تجسم واقعیت | آشتی با AC Unity

[Ally.Kh]

خیلی ممنون بابت مقاله
من واقعا از بازی لذت بردم مشکل افت فریم که اصلا نداشتم (نسخه 1.04 و 900p رو PC) باگ هم چند جایی بود ولی اصلا آزار دهنده نبود
داستان بازی قوی بود ولی نحوه ی روایتش یه مقدار خسته کننده و تکراری بود مثلا اواسطش ماموریتا فقط میشه کشتن یه تارگت و فهمیدن یه اسم دیگه تو خاطرات اون و دوباره کشتن اون و همین هی تکرار میشد ولی اوایل و اواخرش خیلی خوب بود
چندتا مرحله ی فوووق العاده هم داشت که نمیگم اسپویل نشه
کرکترها هم آرنو خیلی باحال بود ولی به هیچ وجه به اندازه ی اتزیو و الطائر قوی نبود (من حتی کانر و ادوارد رو هم بیشتر از آرنو درک کردم)
مثلا آرنو تو بچگی پدرشو از دست داد بعد که بزرگ  شد ما دیدیم که چقدر آدم شنگول و خوشحالیه بعد وقتی داش اسسین میشد دیدیم که مثلا خیییلی از مرگ پدرش ناراحته یه حالت دوگانگی تو شخصیتش داش (مثلا با اتزیو مقایسش کنید که بعد از مرگ پدر و برادراش چقدر دپرس شد و کلا اون روحیه ی شوخ طبعیشو از دست داد) و مثلا میتونست فلش بک هایی به گذشته و بچگی آرنو بعد از مرگ پدرش بزنه
الیز هم که حرفی توش نیس و واقعا عالی بود و هدفش هیچ موقع تغییر نکرد
جو بازی هم که چون عاشق تاریخم مخصوصا انقلاب فرانسه (حال و هواشو خیلی دوست دارم) قسمتای مربوط به دربار فرانسه و انقلابش خیلی بهم مزه داد
ببخشید طولانی شد بازم ممنون بابت مقاله