08-28-2016, 12:39 PM
در مورد یونس بهرامی، بدم نمیاد چیزی رو بگم که کمتر کسی بهش توجه کرده، حداقل من در برخورد اول متوجه‌اش شدم.
اولین باری که وارد فروم گیمفا شدم، تصور و پیش زمینه‌ی خیلی بدی داشتم از محیط و کاربرانش، اینکه چه حرفهایی در فضای بیرون گیمفا، بعضا درون خود گیمفا راجع بهش زده میشه بماند. اما درست زمانی که "چشمم آب نمی‌خوره" داشت تو ذهنم شکل می‌گرفت، چشمم به این مقاله‌ی یونس بهرامی خورد و گفتم، چه عجب! از این نگاه‌ها هم داریم اینجا؟!! درست اولین نظر من در فروم مصادف شد با اولین نظر در مورد نوشته‌ی ایشون که اتفاقا هم نحوه‌ی نگارش و هم مصداق یابی در مقاله‌اش رو اونجا، کلامی نقد کردم. اتفاقا خیلی هم متین و دیالکتیک پاسخ داد، بر خلاف عده‌ی زیادی که فورا از کوره در میرن و یا اگر هم نه، عصبانیت در کلامشون مشهوده و به یه "این نظر منه، به تو چه" بسنده می‌کنن.
با وجود برخورد خیلی کم و ناچیز، و اینکه خیلی جاها با نگاهش بیشتر زاویه‌ی جدی دارم و کمتر همپوشانی و هم‌نظری، اما همین که دیالوگ بلده و می‌تونه گفت‌وگو و بحث کنه، خودش در این بیابان تعصب نعمت بزرگیه. اگر بحث شخص رو بذاریم کنار، بقیه از این شیو‌ه‌ی برخورد با نظر مخالف یاد بگیرن، کم چیز مهمی نیست.
