نقد و بررسی Inversion

[hasan]

نابودی تمام ایده‌ها؛ نقد و بررسی Inversion
به نام خدا
نام بازی:Inversion
سازنده:Saber Interactive
سبک:اکشن سوم شخص
تاریخ انتشار:۷ فبریه ۲۰۱۲



در نگاه اول بازی اینورژن یک بازی با ایده ای نو و بکر به نظر می رسد.اما چه زمانی یک ایده ی خوب باعث خلق یک اثر به یاد ماندنی خواهد شد؟زمانی که خوب ساخته و پرداخته شود.سازنده ی این بازی شرکت سیبر است که بازی های نه چندان موفق Battle: Los Angeles و Timeshift را در کارنامه دارد.پس نباید ان چنان انتظار بالایی از این بازی داشت.

داستان کلیشه ای
داستان بازی از ان جایی اغاز می شود که گروهی از موجودات فضایی به نام Lutadore پا بر کره ی زمین گذاشته و تصمیم بر غارت همه چیز می گیرند.ان ها نوعی دستگاه به نام Gravlink در اختیار دارند که میتواند نیروی جاذبه ی زمین را کنترل کند.شخصیت اصلی بازی یعنی Davis Russel به همراه دوست صمیمی خود یعنی Leo Delgado تلاش دارد کودک گمشده ی خود را در میان خیل عظیمی از دشمنان و ویرانی به جا مانده از حمله ان ها پیدا کند واو در ابتدای بازی نیز همسر خود را از دست می دهد.داستان بازی هیچ نکته ی جدیدی برای گفتن ندارد.همان داستان تکراری هجوم فضایی ها به زمین.روایت داستان نیز در طول بازی خوب کار نشده است.اما در انتهای بازی می توان گفت که یک تراژدی بسیار غم انگیز رقم خورد که کمی ناراحتی گیمر ها از داستان ضعیف را برطرف می کند.

سطحی, تکراری, خسته کننده
نا متنوع ترین بخش بازی را می توان گیم پلی بیمار ان دانست.در اصل Gravlink در بازی ان چنان کاربردی ندارد و اغلب باید کاور گرفته و به طرف دشمنان شلیک کنید.اما در برخی مواقع استفاده از ان ضروری شده و ممکن است کمی گیم پلی را از حالت یکنواختی بیرون اورد.غولاخر های بازی در مجموع سه نوع هستند که در طول بازی دائما در مقابل شما حضور پیدا می کنند.که این خود یک مشکل بزرگ به حساب می اید که چرا نباید حتی در نوع ان ها تنوع وجود داشته باشد.در واقع می توان گفت گیم پلی بازی تنها در ۳ الی ۴ مرحله ی نخست معنا دارد و از مرحله ی ۵ تا اخر همان کارها را باید تکرار و تکرار کنید.بیس فایت ها ی بازی نیز فاقد تنوع هستند.درست است که تعداد ان ها نسباتا زیاد است, اما کاربرد اکثر ان ها مانند هم است.

بهترین بخش بازی
ان قدر بخش های دیگر این بازی مشکل دارند که شاید بخش گرافیک را با وجود مشکلات ریز و درشت فراوان باید بهترین بخش ان دانست.اینورژن با موتور اختصاصی شرکت سیبر یعنی Saber 3D Engine ساخته شده است.محیط ها با جزئیات پایین طراحی شده اند و برخی بافت ها نیز منقرض شده به نظر می رسند.حرکات دشمنان و حتی خود شخصیت اصلی کمی عجیب و غیر طبیعی به نظر می رسد.طراحی شخصیت اصلی و دوست همراهش نسباتا خوب است اما در مقابل طراحی و تنوع سلاح ها اصلا خوب نیست و جای کار بسیاری داشت.در مراحل اخر نیز تعداد دشمنان در حمله ها بیشتر شده و این جاست که افت فریم نیز باعث بر هم ریختن اعصاب و روان می شود.با وجود مشکلات گفته شده گرافیک بهترین بخش این بازی است!



بی روح و خشک
صدا گذاری شخصیت ها به خصوص شخصیت اصلی به هیچ عنوان خوب کار نشده و بی روح به نظر می رسد.به طور مثال در اوایل بازی هنگامی که دیویس همسر خود را به قتل رسیده می یابد با صدایی فاقد احساس به ناراحتی می پردازد.موسیقی بازی کمی از صدا گذاری ان بهتر است اما به اندازه ی کافی خوب نیست.البته اندازه کافی را باید برای زمانی گفت که دیگر بخش های بازی به نحو احسن کار شده باشند.اما در این بازی که چنین چیزی یافت نشد.



صرف نظر کنید
در مجموع باید گفت که شرکت سیبر بار دیگر هنر خود در نابودی ایده های جدید را به نمایش گذاشته و باعث شد که اینورژن با وجود تبلیغات وسیع و انتظارات نسباتا بالا تبدیل به یک عنوانی شود که در اینده ای نه چندان دور به دست فراموشی سپرده خواهد شد.اگر تا کنون این بازی را تجربه نکرده اید بهتر است از این به بعد نیز نزدیک ان نشوید.زیرا چیزی جزء نابودی اعصاب برای شما باقی نخواهد گذاشت.

گرافیک:۶
گیم پلی:۴٫۵
داستان:۵
موسیقی و صدا گذاری:۴٫۵
کل:۵