سندرم گرافیک‌ و رزولوشن‌پرستی | نگاهی به صنعت بازی‌های ویدیویی!

[You Never Win]

واقعاً عجب چیزی شده. عزیزان مایکرو و سونی برای رقابت با هم پای رزولویشن 4K رو وسط می‌کشن و این که فلان بازی با 60 فریم روی فلان کنسول اجرا میشه و روی اون یکی 30 فریم میده و یا اون کنسول اینجوریه بیاین یه ایده جدید بریزیم که نه کنسول بد بشه نه ما ضرر کنیم و این ایده میشه کنسول‌های میان نسلی. 
واقعاً به هیچ وجه نیاز به اینا رو درک نمیکنم! یعنی یک بازی برای بی نظیر شدن به رزولویشن 4K و 60 فریم کامل یا بیشتر احتیاج داره؟ من ویچر رو جوری اجرا کردم که هر کسی ببینه حالش به هم میخوره ولی میتونم قسم بخورم اون لذتی که از بازی بردم از کسی با نهایت تنظیمات اجرا کرده بیشتر بوده.
گرافیک تنها چیزیه که از نظر من وجودش بیهوده و چرته. کافیه نیم نگاهی هرچند کوچیک به 3 عنوان INSIDE، Limbo و Undertale بندازیم. گرافیک لیمبو خالص سیاه و سفیده و هنوزم که هنوزه فرد از تجربه ش لذت فراوان رو میبره. گرافیک INSIDE هم نسبت به لیمبو فقط یک رنگ زیاد کرده که رنگ قرمز هست. این بازی حتی صورت‌ها رو هم طراحی نکرده و اونا خالین ولی این چیزی از لذت بازی کم میکنه؟ معلومه که نه! در آخر میرسیم به Undertale که واقعاً از نظر گرافیکی هیچی نیست! ولی از دیگر زوایا این عنوان بی نظیر و عالیه!
بازم میگم برای خوب شدن بازی هیچ نیازی به کنسول میان نسل و نمیدونم فلان فریم و اینا نیست. من خودم به 2 فریمم راضیم فقط کافیه بازی در دیگر زمینه ها کار کرده باشه.