صنعت گیم از ابتدای پیدایش خود همواره با عناوینی روبرو شده است که بسیار ضعیف هستند، اما در میان چنین عناوینی همیشه شاهکار های بزرگ و عمیق نیز بوده‌اند، شاهکار هایی که احساسات یک بازی باز را تحت تاثیر قرار می‌دهند، عناوینی که ما را به مانند شخصیت اصلی می‌سازد، عشق به شخصیت های اطرافمان، توانایی درک آن ها و آگاه شدن از احساساتشان، و نیز در پایان تحث تاثیر قرار گرفتن، برای اتفاقی که رخ می‌دهد مانند مرگشان. مشخص است که چنین عناوینی همیشه جایی خاص در دل بازی بازان دارند و ما سعی داریم به هر حالتی که می‌توانیم آن ها را انجام دهیم و دوباره خاطرات، لحظه‌هایی که همراه با بازی خندیده و حتی گریه کرده و غمگین شده‌ایم را مرور کنیم. در این لیست 5 بازی برتر احساسی در تاریخ صنعت بازی های رایانه‌ای را به شما معرفی خواهم کرد، عناوینی که بیشتر از همه مارا درگیر خود کرده و به فکر کردن وا داشته‌اند، قابل توجه است که لیست بر اساس نظر خود بنده تعیین شده و منبع خاصی ندارد.

4- Metal Gear Solid 4 Guns Of The Patriots

سری Metal Gear از ابتدای پیدایش خود توانست جای خود را با داستان و گیم پلی عالیش، در دل بازی بازان پر کند. این شاهکار، داستانی بسیار قوی و خالص داشته که توسط استاد کوجیما به زیبایی هرچه تمام تر روایت شده است؛ اما روایت داستان در نسخه 4 این عنوان به اوج خود می‌رسد، عنوانی که تک تک مراحلش هنوز در یاد کسانی که آن را تجربه کرده‌اند باقی مانده است. این سری به گیمران معنی کامل جنگ را یاد داد و این که با شروع جنگ، درد نیز می‌آید و آسیب بسیار زیادی به جامعه و حتی سربازانی که می‌جنگند وارد می‌شود. پایان این نسخه یکی از غم انگیز ترین پایان ها بود زیرا ما مجبوریم با Big Boss، به یاد ماندنی ترین شخصیت سری و یکی از قوی ترین سربازان، وداع بگوییم و نیز با پسرش Solid Snake که از نسخه اول کنترل او را بر عهده داشته‌ایم. این شاهکار در رتبه چهارم لیست جای می‌گیرد.

3- Heavy Rain

استاد کیج را دیگر همه می‌شناسند، اسطوره صنعت گیم که عناوینش بیشتر به صورت QTE می‌باشد و توجه بسیار زیادی به روایت و زیبایی داستان شده است. Heavy Rain یکی از شاهکار های ساخته دست استاد است که با داستانی بسیار احساسی و عمیق و گرافیکی چشم نواز در نسل هفتم عرضه شد. داستان پدری که به دنبال پسر گم شده اش می‌گردد؛ Ethan Mars مردی افسرده و غمگین، که در یک ثانحه رانندگی پسر بزرگ خود را از دست داده و غم از دست دادن او باعث افسردگیش شده است، روزی در پارک پسر کوچکش، شان را نیز گم می‌کند و در نهایت پی می‌برد که او توسط قاتل اوریگامی دزدیده شده است. سخنی که قاتل در اکثر مواقع به Ethan می‌گوید یکی از جالب ترین و عمیق ترین دیالوگ‌های بازی است « ببینم برای نجات کسی که دوستش داری تا کجا پیش می‌ری؟» Ethan طبق در خواست آن قاتل کارها و جنایت‌هایی را برای او انجام می‌دهد اما از بسیاری از کارهایی که می‌کند به شدت پشیمان می‌شود. زیبایی بازی نیز مانند دو عنوان بالا در پایان بازی است؛ پایانی بسیار متنوع و کامل که به انتخاب‌های شما در طول بازی بستگی دارد و هر کدام پایانی بر سرنوشت Ethan Mars غم دیده هستند. Heavy Rain نیز توانست جایگاه سوم را در این لیست به خود اختصاص دهد.

2- The Last Of Us

The Last Of Us شاهکاری است که در آخرین روزهای نسل هفت، به صورت انحصاری برای PS3 منتشر شد. عمق داستان این عنوان، گرافیک چشم نواز و زیبایش و موسیقی‌های شاهکارش در کنار گیم پلی زیبا و هیجان انگیز توانست آن را به یکی از بهترین‌ها تبدیل کند. در همان اوایل بازی، ما صحنه ای را خواهیم دید که اشک بسیاری را را در آورده است؛ صحنه جان دادن فرزندی معصوم و بی‌گناه در آغوش پدرش که به دست یک نگهبان کشته شد. جوئل بعد از مرگ تنها دخترش سارا هرگز نتوانست دوباره به وضعیت قبلی خود بازگردد؛ اما دختری دیگر که در طول بازی او را ملاقات می‌کند به شدت او را به یاد دخترش می‌اندازد؛ او به قدری عاشق الی می‌شود که در پایان بازی حاضر است برای نجات او به هرکاری دست بزند و از هر خط قرمزی عبور کند؛ این شاهکار به ما یاد آوری کرد که عشق یک پدر به فرزندش چقدر می‌تواند زیبا و قوی باشد. این شاهکار در مقام دوم لیست قرار می‌گیرد.

1- The Walking Dead Season 1

شاهکار The Walking Dead و گوتی سال 2012 عمیق ترین و احساسی ترین بازی است که تا به حال عرضه شده است! عنوانی که در هر دقیقه از آن ما می‌خندیم، ناراحت می‌شویم، به فکر فرو می‌رویم و حتی گریه می‌کنیم. این عنوان داستان Lee Everett را بازگو می‌کند، مردی که قرار بود به زندان برود اما ماشین پلیس به همراه خود افسر پلیس و لی با یک زامبی تصادف می‌کنند و این جاست که بازی و آخرالزمان زامبی‌ها شروع می‌شود. در بازی شما به Clementine، دختری که در اوایل بازی پیدا می‌کنید، مانند فرزند خود نگاه خواهید کرد؛ درست است که در هر جا هدف متفاوتی دارید اما هدف اصلی و بزرگ شما محافظت از اوست. نهایت زیبایی بازی را ما در قسمت 5 خواهیم دید، درست در صحنه پایانی بازی، جایی که مجبوریم شخصیت محبوبمان لی را که آلوده شده است بکشیم. انتخاب واقعاً سخت است، کشتن او یا زنده نگه داشتنش؛ هر کس پایانی را که خود می‌خواست برگزیده است و این، پایان کاملی نیز بود بر داستان Lee Everett. چنین شاهکار هایی در دنیای گیم زیاد‌اند ولی چنین داستان‌هایی کم. Telltale به ما یاد داد که برای موفق شدن یک بازی نیازی به گرافیک پر زرق و برق نیست بلکه داستانی قوی می‌تواند موفقیت یک عنوان را تضمین کند.

به پایان این مقاله نیز رسیدیم. از همه دوستان، و کاربران محترم که زحمت خوندن مقاله رو به خودشون می دن متشکرم. امیدوارم با تشکراتتون ما رو دلگرم به نوشتن دوباره بکنید.

با تشکر از lord mahdi

(12-24-2015, 09:23 PM)Yves Guillemot نوشته است: همین چند روز پیش بود که walking dead رو تموم کردم واقعا آخرش داشت گریم میومد.

مخصوصا همونجایی که پسرش تصادف میکنه میمیره بعدش کلا جوو بازی سنگین میشه و راحت میتونی با اتفاقات ناراحت کننده ای که تو بازی میوفته ارتباط برقرار کنی و خودت هم غمگین و احساسی بشی (کلا همه ی بازی های دیوید کیج اینطورین مثل بیاند و فارنت های)  

2- استفاده از ویرگول در بعضی جاها اشتباه بوده. ویرگول به جای نقطه؟!

(12-24-2015, 10:56 PM)Prince of Persia نوشته است:

سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی عزیز

مقاله ی بسیار خوب و جالبی بود. محتوای کلی مقاله عالی بود، اما خیلی جای کار بیشتری داشت. به نظرم برای هر عنوان حداقل باید دو بند توضیح میدادی. در کل برای نویسنده ی تازه کاری مثل شما، واقعا عالی بود.

و اما خرده مشکلات مقاله:

1- برای بالا بردن ارزش مقالات، بهتره متن هاتون رو "تراز به دو طرف" کنید.

2- استفاده از ویرگول در بعضی جاها اشتباه بوده. ویرگول به جای نقطه؟!

3- استفاده ی بیش از حد از کلمه ی "عمیق". هر جا که خواستید از بازی ها تعریف کنید، یه عمیق هم تنگش انداختید. بهتره برای تنوع بخشیدن به متن از مترادف های این کلمه استفاده می کردید.

4- در مقاله هایی با این موضوع که تمام بار داستانی بر دوش شخصیت هاست، عجیبه که حرفی از شخصیت پردازی کاراکتر های بازی (حداقل شخصیت اصلی) نزدید.

5- تصاویر مشکل دارند. لینک ها بهتره اصلاح بشن.

6- قدرت نویسندگی خوبی دارید، ولی نیازه که تحت آموزش قرار بگیرید. هنوز نمی تونید از حداکثر توانایی ذهنی تون استفاده کنید و مقاله رو تو مشتتون بگیرید. اگه آکادمی دایر بود، بهتون پیشنهاد می دادم که به بچه های اونجا ملحق شید، چون استعدادشو دارید. ولی در حال حاضر می تونید با خوندن نقد حرفه ای های انجمن (نه سایت! البته نقد تحریریه ی قدیم سایت هم اگه پیدا کردید، محشرن) به طرز نوشتنتون جهت بدید و یه سبک خاصی رو انتخاب کنید.

7- چند ت غلط املایی تو متن وجود داره: صانحه ---» غ

8- واقعا بازی های احساسی به همین 5 تا بازی خلاصه نمیشن. نبودن Bioshock Infinite در این لیست از ارزش و اعتبار متن شما کم می کنه (به نظر بنده). دیگه نیازی به توضیح بنده درباره ی زیبایی های پایان این بازی نیست.  البته عناوین دیگه ای هم بودن که لیاقت حضور در این لیست رو داشتن. 5 تا انتخاب واقعا کمه و نشون میده که مقاله ی شما در حد استاندارد نیست.

در مقاله ی خیلی خوبی بود. اعتبار هم دادم که تشویق بشید (من کلا زیاد مقاله های انجمن رو Like (!) نمی کنم؛ چه برسه که بخوام اعتبار بدم، ولی مقاله ی شما نظر بنده ی حقیر رو جلب کرد).
خسته نباشید