11-03-2015, 01:38 AM
خب نوبت به Inside Out رسید
خیلی وقت بود که انیمیشن رو دانلود کرده بودم و از اونجاییم چند روز که درگیر دیدن فیلم هایی از جمله Persona، Satantango، The White Ribbon بودم بالاخره خدا مهلتی عطا کرد که به دیدن این انیمیشن هم بپردازیم [فیلم‌هایی که اشاره کردم محتوای بسیار سنگینی دارن و درک اون برای کسایی که چندان به تئوری‌های سینما علاقه ندارن ممکنه بسیار دشوار باشه و به خاطر همین موضوع دیدن این فیلم‌ها رو به هر کسی پیشنهاد نمی کنم]
خب زیاد از بحث فاصله نگیریم به خود انیمیشن برسیم اول اینو همیشه می گم پیکسار به قدری اعتماد ها رو به خودش جذب کرده که هر کسی با دقت بسیار بالایی کارای این استودیو رو دنبال می کنه ولی متاسفانه در چند سال اخیر با عرضه انیمیشن هایی از جمله Brave، Monsters University و از همه بدتر Cars 2 کاملا دید عموم رو نسبت به خود استودیو تغییر داد ولی وقتی که متوجه شدم پشت Inside Out شخصی به مانند Pete Docter [کارگردان انیمیشن‌هایی از جمله Up، Toy Story و ...] هستش کاملا به موفقیت این انیمیشن امیدوار شدم و همین طور هم شد
اولین نکته ای که کاملا نظر من رو به خودش جلب کرد این بود که Inside Out برای کودکان ساخته نشده بود چون محتوای اون برای یک بچه به شدت سنگین هست و ممکن هست خیلی از موضوعات مطرح شده از درک این درجه سنی خارج باشه ولی برای افراد بزرگ سال Inside Out بهترین پیشنهاد ممکن می تونه باشه
موردی که حسرتشو می خوردم که کاش Inside Out بیشتر به اون می پرداخت قرار دادن احساسات دیگه بود که این موضوع انیمیشن رو به شدت زیباتر می کرد
بعضی اوقات داستان انیمیشن به برخی موضوعات بدون هیچ پیش زمینه می‌پرداخت که حتی مخاطب بزرگ سال رو هم در تعجب می برد برای مثال جایی که "غم" و "شادی" داشتن در مورد راهرویی به نام "افکار انتزاعی" که واقعا موردی که برام سوال بود این بود که کارگردان چه فکری کرده بودن که همچین بخشی رو بدون هیچ پرداختی قرار داده بودن و این که خودتونم فکر کنید و ببینید که یه بچه میدونه و می تونه درک کنه که افکار انتزاعی چی هست یا خیر؟!
بیش از این زیاد به تحلیل این انیمیشن نمی پردازم من همه مثل ابراهیم دیدن این انیمیشن رو که بهترین سال هم خواهد بود به همه پیشنهاد می کنم و صد در صد کسایی که به سینما علاقه دارن چه بزرگ و چه کوچیک به دیدن بپردازن و قول میدم که از دیدن Inside Out نهایت لذت رو خواهید برد ولی انتظار نداشته باشید که این انیمیشن در حد WALL‑E، Up و ... فوق العاده و بی‌مانند باشه
ممنون که ارسالم خوندید دیگه بیشتر از این سرتون درد نمیارم
تشکر.gif "S0 (74)")
خیلی وقت بود که انیمیشن رو دانلود کرده بودم و از اونجاییم چند روز که درگیر دیدن فیلم هایی از جمله Persona، Satantango، The White Ribbon بودم بالاخره خدا مهلتی عطا کرد که به دیدن این انیمیشن هم بپردازیم [فیلم‌هایی که اشاره کردم محتوای بسیار سنگینی دارن و درک اون برای کسایی که چندان به تئوری‌های سینما علاقه ندارن ممکنه بسیار دشوار باشه و به خاطر همین موضوع دیدن این فیلم‌ها رو به هر کسی پیشنهاد نمی کنم]
خب زیاد از بحث فاصله نگیریم به خود انیمیشن برسیم اول اینو همیشه می گم پیکسار به قدری اعتماد ها رو به خودش جذب کرده که هر کسی با دقت بسیار بالایی کارای این استودیو رو دنبال می کنه ولی متاسفانه در چند سال اخیر با عرضه انیمیشن هایی از جمله Brave، Monsters University و از همه بدتر Cars 2 کاملا دید عموم رو نسبت به خود استودیو تغییر داد ولی وقتی که متوجه شدم پشت Inside Out شخصی به مانند Pete Docter [کارگردان انیمیشن‌هایی از جمله Up، Toy Story و ...] هستش کاملا به موفقیت این انیمیشن امیدوار شدم و همین طور هم شد
اولین نکته ای که کاملا نظر من رو به خودش جلب کرد این بود که Inside Out برای کودکان ساخته نشده بود چون محتوای اون برای یک بچه به شدت سنگین هست و ممکن هست خیلی از موضوعات مطرح شده از درک این درجه سنی خارج باشه ولی برای افراد بزرگ سال Inside Out بهترین پیشنهاد ممکن می تونه باشه
موردی که حسرتشو می خوردم که کاش Inside Out بیشتر به اون می پرداخت قرار دادن احساسات دیگه بود که این موضوع انیمیشن رو به شدت زیباتر می کرد
بعضی اوقات داستان انیمیشن به برخی موضوعات بدون هیچ پیش زمینه می‌پرداخت که حتی مخاطب بزرگ سال رو هم در تعجب می برد برای مثال جایی که "غم" و "شادی" داشتن در مورد راهرویی به نام "افکار انتزاعی" که واقعا موردی که برام سوال بود این بود که کارگردان چه فکری کرده بودن که همچین بخشی رو بدون هیچ پرداختی قرار داده بودن و این که خودتونم فکر کنید و ببینید که یه بچه میدونه و می تونه درک کنه که افکار انتزاعی چی هست یا خیر؟!
بیش از این زیاد به تحلیل این انیمیشن نمی پردازم من همه مثل ابراهیم دیدن این انیمیشن رو که بهترین سال هم خواهد بود به همه پیشنهاد می کنم و صد در صد کسایی که به سینما علاقه دارن چه بزرگ و چه کوچیک به دیدن بپردازن و قول میدم که از دیدن Inside Out نهایت لذت رو خواهید برد ولی انتظار نداشته باشید که این انیمیشن در حد WALL‑E، Up و ... فوق العاده و بی‌مانند باشه
ممنون که ارسالم خوندید دیگه بیشتر از این سرتون درد نمیارم
تشکر
سياستمدار انسان‌ها را به دو دسته تقسيم مي‌كند: ابزار و دشمن.
يعني فقط يك طبقه را مي‌شناسند و آن هم دشمن است.