فراتر از بیکران ها: نقد و بررسی شاهکار 2K بازی Bioshock infinite

[ARK1375]

به نام خدا

فراتر از بیکران ها: نقد و بررسی شاهکار 2K بازی Bioshock infinite

نام: Bioshock infinite
ناشر: 2K Games
سازنده: Irational Games
پلتفرم ها: (Xbox 360 - Play Station 3 - PC (Windows - Mac OS
تاریخ انتشار: 26 مارس 2013
سبک: FPS

بازگشت شاهکار :

به ندرت پیش می آید که بازیباز ها گیمی را بیش از یکبار تمام کنند. عوامل مختلفی مانند تکراری و خسته کننده شدن گیم پلی و داستان ، تجربه نکردن صحنه ها ، موسیقی و معماهای جدید در خلال بازی باعث میشود که بازیباز ها از تمام کردن دوباره گیم های قدیمی بیزار باشند. البته در این بین استثنا هایی هم وجود دارد.
وقتی عنوانی شاهکار باشد، هنگامی که بازیباز برای دومین ( یاحتی چندمین) مرتبه قصد بازی کردن عنوان را دارد نه تنها با صحنه ها، داستان، موسیقی و گیم پلی تکراری رو به رو نمیشود بلکه تمامی این موارد برایش تازگی و جذابیت دارد. میپرسید چرا؟؟؟؟
1- داستان بازی به قدری خوب پردازش شده است که بازیباز دز خلال آن ارتباط های جدیدی را کشف میکند.
2- موسیقی ها به دلیل تنوع زیاد و متناسب بودن با بخش داستانی ، به هیچ وجه تکراری و خسته کننده نمی شوند.
3- به قدری زیبا روی رنگ پردازی و جزئیات میحط بازی کار شده است که هرقدر بیشتر به صحنه ها توجه میکنید ضمن اینکه جزئیات جدیدی را کشف میکنید مجذوب آن نیز میشوید.
4- همچنین به دلیل وسعت محیط های بازی و فراوانی Object های قابل کشف در آن شما هیچگاه از گشت و گذار در دنیای بازی خسته نمیشوید.

یک شاهکار باید چنین ویژگی هایی داشته باشد

من به شخصه بازی بایوشاک : بیکران ( Bioshock Infinite یا به اختصار BI) را به عنوان یکی از بزرگترین شاهکار های دنیای بازی سازی و بزرگترین شاهکار کمپانی 2K میشناسم. 
BI نه تنها دارای یک داستان و گیم پلی جذاب و خارق العاده است بلکه از لحاظ گرافیکی و صداگذاری هم جزو بهترین های دنیاست. ممکن است برای یک تازه کار گرافیک بازی در نگاه اول ساده به نظر برسد ولی اگر کمی دقت کنیم ترکیب رنگ فوق العاده و جزئیات بیشمار محیط حتما نظر شما را نسبت به گرافیک بازی جلب خواهد کرد.

این عنوان از بدو عرضه اش به بازار گیم با استقبال پرشور  و شدید طرفداران سری و درکل سبک FPS رو به رو شد و توانست فروش خوبی را برای 2K به ارمغان بیاورد.
نکته دیگر که طرفداران سری با عرضه BI متوجه شدند که اگرچه بازی های بایوشاک با فاصله زیاد از هم عرضه میشوند ( تقریبا هر 3 سال یکبار) ولی تیم سازنده این زمان زیاد را هدر نمیدهد و هنگامی که عنوان مستقل بعدی منتشر میشود به همان خوبی عناوین قبلی است و میتوان نوآوری را در عین رعایت سنت های پیشین در بازی مشاهده کرد. بازیباز ها در عنوان جدید ضمن تجربه خاص و سنتی بایوشک به وضوح میتوانند ابتکارات و خلاقیت های سازنگان بازی را مشاهده کنند.
با این اوصاف میتوان واکنش منتقدین را نسبت به عنوان جدید سری پیش بینی کرد. به صورتی که بازی توانست از منتقدین سایت معتبر IGN نمره 9.5 و از سایت معروف Gamespot هم نمره 9.5 را دریافت کند  همچنین این بازی در مراسم VGA 2013 به عنوان بهترین FPS سال انتخاب شد.


آینده را کنترل کن، جلوی پیشرفت را بگیر:

مانند دو نسخه پیشین بازی بایوشاک ، پشت نسخه جدید هم یک داستان بزرگ ، زیبا و قوی خوابیده.
داستانی عادی (ولی نه کلیشه ای) با ریزه کاری های زیاد و پیچش های مناسب که خیلی زود به بازیباز میفهماند ماجرای قهرمان 43 ساله بازی به آن ساده گی هایی که حدس زده نیست و داستان خیلی خیلی پیچیده تر از این حرف هاست که بتوان به راحتی پایان آن را حدس زد.

     [bgcolor=#000000]بوکر دویت قهرمان 43 ساله بایوشاک بیکران[/bgcolor]

اینبار بایوشاک از قعر دریا ها بیرون میاید و به اوج آسمانها می رود. داستان بازی در سال 1912 ( قبل از وقایع نسخه های پیشین ) و دراباره کاراگاهی است به نام Boker Dewitt (بوکر دویت) که برای پرداخت کردن دین (قرض) خود به یک زوج جوان
(لوتوس ها) مجبور میشود به شهری در آسمانها به نام کلمبیا سفر کند تا دختر 16 ساله جوانی را به نام الیزابت از برج بزرگی در وسط شهر ( که در واقع زندان رنگارنگ اوست ) نجات دهد و با خود به نیویورک بیاورد.
حکمران شهر کلمبیا شخصی است به نام زکری هیل کامستاک (Comstock) که پس از جنگ هایی که بین کلمبیا و نیویورک اتفاق میافتد خود را به نام پیامبر به مردم کلمبیا معرفی میکند. مردم هم که شجاعت و رشادت های او را در جنگ دیده اند ، حرف او را باور کرده و کاملا به او ایمان میاورند. به اندازه ای که اگر کامستاک بگوید شب است، مردم هم میگوین شب است و اگر او بگوید که روز است مردم هم میگویند روز است. 
کامستاک که در جنگ کلمبیا دشمن بوکر و اسلیت بوده ، پس از جنگ ، در کلمبیا ، بوکر را به عنوان شیطان ( False Shepherd) به مردم معرفی میکند و به مردم میگوید که روی دست رست شیطان علامتی با حروف AD وجود دارد که این علامت روی دست بوکر داغ شده است.

[bgcolor=#000000]علامت AD روی دست بوکر[/bgcolor]

بسیاری از مردم کلمبیا نمیدانند که کامستاک دختر نوجوانی را به نام الیزابت در برج اصلی شهر زندانی کرده است . بلکه میپندارند که دختر بسیار زیبا و پاکدامنی مانند مریم مقدس در شهر زندگی میکند و از او فرزندی به دنیا میاید که مانند مسیح پاک و مقدس است.
در هر حال بوکر برای نجات دخترک به کلمبیا میرود و او را نجات میدهد ولی غافل از آنکه الیزابت موهبتی دارد که هیچ انسان دیگری در زمین از آن بهرمند نیست.

همانطور که ملاحضه کردی بایوشاک داستان پیچیده و جالبی دارد که با وجود کمی ساده بودنش تازگی و جذابیت دارد به گونه ای که اگر نیم ساعت پای بازی بنشینید و جذب گیم پلی بازی نشوید، حتما جذب داستان بازی خواهید شد. کمتر بازی مانند بایوشاک پیدا میشود که چنین داستان جذاب و گیرایی داشته باشد.
همانطور که گفتم پیچش های بجا ، عمق زیاد داستان با ریزه کاری های زیاد آن و فلش بک های بجا و دقیق به گذشته بوکر واقعا در بین بازی های ویدئویی مثال زدنی است. تنها نکته ای که ممکن است در طول داستان کمی شما را آزار دهد، شخصیت پردازی نسبتا ضعیف کارکتر هایی مانند کامستاک است.

[bgcolor=#000000]الیزابت کامستاک یکی از مهمترین کارکتر های بازی بایوشاک بیکران[/bgcolor]

لوتوس ها یا پت و مت:

اگر BI را بازی کرده باشید حتما با خواهر و برادر جوانی به نام لوتوس که در ابتدای بازی شما را به برج فانوس دریایی میرسانند آشنا هستید. خواهر و برادری جوان که دایم با یکدیگر صحبت میکنند ، توجهی به محیط اطراف خود ندارند ، سوالات بی سر و ته مطرح میکنند و فقط بوکر در طول بازی قادر به دیدن آنهاست . ولی همین خواهر و برادر دو تن از کلیدی ترین کارکتر ها در طول بازی هستند. اگر بازی را فقط برای سرگرمی (فقط برای گیم پلی) بازی میکنید خب به احتما 96% از حرف های این زوج جوان چیزی نمی فهمید. ولی اگر بازی را برای داستانش بازی میکنید ، در روند بازی میفهمید که هرگاه داستان بازی به یک پیچش عمیق یا اتفاق مهم میرسد این خواهر و برادر جوان ظاهر میشوند تا با توضیحات گنگ خود روند داستانی بازی را به خوبی به پیش ببرند و داستان بازی را از خشکی دراورند. اگر کمی دقت کنید میبینید که درواقع این خواهر و برادر پیام آن قسمت و قسمت ( منظور از قسمت فاصله بین دو اتفاق مهم است) بعدی داستان را به گونه ای عجیب ، معمایی و گنگ مطرح میکنند.

پس از یکی دو ساعت که بایوشاک را بازی کردید برایتان سوال میشود که این خواهر و برادر که هستند و چرا گاه و بیگاه ظاهر میشوند؟؟؟ این سوال هم تا آخر بازی پاسخ داده نمیشود تا بازیباز با حدس و گمان های خود به چالش کشیده شود.
فقط در آخر بازی و اگر واقعا به گفته های این خواهر و برادر توجه کرده باشید ارتباط میان گفته هایشان را درک میکنید.

من قهرمان نیستم:

همانطور که گفتم الیزابت موهبتی داردکه بقیه مردم از آن بی بهره اند و حتی از آن خبر هم ندارند. الیزابت با استفاده از قدرت هایش میتواند دریچه هایی (Tear) به دنیا های دیگر موازی با دنیای اولیه بازی باز کند. در این دنیا ها فقط شخصیت الیزابت ثابت است و شخصیتِ کارکتر های دیگر دایم در حال تغیر است. مثلا بوکر در جایی کاراگاه است و در جای دیگر رهبر یک انقلاب. ولی الیزابت در همه ی دنیا ها الیزابت است و تغیری در شخصیت او ایجاد نمیشود. شما باید داستان بازی را در چند مرحله متفاوت و در چند دنیای موازی دنبال کنید تا بتوانید به راز قدرت الیزابت و چیز های دیگر پی ببرید.

[bgcolor=#000000]روزنه هایی که الیزابت قادر با باز کردن انهاست[/bgcolor]

 

[bgcolor=#000000]پرنده یا قفس؟ مسئله این است.....    پرنده و قفس دو نماد اصلی در بازی است[/bgcolor]

دزدان کلمبیا:
بسیاری از تکنولوژی هایی که در بازی میبینید ساخته دانشمندان خود کلمبیا نیست. بلک حاصل تلاش دانشمندان شهر اقیانوس ها رپچر است. تکنولوژی هایی مانند ویگور ها که مانند آن را به نام آدام در رپچر دیدید یا سانگ بیرد محافظ الیزابت که مانند یک بیگ ددی از خواهر کوچولوی خود محافظت میکند همه و همه حاصل تلاش دانشمندان رپچر است نه کلمبیا. تنها دانشمندان کلمبیا که اختراعاتی از جمله تکنولوژی معلق بودن کلمبیا در هوا و دستگاه سایفون را اختراع کرده اند خواهر و برادر معمایی بازی ، روزلایو و رابرت لوتوس هستند.

[bgcolor=#000000]سایفون، دستگاهی که قدرت های الیزابت را محدود میکند[/bgcolor]

مبارزه بر فراز آسمانها:

درست است که منتقدین BI را در دسته FPS قرار میدهند ولی به نظر من باید این بازی را کاملا جدا از بازی هایی مانند Battlefield و Call of Duty به حساب آورد. چون تنها نقطه مشترک BI با FPS های دیگر اول شخص بودن آن است. در واقع اگر COD و BF را FPS بنامیم، بایوشاک را باید در دسته FPS-Bioshock قرار دهیم چون اول شخص بودن آن کمتر شباهتی با این دو بازی ندارد.
در همان ابتدا گیم پلی متفاوت بازی، بازیباز را کاملا جذب میکند . چرا؟ زیرا گیم پلی به قدری زیبا با داستان گره خورده که هیچگاه نمیتوان این دو را جدا از هم به حساب آورد. این درحالی است که بازی های دیگری مانند COD داستان با گیم پلی ارتباط چندان ندارد. (هرچند که این ارتباط در COD:MW2 خیلی خیلی بهتر شده بود).

یکی از اصلی ترین تفاوت های گیم پلی BI با بقیه FPS ها وسعت محیط ها و جزئیات آنهاست که به قدری دقیق و با مهارت تهیه و تنظیم شده اند که در هر گوشه یا پشت هر دری در بازی چیزی برای جمع آوری وجود دارد. حال میخواهد چند سکه بی ارزش باشد یا یک بطری ویگور برای آپگرید کردن قدرت ها. 
همینطور سبک مبارزه های بازی هم با بقیه عناوین FPS تفاوت دارد. محال است درباره دشمن های بازی حدسی بزنید و درست از آب در بیاید ( به جز موارد نادر). مبارزه ها کاملا واقعی، روان و غیر منتظره اند. جنگیدن با دشمنان متفاوت و غیر تکراری بازی با استفاده از اسلحه های آپگرید شده و قدرت های بوکر که در طول بازی با نام "ویگور" جمع آوری میکنید بسیار لذت بخش است. به طوری که پس از یکی دو ساعت بازی کردن ، شما تشنه مبازه می شوید.
دشمن های زیاد و قدرت های مختلف مانند رعد و برق، آتش، معلق کردن دشمنان در هوا و... اند که مبارزه ها را از حالت خشک خود در میاورند و به آنها هیجان مبخشند.
ولی با این حال ضعیف بودن هوش مصنوعی در بازی گاهی واقعا آزار هنده میشود. به اندازه ای که مثلا در بازی مواقعی پیش میاید که دشمنان شما را نمیبینند یا به جای دیگری تیراندازی میکنند.
یکی دیگر از موارد آزار دهنده در بازی کمبود اسلحه هاست. مثلا فقط 2 نوع اسلحه اسنایپر در بازی وجود دارد یا فقط از دو نوع مسلسل خودکار در بازی میتوان استفاده کرد. ولی با این حال اسلحه دیگری در بازی وجود دارد که بینهایت کارامد است. یک قلاب چرخشی که در ابتدای بازی از دست یک سرباز میگیرید و در کل سه مورد استفاده دارد:

1- برای جا به جایی روی ریل های راه آهن هوایی است.
2- برای آویزان شدن از قلاب جرثقیل هایی در طول بازی.
3- برای کشتن افراد که در واقع جایگزین دریل معروف Bioshock 2 و چاقو در دیگر عناوین FPS است.

نکته جالب توجه دیگر در بایوشاک این است که اگر چه تنوع اسلحه ها در بازی به نست دیگر عناوین FPS کم است ولی آپگرید اسلحه ها در بایوشاک به نسبت دیگر FPS ها بسیار زیاد است. این آپگرید ها را باید از فوشگاه هایی در محیط بازی تهیه کنید.

کلا در بازی 3 نوع فروشگاه وجود دارد:

1- فروشگاهی برای Ammo و مهمّات.
2- فروشگاهی  برای آپگرید کردن اسلحه.
3- فروشگاهی برای آپگرید کردن قدرت ها.

از جمله قدرت هایی که از گیم پلی بایوشاک حذف شده و جای خالی آنها در بازی حس میشود میتوان به هک کردن دستگاه ها و قدرت ICE اشاره کرد.

[bgcolor=#000000]پرنده دزدیده شده از رپچر که مانند یک بیگ ددی از الیزابت محافظت میکند[/bgcolor]

Co-op با CPU: 

الیزابت کامستاک علاوه بر اینکه یک شخصیت بسیار مهم و یکی از مهمترین کارکتر های داستان بازیست، یک یار کمک رسان در مبارزه ها نیز هست. مثلا اگر در طول بازی بمیرید، این الیزابت است که دوباره شما را اهیا میکند. یا مثلا هروقت بخواهید چیزی مانند یک صندوق جعبه کمک های اولیه را از دنیایی موازی به دنیای اصلی بیاورید این الیزابت است که به شما کمک خواهد کرد. 
همچنین الیزابت در محیط بازی میگردد و اشیا مورد نیاز را برای شما جمع آوری میکند. مثلا چند سکه یا هنگامی که در مبارزه مهمات خود را تمام میکنید الیزابت میگردد و برای شما مهمات جمع آوری میکند.
در واقع بازیبازان با وجود الیزابت طمع شیرین یک یار وفادار را در عنوان FPS میچشند و تجربه جدیدی را به دست میاورند.

به قول آقای خردمندی Capcom باید برای سری Residentevil خود کمی از بازی Bioshock infinite یاد بگیرد...

دنیای رنگارنگ قرن بیستم:

اینبار باید قرن بیستم را از نگاه آسمانها ببینیم نه دریا ها. و این درحالی است که آسمان قرن بیستم به همان زیبایی قعر اقیانوس های آن است. 
یکی دیگر از زیبایی های بیشمار BI گرافیک هنری عالی بازی است. گرافیک اصلی بازی ، Texture ها و Material های بازی همانند دیگر عناوین شاهکار کمپانی 2K بسیار زیبا و چشم نواز است و در کل عالی کار شده است. ولی 3 موردی که گرافیک BI را از دیگر عناوین دنیای بازی ها کاملا متمایز میکند، نورپردازی، گرافیک هنری و رنگ بندی محیط بازی است.
نورپردازی و سایه زنی های دنیای بازی در محیط های مختلف کاملا متفاوت است. اگر شما محیط زندانِ بایوشاک را با محیط بازِ اول بازی مقایسه کنید تفاوت نورپردازی و سایه زنی را کاملا درک میکنید. به صورتی که در زندان چراغ و لامپ های مهتابی دائم خاموش و روشن میشوند و با سایه هایی که ایجاد میشود ، ترس را به بازیباز القا میکنند ولی  هنگامی که در محیط بازِ ابتدای بازی هستید به سبب وجود نور پردازی و رنگ بندی فوق العاده به بازیباز احساس نشاط و شادابی القا میشود.

رنگ بندی محیط هم عالی است. وقتی میگوییم عالی ، یعنی چیزی فراتر از عالی. رنگ های شاد و تند محیط های باز در کنار رنگ های سرد و ترسناک محیط های بسته رنگ بندی بازی را مثال زدنی کرده است.

[bgcolor=#000000]به سایه زنی ها ، نورپردازی و رنگ بندی فوق العاده محیط نگاه کنید[/bgcolor]

همانطور که گفتم گرافیک هنری بایوشاک همه چیز خود را مدیون رنگ بندی محیط است ولی با این حال نمیتوان از کیفیت عالی گرافیک هنری چشم پوشی کرد. گرافیک بایوشاک خاص است همانطور که گیم پلی و داستان آن خاص است. گرافیک کمیکی نیست ولی حس کمیک بوک ها را به بازیباز القا میکند. HUD ها کم ولی کاربردی اند. افکت ها ساده ولی خیره کننده اند. محیط ها گاه ترسناک و گاه نشاط آورند ولی با این حال همه ی محیط ها خیره کننده هستند.
برای همین میگویم گرافیک بایوشاک خاص است. 

صدا را احساس کن، با موسیقی پرواز کن:

به جرات میتوان گفت که بایوشاک یکی از بی نظیرترین صداگذاری ها را در کل تاریخ موسیقی و صداگذاری بازی ها دارد. از دوبله کارکتر ها گرفته تا صداگذاری  محیط همه و همه عالی و بی نظیر کار شده اند.
Troy Baker که به لحاظ قیافه شباهت هایی هم با Boker Dewitt دارد و اخیرا صداگذاری نقش جوکر را در Batman Arkham Origins به عهده داشته ، دوبله کارکتر بوکر را نیز انجام داده و بسیار زیبا توانسته روح و شخصیت صدای خود را به بوکر انتقال دهد. به همین دلیل یکی از زیباترین دوبله های بایوشاک، دوبله شخصیت بوکر است.
ساخت موسیقی بازی نیز مانند نسخه های پیشین سری بر عهده Gary Schyman بوده. اگر بازی را بازی کرده باشید میدانید که موسیقی هیچ کم و کاستی نسبت به بقیه بازی های ویدئویی ندارد. همینطور هنگام پخش یک قسمت از موسیقی بازی تفاوت آن را باقسمت قبل و بعد از آن احساس میکنید به صورتی که گوش های شما هیچگاه از شنیدن موسیقی های بایوشاک خسته نمیشود.
چیزی که موسیقی بایوشاک را نسبت به دیگر بازی ها متمایز میکند تدوین آن است. 3 چیز در بازی به طرز معجزه آسایی با هم گره خورده. موسیقی ، داستان و گیم پلی.
مانند نسخه پیشین زیباترین بخش موسیقی بایوشاک ، بخش آخر آن است که روی صحنه آخر بازی تدوین میشود و به یاد ماندن پایان بازی را در ذهن بازیباز تضمین میکند.

سخن آخر:

اگر بخواهم بایوشاک بیکران را به یکی از کارگردان های سینمای هالیوود نسبت دهم به دلیل داستان فوق العاده و فلسفی اش آن شخص کریستوفر نولان خواهد بود. اگر شما فیلم های نولان را دوست دارید میتوانید 100% مطمعن باشید که هنگام بازی کردن بایوشاک از داستان آن لذت فراوان خواهی برد.
با این حال بدون شک باید گفت که بازی Bioshock Infinite همانند پدر و پدر بزرگ خود یکی از تاثیر گذارترین بازی ها در طول تاریخ است. هنگامی که بخواهند یک لیست از بهترین بازی های دنیا تهیه کنند، اگر بایوشاک به سبب وجود بازی Mafia در رتبه اول قرار نگیرد بی شک در رتبه دوم است.

نکات مثبت: وجود الیزابت به عنوان یک یار همیشگی و وفادار - داستان فوق العاده - محیط های وسیع - گرافیک فوق العاده - صداگذاری خارقالعاده - گیم پلی گیرا و جذاب

نکات منفی: هوش مصنوعی گاهی ضعیف و اعصاب خردکن میشود - شخصیت پردازی متوسط کارکتر کامستاک- تنوع کم اسلحه ها

گرافیک: 9.5
صداگذاری: 10
داستان: 10
گیم پلی: 10
کل: 10

ارزش: 100

پایان

​
از تمامی دوستان گرامی و اساتید محترم گیمفا عذر خواهی میکنم. یک مشکلی پیش اومد قبل از پایان تایپ به اشتباه دست من روی گزینه ارسال خورد و...


 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Tyrion]

خوب نوشتی آفرین[img]images/smi/s0 (62).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img]
تصاویرت نسبتا زیادن و زیادی داستانو اسپویل کردی

[Qeiji]

خیلی وقته که خریدمش ولی هنوز نصبش نکردم.
چند جا غلط املایی داشتی. مثلا یه جا نوشتی "بایوشام"
متنتو یه بار دقیق از اول تا آخر بخون.
تروی بیکر هم صداپیشه ی جوکر بود نه بتمن.
درکل خیلی خوب و مفصل بود. خسته نباشی.
ما آخر نفهمیدیم که رنگ بندی عالی بود یا فراتر از عالی؟[img]images/smi/s0 (25).gif[/img]

---

یادم رفت بگم:
عکسارو هم وسط چین قرار بده.

[Old Snake]

خیلی خوب بود[img]images/smi/s0 (74).gif[/img]
می گم تو نمره دهی یک خورده زیاده روی احساس میشه.

در کل آورین[img]images/smi/s0 (74).gif[/img]

[یاسین]

خوب نوشتی فقط کامستاک جزء 100 شخصیت برتر منفیه اون وقت شما میگید شخصیت پردازی ضعیف کامستاک!!!

 

[ARK1375]

[font]با تشکر از تمامی دوستان ....

مواردی که تذکر داده بودید اصلاح شد.. [/font][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img]

[font]در مورد شخصیت منفی کامستاک باید بگویم که شخصیت کامستاک به لحاظ داستانی و فلسفی واقعا یک شخصیت عالی بود ولی در بازی به اندازه ای که به توضیح درباره بوکر و الیزابت پرداخته بودند، درباره کامستاک توضیح ندادند.  [/font][img]images/smi/s0 (25).gif[/img][img]images/smi/s0 (25).gif[/img][img]images/smi/s0 (25).gif[/img][img]images/smi/s0 (25).gif[/img]


 

[Persepolis_FC]

عالی بود. هیچ مشکلی نداشت. خیلی خوب نوشته بودی. نمره ها هم به جا بودن

اگه دقت کرد باشی لوتس ها یکی هستند. یه جا لوتس (زن) داره لوتس (مرد) رو نقاشی می کنه که خودش رو نقاشی می کنه. این دوتا در واقع یک نفر هستند

بهترین بازی نسل هفتم. البته بعد از Skyrim
____

دوستان قبل از مرگ این بازی رو بازی کنید

[Hamed Zahedi]

سلام، خسته نباشی[img]images/smi/s0 (24).gif[/img]
همیشه به یاد داشته باش که عامل اصلی جذب خواننده به مقاله، مقدمه هست.پس یه نویسنده و منتقد کارکشته باید تمرکز زیادی روی مقدمه بذاره.مقدمه های طولانی و آبکی باعث خستگی و بی میلی خواننده میشه.

امیدوارم در مقوله بعدی، قوی تر ظاهر بشی.
موفق باشی[img]images/smi/s0 (74).gif[/img] 

[ARK1375]

سلام، خسته نباشی[img]images/smi/s0 (24).gif[/img]
همیشه به یاد داشته باش که عامل اصلی جذب خواننده به مقاله، مقدمه هست.پس یه نویسنده و منتقد کارکشته باید تمرکز زیادی روی مقدمه بذاره.مقدمه های طولانی و آبکی باعث خستگی و بی میلی خواننده میشه.

امیدوارم در مقوله بعدی، قوی تر ظاهر بشی.
موفق باشی[img]images/smi/s0 (74).gif[/img] 

 

خیلی ممنون... حتما توی مقاله و نقد های بعدی به این نکته توجه میکنم...


 

[ahmad147]

متاسفانه با این بازی آشنایی زیادی ندارم.
اما مقاله کاملی بود.