تاريخچه ي كنسول Nintendo 64

[Tidus]

سلام به همه این مطلبو پیدا کردم من که عاشق این کنسولم الان همه ی بازیهاش رو هم دارم بخونید بد نیست برید حداقل یه بازیش رم انجام بدید تا بدونید بازی چیه و انقدر از بازیهای ابکی الان که اکثرا خره گرافیکن کف نکنید24: من خودم شخصا با بیشتر بازیهای جدید هیچ جوره حال نمیکنم خوب ........
مقدمه

نينتندو 64 يا به طور خلاصه N64 ، سومين كنسول خانگي نينتندو براي بازار جهاني است.اين كنسول به خاطر سي پي يو 64-bit خود Nintendo 64 ناميده شده است.اين كنسول در 23 ژوئن سال 1996 در ژاپن،29 سپتامبر 1996 در آمريكاي شمالي،اول مارچ سال 1997 در اروپا و استراليا،اول سپتامبر 1997 در فرانسه و 10 دسامبر 1997 در برزيل به بازار عرضه شد.اين كنسول آخرين كنسول خانگي شركت نينتندو است كه از كارتريج براي ذخيره بازي ها استفاده ميكند‌ (نينتندو بعدا از Mini-DVD در گيم كيوب و سپس از DVD استاندارد در Wii استفاده كرد).نينتندو 64 همراه با دو بازي عرضه شد:Super Mario 64 و Pilot Wings 64 و در ژاپن به غير از اين دو بازي،بازي Saiko Habu Shogi نيز عرضه شد.قيمت كنسول 64 در زمان عرضه 199$ دلار آمريكا بود.از كنسول نينتندو 64 تعداد 32.93 ميليون دستگاه در سراسر دنيا به فروش رفت.اين كنسول حداقل در 8 رنگ مختلف عرضه شد.مجموعه اي از كنترلر هاي انحصاري اين كنسول در زمان عمرش با قيمت هاي بحث برانگيز فروخته شد.در بين كنسول هاي نسل پنجم نينتندو 64 از نظر تكنولوژي از خيلي از جهات پيشرفته بود.ولي سخت افزار كنسول محدوديت هايي هم داشت،از جمله فضاي محدود كارتريج ها كه فقط بخش كوچكي از فضايي كه CD كه در كنسول پلي استيشن استفاده ميشد را در خود جاي ميداد.

تاريخچه History

نينتندو 64 حد اعلاي كار توسط نينتندو ، Silicon Graphics (SGI) و MIPS Technologies بود. طرح سيستم مبتني بر SGI كه منجر به ساخت نينتندو 64 گرديد ابتدا توسط آقاي جيمز كلارك بنيانگذار سيليكون گرافيكز و سپس CEO از شركت SEGA آمريكا ارائه گرديد. SGI اخيرا MIPS Technologies را خريداري كرد و اين دو شركت با هم كار كرده و تركيبي از CPU\3D GPU با هزينه پايين را ايجاد كردند كه فكر مي كردند مي تواند براي كنسولها مفيد باشد. يك تيم سخت افزاري از شركت سگاي ژاپن توانائيهاي چيپ كنسول را مورد ارزيابي قرار داد و پي به نواقصي برد كه شركت MIPS متعاقبا به رفع آنها پرداخت. بهر حال سگاي ژاپن در نهايت تصميمي مغاير با طرح SGI اتخاذ نمود.

در اوايل مراحل ساخت كنسول،كنسول Nintendo 64 با نام رمزي Project Reality شناخته ميشد.در سال 1994 اين كنسول با نام Ultra 64 در اروپا معروف شد.طرح اصلي كنسول براي اولين بار در بهار سال 1994 به نمايش گذاشته شد.در اين طرح (عكس) لوگوي Ultra 64 به همراه يك ROM-Cartridge ديده ميشد،ولي خبري از دسته نبود.كنسول نهايي درست همانند همان عكس بود،با اين تفاوت كه لوگوي آن تغيير كرده بود.وقتي كه از سيستم N64 به همراه دسته،براي اولين بار در 24 نوامبر سال 1995 در هفتمين نمايشگاه Annual Shoshinkai Software Exhibition در ژاپن پرده برداري شد،اين كنسول به نام Nintendo 64 به حضار معرفي شد.در اين نمايشگاه مراي اولين بار مردم يك دموي قابل بازي از اين كنسول را تجربه ميكردند.و اين چنين نام اين كنسول بر خلاف اذهان عمومي كه فكر ميكردند Ultra Famicom است (مردم ژاپن به SNES سوپر فاميكوم Super Famicomميگفتند يعني Super Family Computer) به Nintendo 64 تغيير يافت.عكس هايي كه در نمايشگاه گرفته شده بود دو روز بعد در مجله Game Zero چاپ شد.پوشش خبري رسمي از سوي نينتندو با آغاز به كار سايت Nintendo Power و مجله نينتندو آغاز شد.

در طول اين مراحل توسعه،دو شركت Rareware انگلستان و Midway ايالات متحده آمريكا،بازي هاي آركيد Killer Instinct و Cruis’n USA را عرضه كردند كه ادعا ميكردند كه با سخت افزار كنسول نينتندو 64 سازگار است.هر كدام يك از اين بازي ها از نظر سخت افزاري با هم تفاوت داشتند.براي مثال Killer Instinct از سي پي يوي MIPS R4600 استفاده ميكرد.Killer Instinct در زمان خودش بهترين گرافيك را داشت و از عكس هاي پشت زمينه از پيش رندر شده استفاده ميكرد و كاراكتر هاي طراحي شده اش به صورت افقي حركت ميكردند.

در اول مي 1996 شركت نينتندوي آمريكا تصميم گرفت كه نام Ultra را از كنسول خود حذف كند چون شركت Konami از واژه Ultra براي بخش Ultra Games خود استفاده ميكرد.در نهايت كنسول Nintendo 64 براي اولين بار در 23 ژوئن سال 1996 در ژاپن عرضه شد و نسخه PAL اين دستگاه در اول مارچ 1997 در سراسر اروپا عرضه شد.


فروش Sales

نسخه آمريكاي شمالي دستگاه كه در 29 سپتامبر 1996 عرضه شد،در 4 ماه اول 500.000 دستگاه فروش كرد.تا 31 مارچ 2005 كنسول N64 تعداد 5.54 ميليون دستگاه در ژاپن،20.63 ميليون دستگاه در آمريكا(شمالي و جنوبي)،و 6.75 ميليون دستگاه در كشور هاي ديگر فروش كرده است.يعني به طور كلي 32.93 ميليون دستگاه.
دستگاه نينتندو 64 به عنوان اولين كنسول بازي 64bit در بازار عرضه شد،اگر چه چند سال قبل از آن،شركت Atari ادعا كرده بود كه اولين كنسول بازي 64bit را به نام Atari Jaguar توليد كرده است.هر چند كنسول جگوار عملا از يك Object Processor 64bitنام RISC و يك RISC Blitter 64-bitدر ارتباط با يك هسته 32bit و يك هسته ي Motorola 68000 16-bitاستفاده ميكرد.





CPU و RSP و RDRAM كنسول

سي پي يو Central Processing Unit

هسته CPU دستگاه نينتندو 64 يك MIPS R4300i بود كه بر پايه ي هسته NEC VR4300 طراحي شده بود.اين سي پي يوي 64-bit سرعت هسته اي برابر 95.75 مگاهرتز داشت.اين هسته به مراتب قدرتمند ترين سي پي يويي بود كه در يك كنسول بازي در نسل خودش استفاده شده بود.اين CPU از طريق يك Databus 32-bit به بقيه سيستم متصل بود.VR4300 يك سي پي يوي RISC پنج بخشي است كه داراي واحد نقطه شناور يكپارچه اي است.هزينه توليد سي پي يوي NEC VR4300 كمتر بود و از يك سيستم 32bit بهره ميبرد ،در حالي كه CPU شركت MIPS قويتر بود و از سيستم 64bit بهره ميبرد.همچنين در ساخت اين CPU ، 4.6 ميليون ترانزيستور به كار رفته بود و توسط يك فن آلومينيومي خنك ميشد.

وظيفه ي عمليات گرافيكي و پردازش صداي كنسول N64 بر عهده يك پردازشگر64bit محصول شركت SGI بود كه به نام Reality Co-Processor شناخته ميشد.RCP يك چيپ 62.5 مگاهرتزي بود كه از داخل به دو بخش اصلي به نام Reality Signal Processor و Reality Display Processor تقسيم شده بودكه اين دو بخش را با هم Reality Drawing Processor ميگفتند.RSP توسط يك Microcode قابل برنامه ريزي بود.اين Microcode قابليت انجام كار هاي مختلفي داشت از جمله ايجاد افكت هاي جديد،و افزايش سرعت.هر چند شركت نينتندو مايل نبود كه ابزار Microcode را با سازندگان به اشتراك بگذارد.همچنين RSP وظيفه انجام عمليات صدا را نيز بر عهده داشت.RSP ميتوانست اكثر فرمت هاي صدا را پشتيباني كند براي مثال PCM ،MP3 ،Midi و Tracker Music.آر اس پي RSP توانايي پخش 100 كانال صوتي PCM را به طور همزمان داشت،ولي اين كار با بكارگيري 100% قدرت سيستم امكان پذير بود.RDP محل ايجاد تصوير دستگاه بود و قادر بود حجم زيادي از تصاوير واقعي را در خود بسازد قبل از اينكه روي صفحه تلويزيون نمايش داده شود. بيشترين عمق رنگ (Color Depth) كنسول نينتندو 64 16.8 ميليون رنگ بود و ميتوانست وضوح تصوير 224*256 ، 240*320 و 480*640 پيكسل را پشتيباني كند.RCP همانند CPU ، توسط يك فن آلومينيومي خنك ميشد.

حافظه Memory

آخرين جز بزرگ (عمده) سيستم حافظه است كه با نام RAM شناخته ميشود.نينتندو 64 اولين كنسولي بود كه قادر به اجراي يك سيستم فرعي متحد براي حافظه بود،بجاي اينكه از بانك هاي ذخيره جداگانه براي سي پي يو ، صدا ، تصوير و ... استفاده كند.خود حافظه شامل 4 مگابايت RAMBUS از نوع RDRAM بود‌ (قابل توسعه تا 8 مگابايت به وسيله ي بسته ي الحاقي يا همان Expansion Pack ).حافظه دستگاه داراي 9bit ديتاباس 500 مگاهرتز بود كه براي سيستم در نهايت 562.5 مگابايت در ثانيه پهناي باند فراهم ميكرد.RAMBUS در آن موقع كاملا جديد بود و براي نينتندو راهي براي تامين مقدار زيادي پهناي باند با هزينه اندك فراهم ميساخت.


ويدئو Video

سيستم از دو نوع اتصال Composite Video و S-Video كه خود نوعي اتصال Multi-Out بودند بهره ميبرد.سيستم اتصال Multi-Out (كه داراي سه فيش قرمز،سفيد و زرد است) قبلا در SNES استفاده شده بود و بعدا در Gamecube استفاده شد.يك كابل Composite (سه فيش) در آمريكا آماده براي فروش همراه با كنسول بود.






تنوع رنگ دستگاه Hardware Color Variations

رنگ استاندار كنسول نينتندو 64 خاكستري تيره است،نزديك به مشكي،و دسته آن خاكستري روشن است.يك باندل به رنگ سبز جنگلي (Jungle Green) نيز براي بازي Donkey Kong 64 طراحي و به بازار عرضه شد.در طراحي سري Funtastic نينتندو 64 از رنگ هاي روشنتري استفاده شده بود كه جنسشان از پلاستيك شفاف (Translucent) بود.رنگ هاي اين سري عبارتند از:نارنجي آتشين (Fire Orange) ، بنفش انگوري (Grape Purple) ، آبي يخي (Ice Blue) ، سبز جنگلي (Jungle Green) ، خاكستري دود مانند (Smoke Grey) ، و قرمز هندوانه اي (Watermelon Red) . همچنين نينتندو يك دسته موزي رنگ براي بازي Donkey Kong 64 در آمريكا عرضه كرد. يك دسته طلايي رنگ توسط مجله Nintendo Power براي يك مسابقه نقاشي به نفر برنده اهدا شد.نينتندو يك دسته طلايي رنگ مخصوص براي بازي
The Legend of Zelda : carina of Time در ژاپن عرضه كرد كه پس از آن در آمريكا و اروپا باندل هاي مختلف،دسته و دستگاه نينتندو 64 طلايي مخصوص اين بازي عرضه شد.اكثر كارتريج هاي نينتندو 64 به رنگ خاكستري بودند،ولي بعضي از كارتريج ها با رنگ هاي مختلفي عرضه شدند.


مشكلات برنامه ريزي Programming Dificulties

نينتندو 64 ضعف هايي داشت كه باعث آن تركيبي بود از غفلت طراحان سخت افزار كنسول،محدوديت هاي تكنولوژي سه بعدي در آن زمان و توانايي توليد پايين . يكي از نقص هاي اصلي دستگاه محدوديت بافت Cache بود كه تنها 4 كيلوبايت بود.اين فضاي كم باعث ميشد همه چيز به سختي Load (بارگذاري) شود و همه چيز كوچك،با بافت هايي با عمق رنگ كم در زمان رندر شدن بازي باشد.همچنين مشكل ديگر N64 تعداد كم چند ضلعي ها (Polygon’s) در هر فريم بود (چيزي در حدود 100.000) ولي بعضي از بازي هاي نينتندو 64 مثل World Driver Championship از لحاظ تعداد چند ضلعي از كنسول Playstation جلو ميزد.مشكل ديگر اين كنسول فضاي محدود كارتريج ها بود (حدود 64 مگابايت) كه در برابر پلي استيشن كه از CD-ROM و فضاي حدود 700 مگابايت استفاده ميكرد حرفي براي گفتن نداشت.


كارتريج ها Cartridges

بازي هاي نينتندو 64 از نوع ROM-Cartdrige بودند.فضاي كارتريج ها متنوع بود مثلا از 4 مگابايت (Dr.Mario) تا 64 مگابايت (Resident Evil 2) ادامه داشت.بعضي از كارتريج ها EEPROM هاي داخلي براي ذخيره (Save) بازي داشتند.بقيه بازي ها،در كارت حافظه (Memory Card) جدا كه به كنسول وصل ميشد ذخيره ميشدند.شركت نينتندو از ساختن كارتريج هاي نينتندو 64 سود زيادي برد.اولين سود نينتندو از توليد اين كارتريج ها، سرعت بارگذاري (Loading) بالاي اين كارتريج ها در مقايسه با CD كنسول پلي استيشن بود.چون CD-ROM هاي آن زمان به ندرت به سرعت بالاي 4x ميرسيدند.اين واقعيت در صفحات بارگذاري كنسول پلي استيشن ديده ميشد در حال كه نينتندو 64 چنين مشكلي نداشت.البته توليد كپي از كارتريج ها سخت و هزينه بر بود ولي براي مقابله با توليد كپي هاي دزدي مفيد بود.در حالي كه توليد كپي هاي دزدي در پلي استيشن بسيار بيشتر از نينتندو 64 بود.همچنين كارتريج ها بسيار با دوامتر از CD بودند چون در محفظه هاي پلاستيكي محكمي قرار گرفته بودند و امكان ايجاد خش بر روي آنها تقريبا غير ممكن بود و به دنبال آن از آمدن پيغام خطا (Error) جلوگيري ميكرد.همچنين امكان اضافه كردن بعضي چيپ ها به كارتريج ها ممكن بود كه قبل از آن در برخي بازي هاي SNES مثل Star Fox استفاده شده بود.

ولي كارتريج نقص هايي هم داشت مثلا نسبت به CD جاي بيشتري اشغال ميكرد و سنگين تر بود.قيمت آن از بازي هايي كه روي CD عرضه ميشدند بيشتر بود مثلا وقتي اكثر بازي هاي Playstation قيمتي در حدود 50 دلار داشتند بازي هاي نينتندو 64 به قيمت 79.99 دلار به فروش ميرفت.كارتريج ها توانايي ذخيره سازي 64 مگابايت اطلاعات را داشتند در حالي كه CD فضايي بيش از 650 مگابايت را در اختياز سازندگان قرار ميداد.


توليد كارتريج ها Production

كنسول هاي رقيب سوني و سگا (به ترتيب Playstation و Saturn ) هر دو از CD براي ذخيره اطلاعات استفاده ميكردند.هزينه توليد اين ديسك ها و توزيع آن براي توليد كننده بسيار پايين و مناسب بود.يك بررسي نشان ميدهد كه شركت هايي كه رسما از كنسول هاي نينتندو حمايت ميكردند هم اكنون براي شركت هاي رقيب يعني سگا و سوني بازي عرضه ميكنند.كارتريج ها به زمان بيشتري از CD براي توليد نياز داشتند.در صورتي كه شركت توليد كننده براي توليد كارتريج نهايت سرعتش را به كار ميبرد ،از توليد كارتريج تا زمان عرضه دو هفته طول ميكشيد.در حالي كه توليد CD تنها چند روز طول ميكشيد و در تعداد بيشتر از كارتريج امكان پذير بود.




بازي معروف Super Mario 64


بازي هاي معروف Games

مخزن بازي هاي نينتندو 64 پر است از بازي هاي تحسين برانگيز و بسيار فروش.بازي The Legend of Zelda : Ocarina of Time عرضه تحسين برانگيزي داشت و منجر به آراي بسيار زيادي از مردم به عنوان بهترين بازي كه تا كنون توليد شده گرديد.بازي Super Mario 64 پرفروشترين بازي كنسول نينتندو 64 بود (فروشي بيش از 11 ميليون كپي) و تحسين اكثر منتقدين را برانگيخت.مارك روسو (Marc Russo) درباره ي اين بازي گفته:زلدا يكي از بهترين بازي هاي تاريخ است.و همچنين اين سخن از او درباره ي بازي زلدا به يادگار مانده:تا امروز،اين بهترين بازي بوده كه من در هر پلتفرم و هر سبكي بازي كرده ام.....

پايان

كنسول طلايي مخصوص براي بازي The Legend of Zeldacarina of Time


باندل مخصوص بازي Donkey Kong 64


كابل مخصوص اتصال به تلويزيون كنسول

bazinama