04-20-2016, 12:35 AM
(آخرین ویرایش: 06-16-2016, 02:54 PM، توسط Writer Bot.)
زمانی که نام فرانچایز Mortal Kombat را می شنوم، حس نوستالژی در من زنده می شود. یاد و خاطراتمان با سگا و مورتال کمبات بی همتا که روزی برای خرید آن حتی تا صبح اشکمان سرازیر می شد و پدران گرامی بعد از کلی بحث با گذاشتن شرط هایی که یکی از آن ها خواندن درس به موقع بود برایمان مورتال کمبات تهیه می کرد و با سگا چه دورانی را که نگذرانده ایم. اگر بخواهیم نگاهی به سری های کمبات بیاندازیم به دلیل درازای نقد این موضوع متاسفانه امکان پذیر نیست؛ زیرا همانگونه که می دانید 20 نسخه از مورتال کامبات های مختلف وجود دارد و خودش یه نقد جداگانه نیازمند است که بزودی نقدی را با موضوع تاریخچه مجموعه مورتال کمبات انتشار خواهم داد. همه ما مورتال را با گرافیکی زشت می شناختیم؛ اما با معرفی نسخه نسل هشتم آن یعنی Mortal Kombat X همه نظریه ها محو شد و این عنوان جدید چنان تکانی به مورتال کمبات داد که طرفدارانش چند برابر بیشتر به او علاقه مند شدند و تحول عظیمی در سبک ها Fight یا همان جنگ های خیابانی ایجاد کرد. یکی از تاریخ ساز ترین بازی ها همین مجموعه است که تاریخچه آن از سال 1992 ریشه می گیرد و تا به این جا 20 نسخه از آن منتشر شده، حالا چه در کنسول های دستی و یا خانگی، مهم این است که با تک تک آن ها زندگی کرده ایم و دنیای جدیدی ساختیم. جاب این جا است که 18 نسخه آن تغییر شگرفی به خود ندیده اند؛ اما با انتشار مورتال کمباتی جدید در سال 2011 توسط استودیو ندررلم انگار IP جدیدی متولد شد. آن نسخه تغییرات عظیمی داشت و با گرافیک و گیم پلی جدید ظاهر شد که سورپرایز جدیدی برای طرفداران بود. تیم ندررلم در سال 2011 مورتال را بازسازی و چهره جدید از آن را به تصویر عموم در آورد و این دلیل محکمی شد که علاقه من به مورتال کمبات بیشتر شود. سال 2015 با معرفی Kombat X باز هم پیشرفت چشمگیری در آن مشاهده کردیم و ساخت آن بر اساس نسل هشتم کاملا حس می شد. از همین حالا اعلام می کنم خود را برای دیدن کوهی از خشونت، خون، دل و روده، اعضای قطع شده بدن، استخوان های از پوست در آمده، جمجمه هایی خورد شده آماده کنید. سری جدید خیلی خشمگین تر از گذشته بازگشته و توصیه می کنم هنگام بازی کردن غذا نخورید. خشونت بسیاری در نسخه جدید به چشم می خورد و باز هم قابلیت X-RAY پدیدار شده تا سینماتیک تر به قضیه نگاه کنیم. اما واقعا فلسفه X چیست؟ اگر می خواهید این نکته مجهول را در ذهن خود پدیدار کنید و جوابتان را بگیرید، حتما باید آن را تجربه کنید. همانطور که نام بازی ما را فرا می خواند، بسیار زیاد هم مجهول است و این بار چنان دست به ریسک بزرگی گذاشته اند که فکر کردن به نکات منفی که در آینده برای آن اتفاق می افتد هم وحشتناک است و تا حدودی در ذهن نمی گنجد. از روزی که پایه Fighting بنا شد، عناوین بسیاری پیش قدم شدند تا طعم یک مبارزه ناب را به بازی بازان هدیه دهند؛ اما فقط عناوینی چون Street Fighters یا Tekken به موفقیت بزرگی رسیدند و در قلب بازی بازان جای نهادند؛ اما فقط این دو مجموعه نبودند و استودیو ندررلم هم دست رو دست نگذاشته بود و با معرفی کمبات می شود گفت بمب بزرگی در محوریات Fighters منفجر کرد. عنوانی که تک و تنها با تمام رقبای سر سختش مبارزه کرد و سرانجام پرچم خود را در قله بلند جهان بازی ها برافراشت. بازی های مبارزه ای هیچ زمانی یک بخش داستانی در خود نداشته اند؛ اما با معرفی کمبات سال 2011 تصورات ما کوبیده شد و ندررلم ثابت کرد ساخت یک بخش داستانی با برنامه ریزی ساده و داستانی پر از استرس می تواند برای این استودیو محبوب ساده باشد. یک روند داستانی هالیوودی با سینماتیک های جذاب و حرفه ای که بسیار قابل قبول به نظر می رسد و پیش آمد هیجان بسیاری است. این داستان آغازگر وقایعی بود که بعضی از آن ها بسیار غیر قابل قبول بودند و با مرگ شخصیت های مهم و تولد شخصیت های جذاب دیگر، سیر صعود و پایان بندی بسیار بسیار جالب تعجب ما را در بر داشت و داستانی با فراز و نشیب های بسیاری بود. به راستی که فراموش کردیم که قدم به نسل هشت گذاشته ایم و این قاعده از مورتال کمبات استثنا نیست و او هم پیش قدم آن شده و ندررلم برای طراحی های فراوان و جزئیات قابل قبول دستش باز است و باید در حد توانش که بسیار هم باید به ریز جزئیات توجه کند نهایت استفاده را از نسل هشتم ببرد. بخش داستانی آن را باید مانند شکارچی دنبال کنید، بعله بسیار عجیب است بخش داستانی یک سبک با محور Fighter چه ربطی به یک شکارچی معمولی دارد؟ باید در بخش داستانی آن بسیار نکته سنج باشید و مانند یک شکارچی برای طعمه خود کمین کنید و در زمان مناسبی هدف خود را شکار کنید. داستانش را باید گیر بی اندازید؛ زیرا شما را مانند ماری می پیچاند و گلویتان را فشار می دهد و هر لحظه مات و مبهوت به داستان عجیب آن و مرگ غیر منتظره شخصیت های مورد علاقه تان در بخش داستانی می شوید؛ اما اگر نگاهی به داستان نسخه X بی اندازید در می یابید که بسیار کودکانه پیاده سازی شده و مضک به نظر می رسد. در واقع متوجه افت و کیفیت قابل قبولی در آن می شویم و ریشه آن ها در سال 2011 سر در می آورد که کل کل داستان در آن نهاده شده و باید حداقل سازندگان مقداری از آن را در X می نهادند. شاید سازندگان زحمت زیادی کشیده اند؛ اما باید داستانی برابر با اعتقادات ذهنی ما شبیه سازی می کردند. شاید دلیل آن همین باشد، خلاقیت کم و فراموشی یک داستان زهردار. حتی خیلی از شخصیت ها دیگر ابهت قبلا را نداشته و در برخی سکانس ها ضعیف ظاهر می شوند. اما نگاهی به مورتال کمبات X می اندازیم و باید با بررسی بخش های آن دربیابیم که X قوی ظاهر شده و ندررلم توانسته یک شاهکار دیگر ارائه کند و هنوز هم یک پایه ثابت Fighter است یا خیر؟
عقرب، ابهت از دست رفته
فوتبال الکلاسیکو آغاز می شود و با حرکات جانانه مسی ادامه می یابد. مسی همچنان تو به پا همه مدافعان رئال را رد می کند، رونالدو که از دست دریبل های آن عصبی می شود یک تکل خشن می رود و مسی را پهن بر زمین می کند. او بلند می شود کله ای به رونالدو می زند، مهاجم رئال هم بلند می شود یک پا و یک مشت روانه صورت مسی می کند.
زمانی اگر از شما سوال می شد که آیا یک عنوان ورزشی یا مبارزه ای می تواند داستانی متناسب با سبک خود داشته باشد، جواب شما مسلما «خیر» بود، چون هنوز آنقدر دنیای داستان نویسی عناوین پیشرفت نکرده بود که برای چنین سبک و سیاق هایی طراحی داستانی کنند؛ اما الان زمان آن رسیده که پای خود را فراتر گذاشته و قدم به عصری جدید بگذاریم، عصری که شاهد پیشرفت در بخش های زیادی همچون داستان نویسی هستیم و بازار این قسمت داغ شده که نه فقط برای Fighter بلکه برای عناوین ورزشی هم داستانی هایی مناسب همراه با سکانس های سینماتیک قرار می دهند که قابل تحمل تر بشوند و فقط در بخش گیم پلی فعال نباشند. اگر بخواهیم داستان را مورد ارزیابی دقیقی قرار دهیم، متوجه می شویم،نکات منفی که در بازی خواسته یا نا خواسته قرار داده شده و دلیلش هم این ادعا را ثابت می کند. یکی از ضعیف ترین پردازش های داستانی آن است که این بار ریسک بزرگ ندررلم متاسفانه جواب نداده و این ریسک یعنی یک قهرمان و ضد آن ضعیف ظاهر شده است. یعنی بازی یک قهرمان را از یکی از کاراکتر های موجود بازی انتخاب کرده و آن بزرگ می کند و یک ضد قهرمان وی هم روبه روی آن ظاهر می کند, اما همین که به داستان این دو رسیدگی می شود و به حساسیت داستانی بین قهرمان و ضد قهرمان می رسیم، ناگهان داستان سر از جای دیگر در می آورد و ما را در همان بلاتکلیفی وسط داستان رها می کند. پردازش به روایت داستانی ضعف دارد و در واقع داستان عالیست ولی خوب به آن توجه نمی شود، مانند این است که ما طبقه اول باشیم، ناگهان طبقه دهم ظاهر شویم. خب خنده دار است باید کمی به حساسیت های داستانی توجه داشتند و تا بازی بازان غرق در داستان می شدند، یک لحظه همه چیز فروکش می شد. اما فقط ظاهر مسئله را نگاه کردیم و بد نیست نگاهی به باطن آن و نکات مثبت در خود نهفته این عنوان مبارزه ای بپردازیم. توضیحی بیش در این قسمت نیست و فقط در بخش داستانی یک قهرمان و ضد آن رو به روی هم ظاهر شده و همدیگر را در حد مرگ کتک می زنند و در این میان فن هایی هم رد و بدل می شود که جمجمه، استخوان، دل و روده همه آن ها شکسته یا پاره می شوند و باز هم به طرز مسخره ای زنده می مانند.
کوتال کان، ایشان قرار بود بجای شاوکان هنر نمایی کنند؛ ولی به شما بگویم: او به انگشت کوچک پای شاوکان هم نمی رسد
اما به جایی می رسیم که مورتال کمبات در سری جدید خود موفقیتش را مدیون سبک خود است. در واقع در عناوین مبارزه ای داستان پوچ حساب می شود و بیشتر تمرکز سازندگان چنین سبک هایی بر روی گیم پلی آن هاست. استعداد استودیو سازنده در این بخش مثال زدنی است و با جاه طلبی خاصی که سخاوت بسیاری به خرج داده اند، بیشتر فکر و تمرکز خود را بر روی طراحی اجزای صورت و بدنی و فیزیک شخصیت ها، دقت بسیار بالا در حرکات و فن های مختص به هر یک از آن ها، کری خوانی یا رجز خوانی آن ها در طول مبارزه این ها همه مثال زدنی می باشند و ظرافت طراحی خاصی دارند که به زیبایی بازی بهبود بخشیده. در واقع هر جنگجویی یک یا چند حرکات مختص به خود دارد که برای مثال Fatalities های آنان فوق العاده و بسیار خشن است که بازی باز می تواند با بیشتر شخصیت ها ارتباط برقرار کند. بیشتر شخصیت هایی که در قدیم با آن ها خاطه داریم پا به سن گذاشته اند و این از وضع ظاهری و چهره شان معلوم است و رفتارشان هم گویای پخته شدن آن هاست، که دقیقا همان سنت همیشگی مورتال کمبات را پایبند باشد و ریشه های تاریخی خود را حفظ کند. این عواملی که مثال زدیم اساس های اصلی این عنوان حتی از اولین نسخه آن بوده و ندررلم به خوبی این شرایط را برای بازی باز فراهم و این موضوع را به خوبی درک می کند. برخی از شخصیت های موردعلاقه مان حذف شده اند و انگار عضوی از فامیل به سفری دور و دراز رفته، برای مثال شاوکان دیگر در کنار ما نیست، همان مرد چهار دست با قد و قواره غول مانند که خیلی از ما بازی بازان با آن خاطره داریم و برایمان مانند جان عزیز است؛ ولی جنگجویان جدیدی به بازی اضافه شده اند که قصد سازندگان پر کردن جای از دست رفتگان و جایگزین کردن آن ها برای ادامه نسل کمباتی هاست. در بخش داستانی سازندگان هر ایده ای در ذهن خود دارند را پیاده سازی و آن را روی میز خود قرار می دهند و خط قرمزی برای آن ها مشخص نشده و هرگونه که بخواهند می توانند به داستان رسیدگی کنند؛ اما در بخش گیمپلی و سیستم مبارزاتی جنگجویان یک چارچوب مشخص شده که سازندگان بر اساس همین خط قرمز ایده های به دست آمده ذهنی خود را ایفا می کنند. اگر بخواهیم این نسخه را با سری قبل مقایسه کنیم، می اندیشیم که سیستم مبارزت فرقی آنچنانی نکرده و فقط قابلیت هایی به بازی اضافه شده و قابلیت هایی هم که موجود بود پیشرفت کرده اند و به اصطلاح گرافیکی تر شده اند. در واقع کارایی مبارزان بهبود یافته، برای مثال قابلیتی مانند ایکس ری که در نسه قبل هم پیدا بود و کارایی اش این بود که اندرون اجزای بدن را در مواقع شکستگی استخوان ها و پاره شدن گوشت نواحی نرم بدن را به صورت سینمایی نشان می داد و در این نسخه یعنی مورتال کمبات X باید بگویم همان است و تغییر بخصوصی در خود ندیده؛ اما پیشرفت های کوچکی در آن دیده می شود، مثلا کارگردانی و نحوه به نمایش درآمدن و اجرای آن بهتر شده؛ اما بهتر بود برای هر مبارز سه الی پنج تا ایکس ری متفاوت قرار دهد تا به مرور زمان تکراری نشود، که متاسفانه این در جابه جای مبارزات قابل مشاهده است و بازی باز را خسته می کند. جالب این جاست که بازی شخصیت های کمی دارد و برای بازی بازان نگران کننده بود؛ اما چنان دلیلی سازنده داشت که کمر بنده شکست. سازنده این عنوان شخصیت ها را کم ولی به هرکدام سه نوع حالت مبارزه اختصاص داده که کمبود شخصیت حس نشود و کمی خلاقیت به خرج دهد. این توجیه می تواند بهانه خوبی باشد که با استفاده از سه استراتژی جنگی هر مبارز خلاقانه تر و بیشتر مورد پسند باشد. این عمل باعث شده که سه روح در یک جسم نهاده شود.
مشاهده می کنید که سه خصلت متفاوت در هر شخصیت موجود است که در شخصیت کانو عبارتند از: Commando، Cybernetic، Cutthtoat
کری خوانی شخصیت ها برای یکدیگر در نوبه خود جالب است و قابل توجه است در این نسخه می توانید لباس کاراکتر خود را به سلیقه خود تغییر دهید و لذت ببرید. دقت در ریز جزئیات ندررلم واقعا قابل تحسین است و باید به احترام آن ها ایستاد. اما نگاهی کوتاه به نسخه جدیدی از X می اندازیم که با پسوند XL به همراه بازی پایه و محتوای قابل دانلود توسعه پیدا کرده. که استودیو ندررلم به کمک شرکت وارنر این DLC را برای عموم به دسترس گذاشته و جالب است بدانید طبق سخن آقای تایلر لنس داون مدیر ارتباطات استودیو ندررلم این محتویات فقط برای Xbox One و PS4 قابل دسترس است:
نسخه جدید Mortal Kombat XL و پک Kombat Pack 2 تنها برای پلتفرم های Playstation4 و Xbox One در دسترس قرار می گیرند.
مبارزان اضافه شده که طراحی و قدرت هایشان فوق العاده است
نسخه کامل بازی مورتال کمبات یعنی XL دارای محتویات زیر است :
– شخصیت هایی که قابلیت بازی کردن با آنها را داریم مثل: پِریدیتور ،تِریمار ،تانیا و جِیسون وورهیس. این مبارزان توانا هر کدام دارای ۳ اسکین متفاوت هستند. آن ها در بسته کمبات پک قرار دارند.
– اسکین موجود در کمبات پک به اسم اسکین سامورایی.
– شخصیت هایی جدید که قابلیت بازی کردن با آنها را داریم مثل: لِتِرفیس (از فیلم Texas Chainsaw Massacre) ،زِنومورس (از فیلم Alien)، بو رِی چو و تِرای-بونگ (ترکیبی از سه شخصیت سیرًکس،سِکتور و روبات اِسموک). این شخصیت ها در بسته کمبات پک 2 قرار دارند. اشتباه نکنید کمبات پک 2 که بعد از کمبات پک 1 قرار می گیرد.
-طبق اعلام رسمی سازندگان اسکینها (Skin Pack) نیز شامل اِسکین پَک آپوکالیپس ، اسکین پک برزیل، اسکین پک کولد وار، اسکین پک کولد وار اسکورپیون و اسکین پک سامورایی میشود.بازی زیبای کمبات XL برای کشور های اروپایی در ۴ مارس و در آمریکای شمالی سه روز زودتر یعنی در ۱ مارس برای ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ منتشر شده.
جِیسون وورهیس یا فِردی کروگر کدام یک را قبول دارید؟
جلوه های بصری خاکستری رنگ هستند و این موضوع شاید برای سخت پسندان مشکل باشد؛ زیرا رنگ مرده ای را برای گرافیک هنری در نظر گرفته اند و هیچ گونه حس هیجانی که منتظر بمانیم به ما القا شود نیست و برعکس بسیار ترسناک می باشد. میان این همه خشم، رنگی خاکستری و تیره که بوی خون می دهد و از بدن جنگجویان جاری می باشد.
نمی توانیم بگوییم مثبت است، عکس آن هم امکان پذیر نیست؛ زیرا افرادی که مخالف این رنگ مرده هستند، معتقدند که یک عنوان باید رنگی شاد داشته باشد و مبارزات یک حس نو و تازه ای به بازی باز دهد؛ ولی در آنطرف ما شاهد نظری مخالف هستیم و بعضی ها معتقدند رنگ مرده برای این عنوان مناسب است، دلیلش هم ذکر می کنند، زیرا یک مبارزه ناب و وحشی که با خشونت شکل گرفته و هر لحظه باید منتظر خورد شدن جمجمه، شکستگی استخوان ها، پارگی اعضای بدن باشیم و این رنگ برای این تم بسیار مناسب می باشد و با هم تطابق دارند. می بینید؟ این دفعه هم می شود مثبت فکر کرد، هم منفی؛ ولی بستگی به سلیقه افراد دارد و منی که سلیقه خود را دارم ممکن است نظرم با دیگری متفاوت و مخالف یکدیگر باشیم. ندررلم با اینکه عنوان خود را برای کنسول های نسل هشتمی عرضه کرده؛ اما باز هم از همان موتور بازی سازی مشهور یعنی آنریل 3 استفاده کرده و به نظر می رسد می خواهد دمار از روزگار این موتور بدبخت در آورد و شیره آن را بکشد. موتوری که در اختیار ندررلم قرار دارد ارتقاء یافته و مخصوص است و خروجی بسیار مناسبی دارد. البته افت فریم و ضعف در گرافیک فنی کاملا مشهود است. از ویژگی های آنریل 3 می توان به قدرت انعکاس نور،جزئیات و پردازش بافت ها، بی همتا بودن انیمیشن ها و نداشتن یک نقطه ضعف اشاره کرد که همه این ها در مورتال کمبات X به وقور مشاهده می شود و قدرت خود را به رخ بازی بازان می کشد که باورشان برای ادعای نسل هشتمی بودن بازی اثبات شود. اشاره کردیم که مهم ترین ارکان مورتال کمبات X بخش گیمپلی آن است و بعد داستان آن می درخشد. جالب این جاست که اگر در مورتال کمبات X سریعا قبل از پردازش به بخش داستانی به مبارزه تن به تن روی آورید، حسابی شگفت زده خواهید شد و از جلوه های بصری و گرافیک فنی و آن نرم بودن سینماتیک بازی لذت خواهید برد؛ اما امان از این که وارد بخش داستانی شوید تا افت کیفیت گرافیک فنی را در بخش بلادرنگ یا بخش زنده (Real-Time) را شاهد باشید و یک لحظه کل تصورتان از بازی بهم می خورد و نظر شما نسبت به گرافیک در یک آن عوض می شود. اگر از ما اثبات این مسئله را می خواهید، کافی است که دوربین بازی کمی به کاراکتر های مورد نظر نزدیک شود تا از بافت های طراحی آنان دل زده شوید و برای عمومی از مردم شاید خوشایند نباشد. اگر اولویت شما برای تهیه یک بازی نسل هشتمی یک گرافیک درجه یک است، قطعا مورتال کمبات در مبارزات گزینه خوبی است؛ ولی در بخش داستانی شما را در اندیشه فرو می برد. تغییراتی هم در بخش گرافیک و جلوه های هنری آن بوجود آمده و باید به سازندگان دستخوش گفت. بیشترین تغییرات در طراحی کاراکتر هایست که برای مثال طراحی لباس آن ها بسیار پسندیده تر و شیک تر شده، طراحی فیزیک و بدنی آن ها در مقایسه با نسخه قبل مورد تغییراتی قرار گرفته و کاملا پیشرفت در وجود آن ها حس می شود. ندررلم، تجربه ای فراوان دارد و پس از دو دهه کسب آن برای خود توانسته کاری کند و این نکته در بخش گرافیکی کاملا مشهود است.
انتظار چنین گرافیکی نداشته باشید، به کل پوچ است و دروغی مضحک
در آخر باید بگوییم شاید نسخه جدید استودیو ندررلم داستانی کلیشه ای و پیش پا افتاده ای داشته باشد ولی هنوز هم پایبند به سنت های خود گیم پلی روانی دارد که اعتیاد شما را در این بخش به همراه دارد و مبارزات هسته مرکزی آن را تشکیل می دهد، زیرا بازی باز باید با مردن و کسب هر بار تجربه مناسب، شانس خود را برای بار بعد امتحان و با توجه به تجربه هایی که به دست آورده حریف خود را با فنون مرگبارش شکست دهد. لازم به ذکر است این عنوان سبک Fighters با گرافیک نسل هشتمی هنوز هم یکی از ستون های این سبک خشن است و نباید به هیچ وجه در تهیه آن شک و شبه به وجود آید و این عنوان زیبا را به شما و دوستان بازی باز شما پیشنهاد می کنم. این عنوان با بخش آنلاینی که دارد و کاملا به صرفه به نظر می رسد و هیچ کم و کسری از نظر محتویات و بخش مبارزاتی ندارو هیچ زمان از کلکسیون بازی های شما دور نشده و هر روز بیشتر از دیروز عاشق آن می شوید.
- آبی(نــکــات مــثــبــت) قرمز(نــکــات مــنــفــی)
- نبود شخصیت های مهم و کلیدی.
- گرافیک و جلوه های هنری زیبا.
- گرافیک نه چندان جالب در بخش Real-Time.
- مبارزاتی هیجان انگیز و اعتیادآور.
- شخصیت منفی قدرتمندی در بازی موجود نیست.
- قابل قبول بودن رشد سن کاراکترها.
- -بعضی از شخصیت های جانشین هرگز به دل نمی نشینند.
- ورود مبارزانی بعضا قوی و یا تکنیک.
- نمره دریافتی: 8.3