از ابتدای خلقت بشر، جنگ همواره چالشی بوده است که انسان ها خواسته یا ناخواسته با آن دست و پنجه نرم می کرده اند.جنگ های بین قبیله ای که بر اثر هیچ و پوچ و برای افزایش قلمروی فرمانروایی یک گروه خاص شکل می گرفتند و یا نبردهایی که میان فرانسوی ها و انگلسیی ها برای افزایش منافع و استعمار شکل می گرفت، همه چیزی جز خرابی و ویرانی و کشت و کشتار نبوده اند.مسئله این نیست که چه کسی جنگ را آغاز کرده است، بلکه مسئله این است که چه کسانی با این جنگ بی خانمان و یا کشته خواهند شد.جنگ همواره الگویی بوده است که بازیسازان برای ساخت بازی های رایانه ای با مزامین مختلف از آن بهره می برده اند.از سری StrongHold گرفته تا سری Call of Duty، تمامی آن ها بیانگر جذابیت جنگ هستند.متاسفانه دید سازندگان بازی های رایانه ای به جای اینکه متوجه خرابی ها و ویرانی های جنگ باشد، متوجه لذتیست که از کشتن انسان ها بدست می آید.در چنین شرایطی یک گیمر به خود افتخار می کند که بعنوان مثال توانسته است یک مرحله از بازی را با پنجاه و اندی هد شات به پایان برساند و................