امشب فیلم چی ببینیم؟ | معرفی و پیشنهاد برای تماشای فیلم [پست اول خوانده شود]

[Tyrion]

(Scarlet Street (1944

سکارلت استریت یه اثریه که کمتر بهش پرداخته شده مطمئناً. خودمم همین الان از پاش بلند شدم و باید بگم یکی از بهترین تجربیاتم رو داشتم! چندمین اثری هست که از فریتز لانگ دیدم و باید بگم بهترینشون بوده (در کنار M ). نبردی که فریتز لانگ آلمانی (البته یه زمانی در تسخیر آلمان بوده. اسم کشورش در حقیقت وین بوده. حالا مرز خاکی مهم نیست، مهم دله.   ) توی فیلمای دیگه‌اش با خودش داشت به این یکی هم راه پیدا کرده بود. نبردی برای به چالش کشیدن قانون. و نشون دادن اون به عنوان یه کلیّت خشک که فقط نگاه میکنه صورت مسئله به چه شکله و با همون به قضاوت می‌پردازه.

داستان در رابطه با پیرمردی هست که توی عمرش به هیچ وجه عاشق نشده و به زور برای خلاصی از تنهایی با زنش ازدواج کرده و از این وضع راضی نیست. بنابراین یه شب بعد از مهمونیِ رئیسش وقتی که در راه خونه بوده، با زن جوانی روبرو می‌شه که یه مرد دیگه در حال اذیت کردنشه. این پیرمرد که «کریستوفر کراس» اسمشه میره و زن جوان رو از دست اون مرد نجات میده و بعد از گذر زمان، حس می‌کنه که عاشق این زن جوان شده؛ ولی ای دل غافل که ایشون شیاد هستن.  فیلم کش و قوس‌های جذاب زیادی داره و یه ثانیه هم از ریتم نمیوفته و مفاهیم بسیاری رو هم سعی می‌کنه به بیننده برسونه؛ مخصوصاً در سکانس‌های آخر.

 اگر M کاری می‌کرد که به معنای کلی قانون به چالش کشیده بشه و ذهن بیننده تا مدت‌ها درگیرش بشه. خیابان سکارلت اون رو به پوست و استخوون بیننده وارد می‌کنه. سوالای زیادی بعد از دیدن این فیلم ممکنه براتون به وجود بیاد؛ مثلاً کسی که مجرمه واقعاً جرمش به مساوات مجازاتشه؟ مجرم واقعی چه کسیه؟ آیا به هر دلیلی فردی که دچار جرم و علی الخصوص قتل می‌شه، حق این رو داشته که به بقیه آسیب بزنه؟ باید با مجرم همزادپنداری کرد و بر اساس اون مجازاتش رو تعیین کرد؟ آیا وجدان این اجازه رو می‌ده که جون فردی رو گرفت؟ در کل فیلم بسیار مفهومیه و شما و ذهنیت‌تون رو به چالش می‌کشه.

البته قبل از رسیدن به مسائل مفهومی که بیننده رو وارد هزارتویی پر از سوالات عجیب و غریب می‌کنه، خیابان سکارلت یه درام بسیار عالیه. و حتی اگر اون پایان به یاد ماندنی رو نداشت، باز هم به عنوان یه اثر بسیار دل‌نشین و لذت‌بخش می‌شد تلقیش کرد. بازی بازی‌گرا با این‌که آشنایی چندانی باهاشون نداشتم بسیار عالی بود. این بازی عالی بازیگرهای نه چندان معروف توی سال‌های دور نشون می‌ده چرا سینمای کلاسیک حداقل توی‌این مورد صدها برابر بهتر از الانه! 

اگر دوست دارید یه فیلم شما رو کاملاً در خودش غرق کنه و پس از تموم شدنش صدها سوال عجیب غریب براتون به وجود بیاره، این فیلم رو از دست ندید. اثر بسیار تأثیرگذاری بود. اگه بخام تو دو کلمه توصیفش کنم، دقیقاً همون توصیفی رو به کار می‌برم که قبلاً برای M، Fury و بقیه فیلمای لانگ بردم؛ «چالشِ قانون». 

پ.ن: چون M یه سری صحنه‌های معنوی و پیش‌بینی‌های تاریخی -مث پیش‌بینی تشکیل حزب نازیسم- داشت هنوز برام ارجحیت داره نسبت به خیابان سکارلت، ولی در کل این بهترین فیلم لانگ هست از نظر من.  متروپولیس هم صامته حال ندارم ببینمش.

پ.ن2: زیرنویس فارسی نداره فیلم.