داستان یک اشتباه | نقد و بررسی Prince of Persia: The Forgotten Sands

[Last Warrior]

 صحبت های شما کاملا درسته و این عنوان به هیچ وجه به دو عنوان مذکور که من هم ازشون لذت بردم نمیرسه. اما نقد و بررسی باید با معیار های خاصی صورت بگیره. وقتی عنوانی قراره نقد بشه, باید به صورتی مستقل با عناوین هم سبک یا نسخه های قبلیش نقد انجام بگیره. درسته این عنوان یک PoP واقعی به حساب نمیاد اما این ها چیز هایی نیست که در نقد به صورت موثر دخیل باشه. البته اشاره بهشون خالی از لطف نیست اما اگر زیاد بهشون پرداخته بشه, نقد از مسیر اصلیش منحرف میشه. البته بازی واقعا بد نبود ولی همونطور که در نقد بار ها اشاره کردم, ممکنه طرفداران اصیل بازی رو ازار بده که شما را داده. من هم اول خیلی اذیت شدم اما در  نقد باید مثل یک قاضی بی طرف بود. درسته بازی در خیلی از جاها از ریشه ها دور شده بود اما به عنوان یک بازی اکشن ادونچر و با وجود سکوبازی بی رقیب, بازی مناسبی بود. داستان بازی هم با اینکه به داستان نسخه ی چهارم نمیرسه, ولی انصافا پیچش های داستانی و در کل داستان جالبی داشت و تقریبا شوکه کننده بود. حداقل از خیلی از بازی های مشابه که از داستان ضعیفی رنج میبرند. مثل همین اساسین اخری با اون داستان مسخره, شخصیت پردازی فجیح, روابط نه چندان جالب شخصیت ها و ... اما اینها چیز هایی نیست که بشه تو نقد گفت. چون نقد کاملا احساسی میشه. مثل بعضی منتقدای به اصطلاح حرفه ای.
 اما درباره ی اون حرفتون که گفتید از عناوین مشابه جذابیت کمتری داره باید بگم واقعا ناحقی هست. شما یه بازی نام ببر که سکو بازیش به این بازی برسه. مبارزاتش هم که واقعا مناسب بود, البته متناسب با زمان انتشارش. البته هر کس یه نظری داره به هر حال و من هم به نظر شما احترام می زارم.

 بسیار عالی، صحبت های شما کاملا متین، همو نطور که در صحبت قبلی هم گفتم نظرات متفاوته و اگه این اختلاف نظر ها نبود که همه نقدو نظرها شبیه هم میشد.
اما به چند نکته اشاره کنم:
 من اون دو بازی رو به عنوان مثال گفتم و اگه نظر رو کامل خونده باشید، اشاره کردم که چون به این سری به طور عام و در جاهایی به طور خاص به قسمت قبلی اشاره و مقایسه هایی شد، احساس کردم شما این دو عنوان ذکر شده رو بازی نکردید، که در هر صورت گفتید که هر دو عنوان رو انجام دادید. خب اگر انجام داده باشید دیگه نیاز به هیچ توضیح اضافه ای نیست!
ببینید من از اون دو عنوانی که مطرح کردم در جای خودشون خوشم اومد و از این عنوان هم در جای خودش لذت آنچنانی نبردم و نه فقط در مقام مقایسه با اونها، در واقع این بازی از کمبود نوآوری بخصوص در داستان رنج می برد، همینجا باز هم بگم نظرات متفاوته و ممکنه همین داستان شما رو شوکه کرده باشه ولی برای من انصافا به جز یک مورد که اون هم در ادامه داستان بی اثر شد داستانی حداکثر معمولی بود؛ حداکثر!
اما به نظر من هر فرد برای نوشتن نقد باید با تمام احساساتش وارد بشه و  نبایدخودش رو محصور کنه، این موضوع با احساساتی نوشتن فرق داره ، منظور من اینه که نویسنده بتونه همون احساسی رو که در حین بازی داشته به خواننده منتقل کنه،  و شاید برا منطقی دیده شدن نوشتش ، احساساتش رو سرکوب نکنه. این بی طرفی بسیار خوبه ولی نباید موجب این بشه که نویسنده بعضی برداشت های خودش از بازی رو برای منطقی نوشتن نادیده بگیره، چون خودش قبل از هر فرد دیگه ای باید به نوشتش اعتقاد و با تمام احساسش اون رو قبول داشته باشه و نه فقط منطق.
در هر حال، نقدتون زیبا بود و نظراتتون هم کاملا محترم
تشکر