از سبک پلتفرمر یا نقشآفرینی همراه با برخی معماهای محیطی هر چند ساده نیز باشیم.
محیطهای بازی ساده هستند ولی از تنوع و طراحی خوبی بهره میبرند
موسیقی و صداگذاری:
در بخش صداگذاری به شخصه انتظار بیشتری از ارتشهای فرازمینی داشتم مخصوصا در بخش صداگذاری. با وجود استفاده تیم سازنده از هنرمندان مشهور صدا و سیما و سینما مثل بهزاد فراهانی بخش صداگذاری بازی ارتشهای فرازمینی اصلا در حد انتظار و استاندارد ظاهر نشده است که شاید این به بیتجربه بودن این هنرمندان در زمینه دوبلاژ بازیهای رایانهای باز میگردد. در تیم صداگذاری بازی نامهایی مثل بهزاد فراهانی در نقش کارگردان دوبلاژ و همچنین “فرهاد”، بهمن مفید در نقش “شاهرخ”، محمد حاتمی در نقش “اشکان”، فریدون محرابی در نقش “آریا”، نسرین صالح در نقش “سارا” و همچنین سیاووش چراغی پور به چشم میخورند که انتظارات را قبل از عرضه بازی از این گروه بالا برده بودند ولی متاسفانه با اجرای بازی این قسمت شدیدا در ذوق شما خواهد زد.
البته در این مورد باید گفت اجرای بهزاد فراهانی در نقش فرهاد (فرمانده گروه) و فریدون محرابی در نقش شخصیت آریا بهتر از بقیه انجام گرفته است اما به طور کلی صداگذاری شخصیتها بسیار بیروح و سطحی انجام شده است و مثلا گاهی تفاوتی در ریتم صحبت کردن یک شخصیت چه در آرامترین صحنهها و چه در اوج و بحبوحه جنگ و نبرد مشاهده نمیشود که واقعا نکتهای عجیب است. حس و حال بازی و اتفاقاتی که در محیط در حال رخ دادن است گویی هیچ اهمیتی برای شخصیتها ندارد و آنها همواره به یک شکل و با یک تن و در یک سطح صحبت میکنند! اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که حرکات لبها کاملا با صحبتها همخوانی و انطباق دارد و در این بخش مشکلی مشاهده نمیشود که این نکته مثبت اگر با صداگذاری سطح بالای شخصیتها همراه بود میتوانست بسیار بیشتر جلوه کند.
بهزاد فراهانی در نقش فرهاد، یکی از ۳ شخصیت اصلی بازی (البته فقط صدایش!) احیانا که فکر نکردید بهزاد فراهانی موشن کپچر را هم اجرا کرده!
دشمنان بازی نیز که همگی از مشکل لالیسماتیسم (کلمهای من در آوردی ار بنده به معنای لال بودن!) رنج میبرند و گویا کلا و طی یک جنبش خودجوش قدرت تکلم و حرف زدنشان را از دست دادهاند و از دیوار صدا در میآید ولی از آنها نه! (یکی نیست بگه آخه مرد حسابی ناسلامتی داری میمیری، یه صدایی، یه حرفی، یه دردی!). صداگذاری افکتهای محیطی و نارنجکها و … نیز اصلا خوب انجام نشده است و حالتی کاملا مصنوعی و به دور از استاندارد دارد که این نکته جای تامل بسیاری دارد زیرا سازندگان بسیار راحت میتوانستند این ضعف را برطرف کنند به ویژه این که زمان زیادی برای پولیش بازی از پایان ساخت آن تا زمان انتشار بازی در اختیار داشتهاند.
برخلاف صداگذاریهای بازی، موسیقی ارتشهای فرزمینی بسیار بهتر عمل کرده است و کاملا با ریتم مراحل و اتمسفر بازی در قسمتهای مختلف آن انطباق دارد و بسیار هیجانانگیز و مناسب با یک شوتر اول شخص سریع و رو به جلو ساخته شده است. واقعا موسیقی بازی یکی از دلایل اصلی در القای حس هیجان به مخاطب در بازی ارتشهای فرازمینی است که در ترکیب با روند اکشن سریع و بکش برو جلوی بازی و طراحی مراحل خوب بازی، سبب شده است که تا بازیباز از لحظه لحظه مراحل بازی و پیشروی در آن لذت ببرد و سازندگان بازی و موسیقی آن را تحسین نماید. موسیقی بازی همواره در پس زمینه بازی در حال پخش شدن است و تنها نکتهای که گاهی در ذوق میزند این است که گاهی موسیقی بازی آن قدر به زمینه اصلی بازی میآید که صدای حرف زدن شخصیتهای بازی را نیز نمیشنویم. البته این مورد بسیار نادر است وهمانطور که خدمت شما عزیزان عرض کردم موسیقی بازی یکی از برترین و خوشساخت ترین بخشهای بازی ارتشهای فرزمینی محسوب میشود.
افکتهای انفجار و… در بازی زیبا کار شدهاند ولی صداگذاری خوبی ندارند
نتیجهگیری: ما میتوانیم… اگر بخواهیم
ارتشهای فرازمینی یک بازی کاملا مطابق با استانداردهای جهانی سبک شوتر اول شخص است که مانند بسیاری از دیگر عناوین متوسط و خوب دنیا در این سبک ضعفهایی گاها بزرگ نیز دارد ولی قطعا خوبیها و نکات مثبتش به ضعفها برتری دارد و در مجموع بازیبازی که این عنوان را بر روی سیستم خود نصب کرده و آن را به پایان رسانده است راضی از پای کامپیوتر خود بلند میشود و از این که یک عنوان ایرانی توانسته است در این سطح ظاهر شود خوشحال خواهد شد هر چند که این باید تنها شروع یک مسیر سخت و دشوار برای بازیسازی ما باشد. ارتشهای فرازمینی زیباترین، قابل تحسینترین و جاهطلبانه ترین پروژه بازیهای رایانهای در داحل کشورمان است که در قسمتهای مختلفی به ویژه در بخش جلوههای گرافیکی توانسته است تا بسیار سطح بالا ظاهر شود و در برخی قسمتها مثل تنوع اسلحهها در بازی حتی از برخی عناوین روز دنیا نیز جلو بزند. باور کنید که در برخی مراحل بازی اصلا نمیتوانید قبول کنید که در حال انجام یک بازی ایرانی هستید زیرا از فرط هیجان به سقف چسبیدهاید و کاملا غرق در روند لذتبخش مراحل بازی و گیمپلی رو به جلو و هیجانانگیز آن شدهاید.
سازندگان بااستعداد این عنوان در استودیو را سپینا باید این عنوان را به منزله سکوی پرتابی برای خود در ساخت عناوین بعدی در نظر بگیرند و سعی کنند تا کاستیها و نقاط ضعف گفته شده بازی را در عناوین بعدی رفع و نقاط قوت را در بازیهای بعدیشان تقویت نمایند زیرا که با ساخت ارتشهای فرازمینی نشان دادند که کاملا توانایی ساخت یک بازی در حد و اندازههای بینالمللی را دارند، نکتهای که متاسفانه در عناوین زیادی در کشورمان شاهد آن نبودهایم و بایستی امیدوار باشیم تا روزی سطح استاندارد جهانی بازیسازی بشود همان سطح استاندارد بازیسازی کشورمان.
در انتها باید بگویم اگر به دنبال یک بازی شوتر اول شخص هیجان انگیز هستید که سه چهار ساعتی با روند اکشن بکش برو جلو و هیجانانگیز خود و البته با گرافیکی زیبا، شما را سرگرم نماید بدون توجه به داخلی بودن ارتشهای فرازمینی و با عدم موضعگیری منفی نسبت به آن قبل از اجرای بازی، آن را خریداری نمایید و به مانند سایر بازیهای خارجی که انجام میدهید آن را تجربه نمایید. مطمئن باشید که پشیمان نخواهید شد و یک تجربه کوتاه ولی لذتبخش را به دست خواهید آورد که کام شما را با چاشنی افتخار به ایرانی بودن این بازی شیرین خواهد کرد. به امید روزی که اکثر عناوین ساخت کشورمان باعث غرور و افتخار ما در دنیا شوند. موضوعی که سخت و کمی دور است ولی با وجود سازندگانی مانند استودیو راسپینا شدنی است.
یکی از والپیپرهای بازی (البته نه با این اندازه!)
نکات مثبت: گرافیک فنی و هنری زیبا، نورپردازی سطح بالا، تنوع فوقالعاده اسلحهها، اجرای بهینه و روان، گیمپلی جذاب و هیجانانگیز، طراحی مراحل خوب، هوش مصنوعی معقول و گاها جالب دشمنان، موسیقی زیبا با ریتم مناسب
نکات منفی: داستان کلیشهای و روایت بسیار ضعیف، شخصیتپردازی سطحی، تنوع بسیار کم دشمنان، مدت کوتاه بازی، صداگذاری کاملا بدون احساس، هوش مصنوعی نسبتا ضعیف یاران
امتیاز نهایی: ۱۰ / ۷٫۵
RE: ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - Tomb Raider A - 11-28-2015 درود همونطور که در سایت هم گفتم [font=tahoma]ب[b][i]ه امید ساخت بازی هایی که هم در سطح جهانی معروف بشن و هم بتونن فرهنگ و تمدن واصالت کشور عزیزمون ایران رو در دنیا به بقیه نشون بدن و تاثیر بد فیلم ها و بازی های ویدیویی ضد ایرانی رو از بین ببرن[/i][/b][/font] RE: ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - Funny Man - 11-28-2015 ممنون از نقدتون میتونم بگم بعد از شبگرد این تنها بازی ایرانی بود که استاندارهای جهانی رو داشت ولی مدت زمان کوتاه گیمپلی و داستان ابکی به بازی لطمه زده بود البته صداگزاری ها همه بینقص بودند RE: ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - BahramNouraei - 11-28-2015 (11-28-2015, 03:55 PM)SPIDERGOBLIN نوشته است: ممنون از نقدتون شبگرد اصلا در سطح جهانی نبود! داستان و کلا شخصیتش رو از روی فیلم dark man (البته اگه اشتباه نکرده باشم!) اسکی رفته بودن! گرافیکش فوق العاده مزحک بود! گیمپلیش هم یه چیز کلیشه ای بود مثل همیشه! البته این بازی جزء بهترین بازی های ایرانی هستش ولی به هیچ وجه در برابر بازی هایش خارجی هم سبکش حرفی برا گفتن نداره! درسته تا حدود کمی نزدیک استاندارد جهانی بودش ولی کاملا استاندارد نبود! RE: ما میتوانیم… | نقد و بررسی بازی ارتشهای فرازمینی - isapor123 - 12-02-2015 امتیازات خودم به این بازی با توجه به تجربه ی شخصی بازی رو هم تا اخر رفتم بزور گیم پلی : 5 یعنی gunplay بازی بشدت رو اعصاب بود مخصوصا صدای تیر هاش البته اسنایپش لذت بخش بود گرافیک : 8 واسه یه عنوان مستقل خوب بود ولی بسیار کم جزییات بود ! موسیقی : 4 عهههههه مگه موسیقی هم داشت شوخی کردم ولی دلیل اینکه 4 دادم این بود که موسیقی بازی به جز اعصاب خرد کنی نقش دیگه ای تو روند مراحل نداشت :| داستان : 4 اصلا داستانش به جز یه میان پرده های بی سر و ته و الکی حرفی واسه گفتن نداشت |