قبل از هرچیز میخوام راجبه داستان بازی بگم، انسان ها برای کسب منابع بیشتر به همه سیارات منظومه شمسی رفتن و شروع کردن به جمع آوری هرچه بود و نبود (خیلی راحت تر بود که روی بازیافت سرمایه گذاری میکردن!) و این وسط یک گروهی به رهبری کاراکتر کیت هرینگتون (جان اسنو!) شکل گرفتن که تصمیم دارن این منابع رو برای خودشون بردارن. داستان خیلی فوق العاده ای نیست ولی اگه اکتیویژن یک کار رو خیلی خوب بلد باشه اون داستان تعریف کردنه. روایت داستان خیلی قشنگه و اون سرعت همیشگی سری COD رو با خودش داره، و به لطف پنهان شدن لود اسکرین ها در پشت کلیپ های کوتاه، این سرعت و هیجان بیشتر هم میشه. خیلی هم طول نمیکشه که بفهمید دوست داشتنی ترین شخصیت داستان آدم نیست و یک ربات پیشرفته به اسم ایتان هست. شاید شخصیت ایتان زیادی مثل آدم هاست ولی من که حاضر بودم کل کره زمین رو قربانی کنم ولی بلایی سر ایتان نیاد! برعکس ایتان، نقش منفی داستان خیلی خوب از آب در نیومد، شاید علتش اینه که همش توی یک مربع کوچیک کنار صفحتون داره فریاد میزنه، منو که بیشتر به یاد یوتیوبرهای عصبانی میندازه تا یک ضدقهرمان قوی!
گیم پلی بازی همچنان سریعه و پر از اسباب بازی های جدید و قدیمیه، بعضی وقتها تعجب میکنید که وسط این همه سلاح پیشرفته کلاش چی میگه؟! ولی گویا طراحی کلاش اینقدر خوب بوده که تا صدها سال آینده هم از لیست سلاح های محبوب خارج نشده! به نظر میرسه سازنده های بازی خواستن با استفاده از سلاح های سنتی کمی از حالت آینده نگرانهی بازی کم کنن تا کمتر بهشون انتقاد بشه.
قسمتی که من خیلی ازش خوشم نیومد قسمت مبارزات جنگنده ها (داگ فایت) و مبارزات توی محیط های بدون جاذبه بود، داگ فایت ها با وجود اینکه خیلی سریع هستند و خیلیها رو دیدم که ازش تعریف میکردن ولی برای من حوصله سربر بودن و مبارزه توی محیط های بدون جاذبه واقعا برام عذاب آور بود چون دشمن ها اینقدر حرکت میکنن که سرگیجه میگیرید، من که آخرش مجبور میشدم تک تک نایفشون کنم!
قسمت دوست داشتنی دیگه ی بازی هم که همه عاشقش هستن بخش زامبی هاست که مثل قسمت مولتی پلیر، باید نسخه اصلی بازی رو تهیه کنید تا بتونید ازش استفاده کنید. از اونجایی که من هم با افتخار زیر پرچم پایریت ها هستم، نمیتونم چیزی از این قسمت براتون بگم، ولی نقدهای بازی رو که میخوندم همه از این قسمت تعریف کرده بودن!
عملکرد GT72 هم خیلی رضایت بخش بود، مشکلی از نظر گرما و صدای فن نداشتم. فریم ریت هم خیلی خوب بود، فقط قسمت هایی که انفجارهای زیاد و پشت هم اتفاق میوفتاد فریم ریت کاهش پیدا می کرد که طبیعیه ولی هیچوقت از 30 فریم کمتر نشد و میانگین فریم ریت هم بالای 50 بود. کیبورد استیل سریز که عاشقش هستم هم فوق العاده ست و باعث میشه زیر انگشت هاتون حس خوبی داشته باشید. در کل فکر میکنم GT72 همه جوره از پس این بازی برمیاد.
نظرتون رو راجبه این بازبینی با من در میون بذارید یا اگر سوالی دارید بپرسید...
پ.ن: این بازبینی با ذکر نام گیمفا در انجمن های بازیسنتر و پردیس گیم نیز منتشر شده است.
»» همین الان عضو شوید «« . »» معرفی و نقد بازی ها ««