طعم شیرین وحشت ناب | نقد و بررسی بازی SOMA

[saeed aghababaee]

سلام و خسته نباشید خدمت تحریریه ی عزیز سایت
نقد زیبا و شیوایی بود.

حس ترس و وحشتی که به بازی‎باز منتقل می‎کند شبیه به دیگر عناوینی که اغلب، فقط وحشت‎های سطحی و ناگهانی را به همراه دارند نیست. حتما می‎دانید که خوفناک‎ترین و درگیرکننده‎ترین نوع ترس، نوعی است که  با ذهن و تفکر شما گره می‎خورد و شما را به تفکر وا‎ می‎دارد، تفکری که ترسناک است ولی شما را از آن گریزی نیست چون با ذهنتان آمیخته شده است. چنین عناوینی هر روز و هر ماه در بازار این روزهای بازی‎های رایانه‎ای منتشر نمی‎شوند و عناوین کمیابی هستند که باید قدر آن‎ها را دانست.

همین یک بند کافیه تا طرفدار های سبک ترس و بقای کلاسیک - از جمله خودم - رو مجاب به تجربه ی این بازی کنه. دقیقا همونطور که گفتید، بهترین نوع ترس اونیه که به صورت تدریجی و بی وقفه در بازیباز القا بشه؛ نه استفاده از شوک! متاسفانه سازنده های این سبک انقدر از نظر داستان و اتمسفر ضعیف عمل می کنند که مجبور به دست به دامن شدن به این شوک ها برای ترسوندن بازیباز شدن. عناوین قدیمی ژاپنی به واقع سلطان این سبک هستن. مخصوصا ترسی که حاصل از ناشناخته ها - Silent Hills بهترین مثاله - در بازیباز ایجاد می کردند تا مدت ها در ذهن بازیباز باقی می موند. خوبه که هنوز بازی هایی هستند که می تونند، قدرتمند ترین و غالبترین حس انسان رو تحریک یا حداقل قلقلک بدن!

خسته نباشید.

با سلام خدمت شما. خیلی ممنونم ازتون. لطف دارید به بنده. 
کاملا با حرفتون موافق هستم و این نوع ترس بهترین و جذابترین هستش چون ادامه داره و یه حس نا امنی ایجاد میکنه توی بازیباز.

---

خسته نباشی نقد عالی بود مخصوصا ترکیب جمل هات با هم(و به خصوص نوشته های زیر عکس ها).

خیلی ممنون از وقتی که گذاشتید و مقاله رو خوندید

---

احسنت .
طبق معمول نوشته های آقا سعید آدم رو مجاب میکنه که بازی رو تجربه کنیم .
مقاله ی بسیار خوبی بود (مخصوصا زیر عکس ها که مثل همیشه جالب و خوندنی بود)

خسته نباشید

خوشحال هستم که نظرتون در مورد مقتالات بنده این هستش و تشکر بایت خوندن نقد. 
حتما بازی رو تجربه کنید چون واقعا بازی زیبا و جذابیه.