روزی روزگاری: به دنبال عدالت | نقد و بررسی Batman: Arkham City

[Mr. j]

روزی روزگاری: به دنبال عدالت | نقد و بررسی Batman: Arkham City

 

 

شاید Bob Kane هم به این فکر نمی کرد، قهرمان ساخته شده توسط خودش، از سال 1940 تا کنون پابرجا و به مقامی به این بلندی رسیده باشد. ما او را با نام های مختلفی همچون: Caped Crusader ،The Dark Knight  و World’s Greatest Detective می شناسیم، ولی معمولا با Batman آشنایی داریم. او بیشتر به خاطر اخلاق جدی و مبارزه طلبانه، اما خواهان عدالت بودن است که از قهرمانان دیگر متمایز بوده و خواهد بود. محبوبیت او باعث شد که یک برنامه تلویزیونی از بهترین کارآگاه جهان به نام Batman: Dark Knight Returns در سال 1968 ساخته شود و از همان زمان این شخصیت در فیلم ها و بازی ها به چشم می خورد.

بعد از آن هم ساخته های Christopher Nolan در سال های 2005، 2008 و 2012 به بتمن در صنعت سینما جلوه ای تازه بخشید و او را به دوران اوجش رساند. در بازی های ویدیویی هم Batman طرفداران بی شماری دارد ولی هیچ کدام از این بازی ها تا قبل از سال 2009 نتوانستند آن طور که شایسته این شخصیت است بدرخشند. با این حال هیچ کس فکر نمی کرد استودیوی Rocksteady که در سال 2006 اثر متوسط Urban Chaos: Riot Response را ساخته بود، بتواند عنوانی از بتمن بسازد که دنیا را به تحسین وادارد؛ ولی این اتفاق افتاد و در این میان Arkham Asylum به وجود آمد.

در یک کلام Arkham Asylum انقلابی برای بتمن و حتی حماسه ای در بازی های ویدئویی بود. گرافیک بی نظیر، داستان گیرا و جذاب، گیم پلی فوق العاده و موسیقی بسیار گوش نواز، همه این ها فقط در یک عنوان جمع شده بود. چندی پس از انتشار Arkham Asylum شرکت Warner Bros خبری از ساخت قسمت دوم را داد. این خبر طرفداران را بسیار ذوق زده کرد، البته هواداران انتظار بالایی هم از Rocksteady داشتند، زیرا عنوان قبلی تحسین برانگیز بود و این نسخه باید بهتر از آن عمل می کرد تا دوست داران مرد شنل پوش و بازی های ویدئویی را راضی نگه دارد. با گذشت 2 سال، این اثر منتشر شد و چیزی نبود جز Batman: Arkham City...

 

 

نام: Batman: Arkham City

سازنده: Rocksteady Studios

ناشر : Warner Bros. Interactive Entertainment

کارگردان: Sefton Hill

پلتفرم: Xbox360, PS3, PC, WiiU

تاریخ انتشار: 18 اکتبر 2011

 

 

 

 

گیر افتاده در شهر دیوانه ها

 

 

داستان بازی، همانند Arkham Asylum با استفبال فراوانی روبه رو شد. داستانی پیچیده، دلهره آور و کمی مرموز این عنوان، فوق العاده بود. Quincy Sharp قسمتی فقیر نشین از گاتهام را به زندانی بزرگ به نام Arkham City تبدیل کرده و تمامی زندانی ها به آنجا فرستاده شدند. بتمن، با این عمل مخالف است. با این حال، این عنوان از  یک سال بد از وقایع Arkham Asylum شروع می شود. بروس وین(Bruce Wayne)، میلیاردر شهر گاتهام یا همان بتمن، در حال سخنرانی درباره مخالفت هایش با اقدامات Arkham City است و می گوید، امکان دارد این شهر با این فعالیت ها به مکانی خطرناک تر از قبل برای شهروندان تبدیل خواهد شود. ناگهان نیروهای امنیتی ناشناس، وارد صحنه شده، بروس را همراه چند خبرنگار، دستگیر کرده و به مکانی نا آشنا می برند.

وقتی او به هوش می آید، پروفسور هوگو استرنج (Hugo Strange) را روبروی خود مشاهده می کند، کسی که می داند بروس وین همان بتمن است. هوگو می گوید، گرفتن بتمن بسیار سخت تر از گرفتن تو است و ادامه می دهد به کمک بتمن عملیات Protocol 10 بسیار راحت تر انجام می گیرد. عملیاتی که هدف آن کشتن مردم و تمام زندانی ها است،‌ ولی بروس این را نمیداند. اتفاقات بسیاری می افتد، تا در آخر بتمن موفق به فرار از آنجا می شود و به این پی می برد که خودش، در Arkham City گرفتار شده است.

پروفسور هوگو استرنج

آلفرد(خدمتکار و سرپرست بروس وین) با او تماس گرفته و می خواهد به بروس کمک کند تا بتواند از Arkham City فرار کند، ولی او مخالفت کرده، و پاسخ می دهد تا نفهمد پروفسور استرنج چه نقشه ای در سر دارد و Protocol 10 چیست، از آنجا بیرون نمی آید و فقط از آلفرد درخواست می کند که، لباس بتمن را برایش بفرستد. بروس تبدیل به بتمن شده و با سیگنال های رادیویی، متوجه می شود که Two Face زن گربه ای را گیر انداخته است؛ مرد شنل پوش به کمک Catwoman می شتابد، به افراد دو چهره غالب می شود و Catwoman را نجات می دهد. با هم به مکالمه می پردازند که بروس، لیزر دوربین تفنگی را کنار صورت او می بیند و به سرعت زن گربه ای را نجات می دهد. مرد شنل پوش به این پی برده است که این اتفاق از جانب Joker بوده است؛ دشمن همیشگی و ابدی بهترین کارآگاه جهان، کسی که پس از وقایع Arkham Asylum بر می گردد...

داستان این عنوان، بسیار گیرا و جذاب است و هر چقدر جلوتر می روید، دلهره بازی بیشتر می شود. در کل روند داستانی شما را هیچ گاه خسته نخواهد کرد و شما را وادار به ادامه بازی می کند. هیچ نمره منفی برای این بخش نمی توان در نظر گرفت، زیرا واقعا روی آن کار شده است و باید بعد از Arkham Asylum که روایت بسیار خوبی داشت، انتظار این را از Arkham City داشته باشیم.

 

 

دلهره، ترس و تاریکی، این بار در شهر زندانیان

 

گیم پلی بازی، همانند داستان، شاهکاری تمام عیار بود، به ریز جزئیات توجه شده بود، بازیکن را همواره به خود جذب می کرد و هیچگاه خسته نخواهد کرد. در قسمت هایی از گیم پلی، شما به مکانی وارد می شوید که باید دشمنان را بدون آنکه شما را ببینند، از بین ببرید؛ این بخش بسیار جالب است و استرس زیادی به بازیکن وارد می کند. یکی دیگر از بخش هایی شما را به وجد می آورد، مبارزه های تن به تن است؛ این جنگ ها از هیجان بالایی برخوردار هستند و در مقایسه با دیگر عنوان های هم سبک، کمی تفاوت دارد.

تاریکی خیابان ها، نور ماه از آسمان و شورش در شهر، ویژگی های یک گیم پلی بی نظیر است. شما قادر خواهید بود با استفاده از ابزار شوالیه تاریکی به اهداف خود نزدیک شوید و همراه با قدرت بدنی او، کاملا به اهداف خود برسید. Arkham City یک بازی Open World است و نقشه این عنوان، 5 برابر از نسخه قبلی یا همان Arkham Asylum بزرگتر شده و به همین دلیل پیدا کردن تمامی راز های مخفی کار دشواری خواهد بود ولی همچنان لذت بخش است.

قابلیت Glide در حین بازی بسیار هیجان انگیز است به حالتی که به بالای یکی از ساختمان های بلند می روید و از بالا خود را به پایین پرتاب می کنید، Glide با استفاده از شنل بتمن، تقریبا مانند پرواز است و حس آن را به بازیکن می دهد. بازیکنان می توانند در هنگام انجام این کار، به تبهکاران حمله کنند، یا از بالا ضربه سهمگینی به آن ها وارد کنند. همینطور می توانید از بالا به جای ضربه زدن در حال Glide، روی حریفان خود بپرید و وزن خود را روی آن ها بیندازید. بالای بعضی از ساختمان های شهر، تبهکاران مسلح وجود دارند که وقتی در حال Glide کردن هستید، ممکن است شما را ببینند و به شخصیت  شما تیر اندازی کنند که این اتفاق کمی اعصاب خوردکن است.

چند مرحله در طول بازی وجود دارد که شما می توانید در نقش Catwoman آن ها را انجام دهید؛ حرکات این شخصیت بسیار هیجان انگیز است و حس یک مبارزه واقعی را به شما می دهد، همچنان این تغییر از مرد شنل پوش به زن گربه ای باعث می شود روند گیم پلی خسته کننده نباشد. Batsuit در این اثر مانند عنوان قبلی بسیار ساده طراحی شده و از جنس پارچه است؛ این لباس بدون کمربند گجت های شوالیه تاریکی به هیچ دردی نمی خورد، با این حال باز هم زشت نیست. اگر داستان این اثر را به پایان برسانید، لباس های جدیدی برای شما باز می شود و یا می توانید از کد تقلب برای به دست آوردن این لباس ها استفاده کنید.

در بازی چند ماموریت فرعی وجود دارد که میتوان به معما های Riddler اشاره کرد. این ماموریت ها به طوری است که او، Trophy هایی را در شهر پخش کرده و بتمن برای دستگیر کردن او باید تمام آن ها را جمع آوری کند، که این کار کار بسیار خسته کننده و طاقت فرساست. او همینطور انسان هایی را در مکان هایی خاص گروگان گرفته و آزاد کردن آن ها نیاز به ذهنی خلاق دارد و به سادگی نمیتوان گروگان ها را نجات داد. اگر قصد داشته باشید که ماموریت های معما گو را به پایان برسانید، به ذهن و اراده قوی نیاز دارید.

 

هنر در شهر تبهکاران

 

گرافیک این اثر همانند دیگر قسمت ها عالی و بسیار چشم نواز است. این عنوان با استفاده از موتور بازیسازی Unreal Engine 3 ساخته شده که تا کنون بسیاری از بازی ها با این موتور ساخته شده اند. در طول بازی به باگ های گرافیکی برخورد نخواهید کرد، ولی در بعضی لحظات، آن هم به ندرت صفحه بازی تار می شود و خیلی سریع به حالت عادی برمی گردد. در حین انجام این عنوان هیچ گونه افت فریم و لگ مشاهده نمی شود و مشخص است که استفاده از موتور Unreal Engine به دست کارکنان Rocksteady به نتایج خوبی می رسد.

در محیط بازی به ریز جزئیات توجه شده که کاملا حس یک شهر واقعی را به شما می دهد. از خیابان ها گرفته تا ساعت در اتاق ها هیچکدام مانند یک دنیای مجازی نیست. در سال 2011 این عنوان از تمامی رقبایش جلوتر بوده است و این را می توان با دقت به چین و چروک های لباس مرد شنل پوش در حال وارد کردن ضربه به تبهکاران و همینطور بارش برف و باران روی آن مشاهده کرد. شاید با آمدن نسل جدید بازی ها، همه فکر کنند که دیگر Arkham City از یاد ها برود و دیگر حرفی برای گفتن ندارد، ولی این عنوان تا به امروز از خیلی از عناوین نسل هشتم برتر بوده است و این برگ برنده این اثر است.

نورپردازی محیط بسیار چشم نواز است؛ فقط نور ماه و تعدادی لامپ است که این شهر بزرگ را روشن نگه داشته و سایه ها و نوری که روی صورت شخصیت ها می افتد تکرار نشدنی است. جوش های روی صورت Joker به دقت بسیار طراحی شده و احساس واقعی بودن به شما دست می دهد. یکی دیگر از نقاط برتری این اثر نسبت به دیگر عناوین، حرکات و انیمیشن های شوالیه تاریکی می باشد. هنگام وارد کردن مشت به صورت تبهکاران، بازی کاملا عادی به نظر می رسد. یکی دیگر از نقاط تمایز این عنوان به طوری است که پس از گذشت چند مرحله قسمت هایی از شنل و لباس بتمن پاره می شود که بسیار طبیعی به نظر می رسد.

 

نوای زندانیان

 

موسیقی این بازی شما را به یاد سه گانه کریستوفر نولان می اندازد. آهنگی که در فهرست اصلی بازی شنیده میشود، بسیار لذت بخش است. ساخت این قطعه های شنیدنی به عهده Ron Fish و Nick Arundel بوده، کسانی که ساخت موسیقی نسخه قبل هم به عهده آن ها بود. این دو آهنگساز خوب از پس این وظیفه برآمده اند. در هنگام جنگیدن به تبهکاران، موسیقی پرهیجانی بخش می شود و همینطور در بخش هایی که شما باید مخفیانه حریفان را از بین ببرید، آهنگی که به گوش می رسد پر از استرس می باشد. علاوه بر این اگر در شهر به جست و جو بپردازید، صدای زندانیان به گوش می رسد. آشوب شهر به کمک صدا واقعی تر به نظر می رسد.

در بخش صداگذاری هم کم کاری نشده و صداگذار معروف مرد شنل پوش یا همان Kevin Conroy دوباره در نقش بهترین کارآگاه جهان، صحبت می کند. در کنار او مارک همیل (Mark Hamill) افسانه ای قرار دارد که همه با صدای او روی شخصیت جوکر آشنایی دارند. در کنار این اشخاص، صداگذاران دیگری همچون نولان نورث (Nolan North)، تارا استرانگ (Tara Strong)، گری دلیزل (Grey DeLisle)، کوری برتون (Corey Burton) و مائوریس لامارچ (Maurice LaMarche) صحبت می کنند. صداگذاری تمامی این بزرگان در این عنوان باعث شد که این قسمت هم بی نقص باقی بماند.

 

 

شوالیه تاریکی

 

عناوین بسیار کمی هستند که ما به اسم تکرار نشدنی از آن ها یاد کنیم. Batman Arkham City یکی از آنهاست. اثری از Sefton Hill که پس از چهار سال هنوز به یاد ها باقیست و در مقایسه با بعضی عناوین امروزی از آن ها هم بهتر است. این بازی از همه نظر بی نظیر بود. گرافیک بسیار چشم نواز، گیم پلی هیجان انگیز، داستان روا و موسیقی عالی، همه این ها در یک عنوان تکرار نشدنی جمع شدند.

 

 

نمره بخش داستان: 100
نمره بخش گیم پلی: 99
نمره بخش گرافیک: 98
نمره بخش موسیقی و صدا گذاری: 100

نمره کل: 99/100

---

امیدوارم از این نقد و بررسی لذت برده باشید.
اگر مشکلی دیدید حتما بگید که تصحیح کنم.

[You Never Win]

ممنون بابت مقاله داداش.

واقعاً بهترین نمره رو دادید منم همین نمره رو بهش می دم!!یک شاهکار تکرار نشدنی شاهکاری که حتی آرکام نایت هم نتونست تکرارش کنه.واقعاً به یاد ماندنی و زیبا.امیدوارم شاهد بازی های دیگه ای از راکستدی در حد همین شاهکار باشیم!!

[Rise of Duty]

واسه نویسنده متاسفم با این نمره دادنش

زیر ۱۰۰ دادن نامردیه

[You Never Win]

واسه نویسنده متاسفم با این نمره دادنش

زیر ۱۰۰ دادن نامردیه

نامردی نیست!!این بازی کامل نیست!گرافیکش مشکلاتی داره.

باگ هم تقریبا زیاد داره!گیم پلیش هم بعضی کمبود ها داره!من کاملاً با این نمره موافقم!!

[Steve McQueen]

برا داستان بنظرم 100 زیاده البته نظر شخصیه ولی کلا من باشم بهش 97 تا 98 میدم ،چون بی نقص نبود،حالا میل با خود نویسندست چون واقعا هم زحمت کشیده

[BadBoy4Ever]

واسه نویسنده متاسفم با این نمره دادنش

زیر ۱۰۰ دادن نامردیه

نامردی نیست!!این بازی کامل نیست!گرافیکش مشکلاتی داره.

باگ هم تقریبا زیاد داره!گیم پلیش هم بعضی کمبود ها داره!من کاملاً با این نمره موافقم!!

من با هیچ کدومتون موافق نیستم
ما که منتقد نیستیم.فقط یه منتقد واقعی میتونه یه نمره شایسته به یه عنوان بده
به نظر من 90 کاملا شایسته این عنوانه (خودم 2 بار تمومش کردم و همه چی غیر از مشکلات گرافیک که تو عناوین جی تی ای هم دیده میشه کامله کامله و قطعا 90 شایستشه)
ممنون بابت مقاله

[You Never Win]

واسه نویسنده متاسفم با این نمره دادنش

زیر ۱۰۰ دادن نامردیه

نامردی نیست!!این بازی کامل نیست!گرافیکش مشکلاتی داره.

باگ هم تقریبا زیاد داره!گیم پلیش هم بعضی کمبود ها داره!من کاملاً با این نمره موافقم!!

من با هیچ کدومتون موافق نیستم
ما که منتقد نیستیم.فقط یه منتقد واقعی میتونه یه نمره شایسته به یه عنوان بده
به نظر من 90 کاملا شایسته این عنوانه (خودم 2 بار تمومش کردم و همه چی غیر از مشکلات گرافیک که تو عناوین جی تی ای هم دیده میشه کامله کامله و قطعا 90 شایستشه)
ممنون بابت مقاله

هر کی یه نظری داره جانم.ممکنه من بگم GTA بدترین بازی دنیاست(فقط مثاله ها وگرنه بهترین بازی دنیاست) شما بگی بهترینه!!نظرات فرق دارن به خاطر همین من به این 99 می دم و همینطور نویسنده مطلب ولی شما 90 می دی!!

[Rise of Duty]

باگ؟همه چیز را میشد ایراد حساب کرد جز باگ.
یه باگم نداشت
گرافیک چشم نواز
گیم پلی روان و سریع
باس فایت های جذاب
مبارزات حماسی
برین تو وبسایت منتقدین متا و تعداد ده های بازی را بشمارید
به نظر من لازم نیست که بازی حتما کامل باشه تا بشه بهش نمره کامل داد
اگه نکات مثبتش از منفیش بیشتر باشه کافیه
به نسخه دوم اساسین کرید نگاه کنید که از گیم اسپات نمره کامل گرفت
هوش مصنوعیش تو دیوار ، باگای ریز و درشت و ...
اما اونقدر‌گیمپلی باحال بود که میشد همشون را از یاد برد و در جذابیت هاش محو شد
بر عکس اون نسخه یونیتی
که گرافیک هیولا داشت و کلی تو گیمپلی نواوری داشت اما نکات منفیش خیلی بشتر از مثبتش بود 
و کار دستش داد
ویچر ۳ و هزاران بازی دیگه پر از باگ بودن اما مثل یونیتی شکست نخوردند چون کلی ایتم و نقطه قوت داشتند که بقیه را می پوشوند
خلاصه کنم : یه بازی برای گرفتن نمره کامل نباید حتما کامل و بی عیب باشه .

با تشکر

[Tyrion]

باگ؟همه چیز را میشد ایراد حساب کرد جز باگ.
یه باگم نداشت
گرافیک چشم نواز
گیم پلی روان و سریع
باس فایت های جذاب
مبارزات حماسی
برین تو وبسایت منتقدین متا و تعداد ده های بازی را بشمارید
به نظر من لازم نیست که بازی حتما کامل باشه تا بشه بهش نمره کامل داد
اگه نکات مثبتش از منفیش بیشتر باشه کافیه
به نسخه دوم اساسین کرید نگاه کنید که از گیم اسپات نمره کامل گرفت
هوش مصنوعیش تو دیوار ، باگای ریز و درشت و ...
اما اونقدر‌گیمپلی باحال بود که میشد همشون را از یاد برد و در جذابیت هاش محو شد
بر عکس اون نسخه یونیتی
که گرافیک هیولا داشت و کلی تو گیمپلی نواوری داشت اما نکات منفیش خیلی بشتر از مثبتش بود 
و کار دستش داد
ویچر ۳ و هزاران بازی دیگه پر از باگ بودن اما مثل یونیتی شکست نخوردند چون کلی ایتم و نقطه قوت داشتند که بقیه را می پوشوند
خلاصه کنم : یه بازی برای گرفتن نمره کامل نباید حتما کامل و بی عیب باشه .

با تشکر

دوست من همین‌جوری دستت رو گذاشتی روی کیبرد و می‌نویسی بدون این که به نظر دیگران احترام بزاری؟
تا اونجایی که یادم میاد این بازی روی PC بسیار بهینه بود و باگ چندانی نداشت. ولی امکان نداره یه بازی بدون باگ پیدا کنید!
همچنین کسی که داره نقد می‌نویسه از تجربه‌ی خودش بوده نیازی نداره بره ببینه بقیه سایت‌ها چه نمره‌ای دادن و چجوری نقد کردن. نقدی که نوشته می‌شه نظر شخصیه یه فرده و باید به اون احترام گذاشت.
علاوه بر این مگه 9.9 تا 10 چه تفاوتی داره که اینجوری دارید سعی می‌کنید نویسنده مقاله رو مورد بازخواست قرار بدید؟!

[Moien_fr]

با سلام خدمت شما دوست عزیز و تشکر بابت مقاله خوبتون، مقاله رو کامل حوندم مقاله خوبی بود به خیلی از نکات نگارشی توجه کرده بودی و این قابل تحسینه اما بازم یک سری مشکلات بود که من سعی میکنم بهت بگم که بعدا رفع کنی عزیز. اولین نکته این که نقد شما نباید فقط خوب گفتن از بازی باشه، مگه این که دیگه واقعا بازی هیچ ایرادی نشه بهش گرفت، شما از ضعف های هوش مصنوعی چیزی نگفتین، از رفتن شنل تو در و دیوار و بدن بتمن به عنوان باگ گرافیکی نگفتید و.... ، در کل علاقه شخصی رو به نقد زیاد وارد نکنید و یکی دو مورد نکاتی که 
میگم در ادامه:

اول این که برای بعضی از کلمات دو بخشی به جای فاصله میان دو بخش از نیم فاصله (ctr+shift+2) استفاده کرد برای مثال کلمه (گیم‌پلی) بهتر از (گیم پلی) هست.

دوم: ببین تو این جمله : این جنگ ها از هیجان بالایی برخوردار هستند و در مقایسه با دیگر عنوان های هم سبک، کمی تفاوت دارد. شما نوشتی جنگ ها و این کلمه جمع هست اما شما در پایان نوشتی تفاوت دارد و فعل رو مفرد آوردی ک بهتر بود این فعل هم به صورت جمع بیاد یعنی می‌شد تفاوت دارند.

در کل مقالت خوب بود عزیز ;)