امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
نوستالوژی Close Combat
#1
Rainbow 
با سلام مجدد .
دوستان من زدم تو کار نوستالوژی ! فعلا بازی های قدیمی که ازش خاطره دارم رو نقد و تقدیمتون میکنم .
حدود 10-12 سال پیش رفقای برنامه نویس ما زده بودن توکار بازی سازی. اول داشتند تحقیقات میکردند تا سبک بازی و مشکلات پیش روی خودشون رو بررسی کنند . یکی از بازیهایی که اون موقع در دست بررسی بود سری بازیهای Close Combat بود. الان میخوام این بازی ها رو براتون نقد کنم .
این بازی ساخته شده شرکت Matrix Games است و به دلیل جذابیت هایی که داشته تا سال 2009 هم ورژن جدیدش تولید شده . (جدید ترش رو من خبر ندارم )
این بازی در دسته بازی های تاکتیکی می گنجه ! ( من بهش نمیگم استراتژیک ) دلیلش اینه که تو بازی هایی نظیر Generals شما تعیین میکنید که با چه وسایلی و به چه شیوه ای بجنگید . ولی در این بازی شما تعداد محدودی یگانهای مشخص دارید که هر کدوم تخصص خاصی دارند و نقشه هم بر اساس مرحله مشخصه و شما باید با تاکتیک های رزمی که انتخاب میکنید ، از منطقه دفاع و یا به منطقه حمله کنید . در مراحل مختلف هم یگانها تغییر میکنند و قدرت انتخاب شما در مراحلی هم که می توانید انتخاب نیرو کنید ، خیلی زیاد نیست. البته شاید یک بخش از قشنگی بازی در همین امر نهفته باشه. چرا که شما معنی (کمبود نیرو) و (نداشتن) را می فهمید. در بعضی مراحل به شما امکان استفاده از توپخانه و پشتیبانی و حمله هوایی داده می شود ولی فقط یک بار و آنهم به گونه ای نیست که همه دشمن را تار و مار کند . خودم که بعضی از مراحل را بازی میکردم ، در بعضی جاها اینقدر فشار دشمن منو اذیت میکرد که وقتی یه گروهان من یک تانک دشمن رو میزد با اجازتون پشت کامپیوتر سه متر میپریدم هوا و میگفتم ((الله اکبر)). اینجوریه دیگه ! آدم پای کامپیوتر بشینه خل و چل میشه ! [تصویر:  biggrin1.gif]
زاویه دید بازی از بالا است و بازی مثل Generals سه بعدی نیست . خلاصه گرافیک بازی مورد پسند Gamer های امروزی نیست و به درد خاطره بازی می خوره . قدیمی تر ها می فهمند که من چی میگم. بچه های امروزی وقتی چشم باز میکنند از همون اول تبلت و لب تاب و کامپیوتر و موبایل جلوشونه و معنی مذیقه رو نمیفهمند . بگذریم !
درگیریهای بین گروهانها (اگر از نظر قدرت پایاپای باشند) طولانی خواهد بود. تعیین سرعت بازی با شماست ولی در کل سرعت بازی کم است . به نظر من انفجارها در محیط 2 بعدی خوب طراحی شده و با صداگذاری خوبی که شده در بعضی جاها هیجان انگیز است .تنها چیزی که اعصاب خورد کن است داد و فریاد بلند نفراتی است که تیر میخورند و کشته می شوند . مخصوصا برای آن کسانی که پیش شما و جلوی کامپیوتر نیستند نمیدانند چه خبر است و دارند در اتاق رفت و آمد می کنند. البته در برخی مراحل هم کمبود نیرو اعصاب خورد کن می شود و شما را از ادامه منصرف میکند . داستان بازی نیز مربوط به جنگ جهانی دوم و درگیری آلمانها و متفقین است و شما در هر 2 جبهه می توانید بجنگید . شناسایی مکان نیروهای دشمن از اول درگیری و یا عدم آن و همچنین برخی تنظیمات در خصوص دستور پذیری نیروهای شما از شما و مدت زمان درگیری برای تعیین پیروز میدان نیز از چیزهایی است که قبل از شروع بازی میتوانید آنها را تنظیم کنید .
[تصویر:  th?id=H.4659881841787543&pid=1.7]

[تصویر:  th?id=H.4995434740910655&pid=1.7]
اکثر مردم ، وقتی به یک نصیحت گوش میدهند که دیگر دیر شده است .

 
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 2 مهمان