08-18-2012, 11:07 AM
این روزها خیلی راحت است که درباره اعتیادمان به بازیهای ویدئویی و آسیبهایی که در دراز مدت به ما وارد شده است بنویسیم و کمی هم در مورد وقت تلفکننده بودن آنها دلیل بیاوریم. ولی این بار خبرهای جالبی از شهر ادینبورگ در اسکاتلند به گوش می رسد، یکی از طراحان بازی به نام Jane McGonigal میگوید بازیهای ویدئویی در واقع میتوانند باعث افزایش امید به زندگی شوند و برای ادعای خود نیز دلایلی آورده است! ولی چگونه ممکن است بازی کردن باعث افزایش طول عمر شما شود؟ بیایید ابتدا دلایل جین مکگونیگال را برای ادعاهایش بخوانیم و اظهار نظر کردن را به انتهای این مقاله موکول کنیم.خانم مکگونیگال که در برنامه TED Global شرکت کرده بود، میگوید در حال حاضر بازیکردن چیزی در حدود ۲۱ میلیارد ساعت از وقت جهانیان را در هفته به خود اختصاص داده است. او ارائه خود را با نقل قول از یک تحقیق وسیع در مورد معمولترین چیزهایی که انسانها در بستر مرگ از آن پشیماناند شروع کرد.
وی در ادامه توضیح داد که چگونه بازی نکردن منجر به همه آنها میشود و حتی یکی از تجربههای شخصی خود را نیز ذکر کرد. وی گفت که در اثر یک آسیب مغزی از انجام بسیاری از چیزهایی که دوست داشت باز مانده بود، مثل بازیهای ویدئویی، خواندن، نوشتن و غیره. این پیشامد او را عمیقا افسرده کرده بود، پیشرفت این افسردگی وی را به جایی رساند که به خود گفت "یا خودم را میکشم یا این موضوع را تبدیل به یک بازی ویدئویی میکنم."
این بازی که در آن زمان "Jane the Concussion Slayer" نام داشت، در ابتدا فقط به صورت آنالوگ و صرفا برای این ساخته شده بود که به دوستان و آشنایان مکگونیگال بفهماند، او برای فعالیتهای فیزیکی و ارتباطات اجتماعیاش با چه چالشهایی دست پنجه نرم میکند. وی بعدها وقتی حالش بهبود یافت و روی پاهای خود ایستاد، آن را به یک بازی تحت پلتفرم iOS با نام SuperBetter تبدیل کرد.
این بازی خیلی شبیه به چیزی بود که او در دنیای واقعی با آن روبرو بود، بازیکن در آن تشویق میشد تا چالشهای پیش رو را با موفقیت پشت سر بگذارد. این موضوع استقامت شخصی را بالا میبرد و سلامت بدنی و ذهنی را بهبود میبخشید. اما از آنجایی که این بازی یک محصول دیجیتالی بود و از فیسبوک، گوشیهای هوشمند و پلتفرمهای اینچنینی استفاده میکرد میتوانست به یک تجربه اعتیادآور تبدیل شود.
خانم مکگونیگال ادعا میکند در نتیجه این بازی، خیلی از مواردی که انسانها در بستر مرگ از انجام و یا عدم انجام آنها پشیماناند، وجود نخواهد داشت. این بازیها هستند که جمع دوستان را به هم نزدیکتر میکنند و این بازیها هستند که بازیکن را به ابراز احساسات خود تشویق میکنند. وی همچنین افزود "بازی من همانطور که به من کمک کرد، به دیگران نیز کمک میکند، آنها احساس میکنند قویتر و بهترند ... توسط دوستان و آشنایان بهتر درک میشوند." وی گفت که این تاثیر برای کسانی که بازی میکنند، مخصوصا اگر در مرحله بهبودی یک بیماری باشند، یک "رشد بالینی پس از آسیب" خواهد بود.
تمام این نتایج ریشه در این دارد که فرد هنگام بازی کردن چهار قوای فیزیکی، ذهنی، احساسی و اجتماعی خود را تقویت میکند. مکگونیگال برای درک هر چه بیشتر این موضوع از حضار خواست تمام فعالیتهایی که میتوانند سرجایشان انجام دهند را در نظر بگیرند و روند پیشرفت این چهار قوه هنگام انجام آن فعالیتها را بررسی کنند.
این چنین فعالیتهایی متوسط طول عمر هر کدام از ما را ۷ دقیقه افزایش میدهد. انجام دادن این فعالیتها به صورت روزانه میتواند طول عمر ما را ۱۰ سال افزایش دهد!
به تازگی خانم جین مکگونیگال یک لیست جامع از منابعی که برای تحقیقاتاش استفاده کرده منتشر کرده است، به نظر میرسد افرادی مثل مکگونیگال در صنعت بازیسازی سعی میکنند بازیها طوری طراحی شوند که بر زندگی ما تاثیر مثبت داشته باشند. البته با توجه به وظایفی چون «مبارزه با عادت پرخوری» و «تمرکز بر داشتن تفکرات مثبت» که در دل بازی SuperBetter گنجانده شده؛ جای تعجب نیست که تاثیرات مثبت این بازی به مراتب بیشتر از بازی همچون Angry Birds باشد!
حالا بیایید در مورد حرف های خانم جین مکگونیگال قضاوت کنیم، نظر شما چیست؟ آیا بازیکردن تاثیر مثبتی بر روی سلامت شما میگذارد؟
وی در ادامه توضیح داد که چگونه بازی نکردن منجر به همه آنها میشود و حتی یکی از تجربههای شخصی خود را نیز ذکر کرد. وی گفت که در اثر یک آسیب مغزی از انجام بسیاری از چیزهایی که دوست داشت باز مانده بود، مثل بازیهای ویدئویی، خواندن، نوشتن و غیره. این پیشامد او را عمیقا افسرده کرده بود، پیشرفت این افسردگی وی را به جایی رساند که به خود گفت "یا خودم را میکشم یا این موضوع را تبدیل به یک بازی ویدئویی میکنم."
این بازی که در آن زمان "Jane the Concussion Slayer" نام داشت، در ابتدا فقط به صورت آنالوگ و صرفا برای این ساخته شده بود که به دوستان و آشنایان مکگونیگال بفهماند، او برای فعالیتهای فیزیکی و ارتباطات اجتماعیاش با چه چالشهایی دست پنجه نرم میکند. وی بعدها وقتی حالش بهبود یافت و روی پاهای خود ایستاد، آن را به یک بازی تحت پلتفرم iOS با نام SuperBetter تبدیل کرد.
این بازی خیلی شبیه به چیزی بود که او در دنیای واقعی با آن روبرو بود، بازیکن در آن تشویق میشد تا چالشهای پیش رو را با موفقیت پشت سر بگذارد. این موضوع استقامت شخصی را بالا میبرد و سلامت بدنی و ذهنی را بهبود میبخشید. اما از آنجایی که این بازی یک محصول دیجیتالی بود و از فیسبوک، گوشیهای هوشمند و پلتفرمهای اینچنینی استفاده میکرد میتوانست به یک تجربه اعتیادآور تبدیل شود.
خانم مکگونیگال ادعا میکند در نتیجه این بازی، خیلی از مواردی که انسانها در بستر مرگ از انجام و یا عدم انجام آنها پشیماناند، وجود نخواهد داشت. این بازیها هستند که جمع دوستان را به هم نزدیکتر میکنند و این بازیها هستند که بازیکن را به ابراز احساسات خود تشویق میکنند. وی همچنین افزود "بازی من همانطور که به من کمک کرد، به دیگران نیز کمک میکند، آنها احساس میکنند قویتر و بهترند ... توسط دوستان و آشنایان بهتر درک میشوند." وی گفت که این تاثیر برای کسانی که بازی میکنند، مخصوصا اگر در مرحله بهبودی یک بیماری باشند، یک "رشد بالینی پس از آسیب" خواهد بود.
تمام این نتایج ریشه در این دارد که فرد هنگام بازی کردن چهار قوای فیزیکی، ذهنی، احساسی و اجتماعی خود را تقویت میکند. مکگونیگال برای درک هر چه بیشتر این موضوع از حضار خواست تمام فعالیتهایی که میتوانند سرجایشان انجام دهند را در نظر بگیرند و روند پیشرفت این چهار قوه هنگام انجام آن فعالیتها را بررسی کنند.
این چنین فعالیتهایی متوسط طول عمر هر کدام از ما را ۷ دقیقه افزایش میدهد. انجام دادن این فعالیتها به صورت روزانه میتواند طول عمر ما را ۱۰ سال افزایش دهد!
به تازگی خانم جین مکگونیگال یک لیست جامع از منابعی که برای تحقیقاتاش استفاده کرده منتشر کرده است، به نظر میرسد افرادی مثل مکگونیگال در صنعت بازیسازی سعی میکنند بازیها طوری طراحی شوند که بر زندگی ما تاثیر مثبت داشته باشند. البته با توجه به وظایفی چون «مبارزه با عادت پرخوری» و «تمرکز بر داشتن تفکرات مثبت» که در دل بازی SuperBetter گنجانده شده؛ جای تعجب نیست که تاثیرات مثبت این بازی به مراتب بیشتر از بازی همچون Angry Birds باشد!
حالا بیایید در مورد حرف های خانم جین مکگونیگال قضاوت کنیم، نظر شما چیست؟ آیا بازیکردن تاثیر مثبتی بر روی سلامت شما میگذارد؟