04-20-2016, 08:14 PM
یادش به خیر! زمانی بود که تکلیف سری دوستداشتنی Metal Gear Solid با خودش معلوم بود و دقیقا یک عنوان مخفیکاری و یک Tactical Espionage Action بود و بس. در آن زمانها کسی جرات نداشت به این بازی جایزه بهترین بازی سال در بخش اکشن-ادونچر را در کنار بتمن اهدا کند!
باز هم کوجیما ریسک کرد و در نسخه سوم به سراغ دنبال کردن داستان بیگباس رفت و ما را با Snake Eater به سفری عمیق در گذشته برد که گویی حال و هوای یک فیلم سینمایی جیمز باند را داشت که با یکی از برترین تمها و زمینههای تاریخ بازیهای رایانهای تکمیل شده بود. باسفایتها در این نسخه جزو به یادماندنیترین، تاریخیترین و حماسیترین مبارزات تاریخ میباشند. فقط کافیست مبارزه با The End را به خاطر بیاورید، یا مبارزه بسیار متفاوت با Sorrow را یاد کنید. در مورد باسفایت نهایی بازی با The Boss هم که دیگر حرفی باقی نمیماند که گفته نشده باشد. علاوه بر این در این نسخه تعدادی المانهای جدید و مکانیکهای مختلف اضافه شده بود که به بهترین شکل در بازی جا افتاده بودند. همچنین در درجات سختی بالا پیشروی در این عنوان بسیار سخت و نفسگیر بود و لذت دیگری داشت.
بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain یک شاهکار بود و حتی لیاقت نمره کامل گرفتن را نیز داشت (که البته از برخی سایت ها هم نمره کامل را دریافت کرد و از بقیه سایت ها هم امتیازات بسیار عالی را کسب کرد) اما نکته چیز دیگری است. این بازی اگر بازی سال نشد شاید به این دلیل بود که نامش Metal Gear Solid بود و همه انتظار یک بازی مثل همیشه در این سری را داشتند ولی با عنوانی جهان آزاد مواجه شدند که در آن نه خبری از داستانگویی همیشگی بود و نه خبری از کاتسینهای طولانی همیشگی پر از صحبت و البته در پایان آن هم کاملا ردپای درگیریهای کوجیما و کونامی در اواخر کار به چشم میخورد و به گفته بسیاری، بازی انگار که ناقص به پایان رسید زیرا که مرحله ۵۱ بازی در زمان انتشار آن هنوز آماده نشده بوده، ولی بازی منتشر شده است و بعد آن مرحله را در نسخههای ویژه بازی قرار دادند. بازی رنگ و بوی خیلی زیادی از یک Metal Gear کلاسیک نداشت و همان طور که در بخش جوایز بازیهای سال نیز اعلام شد این بازی در کنار بتمن! و دیگر عناوین اکشن-ماجرایی کاندید شد و انصافا هم به قدری زیبا بود که برنده شد. کوجیما اکشن-ماجرایی هم که بسازد بهترین آن را میسازد.
یاد تکتک عناوین بینظیر این سری به خیر…آدم بغضش میگیرد…
خیلی از طرفداران دو آتشه و قدیمی بازی نه تنها از انتخاب نسخه پنجم به عنوان بازی اکشن ماجرایی سال خوشحال نشدند بلکه آن را نوعی کنایه و طعنه به حساب میآوردند. یک چیز کاملا واضح بود و آن این که Metal Gear Solid V: The Phantom Pain هر چه هست یک شاهکار است و شاید المانهای منتسب به سری Metal Gear Solid در آن کمرنگتر از قبل شده باشند ولی هنوز هم به صورت غالب، یک Metal Gear Solid است و بهترینها را در هر بخش برای ما به ارمغان میآوزد.
اکنون که تکلیف ادامه این سری محبوب با رفتن کوجیما مشخص نیست، احتمال بالایی در گند زدن کونامی به نسخههای بعدی این سری بدون کوجیما وجود دارد زیرا کونامی ثابت کرده است هر کاری بلد نباشد گند زدن به بازیهای خوب خود را به شکل عالی بلد است اما امیدواریم که در مورد سری Metal Gear Solid لااقل این اتفاق رخ ندهد. اگر این سری بدون کوجیما همین روند نسخه پنجم را ادامه دهد شک نکنید که دیگر کمکم کلا تغییر سبک خواهد داد و به کل یک اکشن-ادونچر جهان-آزاد خواهد شد. کوجیما میدانست در نسخه پنجم چطور این مرز را حفظ کند که بازی علاوه بر دیگر المانهایی که دارد هنوز یک مخفیکاری عالی هم باشد ولی تضمینی نیست که کونامی بتواند این مرز باریک را حفظ کند.
روند تغییرات قهرمان بینظیر و دوستداشتنی ما در طول زمان…از کودکی تا بزرگ شدن ما…
وقتی با چند تن از دوستان نزدیکم که از طرفداران دو آتشه این سری هستند و از قدیم تا به حال تکتک نسخه های آن را بارها و بارها بازی کردهاند در مورد نسخه پنجم صحبت میکردیم حرفهای جالبی داشتند. The Phantom Pain شاهکار است ولی زیاد منتظر یک متالگیر ناب نباش و کمی نام بازی را فراموش کن. هر کدام شاید همین نسخه پنجم را ۸۰ ساعت هم بازی کرده بودند ولی آن برق رضایت یک طرفدار متالگیر مانند برقی که در چشمان آنها بعد از انجام Snake Eater دیده بودم در چشمانشان نمیدرخشید و کلامشان پر از شادی نبود زیرا آنها یک متالگیر ناب میخواستند.
با توجه به تمامی این مسائل تصمیم گرفتیم تا نگاهی به گذشته و تاریخچه غنی عناوین سری Metal Gear Solid بیاندازیم و برترینهای این سری را با هم برشماریم. وقتی به نام عناوین گذشته نگاه میکنیم و چشمانمان را میبندیم و یاد بازی کردن آنها میافتیم آنگاه است که به یاد میآوریم یک Metal Gear Solid باید دقیقا چگونه باشد. ما مشکلی با یک کاتسین ۳۰ دقیقهای پر از حرف نداریم و میخواهیم متال گیر همانطور باشد که همیشه بوده است. بر این اساس در این مطلب ۵ بازی برتر این سری را با هم مرور میکنیم و با یادآوری آنها خاطرات خوبی را با یکدیگر مرور خواهیم کرد. بسیار راغب هستم تا بدانم عناوین مورد علاقه و برتر شما در این سری کدام بازیها هستند و آیا مثلا نسخه پنجم هم در لیست شما جای دارد یا خیر؟ البته اگر عناوین قدیمی را بازی نکرده باشید و از بازیبازان جدیدتر باشید احتمال بسیار بالایی برای حضور Metal Gear Solid V: The Phantom Pain در لیست برترینهای شما وجود دارد ولی شاید اگر از قدیمیترها و همدورههای من باشید نظرتان مقداری فرق کند و این بازی را در ۵ عنوان Metal Gear برتر خودتان قرار ندهید. به هر حال انواع و اقسام نظرات مختلف در مورد عناوین این سری پرطرفدار وجود دارد و سلیقهها نیز بسیار متفاوت هستند. در این مورد بعد از مقاله با هم صحبت خواهیم کرد و اکنون بیش از این وقت شما را نمیگیرم و دعوت میکنم تا با ۵ عنوان برتر سری Metal Gear Solid همراه باشید.
۵- Metal Gear Solid: Peace Walker
Metal Gear Solid: Peace Walker
Metal Gear Solid: Peace Walker یکی از جدیدترین نسخههای سری متالگیرسالید قبل از نسخه پنجم میباشد و به قدری این بازی کامل و جذاب بود که خیلیها قبل از عرضه Ground Zero و Phantom Pain اعتقاد داشتند حتی میشود آن را نسخه پنجم هم فرض کرد. شاید همان افراد و طرفداران اکنون هم بعد از نسخه پنجم هنوز اعتقاد داشته باشند که Peace Walker خیلی متالگیرتر! از Phantom Pain است. قبل از این عنوان هم در فرنچایز متالگیر عناوین پورتابل مثل Portable Ops و Acid را دیده بودیم ولی Peace Walker اولین نسخه پورتابلی بود که در حد و اندازه و مقیاسهای نسخه های اصلی و کامل این فرنچایز قدرتمند محسوب میشد و حسی مانند تجربه آنها را به بازیباز میداد.
شاهکار کوجیما بر روی کنسول دستی که از بازیهایی که بقیه برای کنسولهای خانگی میسازند نیز هنوز زیباتر است.
این نسخه که ماجراهای ادامه نسخه سوم یعنی Snake Eater را دنبال میکرد، بر روی کنسول دستی اجرای بینظیری داشت و همچنین داستان این بازی به قدری محکم و با صلابت و زیبا بود که به واقع شایسته به دوش کشیدن نام متال گیر بود. وقتی یک عنوان به نام Metal Gear Solid: Peace Walker شماره پنجم رنکینگ یک فرنچایز باشد خودتان متوجه شوید که با چه سری قدرتمند و بینظیری طرف هستید.
۴- Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots
Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots
دیگر عنوان لیست ما در حقیقت آخرین نسخه شمارهدار این سری قبل از انتشار Phantom Pain است که Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots نام دارد و عنوانی بینهایت زیبا و پرکشش و دوست داشتنی بود. Guns of the Patriots به واقع یکی از عناوین انحصاری System Seller برای کنسول محبوب پلیاستیشن ۳ به شمار میرفت و بسیاری از جمله خود من یکی از دلایل اصلی و شاید دلیل اصلی خرید کنسول پلی استیشن ۳ برای آنها بازی کردن Metal Gear Solid 4 بود.
این صحنه را به خاطر دارید؟… نه پس… فقط تو به خاطر داری!
بزرگترین اعتراضی که بسیاری به این نسخه وارد میدانستند وابستگی بیش از حد بازی به کاتسینهای بسیار بسیار طولانی بود و همچنین داستان بازی در مواقعی حتی برای سری متالگیر با تاریخچهای از اتفاقات عجیب باز هم دیوانهکننده و عجیب و غریب به نظر میرسید اما به هیچ وجه نمیتوانستید عاشق آن نباشید. مبارزات بازی فوقالعاده طراحی شده و گویی نسخه تکاملیافته مبارزات تمامی عناوین قبلی این سری و دقیقا به همان قدرتی بودند که از اسنیک انتظار میرفت مبارزه کند. Old Snake درذ این بازی جذبه خاصی داشت و از آنجا که Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots اولین نسخه کنسولهای خانگی این سری در نسل هفتم محسوب میشد با یک جهش گرافیکی خیرهکننده به خوبی از قدرت بالای پلی استیشن ۳ استفاده کرده بود و همین مسئله به طبیعیتر بودن و پرجذبه بودن چهره اسنیک پیر و تمامی وقایع بازی کمک شایانی کرده بود.
۳- Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty
Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty
Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty شاید یکی از بحثبرانگیزترین عناوین در تاریخ بازیهای رایانهای است، البته از نظر مواردی که اغلب بازی های دیگر باعث ایجاد بحث می شوند. اتفاقات و پیچ و تاب های اوایل بازی که به جایگزین شدن اسنیک با Raiden می انجامد واقعا حرکت شجاعانهای بود و کوجیما دل و جرات زیادی داشت که این ریسک را کرد و البته باید اذعان داشت که پاسخ و بازخوردهای سخاوتمندانه ای هم دریافت کرد.
چه مبارزاتی که در نسخه دوم همراه با Raiden داشتیم… یادش بخیر
شاید در ابتدای بازی شخصیت Raiden با کمی مقاومت از سوی طرفداران روبرو شد ولی وقتی کمی از بازی می گذشت و آرام آرام از رازهای گذشته آشفته و ناآرام وی آگاه می شدیم حس بهتری به وی پیدا می کردیم و وقتی این موضوع با داستان توطئه بلند مدتی که با آن روبرو بودیم ترکیب می شد باعث ایجاد لحظاتی در بازی می شد که از خودمان سوال می کردیم آیا این ها واقعی است یا خیر. جهش در گرافیک و گیم پلی بازی نسبت به نسخه اول بازی بسیار عظیم بود و حتی در زمان حال نیز تجربه این بازی هنوز جذاب و زیباست.
۲- Metal Gear Solid
Metal Gear Solid
عنوانی که همه چیز با آن شروع شد و افسانه با آن رقم خورد. Metal Gear Solid وقتی در سال ۱۹۹۸ منتشر شد به واقع صنعت بازی را برای همیشه تغییر داد و به بازیبازان لذتی وصف نشدنی را به همراه تجربه نخستین سینماتیک واقعی آن ها هدیه داد. درست است که عناوینی مثل فاینال فانتزی ۷ کات سینهای بسیار زیبا و داستان های فوق العاده ای هم داشتند ولی داستانی که پشت متال گیر سالید وجود داشت تجربه حس یک فیلم واقعی در قالب بازی را به بازیباز می داد که چنین چیزی را هیچ گاه در عنوانی ندیده بودیم.
آیا نسخه اول این سری در سال ۱۹۹۸ را در زمان انتشار بازی کردهاید؟ فکر کنم تنها تعداد معدودی از شما…
مبارزه با باس ها بسیار خلاقانه و نو آورانه بود مثل مبارزه با Psycho Mantis دیوانه که بسیار به یاد ماندنی است. مکانیک های مخفی کاری به خوبی و به درستی عمل می کردند. المان های گرافیک و گیم پلی بسیار بسیار زیبا و جذاب کار شده بودند و ایرادی به آنها وارد نبود. هر چند در نسخه های بعدی همگی گرافیک و گیم پلی بهبود یافته تر شده بودند ولی یک جادویی در عنوان Metal Gear Solid وجود داشت که هنوز هم که هنوز است هیچ چیزی از ارزش تجربه آن کم نشده است.
۱- Metal Gear Solid 3: Snake Eater
Metal Gear Solid 3: Snake Eater
اگر از شماره پنجم لیست شروع کرده باشید و یکی یکی عناوین را خط زده باشید حتما خودتان دیگر فهمیده اید رتبه اول متعلق به کدام عنوان است و البته حتی بسیاری از شما شاید از همان ابتدا هم میدانستید رتبه اول را کدام بازی تصاحب خواهد کرد. Metal Gear Solid 3: Snake Eater یک بازی شاهکار و عالی نیست. این بازی از آن دست عناوینی است که در طول یک یا حتی دو نسل از بازی های رایانه ای تنها چند عدد انگشت شمار شبیه آن منتشر میشوند.
مگر میشود این صحنه بینظیر و یکی از برترین و البته غمناکترین باسفایتهای تاریخ در مقابل The Boss را فراموش کرد؟ خیر… هرگز
باز هم کوجیما ریسک کرد و در نسخه سوم به سراغ دنبال کردن داستان بیگباس رفت و ما را با Snake Eater به سفری عمیق در گذشته برد که گویی حال و هوای یک فیلم سینمایی جیمز باند را داشت که با یکی از برترین تمها و زمینههای تاریخ بازیهای رایانهای تکمیل شده بود. باسفایتها در این نسخه جزو به یادماندنیترین، تاریخیترین و حماسیترین مبارزات تاریخ میباشند. فقط کافیست مبارزه با The End را به خاطر بیاورید، یا مبارزه بسیار متفاوت با Sorrow را یاد کنید. در مورد باسفایت نهایی بازی با The Boss هم که دیگر حرفی باقی نمیماند که گفته نشده باشد. علاوه بر این در این نسخه تعدادی المانهای جدید و مکانیکهای مختلف اضافه شده بود که به بهترین شکل در بازی جا افتاده بودند. همچنین در درجات سختی بالا پیشروی در این عنوان بسیار سخت و نفسگیر بود و لذت دیگری داشت.