03-16-2016, 11:40 PM
(آخرین ویرایش: 03-17-2016, 12:07 AM، توسط Justice Knight.)
همه چیز از اول سپتامبر 2015 آغاز شد. کمی پس از آن اتفاق، کسی که آن را تجربه کرده بود، نماند که دردی ناآشنا را در درون خود احساس نکند. دردی که هنوز که هنوز است، پس از بیش از 6 ماه که از آن می گذرد، نه تنها به مرحمی بر این درد نزدیک نشده ایم، بلکه هر روزه سوالات جدیدی ذهن ما را در رابطه با این گرفتاری، ذهن ما را به خودش مشغول می کند. اما با این حال، این قضیه هنوز تمام نشده است! هنوز هم کسانی هستند که هر روز و هر ساعت به دنبال پاسخی برای سوالات بی پاسخ ما هستند و به سختی در تلاش اند تا به مرحمی بر درد شبح وار ما برسند.
اما، خوشبختانه یا متاسفانه، در میهن عزیزمان ایران، کمتر کسی بود که اصلا متوجه این درد و خلا بشود و حتی خود را مبتلا به آن بداند. بسیاری آن اتفاق را بدون هیچ سوالی شروع کردند و تا پایان تجربه آن پیش رفتند و هیچ دردی احساس نکردند. نمیدانم چرا، اما این بی توجهی برای من غیر قابل تحمل است. اگر می خواهید من را عقده ای صدا کنید اما می توانم به شما بگویم که اگر بدانید که تجربه چه دردی را از دست داده اید، نگاهتان نسبت به یکی از بزرگترین اتفاقات سال 2015 کاملا عوض خواهد شد.
همانطور که از توصیف آن بر می آید، بحث ما بر سر یک "درد شبح وار" است، دردی که به خاطر چیزی که شاید استحقاق داشتنش را داشتیم اما نداریم، در حال کشیدن آن هستیم، اما این درد همانند درد هجران، دردی بسیار لذت بخش برای کشیدن است.
چند خط بالا، توصیفی – شاید کمی اغراق آمیز – در رابطه با قضایای پشت پرده یکی از شاهکارهای دنیای بازی های ویدئویی، برنده عنوان بهترین بازی اکشن و ماجراجویی سال، Metal Gear Solid V: The Phantom Pain است. همانگونه که سخن رفت، متاسفانه یا خوشبختانه بسیاری از بازیبازان ایرانی از وقایعی که در پشت پرده این بازی در جریان بوده و هست خبر ندارند. شاید دلیل عمده اش مسدود بودن منبع افشاگری های این بازی است، چرا که اصلی ترین بخش این اطلاعات از طریق یکی از بزرگترین انجمن های اینترنتی جهان منتشر شد، شبکه Reddit. بخش اصلی این اطلاعات به وسیله دو Reddit عمده یعنی Metal Gear Solid و NeverBeGameOver ( یا همان NBGO) در اختیار دنبال کنندگان ماجرا قرار گرفت.
اما، پاراگراف های ابتدایی متن گرچه گیج کننده و ادبی هستند، اما مطلب اصلی را برای شما روشن نمی کنند؛ پس بدون معطلی به سراغ شرح مفصل ماجرا می روم.
ماجرای اصلی قضیه ای که در ابتدای مقاله از آن به عنوان درد یاد شد، کمی پس از عرضه TPP و به پایان رسیدن آن به وسیله بازیکنان در سراسر دنیا آغاز گردید.
اگر TPP را بازی کرده باشید، می دانید که بازی در دو بخش با عنوان های Revenge و Race جریان یافت. بخش اول بازی یعنی Revenge را می توان از نظر یکپارچگی داستان و ارائه المان های داستانی، بسیار منسجم و یک دست و به عنوان یک بازی کامل در نظر گرفت؛ چرا که در پایان آن، اصلی ترین چیزی که از پایان Ground Zeroes تا کنون به دنبال آن بودیم، همچنین یکی از آیکونیک ترین نماد های بازی یعنی جنگ با یک Metal Gear ، به بازیکن ارائه شد و این ارائه عاری از هرگونه نقصی بود.
اما، بخش دوم بازی یعنی Revenge، بیشتر از همه شامل ماموریت هایی می شد که در حقیقت، ماموریت های بخش اول بازی اما با درجه سختی ای متفاوت بودند و تعداد کمی از اپیزود های بخش 2 داستان جدیدی را به بازیکن ارائه می کرد. نا گفته نماند که حتی همان ماموریت های داستانی جدید نیز، به هیچ وجه منسجم و یکپارچه نبودند و بیشتر به سر هم بندی ای بچه گانه می ماندند. البته باید گفت که برخی از آیکونیک ترین اتفاقاتی که در تریلر های بازی دیده بودیم و برخی از مهم ترین اتفاقات بازی در همین بخش اتفاق افتاد. اما در طی همان المان های داستانی ارائه شده، بازیباز آماج حملات خیل عظیمی از سوالات قرار گرفت که بازی در پایان به هیچ کدام از آنها پاسخ نداد؛ سوالاتی که قرار بود جواب آنها را در این بازی بیابیم. سوالاتی از قبیل اینکه چه چیزی Big Boss را از سربازی که دلش برای تک تک مردمان جهان می سوزد به آدمی تبدیل کرد که در Metal Gear و Metal Gear 2 قسم به نابودی دنیا خورده بود؟ سوالاتی که بسیاری، اختلاف میان کوجیما و کونامی را دلیل بی پاسخ ماندن آن دانستند.
اما، یک سری اتفاقات که می توان ریشه آن را در پلتفرم PC یافت، باعث شد تا بازیبازان از یافتن پاسخ های خود نا امید نشوند. گرچه اولین بارقه های امید بازیبازان، زمان عرضه Ground Zeroes بر دل های زخم خورده ما تابیده بود.
پس از واکاوی فایل های Ground Zeroes مشخص گردید که پس از به اتمام رساندن بازی، یک دستور مخفی در بازی اجرا می گردد که در واقع، ارائه یک نوار به بازیکن است؛ در واقع، قسمت اول از سه قسمت یک نوار.
طبق گفته های خود کوجیما، بازی ای به نام The Portopia Serial Murder Case الهام بخش بسیاری از ایده های او بوده است. نواری که از آن صحبت شد، در واقع نواری از بازی Portopia بود. پس از واکاوی فایل های TPP نیز، مشخص گردید که با به پایان رساندن TPP نیز، قسمت دوم این نوار به بازیکن در قالب دستوراتی مخفی ارائه می شود.
اما، چه چیز خاصی در رابطه با این نوار ها وجود دارد؟
نکته بسیار قابل توجه در رابطه با این دو نوار، این است که کامل نیستند و در واقع باید به نوعی نوار سوم نیز بدست آید؛ همین نظریه در بین بازیکنان باعث شد تا آنها به جست و جوی بیشتر برای پیدا کردن نوار سوم بپردازند، زیرا به نوعی معتقدند که در واقع پیدا کردن نوار سوم همزمان با به پایان رسیدن واقعی TPP است.
اما، تنها وجود سه نوار از بازی نیست که حائز اهمیت است، بلکه خود بازی Portopia نیز ظاهرا در اصلی ترین المان داستان، با TPP اشتراک دارد.
داستان بازی Portopia در رابطه با یک سری قتل سریالی است که کارآگاهی به همراه همکارش در حال بررسی و حل آن هستند. این بازی، یکی از اولین نمونه های نسبی سبک اشاره و کلیک در بازی های اینچنینی به شمار می رود. در این بازی، بازیکن در نقش کارآگاه است و باید با فرستادن دستیار خود برای تحقیق در رابطه با پرونده و در نهایت صحبت با او، به اطلاعات جدیدی در رابطه با پرونده دست یابد. اما، در پایان بازی مشخص می شود که قاتل اصلی در واقع خود دستیار کارآگاه بوده است. آشنا به نظر می رسد، اینطور نیست؟
در TPP نیز پس از به پایان رساندن اپیزود 46 مشخص می شود که Venom Snake، حداقل Big Boss واقعی نیست و همچنین این مطلب به بازکن ارائه می گردد که Ishmael همان Big Boss واقعی است. اما یادمان نرود که در ابتدای همان مرحله، بازیکن با این جمله به استقبال حقیقت "کسی که دنیا را فروخت" می رود: " حقیقتی وجود ندارد؛ فقط برداشت ها وجود دارند." جمله ای که در واقع و بدون هیچ گونه اغراق، تک تک چیز هایی که در بازی به ما داده شد را به کلی زیر سوال می برد!
بنابراین، Portopia و TPP از آن جهت که در پایان مشخص می گردد که حداقل یکی از کاراکتر ها، آنکه خود را معرفی کرده نیست، با هم اشتراک دارند. اما، هویت واقعی Venom تنها هویتی نیست که به مرور در بازی برملا می شود؛ دوز و کلک هایی که Huey سوار کرد و "A message from the Parasites: Eyes On Kazuhira" را فراموش نکنید! آیا واقعا Huey شیوع دوم را به راه انداخت؟ آیا حقیقتا Quiet سومین ویال تیره انگلیسی انگل دستگاه صوتی را حمل می کند؟
پس از نوار Portopia و با اندکی تاخیر، کشف دیگری نیز در فایل های بازی صورت گرفت و آن چیزی نبود جز تصویری از ابتدای بخش سوم بازی، Peace.
کشف پرده عنوان بخش سوم بازی در فایل های نسخه PC بازی، اتفاقی غیر منتظره بود که باعث شروع یکی از موثرترین انجمن های اینترنتی در پرده برداری از حقایق پشت پرده TPP کرد و این انجمن چیزی نبود جز NeverBeGameOver.
انجمن NBGO با شعار “To Unlock Chapter Three” کار خود را آغاز کرد و هنوز نیز به کار خود ادامه می دهد. بسیاری از اطلاعاتی که پس از عرضه بازی بدست آمدند، در همین انجمن و MGSForums اولین بار مطرح گردیدند.
اما، کشف دیگری در فایل های بازی نیز صورت گرفت که روی روند تحقیقات، تاثیر بسیار گسترده ای داشت.
پس از واکاوی فایل صوتی ای که در پایان ماموریت 46، Venom آنرا در ضبط می گذارد، مشخص گردید که در آن فایل صوتی، یک فایل اجرایی مخفی شده است که البته برای پلتفرم Windows نبود. آن فایل، مربوط به Metal Gear (اولین Metal Gear عرضه شده ) مربوط می شد و در واقع بخشی جزئی از فایل اجرایی MSX این بازی را در خود داشت. نکته قابل توجه اینجاست که پس از عرضه چند آپدیت برای TPP، این فایل نیز تغییر کرد و می شد آنرا به عنوان یک بازی کامل در یک شبیه ساز MSX بارگذاری و بازی کرد!
واکاوی فایل های دستوری بازی نیز برخی از جوانب مخفی بازی را که حداقل 3 تای آنها بعدا اتفاق افتادند را روشن کرد.
اولین چیز، این بود که با بررسی دستور های بازی، مشخص شد که در بازی، راهی برای بازگرداندن Quiet، بدون ماد و در خود بازی وجود دارد؛ چیزی که کمی بعد و با عرضه یک پچ، روش اجرای آن مشخص شد: هفت بار مرحله Cloaked In Silence را به پایان برسانید. در ابتدای بار هفتم، تگ مرحله از Replay به Reunion تغییر خواهد کرد و در پایان، Quiet مجددا به نیرو های شما می پیوندد. اما، مگر فرضا Quiet به گفته خودش، به تیره انگلیسی دستگاه تکلم آلوده نیست و آیا او در پایان اپیزود 45 به انگلیسی به Venom درد دل نکرد؟ پس اگر او به انگل انگلیسی آلوده است، چگونه زنده مانده است؟؟؟
دومین و سومین اتفاق دو کات سین در بازی بودند با نام های Nuclear Disarmament و Nuclear Profilteration. در واقع، این دو کات سین، اصلی ترین امید تئوریسین های NBGO برای رسیدن به پایان حقیقی بازی هستند؛ چرا که باز هم بر اساس واکاوی های فایل های دستوری بازی، پس از کات سین Nuclear Disarmament، دستوری در بازی اجرا می شود که پایانی از TPP و Ground Zeroes را در بازی به نمایش خواهد گذاشت و شاید، باعث باز شدن بخش سوم بازی شود.
پیدا شدن این دو کات سین، به تنهایی کافی نبود، زیرا راه حلی برای دسترسی به آنها به جز از فایل های بازی وجود نداشت؛ تا اینکه ابتدا، تعدادی از مجله ها مثل Famitsu اعلام کردند که پیش نیاز های دست یابی به این کات سین ها چیست که از بین پیش نیاز ها، یکی به صورت مبهم اعلام شده بود که باید از طرف کونامی تامین شود.اما، به غیر از آن، یکی از پیش نیاز ها که هنوز که هنوز است به آن نرسیده ایم، در نوع خودش انقلابی بود: خنثی کردن تمام کلاهک های هسته ای بر روی هر پلتفرم!البته اشتباه نشود، هر پلتفرم وقتی تمام کلاهک هایش خنثی شود، به کات سین خواهد رسید.چیزی که شاید منظور کوجیما از :" آنچه قبلا در بازی های ویدئویی اتفاق نیافتاده." باشد.
این پیش نیاز، یعنی تمام بازیکنان روی هر پلتفرم باید با چنگ و دندان هم که شده کلاهک های خود را خنثی کنند و مسلما در این بین، کسانی پیدا می شوند که نخواهند. در واقع این افراد به یکدیگر پیوستند و ارتشی مجازی تحت عنوان Patriots تشکیل دادند و به کسانی که طرفدار خنثی سازی بودند (Philanthropist) به نوعی اعلان جنگ دادند. ناگفته نماند که در این جنگ، هر دو جبهه حرف حق را می زنند چرا که اصلی ترین هدف میهن پرستان، این نیست که تلاش های صلح طلبان را از روی خصومت از بین ببرند، بلکه فقط می خواهند بخش FOB بازی همچنان جذابیت خود را حفظ کند و ادامه یابد، چرا که کمتر کسی پیدا خواهد شد که پس از کات سین خنثی سازی، دیگر به سمت FOB برود.
اما، فقط واکاوی فایل های بازی نبود که آتش جست و جو برای محتوای بیشتر در بازی را داغ تر می کرد؛ خود بازی نیز نقاط ابهام زیادی داشت و حتی پیش از آن، سازندگان آن نیز نقاط ابهام زیادی داشتند ...
اما، خوشبختانه یا متاسفانه، در میهن عزیزمان ایران، کمتر کسی بود که اصلا متوجه این درد و خلا بشود و حتی خود را مبتلا به آن بداند. بسیاری آن اتفاق را بدون هیچ سوالی شروع کردند و تا پایان تجربه آن پیش رفتند و هیچ دردی احساس نکردند. نمیدانم چرا، اما این بی توجهی برای من غیر قابل تحمل است. اگر می خواهید من را عقده ای صدا کنید اما می توانم به شما بگویم که اگر بدانید که تجربه چه دردی را از دست داده اید، نگاهتان نسبت به یکی از بزرگترین اتفاقات سال 2015 کاملا عوض خواهد شد.
همانطور که از توصیف آن بر می آید، بحث ما بر سر یک "درد شبح وار" است، دردی که به خاطر چیزی که شاید استحقاق داشتنش را داشتیم اما نداریم، در حال کشیدن آن هستیم، اما این درد همانند درد هجران، دردی بسیار لذت بخش برای کشیدن است.
چند خط بالا، توصیفی – شاید کمی اغراق آمیز – در رابطه با قضایای پشت پرده یکی از شاهکارهای دنیای بازی های ویدئویی، برنده عنوان بهترین بازی اکشن و ماجراجویی سال، Metal Gear Solid V: The Phantom Pain است. همانگونه که سخن رفت، متاسفانه یا خوشبختانه بسیاری از بازیبازان ایرانی از وقایعی که در پشت پرده این بازی در جریان بوده و هست خبر ندارند. شاید دلیل عمده اش مسدود بودن منبع افشاگری های این بازی است، چرا که اصلی ترین بخش این اطلاعات از طریق یکی از بزرگترین انجمن های اینترنتی جهان منتشر شد، شبکه Reddit. بخش اصلی این اطلاعات به وسیله دو Reddit عمده یعنی Metal Gear Solid و NeverBeGameOver ( یا همان NBGO) در اختیار دنبال کنندگان ماجرا قرار گرفت.
اما، پاراگراف های ابتدایی متن گرچه گیج کننده و ادبی هستند، اما مطلب اصلی را برای شما روشن نمی کنند؛ پس بدون معطلی به سراغ شرح مفصل ماجرا می روم.
ماجرای اصلی قضیه ای که در ابتدای مقاله از آن به عنوان درد یاد شد، کمی پس از عرضه TPP و به پایان رسیدن آن به وسیله بازیکنان در سراسر دنیا آغاز گردید.
اگر TPP را بازی کرده باشید، می دانید که بازی در دو بخش با عنوان های Revenge و Race جریان یافت. بخش اول بازی یعنی Revenge را می توان از نظر یکپارچگی داستان و ارائه المان های داستانی، بسیار منسجم و یک دست و به عنوان یک بازی کامل در نظر گرفت؛ چرا که در پایان آن، اصلی ترین چیزی که از پایان Ground Zeroes تا کنون به دنبال آن بودیم، همچنین یکی از آیکونیک ترین نماد های بازی یعنی جنگ با یک Metal Gear ، به بازیکن ارائه شد و این ارائه عاری از هرگونه نقصی بود.
اما، بخش دوم بازی یعنی Revenge، بیشتر از همه شامل ماموریت هایی می شد که در حقیقت، ماموریت های بخش اول بازی اما با درجه سختی ای متفاوت بودند و تعداد کمی از اپیزود های بخش 2 داستان جدیدی را به بازیکن ارائه می کرد. نا گفته نماند که حتی همان ماموریت های داستانی جدید نیز، به هیچ وجه منسجم و یکپارچه نبودند و بیشتر به سر هم بندی ای بچه گانه می ماندند. البته باید گفت که برخی از آیکونیک ترین اتفاقاتی که در تریلر های بازی دیده بودیم و برخی از مهم ترین اتفاقات بازی در همین بخش اتفاق افتاد. اما در طی همان المان های داستانی ارائه شده، بازیباز آماج حملات خیل عظیمی از سوالات قرار گرفت که بازی در پایان به هیچ کدام از آنها پاسخ نداد؛ سوالاتی که قرار بود جواب آنها را در این بازی بیابیم. سوالاتی از قبیل اینکه چه چیزی Big Boss را از سربازی که دلش برای تک تک مردمان جهان می سوزد به آدمی تبدیل کرد که در Metal Gear و Metal Gear 2 قسم به نابودی دنیا خورده بود؟ سوالاتی که بسیاری، اختلاف میان کوجیما و کونامی را دلیل بی پاسخ ماندن آن دانستند.
اما، یک سری اتفاقات که می توان ریشه آن را در پلتفرم PC یافت، باعث شد تا بازیبازان از یافتن پاسخ های خود نا امید نشوند. گرچه اولین بارقه های امید بازیبازان، زمان عرضه Ground Zeroes بر دل های زخم خورده ما تابیده بود.
پس از واکاوی فایل های Ground Zeroes مشخص گردید که پس از به اتمام رساندن بازی، یک دستور مخفی در بازی اجرا می گردد که در واقع، ارائه یک نوار به بازیکن است؛ در واقع، قسمت اول از سه قسمت یک نوار.
طبق گفته های خود کوجیما، بازی ای به نام The Portopia Serial Murder Case الهام بخش بسیاری از ایده های او بوده است. نواری که از آن صحبت شد، در واقع نواری از بازی Portopia بود. پس از واکاوی فایل های TPP نیز، مشخص گردید که با به پایان رساندن TPP نیز، قسمت دوم این نوار به بازیکن در قالب دستوراتی مخفی ارائه می شود.
اما، چه چیز خاصی در رابطه با این نوار ها وجود دارد؟
نکته بسیار قابل توجه در رابطه با این دو نوار، این است که کامل نیستند و در واقع باید به نوعی نوار سوم نیز بدست آید؛ همین نظریه در بین بازیکنان باعث شد تا آنها به جست و جوی بیشتر برای پیدا کردن نوار سوم بپردازند، زیرا به نوعی معتقدند که در واقع پیدا کردن نوار سوم همزمان با به پایان رسیدن واقعی TPP است.
اما، تنها وجود سه نوار از بازی نیست که حائز اهمیت است، بلکه خود بازی Portopia نیز ظاهرا در اصلی ترین المان داستان، با TPP اشتراک دارد.
داستان بازی Portopia در رابطه با یک سری قتل سریالی است که کارآگاهی به همراه همکارش در حال بررسی و حل آن هستند. این بازی، یکی از اولین نمونه های نسبی سبک اشاره و کلیک در بازی های اینچنینی به شمار می رود. در این بازی، بازیکن در نقش کارآگاه است و باید با فرستادن دستیار خود برای تحقیق در رابطه با پرونده و در نهایت صحبت با او، به اطلاعات جدیدی در رابطه با پرونده دست یابد. اما، در پایان بازی مشخص می شود که قاتل اصلی در واقع خود دستیار کارآگاه بوده است. آشنا به نظر می رسد، اینطور نیست؟
در TPP نیز پس از به پایان رساندن اپیزود 46 مشخص می شود که Venom Snake، حداقل Big Boss واقعی نیست و همچنین این مطلب به بازکن ارائه می گردد که Ishmael همان Big Boss واقعی است. اما یادمان نرود که در ابتدای همان مرحله، بازیکن با این جمله به استقبال حقیقت "کسی که دنیا را فروخت" می رود: " حقیقتی وجود ندارد؛ فقط برداشت ها وجود دارند." جمله ای که در واقع و بدون هیچ گونه اغراق، تک تک چیز هایی که در بازی به ما داده شد را به کلی زیر سوال می برد!
بنابراین، Portopia و TPP از آن جهت که در پایان مشخص می گردد که حداقل یکی از کاراکتر ها، آنکه خود را معرفی کرده نیست، با هم اشتراک دارند. اما، هویت واقعی Venom تنها هویتی نیست که به مرور در بازی برملا می شود؛ دوز و کلک هایی که Huey سوار کرد و "A message from the Parasites: Eyes On Kazuhira" را فراموش نکنید! آیا واقعا Huey شیوع دوم را به راه انداخت؟ آیا حقیقتا Quiet سومین ویال تیره انگلیسی انگل دستگاه صوتی را حمل می کند؟
پس از نوار Portopia و با اندکی تاخیر، کشف دیگری نیز در فایل های بازی صورت گرفت و آن چیزی نبود جز تصویری از ابتدای بخش سوم بازی، Peace.
کشف پرده عنوان بخش سوم بازی در فایل های نسخه PC بازی، اتفاقی غیر منتظره بود که باعث شروع یکی از موثرترین انجمن های اینترنتی در پرده برداری از حقایق پشت پرده TPP کرد و این انجمن چیزی نبود جز NeverBeGameOver.
انجمن NBGO با شعار “To Unlock Chapter Three” کار خود را آغاز کرد و هنوز نیز به کار خود ادامه می دهد. بسیاری از اطلاعاتی که پس از عرضه بازی بدست آمدند، در همین انجمن و MGSForums اولین بار مطرح گردیدند.
اما، کشف دیگری در فایل های بازی نیز صورت گرفت که روی روند تحقیقات، تاثیر بسیار گسترده ای داشت.
پس از واکاوی فایل صوتی ای که در پایان ماموریت 46، Venom آنرا در ضبط می گذارد، مشخص گردید که در آن فایل صوتی، یک فایل اجرایی مخفی شده است که البته برای پلتفرم Windows نبود. آن فایل، مربوط به Metal Gear (اولین Metal Gear عرضه شده ) مربوط می شد و در واقع بخشی جزئی از فایل اجرایی MSX این بازی را در خود داشت. نکته قابل توجه اینجاست که پس از عرضه چند آپدیت برای TPP، این فایل نیز تغییر کرد و می شد آنرا به عنوان یک بازی کامل در یک شبیه ساز MSX بارگذاری و بازی کرد!
واکاوی فایل های دستوری بازی نیز برخی از جوانب مخفی بازی را که حداقل 3 تای آنها بعدا اتفاق افتادند را روشن کرد.
اولین چیز، این بود که با بررسی دستور های بازی، مشخص شد که در بازی، راهی برای بازگرداندن Quiet، بدون ماد و در خود بازی وجود دارد؛ چیزی که کمی بعد و با عرضه یک پچ، روش اجرای آن مشخص شد: هفت بار مرحله Cloaked In Silence را به پایان برسانید. در ابتدای بار هفتم، تگ مرحله از Replay به Reunion تغییر خواهد کرد و در پایان، Quiet مجددا به نیرو های شما می پیوندد. اما، مگر فرضا Quiet به گفته خودش، به تیره انگلیسی دستگاه تکلم آلوده نیست و آیا او در پایان اپیزود 45 به انگلیسی به Venom درد دل نکرد؟ پس اگر او به انگل انگلیسی آلوده است، چگونه زنده مانده است؟؟؟
دومین و سومین اتفاق دو کات سین در بازی بودند با نام های Nuclear Disarmament و Nuclear Profilteration. در واقع، این دو کات سین، اصلی ترین امید تئوریسین های NBGO برای رسیدن به پایان حقیقی بازی هستند؛ چرا که باز هم بر اساس واکاوی های فایل های دستوری بازی، پس از کات سین Nuclear Disarmament، دستوری در بازی اجرا می شود که پایانی از TPP و Ground Zeroes را در بازی به نمایش خواهد گذاشت و شاید، باعث باز شدن بخش سوم بازی شود.
پیدا شدن این دو کات سین، به تنهایی کافی نبود، زیرا راه حلی برای دسترسی به آنها به جز از فایل های بازی وجود نداشت؛ تا اینکه ابتدا، تعدادی از مجله ها مثل Famitsu اعلام کردند که پیش نیاز های دست یابی به این کات سین ها چیست که از بین پیش نیاز ها، یکی به صورت مبهم اعلام شده بود که باید از طرف کونامی تامین شود.اما، به غیر از آن، یکی از پیش نیاز ها که هنوز که هنوز است به آن نرسیده ایم، در نوع خودش انقلابی بود: خنثی کردن تمام کلاهک های هسته ای بر روی هر پلتفرم!البته اشتباه نشود، هر پلتفرم وقتی تمام کلاهک هایش خنثی شود، به کات سین خواهد رسید.چیزی که شاید منظور کوجیما از :" آنچه قبلا در بازی های ویدئویی اتفاق نیافتاده." باشد.
این پیش نیاز، یعنی تمام بازیکنان روی هر پلتفرم باید با چنگ و دندان هم که شده کلاهک های خود را خنثی کنند و مسلما در این بین، کسانی پیدا می شوند که نخواهند. در واقع این افراد به یکدیگر پیوستند و ارتشی مجازی تحت عنوان Patriots تشکیل دادند و به کسانی که طرفدار خنثی سازی بودند (Philanthropist) به نوعی اعلان جنگ دادند. ناگفته نماند که در این جنگ، هر دو جبهه حرف حق را می زنند چرا که اصلی ترین هدف میهن پرستان، این نیست که تلاش های صلح طلبان را از روی خصومت از بین ببرند، بلکه فقط می خواهند بخش FOB بازی همچنان جذابیت خود را حفظ کند و ادامه یابد، چرا که کمتر کسی پیدا خواهد شد که پس از کات سین خنثی سازی، دیگر به سمت FOB برود.
اما، فقط واکاوی فایل های بازی نبود که آتش جست و جو برای محتوای بیشتر در بازی را داغ تر می کرد؛ خود بازی نیز نقاط ابهام زیادی داشت و حتی پیش از آن، سازندگان آن نیز نقاط ابهام زیادی داشتند ...