07-16-2017, 09:42 AM
انواع انجیر مهم در باغبانی
![[تصویر: _230400500mxxx.jpg]](https://berdary.com/upload/_230400500mxxx.jpg)
انواع انجیر قابل توجه از نظر میوه در باغبانی شامل انواع خوراکی و غیر خوراکی می‌باشد. نوع خوراکی از نظر گیاه‌شناسی به نام فیکوس کاریکا شناخته می‌شود. نوع غیر خوراکی مانند فیکوس کاریکا سیلوستره، در واقع درخت نر بوده که کاربرد بیشتر آنها، تلقیح انواع انجیر خوراکی می‌باشد. این نوع انجیر به نام « بر » معروف بوده که سه بار درسال ثمر می‌دهد و در واقع سه نوع ثمر زمستانه، بهاره و تابستانه دارد و از نوع بهاره آن برای گرده افشانی یا به‌اصطلاح « بردهی انجیر خوراکی » استفاده می‌شود. ثمردهی مداوم درخت نر انجیر حتی در زمستان و در زمانی که هیچ گونه برگی بر روی درخت وجود ندارد یکی از عجایب طبیعت می‌باشد.
تولید محصول انواع انجیر خوراکی، در طول سال متفاوت بوده و در برخی یک مرحله و در برخی دیگر دو مرحله می‌باشد. اگر تنها یک مرحله محصول تولید کند، در تابستان میوه می‌دهد و اگر دو مرحله تولید محصول داشته باشد، مرحله نخست در بهار یا اوایل تابستان و مرحله دوم که محصول اصلی درخت می‌باشد در اواخر تابستان می‌رسد. با توجه به تولید میوه در سال و نیاز یا عدم نیاز به گرده‌افشانی جهت ماندن میوه بر روی درخت، نوع خوراکی انجیر به سه دسته معمولی، ازمیر و سان‌پدرو تقسیم شده که در زیر توضیح داده می‌شوند.
انواع انجیر خوراکی
انجیر نوع معمولی از دوران باستان کشت می‌شده و به صورت وحشی در مناطق خشک و آفتابی با خاک عمیق و تازه و نیز در مناطق صخره‌ای رشد می‌کند. گل‌های انجیر معمولی همه ماده بوده و به گرده‌افشانی نیاز ندارند. بعضی از ارقام مهم انجیر معمولی را می‌توان با عناوین کادوتا (Kadota)، میشن (Black Mission)، قهوه‌ای (Brown Turkey)، آدریاتیک (Adriatic) و کلسته (Celeste) برشمرد. انجیرهای سیاه موجود در بازار معمولا از این نوع می‌باشند.
انجیر ازمیر مهمترین نوع اقتصادی به‌ویژه در ایران می‌باشد. انجیر ازمیر در ایران به ارقام مختلف سیاه، سبز، پیوس، متی، شاه انجیر و کشکی تقسیم می‌شود. عمده انجیرهای تولیدی در ایران، گونه سبز نوع ازمیر می‌باشد.
انجیر سان‌پدرو در هر فصل دو مرحله تولید محصول دارد که مرحله اول آن مهمتر بوده و به گرده‌افشانی نیاز ندارد. این در حالی است که محصول مرحله دوم نیازمند گرده‌افشانی برای ماندن میوه بر روی درخت می‌باشد. ارقام مرتبط با انجیر سان پدرو شامل Desert King، Lampiera و San Pedro بوده که معروف‌ترین آنها نوع King می‌باشد.
ارقام مختلف انجیر از نظر میوه
انجیر از نظر رنگ میوه به انواع سیاه و زرد یا سفید تقسیم بندی می‌گردد. با این وجود شرح جزئی‌تر برخی از ارقام موجود به‌صورت زیر می‌باشد.
انجیر آدریاتیک (Adriatic):
رنگ این نوع انجیر سبز کم‌رنگ مایل به زرد و بخش داخلی آن نیز قرمز رنگ است. با توجه به مطبوع بودن طعم خشک آن، بیشتر به صورت خشک مصرف می‌گردد. شیرینی این نوع نسبت به انواع دیگر کمتر است.
انواع انجیر قابل توجه از نظر میوه در باغبانی شامل انواع خوراکی و غیر خوراکی می‌باشد. نوع خوراکی از نظر گیاه‌شناسی به نام فیکوس کاریکا شناخته می‌شود. نوع غیر خوراکی مانند فیکوس کاریکا سیلوستره، در واقع درخت نر بوده که کاربرد بیشتر آنها، تلقیح انواع انجیر خوراکی می‌باشد. این نوع انجیر به نام « بر » معروف بوده که سه بار درسال ثمر می‌دهد و در واقع سه نوع ثمر زمستانه، بهاره و تابستانه دارد و از نوع بهاره آن برای گرده افشانی یا به‌اصطلاح « بردهی انجیر خوراکی » استفاده می‌شود. ثمردهی مداوم درخت نر انجیر حتی در زمستان و در زمانی که هیچ گونه برگی بر روی درخت وجود ندارد یکی از عجایب طبیعت می‌باشد.
تولید محصول انواع انجیر خوراکی، در طول سال متفاوت بوده و در برخی یک مرحله و در برخی دیگر دو مرحله می‌باشد. اگر تنها یک مرحله محصول تولید کند، در تابستان میوه می‌دهد و اگر دو مرحله تولید محصول داشته باشد، مرحله نخست در بهار یا اوایل تابستان و مرحله دوم که محصول اصلی درخت می‌باشد در اواخر تابستان می‌رسد. با توجه به تولید میوه در سال و نیاز یا عدم نیاز به گرده‌افشانی جهت ماندن میوه بر روی درخت، نوع خوراکی انجیر به سه دسته معمولی، ازمیر و سان‌پدرو تقسیم شده که در زیر توضیح داده می‌شوند.
انواع انجیر خوراکی
انجیر نوع معمولی از دوران باستان کشت می‌شده و به صورت وحشی در مناطق خشک و آفتابی با خاک عمیق و تازه و نیز در مناطق صخره‌ای رشد می‌کند. گل‌های انجیر معمولی همه ماده بوده و به گرده‌افشانی نیاز ندارند. بعضی از ارقام مهم انجیر معمولی را می‌توان با عناوین کادوتا (Kadota)، میشن (Black Mission)، قهوه‌ای (Brown Turkey)، آدریاتیک (Adriatic) و کلسته (Celeste) برشمرد. انجیرهای سیاه موجود در بازار معمولا از این نوع می‌باشند.
انجیر ازمیر مهمترین نوع اقتصادی به‌ویژه در ایران می‌باشد. انجیر ازمیر در ایران به ارقام مختلف سیاه، سبز، پیوس، متی، شاه انجیر و کشکی تقسیم می‌شود. عمده انجیرهای تولیدی در ایران، گونه سبز نوع ازمیر می‌باشد.
انجیر سان‌پدرو در هر فصل دو مرحله تولید محصول دارد که مرحله اول آن مهمتر بوده و به گرده‌افشانی نیاز ندارد. این در حالی است که محصول مرحله دوم نیازمند گرده‌افشانی برای ماندن میوه بر روی درخت می‌باشد. ارقام مرتبط با انجیر سان پدرو شامل Desert King، Lampiera و San Pedro بوده که معروف‌ترین آنها نوع King می‌باشد.
ارقام مختلف انجیر از نظر میوه
انجیر از نظر رنگ میوه به انواع سیاه و زرد یا سفید تقسیم بندی می‌گردد. با این وجود شرح جزئی‌تر برخی از ارقام موجود به‌صورت زیر می‌باشد.
انجیر آدریاتیک (Adriatic):
رنگ این نوع انجیر سبز کم‌رنگ مایل به زرد و بخش داخلی آن نیز قرمز رنگ است. با توجه به مطبوع بودن طعم خشک آن، بیشتر به صورت خشک مصرف می‌گردد. شیرینی این نوع نسبت به انواع دیگر کمتر است.
