به سلندرمن سلام کنید! | نقد و بررسی عنوان Slender The Arrival

[Writer Bot]

ژانر ترس سبکی است که علاقه مندان خاصی دارد. در واقع هدف از گفتن این جمله فقط اشاره یک نکته بود آن هم دو دسته شدن بازیکنان است،  اول آن گروهی هستند که به ژانر وحشت علاقه خاصی دارند دوست دارند  تا حد مرگ بترسند و هیجان و استرس یک عنوان ترسناک را از ته دل حس کنند و عمیقا وحشت کنند; اما دسته دوم آن گروهی است که  به سبک وحشت علاقه دارند اما نمی توانند آن را تجربه کنند که این هم دلایلی دارا است، ممکن است فرد بیماری قلبی داشته باشد و نتواند هیجان ترس را تجربه کند; ولی در طرف دیگر، بعضی افراد تحمل ترس را ندارند و ممکن تا مدت ها شوک شوند و هر شب کابوس ببینند و با خود حرف بزنند. در واقع دسته سومی وجود ندارد باید به شما بگویم همه به سبک وحشت علاقه دارند و کسی را نمی بینید که بگوید من علاقه به ژانر وحشت ندارم، چون واقعا نقاط ضعف یک فرد را نشانه می گیرند و شما را با ترس هایتان مقابل میسازند.

حس ترس را هر فردی نمیتواند صحیح شبیه سازی کند و حتما استودیویی که می خواهد یک عنوان با ژانر وحشت بسازد باید یک روانشناس زبده و زبر دست همراه داشته باشد، چون حس ترس را فقط یک روانشناس میتواند به درستی شبیه سازی کند و ضمیر ناخودآگاهی ترس را فعال سازد.

 Blue Isle Studios تا حد ممکنی این امکان را فراهم ساخته و حس ناب وحشت را بسیار عالی شبیه سازی کرده و اثر جدید این استودیو شما را با ترس های خود مقابل تاریکی یا هر چیز دیگری مقاوم می سازد، در واقع به قلب تاریکی زدن اجباری است و گزینه فراری ندارید و باید با ترس های دوران کودکی خود مقابله کنید.

Slender The Arrival اثری ساخت این شرکت است، که افسانه مردقلمی آلمان را در بر میگیرد حتما این سوال در ذهنتان خطور میکند که این غریبه قدبلند کیست؟

با کمی جست و جو در شبکه های اجتمایی، سایتها و وبلاگها میتوانید این موجود ناشناخته را بشناسید و یکی دیگر از عجایب جهان را در ذهن خود مجسم کنید.

در ادامه با نقد و بررسی عنوان Slender The Arrival همراه ما باشید که تجربه سفری به قعر تاریکی داشته باشیم.

سفر در اوج تعطیلات لذت خاصی را داراست، من هم نمی خواستم این فرصت مناسب، بیهوده هدر برود. به همین خاطر بار سفر را بستم و به راه افتادم، چند ساعتی نگذشته بود و من نزدیک خانه دوست قدیمی بودم; اما با فاصله اندکی از خانه ماشین خاموش کرد و چاره نداشتم جز پیاده روی تا جایی برای کمک گرفتن، پس جنگل را به پیش گرفتم و کمی نگذشته بود که به خانه رسیدم، خورشید جایش را کم کم به ماه می داد در خانه را کوبیدم; اما هیچکس به استقبال نیامد، وجودم ترس را حس میکرد خانه ای در وسط جنگل آن هم بدون خانه نشین و بدون راه برگشت چه کنم؟ در را شکستم و وارد خانه شدم همه جا به هم ریخته بود و هیچ چیزی سر جای خود نبود دنبال دوستم گشتم; اما از او هم خبری نبود بدبینی من بیشتر داشت به واقعیت تبدیل میشد. تصمیم گرفتم تا به جست و جوی او بپردازم چراغ قوه و موبایل را برداشتم و همراه با دوربین راه جنگل به باز کردم بدنم سرد بود آنقدر ترسیده بودم که هر چیزی تکان میخورد از وحشت می پریدم; اما چیزی نگذشت که...

با دیدن این تصویر فقط shift را فشار دهید.

گیم پلی بازی چیزی برای ارائه دادن ندارد و آنقدر ساده شما را می ترساند که فکرش هم نمی کنید، پایه بازی بر ساده بودن نهاده شده. به همین دلیل نکته جدیدی یافت نمیشود، فقط شما هستید و آقای سلندر و یک دوربین و چراغ قوه ای که خیرش برای چندین دقیقه است و بعد از آن به دلیل ضعف باطری خاموش میشود و شما باید تاریک به جست و جو بپردازید، این یک نکته مثبت است چون به بازیکن حس واقعی بودن دست می دهد; برای مثال سازندگان بازی Outlast در سراسر بازی باطری قرار داده اند که به بازیکن حس غیر واقعی بودن دست می دهد چون آخر چه کسی در تیمارستان روانی دوربین می بیند؟ اما بازی Slender the arrival این نکته را رعایت کرده و باطری دیگری در بازی یافت نمی شود.

دوربین بازی امکان زوم بر اشیا را فراهم می سازد و شما می توانید فاصله های دورتر را به وقور مشاهده کنید و امکان دفع حملات جناب سلندرمن را داشته باشید و به موقع پا به فرار بگذارید، طراحی سلندرمن تا حد امکان به واقعیت شبیه سازی شده و سازندگان توانسته اند با سربلندی از این چالش بگذرند چون تنها شخصیت بازی است که قابل دید و مشاهده است و در واقع شخصیت اصلی که نامش هم بر عنوان بازی هست و محوریت بازی مربوط به او میشود.

سوارپرایز......

نور پردازی بازی فوق العاده است که یکی از مهم ترین فاکتور های بازی ترسناک است. در اولین مرحله بازی که روز است به شدت تحت تاثیر نورپردازی قسمت های مختلف قرار می گیرید، مثلا تابیدن خورشید به درخت و انداختن سایه آن ها بر روی زمین چمنی می تواند یکی از این ارکان به شمار رود، رنگبندی اجسام زنده و پویاست و حس کدر بودن رنگ ها به بازیکن دست نمیدهد، طراحی تصویری دوربین بسیار به واقعیت نزدیک است و حس میکنید خودتان با دوربین در حال حرکت هستید، بازیکن در جنگل قرار میگیرد اما این به معنی خالی بودن جنگل تاریک عنوان نیست. جنگل پر از کلبه های کوچک و تاریک، ماشین های روشن بدون سرنشین، نامه هایی که گوشه و کنار باید پیدا کنید تا به هدف خود برسید.

در واقع گرافیک بازی برای یک عنوان ترسناک مناسب است و میتواند مدتها شما را به نگاه دارد و میخکوب بر صندلی در حال بازی کردن باشید در کل نتیجه این قسمت کاملا مثبت است.

جزئیات نورپردازی دیوانه کننده است.

در رگ های صداگذاری بازی خون های ترس جریان دارد، صداگذاری بازی هم نوعی سنگینی در خود دارد که می خواهد شما را متوجه کند هر لحظه خطری وجود دارد

باید بگویم صدای جیرجیرک ها و تکان خوردن شاخه درختان در واقعیت اصلا ترسی ندارد; اما در بازی از این صداهای طبیعی هم می ترسید و فکر میکنید سلندر در حال صدا درآوردن است، کمی مضحک بی نظر میرسد اقای سلندر فردی سروسنگین که قدی بلند و کت و شلوار مشکی میپوشد چگونه می تواند صدا دربیاورد؟ او فقط می کشد و شوخی در کارش نیست. در صداها کم کاری نشده و از صدای جانوران ریز تا برخورد باد به شاخه درختان گرفته همگی عالی کارشده اند; اما کمبود قطعه های موسیقی آن هم از جنس هیجان و فراوان از ترس حس میشود، در واقع اگر این عمل انجام می شد هم بازیکنان لذت بیشری می بردند و هم بازی جذاب تر میشد.

سلندر لطفا مرا نخور!

در این جنگل مخوف خودتان هستید و خودتان، نه کسی به فریادهای شما می رسد و نه خودتان گزینه فرار را بر روی میز دارید باید برای رسیدن به هدف خود بجنگید و تا نفس دارید برای فرار از مرد قلمی بدوید و سرنخ ها را پیدا کنید. این عنوان به خوبی توانست با مخاطب ارتباط برقرارکند و حس دهشتناک درون خود را انتقال دهد در مجموع به همه نکته ها رسیدگی شده و به جزئیات پرداخته شده، عاملی نیست که ما را از انجام بازی باز دارد و از هر لحاظ عنوانی مثبت است. داستان بازی ساده است و کاربر را درگیر خود می کند.

 به تک تک جزئیات گرافیک و نورپردازی توجه شده; اما در صداگذاری کم لطفی شده و وجود قطعه موسیقی حس می شود و همانطور که می دانید موسیقی است که احساسات بازی را بیان میکند، آن هم از نوع ترسناکش. در مجموع اگر قصد انجام عنوانی با تم ترس را دارید بهترین عنوان Slender The Arrival است. که حتی منتقدین آن را ستایش کردند.

+نکات مثبت:طراحی شخصیت سلندر عالی صورت گرفته، نورپردازی و جزئیات دیوانه کننده است،داستانی چالش برانگیز برای درگیر کردن ذهن بازیکن

+نکات منفی: کمبود قطعه موسیقی

آرشیو مقالات بنده:

| دنیای پیکسلی | 

| به اسلندرمن سلام کنید|