هرج و مرج بی معنا

[Maximum-Dev]

استودیوی PlatinumGames را با عنوان هایی همچون Bayonetta و Vanquish می شناسیم که بازی های خوبی به شمار می رفتند. عملکرد موفق این استودیوی بازیسازی، باعث شده بود که آن ها جزو برترین های ژاپنی قرار بگیرند که در این چند سال، برخلاف اکثر بازی های ژاپنی، عناوین خوبی را راهی بازار کردند. اما بازی Anarchy Reigns که مدتی پیش از سوی این استودیو راهی بازار شد، یک نمایش شکه کننده داشت که من را غافلگیر کرد، چون انتظار چنین بازی ای را از PG نداشتم.

داستان

داستان بازی پیرامون دو شخصیت به نام های جک (Jack) و لئو (Leo) است که بنا به دلایل خاص خودشان، دنبال فردی به نام ماکسیمیلیان کاکستون (Maximilian Caxton) هستند. بازی از یک کافه آغاز می شود، جایی که جک فرد مرموزی را زیر نظر دارد. گروهی دیگر که لئو هم با آن ها همراه است، به کافه می آیند و آن ها نیز به دنبال کسی هستند که جک او را زیر نظر دارد، اما مشخص می شود که آن شخص با تغییر چهره به آنجا آمده است. از همان لحظات ابتدایی که جک با تیم لئو مواجه می شود، درگیری ای بین آن ها رخ می دهد که آغازگر اتفاقات بازی است.

داستان بازی بسیار بد روایت می شود و پس از نمایش های اولیه بازی، تا مدتی بعد روند بازی چیزی از داستان به شما نمی گوید. حتی مراحل بازی نیز بیشتر فرعی هستند تا اینکه به عنوان مراحل اصلی، بخشی از داستان را بیان کنند. درست است که بازی دارای مراحل فرعی و اصلی است، اما تفاوت آن ها چندان به چشم نمی آید. برای طی کردن مراحل بازی حتماً باید امتیازات مشخصی را بدست بیاورید که این موضوع واقعاً روند بازی را کسل کننده می کند و از جذابیت بازی می کاهد. از قسمت های جالب داستان بازی، می توان به وجود دو شخصیت قابل بازی اشاره کرد که هر دوی آن ها بخشی از ماجرا را روایت می کنند. بخش هایی که کنترل جک را به دست می گیرید، Dark Side نام دارند و قسمت هایی که کنترل لئو را به دست می گیرید، Light Side نام دارند. البته روند کلی بازی برای هر دو شخصیت به یک صورت خواهد بود و فاصله های داستانی بسیاری در هر دو بخش دیده می شوند.

گرافیک

گرافیک بازی اصلاً خوب نیست و بهتر است بگوییم که بویی از این نسل از کنسول های بازی نبرده و استودیوی PlatinumGames یک نمایش فوقق العاده ضعیف در این قسمت داشته است. طراحی محیط های بازی که سعی شده حالتی Open-World مانند و فضایی Post Apocalyptic داشته باشند، اصلاً خوب طراحی نشده اند. بافت های بی کیفیت، دیر پردازش شدن بسیاری از اشیاء موجود در بازی از مشکلات کلی بازی به حساب می آیند. در کنار این موضوع باید به طراحی نه چندان خوب شخصیت های بازی که شامل شخصیت های اصلی و دشمنان می شوند، اشاره کرد. انیمیشن های آن ها بسیار ضعیف است و همین موضوع آن ها را بسیار خشک نشان می دهد. جلوه های ویژه بازی حرفی برای گفتن ندارند و تخریب ها اصلاً خوب صورت نمی گیرند و همچنین بخش های تخریب شده به سرعت از محیط بازی محو می شوند. تنوع دشمنان هم زیاد نیست و طراحی آن ها نیز همانند شخصیت های صلی بازی خوب از کار درنیامده و حتی بدتر از آن ها است. محیط های بازی پرجزئیات طراحی نشده اند و بیشتر آن ها خالی و بسیار بی کیفیت هستند.

موسیقی/صداگذاری

این قسمت از بازی نیز چندان تعریفی ندارد. موسیقی های ساخته شده برای بازی با فضای بازی همخوانی ندارند و نمی توانند روند بازی را هیجان انگیزتر کنند. در زمانی که مراحل مختلف بازی را پشت سر می گذارید، موسیقی های متفاوتی را خواهید شنید. در مراحل فرعی، قطعه های Hip Hop را می شنوید که اصلاً با فضای بازی همخوانی ندارند و مشخص نیست که چرا از این سبک موسیقی در بازی استفاده شده است. در مأموریت های اصلی نیز موسیقی ریتم تندی در بر دارد که باز هم نمی تواند هیجان بازی را زیاد کند. صداگذاری روی شخصیت های بازی نیز خوب صورت نگرفته است.

صداگذاری شخصیت جک در بازی را آقای استیو بلوم (Steven Blum) انجام داده که تجربه زیادی در زمینه صداگذاری روی بازی های مختلف دارد و در عنوان هایی مانند CoD: Black Ops ،AC: Revelation ،Asura’s Wrath ،Final Fantasy XIII ،God of War و... صدای او را شنیده اید. صداگذار شخصیت لئو را هم آقای جان کاری (Jon Curry) انجام داده که صدای او را نیز در بازی هایی مانند AC: Revelations ،Jurassic Park:The Game ،Mass Effect 3 Skyrim و... شنیده اید. اما واقعاً مشخص نیست که چرا آن ها نتوانسته اند صداگذاری خوبی را روی شخصیت های بازی انجام دهند. البته هماهنگ نبودن صدای شخصیت بازی با حرکت لب آن ها از جمله مواردی است که باعث می شود این قسمت خوب به نظر نرسد. افکت های صوتی بازی هم جالب از کار درنیامده اند و نتوانسته اند نمایش خوبی در این قسمت داشته باشند.

گیم پلی

بازی Anarchy Reigns یک عنوان Beat-'Em-Up است که برخلاف تصور، یک بازی بسیار کسل کننده است. قبلاً بازی های بسیار خوبی را در نسل های قبلی در این سبک بازی کرده بودیم که واقعاً خوب از کار درآمده بودند و حتی در این نسل نیز برخی از بازی ها در این سبک نمایش قابل قبولی داشتند. اما AR اصلاً بازی خوبی نیست و گیم پلی آن به شدت تکراری می شود. همان طور که گفته شد، بازی دارای مراحل فرعی و مراحل اصلی است، اما به این شکل نیست که بتوانید مراحل اصلی را از همان ابتدا انتخاب کنید. یک سیستم امتیاز دهی در بازی وجود دارد و با به دست آوردن امتیازات مشخص می توانید مراحل اصلی بازی را پیش ببرید.

مراحل فرعی بازی نیز با رنگ سبز مشخص هستند که هیچ وقت تمام نمی شوند و با مراجعه به آن ها می توانید امتیازات بیشتری کسب کنید که به شما اجازه شرکت در مراحل اصلی و آزاد کردن قدرت ها و تکنیک های جدید را می دهند. اما همین قسمت های جمع آوری امتیاز باعث می شوند که شما از جریان اصلی بازی دور شوید و داستان بازی را متوجه نشوید. مدت زمان بسیار زیادی را که برای جمع آوری امتیازات و انجام مأموریت های فرعی صرف می کنید، باعث شده که روند بازی به شدت یکنواخت، بدون هدف و کسل کننده باشد. به دلیل وجود ضعف در انیمیشن های طراحی شده برای شخصیت های بازی، مبارزه ها نیز جذاب از کار درنیامده و ضربه های ترکیبی بازی خوب به نظر نمی رسند.

شخصیت های بازی هر کدام دارای سلاح خاصی هستند که در زمان مبارزه ها می توانند برای مدتی محدود از آن ها استفاده کنند. استفاده از این سلاح ها در بین مبارزه هایی که با ضربات ترکیبی شکل می گیرند، جالب از کار درآمده است. همچنین با فشار دادن دو آنالوگ می توانید از قدرت های ویژه شخصیت های بازی استفاده کنید که در این قسمت ها می توانید صحنه های QTE نه چندان خوبی را شاهد باشید. تنوع فنونی که شخصیت های بازی اجرا می کنند، می توانست بسیار بیشتر و جالب تر باشد تا روند بازی هیجان انگیزتر شود. هوش مصنوعی دشمنان خوب نیست و آن ها تنها به سمت شما حمله می کنند و کار دیگری از آن ها ساخته نیست. مبارزه ها عموماً به یک صورت شکل می گیرند و حتی در مبارزه با Bossهای بازی نیز چالش های خاصی پیش روی شما قرار نمی گیرد.

نتیجه گیری

بازی Anarchy Reigns را می توانیم ضعیف ترین ساخته PlatinumGames بنامیم. بازی ای که دارای ضعف های زیادی است و عدم تنوع در گیم پلی و مشکلات گرافیکی آن ها باعث می شود که نتوان مدت زیادی پای بازی نشست. از این استودیو که اخیراً در نمایش های جدید بازی Metal Gear Rising: Revengeance خوب ظاهر شد، انتظار بازی بهتری را داشتیم.

منبع

[Albert Wesker]

به نظر بازیه خوبی میاد60: