عه عه عه دیدید؟ زلدا شد گوتی 2017!!!! آن دولول (لول به معنای لوله نه آنیکی) من کو؟ زلدا گوتی و ما منتظریم هورایزن و حداقلش پرسونایی چیزی گوتی شوند. می‌بینید؟ نامردی تا کجا؟ بازی نوزاد می‌آید و گوتی می‌شود؟!
حالا اینها به کنار! همین‌طوری حواسم نبود دستم خورد صفحه‌ی اصلی گیمفا باز شد بگو چه دیدم!!!!! بایوشاک موبایل؟؟؟ اصلاً آقایون خانم‌ها و خانم‌های آقایون ما چرا نفس می‌کشیم؟ فکر کن مگر موبایل هم پلتفرم است با آن کلش و هی دی و فروت کرفتش (همیشه حمایت کنیم از تولیدات داخلی)؟! ببخشید کلشم پیام داد بروم و بیایم.
حالا بگذریم از اینکه بولی 2 دارد می‌آید! اصلاً چی هست؟ ما بولی داشتیم اگر در چاه رفت، راکستار چه می‌گوید این وسط؟ بگذریم از اینکه بازی به آن خوبی را برای سوییچ منتشر کرد! حیف آن‌همه لذتی که از بازی‌ای که تابه‌حال اسمش را هم نشنیده‌ایم برده بودیم که افتاد دست این نینتندو فن‌های کودک سال!
نمی‌خواهم بیشتر از این نینتندو را بکوبم. یوبی‌سافت دارد همین‌طوری بازی‌های شیرینش را بازمی‌گرداند که شیره بچکاند. دیدید هرچه داشت داد دست نینتندو؟ ماریو را هم از نینتندو گرفت خودش ساخت نامرد پست‌فطرت!
من منتظرم مایکروسافت هم یک جشنواره به اسم Xbox x بزند و بیاید صداپیشه‌های سوث پارک دورهم جمع کند بنشینند دورهم درباره‌ی پویانمایی طنز (!) خود وسط مراسم گیم کمی صحبت کنند و وعده‌ی یک سوث پارک دیگر بدهند اینبار ساخته‌شده توسط نمایندگی یوبی‌سافت در ژاپن یا اسلواکی!
حالا نینتندو هم بزند عالی می‌شود دیگر مثلاً Nintendo X بزند بعد بنشینند با اهالی گرامی یوبی‌سافت ریمسترهای پرنس پرشیا را بیاورند روی سوییچ و 64 بسیار هم عالی. تهش هم یوبی برای غافلگیر کردن ما و به‌اصطلاح فرنگی‌اش سورپرایز یک نسخه‌ی موبایل پرنس پرشیا هم معرفی کند (حالا خودمانیم از شوخی گذشته من پرنس پرشیای جاوا را به بقیه ترجیح می‌دادم!).
قشنگ همه‌چیز هم که به راه است. حالا خودمانیم چه شد که این‌طور شد؟ گیم اواردز 2017 هم آمدورفت؟ من که خودم وقتی ویچر گوتی شد اصلاً نمی‌دانستم چیست اما الآن آمده‌ام دارم درباره‌ی گیم ادواردز 2017 برایتان ماوقعِ می‌نویسم.
حالا یک‌چیزی بین خودمان تمام اینها مقدمه بود. نمیدانم همین‌جا تمامش کنم و بگذارم بعداً که حالم گرفت تکه‌تکه مقاله‌ام را بنویسم یا اینکه این را منتشر کنم بعد که اگر نظرتان مثبت شد همه‌ی مقاله را بنویسم، نوشته را تکه‌تکه بنویسم دماغتان هم بسوزد!
البته به دوستان نینتندو فنمان برنَخورَد. مقصود من این بود به در بزنم دیوارها و پنجره‌ها بشنوند که به خاطر تلو و هیلو (که هردو هم در خلسه هستند) نیایند و نینتندو را بکوبند که گیم یلی بود در هوا نینتندو کردش آن گیم داستان!
******************************
اولش اینکه بگویم این ستاره ها را زدم که یادم نرود از کجا شروع کرده ام و آن بالاها چه گفته ام. دومش اینکه بگویم عزیزان من، اگر در بنده حالی بود کامل این مقاله را می نوشتم و دیگر انقدر کلاس نمیگذاشتم که! حالا برای خالی شدن دل خودم هم که شده و از آنجایی که گل در بر و می در کف و...!!!
******************************
آقا دیدید؟ آهنگ Hello رفت گرمی و اینها گرفت (اگر یادتان رفته گرمی همان جایزه ی اسکار و گوتی در عرصه ی موسیقی است!)! حالا فکرش را بکنید اگر بنشینیم و تریلرهای دیترویت را کنار هم بگذاریم... چه می شود اصلا! گرمی را برای دو سه دوره در بخش های مختلف میگذارد توی جیبش یا حداقل نامزد می کند... نه می شود.
گفتند فاصله ی بند ها کم است ما هم اجابت می کنیم. حالا شما عزیزانی که با فاصله ی این متن ها مشکل دارید با کاپ هد روی پی سی چه کردید؟! لامصب طوری بود که در اکثر اوقات توضیح عملکرد گزینه یا حتی خود عملکرد گزینه تا نیمه اوت بود. خدا خیرشان بدهد فکر کنم رزولوشن بازی را هم همانند خود بازی برای مانیتورهای دهه ی پنجاه تنظیم کرده بودند که هیچ چیز تویش جا نمی شد.
بعد هم اینکه آخر شما را چه به دث استرندینگ و سازنده ی روانی اش؟! بنده که به هیچ وجه فن کوجیما نیستم و تا به حال سراغ سری متال گیر نرفته ام و نمیدانم کوجیما حتی یک بازی داشته که باید زیر نور آفتاب بازی اش میکردی و بازهم نمیدانم حسابداری خوانده و به سینما علاقه دارد اما آخر سر بازی ساز از آب درآمده است! حالا هی بگویید حسابداری رشته ی آدم های علاف و چیز است؛ الان شما باید این دوستان را کوجیماهای آینده ببینید!
از آنجایی که خودم پی سی گیمر بوده و هستم، کمی هم امتیاز به خودمان بدهم و کمی فحش برای دوستان ریپک کننده کنار بگذارم! فکر کنید 26 دقیقه است اما کلا 5 درصد نصب تا الان پیش رفته است. آخر یکی نیست بگوید آقا شما اگر ریپک میکنید که گیمرها آسوده تر باشند حداقل طوری ریپک کنید که ادب لقمان جای خودش را به ادبیات ترور GTA V ندهد باور کنید خانواده ها همچنان نشسته اند!
اصلا چرا نفس می کشیم ما؟ آن گیم که من دارم، شیرین سخنی دارد دور از لب و دندانم آیا؟ مثلا همین اورواچ که حتی کالاف هم داستان داشت و این نداشت آمد گوتی شد و بعد همه به به و چه چه کردند که بله اورواچ حقش بود و اینها. بعد دو سه ساعت از مراسم یک سونی فن بویی آمد گفت چرا اورواچ گوتی شد اما آنچارتد 4 نشد! باور کنید آن بدبخت اگر می دانست با این حرفش تا اواسط سال 2017 میلادی درباره ی مراسم TGA جناح بندی های سیاسی به وجود می آورد هیچوقت آن را نمی گفت.
بازهم بکشانم حرف را بر روی نینتندو و جاپونی ها که کم کم جمع کنیم برویم. لامصب آمریکایی ها و اروپایی ها را دیدید چه شرق زده اند؟ یادم می آید کتابی می خواندم به نام شرق زدگی اثر کمال آل عیسی که درباره ی گرایش مردم غرب به آسیای شرقی بود و در آن واقعه ی سوییچ هم ذکر شده بود حتی! پیشنهاد میکنم حتما یک سری به این کتاب زیبا بزنید.
حال از این ها گذشته من یک دوستی دارم که ایشان به تازگی فن نینتندو شده اند و اگر چیزی به نام فن بوی مونث (بوی مونث!) داشته باشیم این دوست گرامی از مصادیق بارز این قضیه اند. برای مثال وقتی از لینک و زلدا جلویش حرف بزنید فقط هیدن بلید اساسین ها را در لحظات آخر می بینید میان دو چشمتان و دیگر هیچ! حالا به او بگو زنوبلید 2 و ماریو کهکشان(واژه ی پارسی) بازی کرده ای؟ خودش را به نداری می زند و اگر خیلی تحت فشار باشد با استیکرهای انیمه ای-جاپونی خود از سوالتان نا امیدتان می کند.
در آخر هم بگذارید اینگونه جمع کنیم و برویم که:
قدیم ها مد بود هرکسی بازی آنلاین می کرد حکم اسطوره ی ما در گیم را داشت؛ بعد از آن شروع کردند به خریدن پوستر گیم و هرکس بیشتر داشت باکلاس تر بود؛ پس از آن جامعه را تب بازی ترسناک برداشت و همه شروع کردند به کله بردن در بازی های ترسناک؛ کم کم سری های ماندگار شروع به کار کردند و ناگهان هر سری فن های خاص خود را پیدا کرد و جهان گیم سر و سامان و تشکیلاتی به خود دید.
پس از مدتی ناگهان همه چیز عوض شد و همه شروع کردند به هاردکور گیمر شدن؛ دیگر گذشت و گذشت که پیودی پای و ویدئوهایش، تمام گیمرهایی را که به سایت های انتشار ویدئو و اینترنت مناسب دسترسی داشتند تبدیل به یوتیوبر و آپاراتچی کردند و جهان تیره شد پیش چشم دیگر سایت ها؛ بعدش هم برای مدت کوتاهی مردم شروع کردند به کلوب (کلوپ،کلاپ،کلاب) زدن و پس از اینکه گیم نت ها هم تمام شدند نوبت به دو مد همزمان رسید.
اول اینکه تا چشمان خود را باز میکردی شبکه های مجازی را می دیدی که هریک با میلیون ها صفحه و کانال و اکانت و... درحال پست گیم گذاشتن بودند و از آنسو تمام گیمرهای کشورمان شروع کرده بودند به جویدن دو کلمه ی نوب و پرو؛ در نهایت رسیدیم به امروز که دنیا برای از آن نوشتن مرا کم است! راستش دلم می سوزد وقتی میبینم تمام آن کسانی که روزی حتی نمی دانستند گیم به چه می گویند امروز به شاخ هایی تبدیل شده اند که به زور صفحات مجازی سعی می کنند خودشان را یک نوستالژی گیمر 60 ساله نشان دهند و از خرید اورجینال بازی هایی بگویند که مدت زمان انتشارشان حداقل 20 سال بیشتر سن این عزیزان است.
در نهایت برای اینکه کم کم به سمت بی مد شدن در گیم نرویم، در اینجا تعدادی مد پیشنهادی به عنوان مدهای بعدی آورده شده که بنا به سلیقه ی شما عزیزان انتخاب می شوند:
حالا اینها به کنار! همین‌طوری حواسم نبود دستم خورد صفحه‌ی اصلی گیمفا باز شد بگو چه دیدم!!!!! بایوشاک موبایل؟؟؟ اصلاً آقایون خانم‌ها و خانم‌های آقایون ما چرا نفس می‌کشیم؟ فکر کن مگر موبایل هم پلتفرم است با آن کلش و هی دی و فروت کرفتش (همیشه حمایت کنیم از تولیدات داخلی)؟! ببخشید کلشم پیام داد بروم و بیایم.
حالا بگذریم از اینکه بولی 2 دارد می‌آید! اصلاً چی هست؟ ما بولی داشتیم اگر در چاه رفت، راکستار چه می‌گوید این وسط؟ بگذریم از اینکه بازی به آن خوبی را برای سوییچ منتشر کرد! حیف آن‌همه لذتی که از بازی‌ای که تابه‌حال اسمش را هم نشنیده‌ایم برده بودیم که افتاد دست این نینتندو فن‌های کودک سال!
نمی‌خواهم بیشتر از این نینتندو را بکوبم. یوبی‌سافت دارد همین‌طوری بازی‌های شیرینش را بازمی‌گرداند که شیره بچکاند. دیدید هرچه داشت داد دست نینتندو؟ ماریو را هم از نینتندو گرفت خودش ساخت نامرد پست‌فطرت!
من منتظرم مایکروسافت هم یک جشنواره به اسم Xbox x بزند و بیاید صداپیشه‌های سوث پارک دورهم جمع کند بنشینند دورهم درباره‌ی پویانمایی طنز (!) خود وسط مراسم گیم کمی صحبت کنند و وعده‌ی یک سوث پارک دیگر بدهند اینبار ساخته‌شده توسط نمایندگی یوبی‌سافت در ژاپن یا اسلواکی!
حالا نینتندو هم بزند عالی می‌شود دیگر مثلاً Nintendo X بزند بعد بنشینند با اهالی گرامی یوبی‌سافت ریمسترهای پرنس پرشیا را بیاورند روی سوییچ و 64 بسیار هم عالی. تهش هم یوبی برای غافلگیر کردن ما و به‌اصطلاح فرنگی‌اش سورپرایز یک نسخه‌ی موبایل پرنس پرشیا هم معرفی کند (حالا خودمانیم از شوخی گذشته من پرنس پرشیای جاوا را به بقیه ترجیح می‌دادم!).
قشنگ همه‌چیز هم که به راه است. حالا خودمانیم چه شد که این‌طور شد؟ گیم اواردز 2017 هم آمدورفت؟ من که خودم وقتی ویچر گوتی شد اصلاً نمی‌دانستم چیست اما الآن آمده‌ام دارم درباره‌ی گیم ادواردز 2017 برایتان ماوقعِ می‌نویسم.
حالا یک‌چیزی بین خودمان تمام اینها مقدمه بود. نمیدانم همین‌جا تمامش کنم و بگذارم بعداً که حالم گرفت تکه‌تکه مقاله‌ام را بنویسم یا اینکه این را منتشر کنم بعد که اگر نظرتان مثبت شد همه‌ی مقاله را بنویسم، نوشته را تکه‌تکه بنویسم دماغتان هم بسوزد!
البته به دوستان نینتندو فنمان برنَخورَد. مقصود من این بود به در بزنم دیوارها و پنجره‌ها بشنوند که به خاطر تلو و هیلو (که هردو هم در خلسه هستند) نیایند و نینتندو را بکوبند که گیم یلی بود در هوا نینتندو کردش آن گیم داستان!
******************************
اولش اینکه بگویم این ستاره ها را زدم که یادم نرود از کجا شروع کرده ام و آن بالاها چه گفته ام. دومش اینکه بگویم عزیزان من، اگر در بنده حالی بود کامل این مقاله را می نوشتم و دیگر انقدر کلاس نمیگذاشتم که! حالا برای خالی شدن دل خودم هم که شده و از آنجایی که گل در بر و می در کف و...!!!
******************************
آقا دیدید؟ آهنگ Hello رفت گرمی و اینها گرفت (اگر یادتان رفته گرمی همان جایزه ی اسکار و گوتی در عرصه ی موسیقی است!)! حالا فکرش را بکنید اگر بنشینیم و تریلرهای دیترویت را کنار هم بگذاریم... چه می شود اصلا! گرمی را برای دو سه دوره در بخش های مختلف میگذارد توی جیبش یا حداقل نامزد می کند... نه می شود.
گفتند فاصله ی بند ها کم است ما هم اجابت می کنیم. حالا شما عزیزانی که با فاصله ی این متن ها مشکل دارید با کاپ هد روی پی سی چه کردید؟! لامصب طوری بود که در اکثر اوقات توضیح عملکرد گزینه یا حتی خود عملکرد گزینه تا نیمه اوت بود. خدا خیرشان بدهد فکر کنم رزولوشن بازی را هم همانند خود بازی برای مانیتورهای دهه ی پنجاه تنظیم کرده بودند که هیچ چیز تویش جا نمی شد.
بعد هم اینکه آخر شما را چه به دث استرندینگ و سازنده ی روانی اش؟! بنده که به هیچ وجه فن کوجیما نیستم و تا به حال سراغ سری متال گیر نرفته ام و نمیدانم کوجیما حتی یک بازی داشته که باید زیر نور آفتاب بازی اش میکردی و بازهم نمیدانم حسابداری خوانده و به سینما علاقه دارد اما آخر سر بازی ساز از آب درآمده است! حالا هی بگویید حسابداری رشته ی آدم های علاف و چیز است؛ الان شما باید این دوستان را کوجیماهای آینده ببینید!
از آنجایی که خودم پی سی گیمر بوده و هستم، کمی هم امتیاز به خودمان بدهم و کمی فحش برای دوستان ریپک کننده کنار بگذارم! فکر کنید 26 دقیقه است اما کلا 5 درصد نصب تا الان پیش رفته است. آخر یکی نیست بگوید آقا شما اگر ریپک میکنید که گیمرها آسوده تر باشند حداقل طوری ریپک کنید که ادب لقمان جای خودش را به ادبیات ترور GTA V ندهد باور کنید خانواده ها همچنان نشسته اند!
اصلا چرا نفس می کشیم ما؟ آن گیم که من دارم، شیرین سخنی دارد دور از لب و دندانم آیا؟ مثلا همین اورواچ که حتی کالاف هم داستان داشت و این نداشت آمد گوتی شد و بعد همه به به و چه چه کردند که بله اورواچ حقش بود و اینها. بعد دو سه ساعت از مراسم یک سونی فن بویی آمد گفت چرا اورواچ گوتی شد اما آنچارتد 4 نشد! باور کنید آن بدبخت اگر می دانست با این حرفش تا اواسط سال 2017 میلادی درباره ی مراسم TGA جناح بندی های سیاسی به وجود می آورد هیچوقت آن را نمی گفت.
بازهم بکشانم حرف را بر روی نینتندو و جاپونی ها که کم کم جمع کنیم برویم. لامصب آمریکایی ها و اروپایی ها را دیدید چه شرق زده اند؟ یادم می آید کتابی می خواندم به نام شرق زدگی اثر کمال آل عیسی که درباره ی گرایش مردم غرب به آسیای شرقی بود و در آن واقعه ی سوییچ هم ذکر شده بود حتی! پیشنهاد میکنم حتما یک سری به این کتاب زیبا بزنید.
حال از این ها گذشته من یک دوستی دارم که ایشان به تازگی فن نینتندو شده اند و اگر چیزی به نام فن بوی مونث (بوی مونث!) داشته باشیم این دوست گرامی از مصادیق بارز این قضیه اند. برای مثال وقتی از لینک و زلدا جلویش حرف بزنید فقط هیدن بلید اساسین ها را در لحظات آخر می بینید میان دو چشمتان و دیگر هیچ! حالا به او بگو زنوبلید 2 و ماریو کهکشان(واژه ی پارسی) بازی کرده ای؟ خودش را به نداری می زند و اگر خیلی تحت فشار باشد با استیکرهای انیمه ای-جاپونی خود از سوالتان نا امیدتان می کند.
در آخر هم بگذارید اینگونه جمع کنیم و برویم که:
قدیم ها مد بود هرکسی بازی آنلاین می کرد حکم اسطوره ی ما در گیم را داشت؛ بعد از آن شروع کردند به خریدن پوستر گیم و هرکس بیشتر داشت باکلاس تر بود؛ پس از آن جامعه را تب بازی ترسناک برداشت و همه شروع کردند به کله بردن در بازی های ترسناک؛ کم کم سری های ماندگار شروع به کار کردند و ناگهان هر سری فن های خاص خود را پیدا کرد و جهان گیم سر و سامان و تشکیلاتی به خود دید.
پس از مدتی ناگهان همه چیز عوض شد و همه شروع کردند به هاردکور گیمر شدن؛ دیگر گذشت و گذشت که پیودی پای و ویدئوهایش، تمام گیمرهایی را که به سایت های انتشار ویدئو و اینترنت مناسب دسترسی داشتند تبدیل به یوتیوبر و آپاراتچی کردند و جهان تیره شد پیش چشم دیگر سایت ها؛ بعدش هم برای مدت کوتاهی مردم شروع کردند به کلوب (کلوپ،کلاپ،کلاب) زدن و پس از اینکه گیم نت ها هم تمام شدند نوبت به دو مد همزمان رسید.
اول اینکه تا چشمان خود را باز میکردی شبکه های مجازی را می دیدی که هریک با میلیون ها صفحه و کانال و اکانت و... درحال پست گیم گذاشتن بودند و از آنسو تمام گیمرهای کشورمان شروع کرده بودند به جویدن دو کلمه ی نوب و پرو؛ در نهایت رسیدیم به امروز که دنیا برای از آن نوشتن مرا کم است! راستش دلم می سوزد وقتی میبینم تمام آن کسانی که روزی حتی نمی دانستند گیم به چه می گویند امروز به شاخ هایی تبدیل شده اند که به زور صفحات مجازی سعی می کنند خودشان را یک نوستالژی گیمر 60 ساله نشان دهند و از خرید اورجینال بازی هایی بگویند که مدت زمان انتشارشان حداقل 20 سال بیشتر سن این عزیزان است.
در نهایت برای اینکه کم کم به سمت بی مد شدن در گیم نرویم، در اینجا تعدادی مد پیشنهادی به عنوان مدهای بعدی آورده شده که بنا به سلیقه ی شما عزیزان انتخاب می شوند:
- پاره کردن دیسک های اورجینال از سوراخشان و عکس گرفتن از آنها
- تست کردن میزان مقاومت بازی های دیجیتالی
- شروع به ساختن کرک با نام های متفاوت برای عناوین 30 سال پیش
- عکس گرفتن از جلوی نمایندگی های رسمی کمپانی های مختلف گیم
- ساخت موسیقی های سنتی و محلی با محتوای گیم
- تغییر نام شخصیت بازی ها به نام های بومی
- ایجاد بخشی در فرهنگستان به نام "کمیته ی ویژه ی رسیدگی به اصطلاحات خارجی بازی های صدا-تصویری"
- ایجاد استادیوم های ورزش های الکترونیک در کشور
- پوشیدن لباس هایی با متن هایی همچون "آن‌چارطد"، "Marry u" ، "4 Za" و...
- ایجاد کمپین های مختلف برای تبدیل ستاد بازی های رایانه ای به وزارت بازی های رایانه ای
- و...
.gif "S0 (2)")
.gif "S0 (45)")
