زندگی یک گیمر در ایران

[alisalar11]

سلام دوستان من علی  هستم


اوضاع گیم تو ایران خیلی ترسناکه.طوری که یه جایی میگی گیمر همه میزنن زیر خنده


خیلی وقته این حرفا تو دلمه.وجود سایت هایی مثل گیمفا و سایر سایت ها بسیار کمک به فرهنگ سازی گیم تو ایران میکنه.طوری که اگه از گیم استقبال بشه دیگه واسه خودمون فستیوال میزنیم


من وقتی میشینم بازی میکنم بابام میاد میگه تو دیگه بزرگ شدی بسه بازی کردن|:

ینی حاضرم صد تا فحش بخورم اما اینو بهم نگن


اخه من سر از منطق خانواده ها در نمیارم؟

یعنی یه پلی4 تقریبا7میلیون هست و جمع کردن یه سیستم کلا بالا 4تا6میلیون خرجش میره.اخه عزیز تویی که میگی بازی ماله بچه هاست.حاضری چنین مبلغی رو برای بچه هات خرج کنی؟


متاسفانه تو ایران خیلی چیزا فرهنگ سازی نشده مثلا ... .


خیلی کم گیر میاد خانواده ایی که با گیمر مشکل نداشته باشه.مثلا من دوست دارم بابام بیاد باهم فیفا بازی کنیم و مادرم سیمز بازی کنه(بخشی از کتاب گیمر در خواب بیند کال او دیوتی)

حالا از اوضاع قیمت بازی و بدبختی و سیستم های جدید و... نگم .

بیاید یه روز از زندگی یه گیمر رو تصور کنیم.


من که کلا اکثر روزهام اینجوریه:صبح بیدار میشم پی اس4 رو روشن میکنم پی سی رو میزارم رو دانلود بازی ... مثلا اسکایریم


میشینم صبحونه میخورم و کمی بازی میکنم بعد از ظهر یه چالش میزارم و سر میزنم به انجمن ها و سایت ها و بعدش میرم بیرون با دوستام شب هم یه مقاله میزارم بعدش بازی میکنم.



خب بیشتر روزای من اینطوری سهل الشلکی میگذره.بیشترین تفاوت رو داشته باشه اینه ناهار یا شام چیز دیگه ای بخورم یا بازی جدید دانلود کنم.



حالا بقیه گیمر ها هم تقریبا اینجورین(به کلمه تقریبا دقت کنید) .ما که زندگی یکنواختی داریم خدایی لازم نیست (حالا غیر از والدین) بعضیا انقدر فشار بیارن.


مثلا من داییم اومده خونمون استقبال و خوش امد گویی و گپ و گفت کردیم بعد کلی حرف رفتم یه سری به انجمن بزنم دیدم بابام مثل حضرت رایدن ظاهر شد 





 گفت خجالت نمیکشی همش بازی میکنی؟  این درحالی بود که داییم داشت با پی اس4 من مورتال کمبت بازی میکرد


قیافه من در اون لحظه:




دوستان امیدوارم لذت برده باشین.ممنون که خوندید خدا یار و نگهدارتون.