05-19-2012, 05:27 PM
تا وقتی عناوین ورزشی محبوبی همانند FIFA و یا NBA 2K عرضه می شوند نباید انتظار زیادی داشت تا بازی های دیگر بتوانند همانند آن ها مورد لطف بازی کنندگان قرار بگیرند. اما یکی از سری بازی های محبوبی که به طرز نا منظم عرضه میشد و هواداران چشم گیری را نیز همواره با خود به همراه داشت، سری SSX بود که جای خالی دست کم یکی از عناوین این سری برای کنسولهای HD به شدت حس میشد. بالاخره EA در جریان VGA 2010 عرضهی شمارهی جدید SSX را برای Xbox 360 و PS3 تایید کرد؛ اما با قابلیت هایی تازه، گرافیکی خیره کننده و گیم پلی جذاب. در ادامه نگاهی بر این شماره از بازی می اندازیم.
روایت کلی بازی در خصوص رقابت برای فتح قلل مختلفی است که در بین چندین اسنوبرد سوار بر قرار است. از همان ابتدای بازی میتوانید به بخش داستانی بازی بروید یا به نقشهی کلی موجود در بازی مراجعه کنید و Eventهای مختلف را بازی کنید. قسمت داستانی بازی جذابیت لازم را دارد اما نسبت به سایر مدهای بازی برتری چندانی ندارد. همین موضوع سبب شده تا انگیزهی خاصی برای تجربهی این بخش به جز آزاد کردن شخصیتها و یا گرفتن Credit پیش روی مخاطبان قرار ندهد.
اهمیت ندارد که شما روی کدام یک از هفت منطقه ی موجود در بازی پا به مسابقه بگذارید، تجربه ی کلی SSX به سه حالت Race it، Survive it و Trick it ختم میشود. قسمتی که بیشترین مانور روی آن انجام شده حرکات نمایشی (Trick) است که در طول مراحل از این حرکات به کرّات استفاده میشود. این حرکات کمک شایانی به تنوع بازی میکنند چرا که نه تنها دیدن آن ها لذت بخش است، بلکه تعدادشان کم نیست و به تبع، تعداد صحنههای زیاد آن این لذت را چند برابر خواهد کرد. در حالت Race it، هدف، ایجاد از این قبیل صحنههای هیجانانگیز نیست، بلکه باید زودتر به خط پایان رسید و زمانی بهتر را برای خود ثبت کرد اما در Trick it میتوان هیجان را به وفور یافت، چرا که زمان ملاک نبوده و تنها انجام حرکاتی زیباتر مدنظر است. پس میتوان انتظار بیشتری را برای سرگرم تر شدن از این حالت داشت. در عین حال Survive it نیز از هیجان بالایی برخوردار است که میتوان مدت زیادی را صرف آن کرد.
با انجام حرکات مختلف در هوا میتوانید نوار Tricky خود را پر کنید هر چه نوار بیشتر پر شود حرکات کارکتر شما نیز زیباتر صورت میگیرد. البته با برخورد به هر یک از موانع تمام امتیاز های کسب شده برای نوار Tricky شما از بین می رود و باید دوباره برای انجام حرکات جدید تلاش کنید. روی هم رفته میتوان به صراحت اعلام کرد که پایهی جذابیت SSX به طور مستقیم بر Trickها و همچنین پر شدن نوار Tricky استوار است.
SSX از آن دسته بازیها نیست که کنترلی سخت و طاقت فرسا داشته باشد. در حقیقت کنترل بازی به صورتی ساده پیاده سازی شده و بخش اصلی گیم پلی بیشتر به چگونگی انجام تکنیک ها در موقعیت های گوناگون موجود در پیست ها اختصاص یافته است. یافتن این که از کدام یک از مسیرهای موجود در پیست باید حرکت کرد و به مقصد رسید، یقینا مهم ترین رکن به اتمام رساندن هر یک از مراحل است؛ اما باید این را متذکر شد که بر خلاف کنترل سادهای که SSX به بازیباز ارائه میدهد، بازی کردن در مراحل به شدت سخت است؛ این به معنای دشوار بودن بازی و خشک بودن گیم پلی نیست، بلکه بیانگر این است که در غالب حالتهای بازی، هوش مصنوعی عملکردی برتر از شما دارد. در مسابقات Race it، رقیبان شما به راحتی مسیر را طی میکنند و یا در Trick it به راحتی امتیاز زیادی را از آن خود میکنند. البته تمامی این مشکلات نشات گرفته از نبود درجه سختی در بازی است. به این صورت که از ابتدای بازی فقط با یک درجهی سختی سر و کار خواهید داشت. اما شایان ذکر است که استفاده از تجهیزات بهتر خریداری شده، در مراحل بعدی موجب آسان تر شدن نسبی بازی میشود و میتوان کمی از این عیب چشم پوشی کرد.
در مابین بازی و در هر حالتی میتوان از قابلیت باز گرداندن زمان استفاده کرد. استفاده از این قابلیت هیچ محدودیتی ندارد و همیشه میتوان از آن بهره برد اما نکتهی قابل توجهی که وجود دارد، این است که این قابلیت بر عملکرد دیگر رقبا تأثیری ندارد و در هنگام برگرداندن زمان رقبای شما به راه خود ادامه میدهند. همین امر باعث شده تا هوش مصنوعی بازی نیز در مواقعی از این قابلیت استفاده کند تا تعادل بازی حفظ شود. از طرف دیگر در طول تمام مسیرها آیتمهای گوناگونی وجود دارند که موجب متنوعتر شدن بازی شدهاند. هلیکوپتر، میلههای موجود بر روی سطح برف ها و پرتگاهها، نمونه هایی از این تنوع هستند.
تمام مسابقات در قلل مرتفع کرهی زمین انجام میگیرند که به شکل بسیار خوبی به آن ها پرداخته شده است. تعداد بالای نقشهها و همینطور طراحی دقیق آن ها سبب شده تا بازی کردن در این لوکیشنها لذت خاصی را در بر داشته باشد. همانطور که اشاره شد، طراحی مراحل به بهترین نحو صورت گرفته اما گاهی مشاهده می شود که برخی پرتگاهها (و در بعضی قسمت ها، موانع) موجب اختلال در روند انجام بازی شدهاند. به جز موارد یاد شده، تمامی پرتگاه ها و موانع به جا هستند وسبب جذابیت بیشتر بازی شدهاند.
کوهستانها و وضعیت اقلیمی آنها نیز به طور کامل بازسازی شده و طبیعی هستند تاجایی که در برخی از کوهستانها مانند کوه های آلاسکا امکان ریزش بهمن نیز وجود دارد. در چنین مواقعی دوربین بازی در روبرو قرار میگیرد تا بازی کننده تسلط کافی بر وضعیت راه خود داشته باشد. تعداد چنین مپهایی بسیار کم است اما نسبت به دیگر مراحل تجربهی متفاوتی را ارائه میدهد.
علاوه بر طراحی خوب مراحل، بازی از بعد طراحی هنری نیز در جایگاه خوبی قرار دارد. جزئیات بالای محیط اطراف و همینطور طراحی ظاهر شخصیتها باعث شده تا SSX در زمینهی گرافیکی نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. از طراحی بسیار زیبای محیط در روز روشن هم که بگذریم به مراحلی میرسیم که در شب اتفاق می افتند تا قدرت بصری بازی روی محیط های تاریک را نیز به نمایش بگذارد. وقتی تمام محیط تاریک است و تنها نور افکن هلی کوپتر راه شمارا نمایان میکند، تعجب می کنید از اینکه چطور ممکن است نورپردازی به شکلی خارق العاده به نظر برسد. یقینا برگ برندهی EA Canada در بخش گرافیکی، نورپردازی عالی بازی است که در محیط شب اجرایی موفق دارد.
به غیر از حالت آفلاین بازی، مهم ترین بخش SSX به مولتی پلیر آن اختصاص دارد. میتوان در بخش Explore و یا Global Events در هر یک از مپهای دلخواه پا به بازی گذاشت و امتیاز کسب شده توسط خود را با دیگر نفرات مقایسه کرد و رکوردهای جدیدی را از خود بر جای گذاشت. بخش Global Events شامل مسابقات مدت داری می شود که پس از زمانی معین به اتمام میرسند. اما با این حال که مولتی پلیر به خودی خود بسیار اعتیاد آور است، نبود دست کم یکی از مسابقات چند نفره که چند بازیباز به طور همزمان با هم به رقابت میپردازند، بیشترین لطمه را به مولتی پلیر بازی وارد کرده است. البته هنگام بازی کردن در نقشههای گوناگون، برای کسب امتیاز لازم، بازیکنان دیگری را نیز مشاهده خواهید کرد، اما هیچ گاه نمی توانید با آن ها مستقیما در قالب یک بازی مجزا و در کنار یکدیگر مسابقه دهید.
در کنار گیم پلی هیجان انگیز و سریع بازی، موسیقی های لایسنس شدهی بسیار خوبی قرار دارند که تجربهی خوب SSX را دو چندان میکنند. تمامی موسیقی های Hip Hop موجود در بازی در جای خود به خوبی ظاهر شدهاند. همینطور مانند دیگر بازی های EA Sports میتوان از طریق منوی اصلی بازی به تمام آن ها دسترسی پیدا کرد.
در آخر باید به این اشاره کرد که SSX قبل از آنکه یک بازی آفلاین سرگرم کننده باشد، بیشتر مولتی پلیر جذابی دارد که میتوان آن را برای مدت مدیدی انجام داد. با این حال نبود مسابقههای همزمان در مولتی پلیر حالتی ناخوشایند به بازی القا کرده است. شاید SSX در بعضی زمینه ها به خوبی عناوین پیشین خود عمل نکرده، اما در جای خود اثری با ارزش است و تجربه آن برای گیمر های علاقه مند به بازی ورزشی توصیه می شود.
روایت کلی بازی در خصوص رقابت برای فتح قلل مختلفی است که در بین چندین اسنوبرد سوار بر قرار است. از همان ابتدای بازی میتوانید به بخش داستانی بازی بروید یا به نقشهی کلی موجود در بازی مراجعه کنید و Eventهای مختلف را بازی کنید. قسمت داستانی بازی جذابیت لازم را دارد اما نسبت به سایر مدهای بازی برتری چندانی ندارد. همین موضوع سبب شده تا انگیزهی خاصی برای تجربهی این بخش به جز آزاد کردن شخصیتها و یا گرفتن Credit پیش روی مخاطبان قرار ندهد.
اهمیت ندارد که شما روی کدام یک از هفت منطقه ی موجود در بازی پا به مسابقه بگذارید، تجربه ی کلی SSX به سه حالت Race it، Survive it و Trick it ختم میشود. قسمتی که بیشترین مانور روی آن انجام شده حرکات نمایشی (Trick) است که در طول مراحل از این حرکات به کرّات استفاده میشود. این حرکات کمک شایانی به تنوع بازی میکنند چرا که نه تنها دیدن آن ها لذت بخش است، بلکه تعدادشان کم نیست و به تبع، تعداد صحنههای زیاد آن این لذت را چند برابر خواهد کرد. در حالت Race it، هدف، ایجاد از این قبیل صحنههای هیجانانگیز نیست، بلکه باید زودتر به خط پایان رسید و زمانی بهتر را برای خود ثبت کرد اما در Trick it میتوان هیجان را به وفور یافت، چرا که زمان ملاک نبوده و تنها انجام حرکاتی زیباتر مدنظر است. پس میتوان انتظار بیشتری را برای سرگرم تر شدن از این حالت داشت. در عین حال Survive it نیز از هیجان بالایی برخوردار است که میتوان مدت زیادی را صرف آن کرد.
با انجام حرکات مختلف در هوا میتوانید نوار Tricky خود را پر کنید هر چه نوار بیشتر پر شود حرکات کارکتر شما نیز زیباتر صورت میگیرد. البته با برخورد به هر یک از موانع تمام امتیاز های کسب شده برای نوار Tricky شما از بین می رود و باید دوباره برای انجام حرکات جدید تلاش کنید. روی هم رفته میتوان به صراحت اعلام کرد که پایهی جذابیت SSX به طور مستقیم بر Trickها و همچنین پر شدن نوار Tricky استوار است.
SSX از آن دسته بازیها نیست که کنترلی سخت و طاقت فرسا داشته باشد. در حقیقت کنترل بازی به صورتی ساده پیاده سازی شده و بخش اصلی گیم پلی بیشتر به چگونگی انجام تکنیک ها در موقعیت های گوناگون موجود در پیست ها اختصاص یافته است. یافتن این که از کدام یک از مسیرهای موجود در پیست باید حرکت کرد و به مقصد رسید، یقینا مهم ترین رکن به اتمام رساندن هر یک از مراحل است؛ اما باید این را متذکر شد که بر خلاف کنترل سادهای که SSX به بازیباز ارائه میدهد، بازی کردن در مراحل به شدت سخت است؛ این به معنای دشوار بودن بازی و خشک بودن گیم پلی نیست، بلکه بیانگر این است که در غالب حالتهای بازی، هوش مصنوعی عملکردی برتر از شما دارد. در مسابقات Race it، رقیبان شما به راحتی مسیر را طی میکنند و یا در Trick it به راحتی امتیاز زیادی را از آن خود میکنند. البته تمامی این مشکلات نشات گرفته از نبود درجه سختی در بازی است. به این صورت که از ابتدای بازی فقط با یک درجهی سختی سر و کار خواهید داشت. اما شایان ذکر است که استفاده از تجهیزات بهتر خریداری شده، در مراحل بعدی موجب آسان تر شدن نسبی بازی میشود و میتوان کمی از این عیب چشم پوشی کرد.
در مابین بازی و در هر حالتی میتوان از قابلیت باز گرداندن زمان استفاده کرد. استفاده از این قابلیت هیچ محدودیتی ندارد و همیشه میتوان از آن بهره برد اما نکتهی قابل توجهی که وجود دارد، این است که این قابلیت بر عملکرد دیگر رقبا تأثیری ندارد و در هنگام برگرداندن زمان رقبای شما به راه خود ادامه میدهند. همین امر باعث شده تا هوش مصنوعی بازی نیز در مواقعی از این قابلیت استفاده کند تا تعادل بازی حفظ شود. از طرف دیگر در طول تمام مسیرها آیتمهای گوناگونی وجود دارند که موجب متنوعتر شدن بازی شدهاند. هلیکوپتر، میلههای موجود بر روی سطح برف ها و پرتگاهها، نمونه هایی از این تنوع هستند.
تمام مسابقات در قلل مرتفع کرهی زمین انجام میگیرند که به شکل بسیار خوبی به آن ها پرداخته شده است. تعداد بالای نقشهها و همینطور طراحی دقیق آن ها سبب شده تا بازی کردن در این لوکیشنها لذت خاصی را در بر داشته باشد. همانطور که اشاره شد، طراحی مراحل به بهترین نحو صورت گرفته اما گاهی مشاهده می شود که برخی پرتگاهها (و در بعضی قسمت ها، موانع) موجب اختلال در روند انجام بازی شدهاند. به جز موارد یاد شده، تمامی پرتگاه ها و موانع به جا هستند وسبب جذابیت بیشتر بازی شدهاند.
کوهستانها و وضعیت اقلیمی آنها نیز به طور کامل بازسازی شده و طبیعی هستند تاجایی که در برخی از کوهستانها مانند کوه های آلاسکا امکان ریزش بهمن نیز وجود دارد. در چنین مواقعی دوربین بازی در روبرو قرار میگیرد تا بازی کننده تسلط کافی بر وضعیت راه خود داشته باشد. تعداد چنین مپهایی بسیار کم است اما نسبت به دیگر مراحل تجربهی متفاوتی را ارائه میدهد.
علاوه بر طراحی خوب مراحل، بازی از بعد طراحی هنری نیز در جایگاه خوبی قرار دارد. جزئیات بالای محیط اطراف و همینطور طراحی ظاهر شخصیتها باعث شده تا SSX در زمینهی گرافیکی نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. از طراحی بسیار زیبای محیط در روز روشن هم که بگذریم به مراحلی میرسیم که در شب اتفاق می افتند تا قدرت بصری بازی روی محیط های تاریک را نیز به نمایش بگذارد. وقتی تمام محیط تاریک است و تنها نور افکن هلی کوپتر راه شمارا نمایان میکند، تعجب می کنید از اینکه چطور ممکن است نورپردازی به شکلی خارق العاده به نظر برسد. یقینا برگ برندهی EA Canada در بخش گرافیکی، نورپردازی عالی بازی است که در محیط شب اجرایی موفق دارد.
به غیر از حالت آفلاین بازی، مهم ترین بخش SSX به مولتی پلیر آن اختصاص دارد. میتوان در بخش Explore و یا Global Events در هر یک از مپهای دلخواه پا به بازی گذاشت و امتیاز کسب شده توسط خود را با دیگر نفرات مقایسه کرد و رکوردهای جدیدی را از خود بر جای گذاشت. بخش Global Events شامل مسابقات مدت داری می شود که پس از زمانی معین به اتمام میرسند. اما با این حال که مولتی پلیر به خودی خود بسیار اعتیاد آور است، نبود دست کم یکی از مسابقات چند نفره که چند بازیباز به طور همزمان با هم به رقابت میپردازند، بیشترین لطمه را به مولتی پلیر بازی وارد کرده است. البته هنگام بازی کردن در نقشههای گوناگون، برای کسب امتیاز لازم، بازیکنان دیگری را نیز مشاهده خواهید کرد، اما هیچ گاه نمی توانید با آن ها مستقیما در قالب یک بازی مجزا و در کنار یکدیگر مسابقه دهید.
در کنار گیم پلی هیجان انگیز و سریع بازی، موسیقی های لایسنس شدهی بسیار خوبی قرار دارند که تجربهی خوب SSX را دو چندان میکنند. تمامی موسیقی های Hip Hop موجود در بازی در جای خود به خوبی ظاهر شدهاند. همینطور مانند دیگر بازی های EA Sports میتوان از طریق منوی اصلی بازی به تمام آن ها دسترسی پیدا کرد.
در آخر باید به این اشاره کرد که SSX قبل از آنکه یک بازی آفلاین سرگرم کننده باشد، بیشتر مولتی پلیر جذابی دارد که میتوان آن را برای مدت مدیدی انجام داد. با این حال نبود مسابقههای همزمان در مولتی پلیر حالتی ناخوشایند به بازی القا کرده است. شاید SSX در بعضی زمینه ها به خوبی عناوین پیشین خود عمل نکرده، اما در جای خود اثری با ارزش است و تجربه آن برای گیمر های علاقه مند به بازی ورزشی توصیه می شود.