07-13-2016, 06:44 PM
(Cool Hand Luke (1967
برای توصیف لوک خوش دست، اولین کلمهای که به ذهنم میاد، «کتاب شعر» هست یا یهجور کتاب ادبی که دوست داری صفحه صفحهاش رو ورق بزنی و از شرح حال شخصیتا باخبر بشی یا از وزن و قافیه اشعارش لذت ببری. از اونجایی که فیلم از یک رمان اقتباس شده، این احساس رو کاملاً درک میکنید و متوجه میشید که عوامل سازنده فیلم تمام تلاششون رو کردن تا این اثر به رمان وفادار باشه.
پُل نیومن یه بازی موندگار کرده تو این فیلم، طوری که یادمون میندازه دهههای شصت و هفتاد چه بازیگرای افسانهای وجود داشت که در کنار اون کارگردانای افسانهای چه فیلمایی که نساختن.
داستان فیلم در مورد یه نفر به اسم لوک هست که به جرم آسیب رسوندن به اموال شهرداری میافته زندون و اونجا با شخصیتایی روبرو میشه که نه به هیچوجه سیاه هستن نه به هیچوجه سفید. توازن توی خاکستری بودن زندونیها به وضوح مشاهده میشه. از همه بهتر و مهمتر به شخصیت لوک پر و بال داده شده که با بازی فوقالعاده نیومن گره خورده و یکی از به یادموندنیترین شخصیتای تاریخ سینما شکل گرفته. لوک توی زندان با مشکلات زیادی روبهرو میشه و در راستای این مشکلات داستان شکل میگیره که دوست ندارم حتی یه زرهاش رو اسپویل کنم. اگه بخوام با رستگاری در شاوشنک اورریت شده بهخاطر توی زندان بودن مقایسهاش کنم، خیلی فیلم بهتریه. و حتی برای من از فیلم پاپیون هم بهتره.
به لطف کارگردانی محشر استوارت روزنبرگ و فیلمنامه اقتباس شده از رمانی با همین اسمِ لوک خوش دست از دان پیرس لحظه به لحظه توی اتفافات فیلم غرق میشید و هر چی که بیشتر میگذره با شخصیتا بیشتر ارتباط میکنید، صحنههای موندگار بیشتری رو میبیند و آخر فیلم هم با اون پایان کامل تیر خلاص رو میخورید!
فیلم محصول سال 1967 هست ولی با اینحال مطمئن باشید چند ده برابر فیلمهای امروزی بهتون حال میده.
خلاصه این فیلم رو ببینید خودم کیفیتش رو تصمین میکنم.