به آینده خوش آمدید | بررسی 5 هدست واقعیت مجازی برتر

[سجاد محمدی پور]

سلام سجاد جان و خدا قوت بابت نوشتن مقاله
مقاله ی خوبی بود؛ از لحاظ ظاهری که تر‌و‌تمیز و مرتب و از لحاظ نگارشی هم تقریبا بی اشکال . . .  اون مواردی هم که مجید گفت درسته و با یکی دوبار خوندن برطرف میشه و چیز خاصی نیست البته اگه مواردش زیاد نباشه. موارد جزئی دیگه ای هم بود که با یه بار چک کردن می تونی اونها رو هم پیدا کنی.

 از لحاظ محتوایی هم نوشته اطلاعات خوبی رو در اختیار مخاطب قرار میده اما این قبیل مقالات که خیلی جنبه‌ی علمی داره میتونه خیلی راحت به ورطه‌ی خسته‌کننده و خشک بودن بیفته، برای همین باید یکم توشون خلاقیت بیشتری به خرج داد. ممکنه در متن این کار کمی سخت‌تر باشه( که البته اونجا هم میشه باز هم ابتکاراتی به خرج داد) ولی مقدمه و موخره بهترین مکانها برای جذاب کردن یه نوشته‌ست. مقدمه بد نبود ولی فرض کن بعضی از دوستان اصلا با این هدست‌ها آشنایی ندارن  و یا یه فردی برای کسب اطلاعات سرچی میکنه و مقاله‌ی شما رو میبینه و شروع به خوندن میکنه، خب، این دوستان انتظار دارن در ابتدای مقاله یه شِمای کلی از نحوه‌ی کار این هدست‌ها یا دنیا و فضایی که خلق میکنن دستگیرشون بشه، اما مقدمه شما از دوران انقلاب صنعتی(!) شروع میشه و به سرعت میرسه به کامپیوتر و هدست و.م، بدون اینکه اصلا دربارشون به صورت کلی اطلاعاتی بده!  حالا، همون بحث خلاقیت رو میشد با فضاسازی ترکیب کرد تا خواننده کم کم  متوجه کار این هدست ها بشه؛ مثلا چه جوری؟!  مثلا اینجوری:

" تا بحال به این موضوع فکر کرده‌اید که بجای سر‌و‌‌کله  زدن با موس و کنترلر برای دیدن زوایای مختلف سرزمینی همچون اسکایریم، خود درون بازی و درقالب اژدهازاده در مناظر بی‌نظیر آن قدم بزنید؟ کوهستان‌‌های پوشیده از برف را در سمت راست خود ببینید و جنگل‌های مه‌‌‌آلود و اسرارآمیز آن را درسمت چپ، و در همان حال که خیره به بند بند زیبایی‌ها هستید، ناگهان اژدهایی بالای سر شما ظاهر شود! آرزویی محال به نظر می‌رسد، نه؟! اما اولین قدم به سوی این افق به ظاهر دست نیافتنی برداشته شده‌ است، آن هم به کمک دستگاهی که آینده را به چند قدمی ما ‌می‌آورد؛ هدست واقعیت مجازی! . . . "

خب این یه نوشته‌ی فی‌البداهه و یهویی بعنوان مثال و در عین حال با اغراق عمدی بود . . .  نمیگم حالا حتما اول نوشته اینجوری باشه ولی یکم خلاقیت چاشنی کار بشه بد نیست، یا میشه یکم خشکتر یا بهتر بگم با رطوبت کمتر(!) هم نوشت که دیگه لازم نیست در مورد اون هم مثال زد. . . حالا بعد این شروع میشد موضوع هدست رو باز کرد و در موردش توضیحاتی داد تا خواننده بدونه با چه جور وسیله‌ای طرفه.
همین ابتکار و تنوع به خرج دادن های کم و زیاد در طول مقاله و تا پایان اون یکم به مقاله طراوت میده؛ طراوتی هم در خود نوشته و هم در مدل نوشته ( اینا دو موضوع جدا هستن!)
در هر حال اینا مواردی بود که نصفه شبی و خواب‌آلود به ذهنم میرسید!
در کل مقاله‌ی خوبی بود و
موفق باشی

واقعا احساس خوبی دارم وقتی منتقدای بسیار خوبی مثل شما برای بنده و مقالاتم وقت می‌ذارند و با این کارشون باعث دلگرمی بنده میشن. در کل با حرفاتون کاملا موافقم. راستشو بخواین بنده واقعا روی متن مقاله خیلی زوم کردم و دوست داشتم تنوع و ابتکار توش دیده بشه، ولی واقعا دستم خالی بود. از طرفی این مقاله یه موضوع همه‌پسند نیست و بیشتر علاقه‌مندان به تکنولوژی طرف اینجور پست‌ها میان. خیلی تلاش کردم که در داخل متن یک طاوتی به جملات بدم، اما از یه طرف بحث مقاله سر موضوعی بود که نمی‌شد توش آزادانه عمل کرد و از طرفی چندان با روند مقالات جانبی آشنایی نداشتم. در نتیجه تصمیم گرفتم که تمام ابتکار‌ها و طراوت رو بیارم تو بخش ظاهری مقاله! برای مثال تصاوی مقاله، که بنده تصمیم گرفتم تمام عکس‌های موجود در متن پس‌زمینه‌ی سفید داشته باشه تا ظاهر کلی مطلب حداقل زیبا بنظر برسه. حتی اولش تصمیم داشتم بجای تصاویر از GIFها استفاده کنم و اما ترجیح دادم که این اتفاق نیفته (به دلایلی)... در کل بنده به عنوان نویسنده‌ی این مطلب، خودم هم گهکاهی احساس خستگی و یکنواختی بهم دست می‌داد و بابت چنین اتفاقی از همه‌ی کاربران و اساتید عذر می‌خوام...
و اما در مورد بخش مقدمه‌ی این مقاله. در واقع حرفتون درسته، اما بنده تو زمانی که داشتم مقالات و منابع خارجی و ایرانی رو مطالعه می‌کردم، در اغلب موارد از یک مقدمه‌ی تکراری استفاده کرده بودن و به اصطلاح مقدمه‌ای کلیشه‌ای رو ارائه می‌دادن. این شد که بنده تصمیم گرفتم همزمان 5 مقدمه برای این مقاله بنویسم و گزینه‌ای که بنظرم متفاوت‌تر و جدیدتر هست رو انتخاب کنم. همون‌طور که مشاهده کردید مقدمه‌ی مقاله‌ی بنده، با یک بینش متفاوتی بحث در مورد "واقعیت مجازی" رو آغاز کرده اما با این وجود هیچ ابتکاری به خرج ندادم متاسفانه و یه مقدمه‌ی نسبتا معمولی رو پیش گرفتم... در کل نسبت به مقدمه‌ی خودم حس خاصی ندارم و نمی‌تونم بگم خوب بود و همین‌طور نمی‌تونم بگم بد بود!...
در کل از اینکه وقت با ارزشتون رو برای این بنده‌ی حقیر صرف کردید ازتون سپاس‌گذارم و امیدوارم در آینده هم مقالات بنده رو زیر ذره بین ببرید. تمام نکاتی رو که عرض کردید حتما حتما رعایت می‌کنم...
موفق و سربلند باشید

---

درود سجاد جان  

اولای یه تشکر کنم ازت بابت مقاله خوبی که نوشتی. اون انتظاراتی که ازش داشتم رو برآورده کردی. اشکالات رو مجید جان گفت و اینکه طبق صحبت ها تمام اون اطلاعاتی که لازم بود رو آوردی دمت گرم

به شخصه اگه پول داشتم حتما حتما یکی از اون هدست های پلیستیشن رو تهیه میکردم. ولی خب انتظار دارم که بتونه در آینده [ بعد از عرضه] بازی های Sportsرو هم اجرا کنه.  

واقعا کشتی کج با این خیلی حال می ده. خب دیگه نسل هشتم هستیم باید همه چیز مهیا بشه برای نسل نهم. تمامی اینها فقط یک آزمایش هستند و از نظر من نسل نهم تازه میشه نسل هدست های واقعیت مجازی و هرکدوم به همراه کنسولشون یه دنیا رو برای بازیکن به نمایش میذارن.

بازم بهت تبریک میگم بابت مقاله خیلی خوبت

سلام خدت استاد و معلم بسیار خوبم، آقای علی جلیلی...
نظر لطفتونه آقا علی. سعی کردم در حد توانم اولین مقاله‌ی جانبی‌م (به صورت جدی) تو انجمن رو به شکلی قانع‌کننده پیش ببرم. اما حقیقتش اینه که چندان رضایت‌بخش نیست ولی قطعا در اینده در این زمینه هم مقالات موفق تری ارائه میدم. شما نسبتبه بنده خیلی لطف دارین و بنده حالا حالاها بهتون بدهکارم...
اما در مورد PS VR باید بگم که این هدست واقعا عالیه. قیمت کم در کنار قابلیت‌های زیاد، چیزیه که این هدست رو نسبت به بقیه متفاوت جلوه میده. اما به شخصه اگه پولش رو داشتم ( ) میرفتم سراغ Hololens چون فراتر از یه هدست معمولیه... 

درکل ازتون ممنونم که اینقدر برای بنده وقت میذارید و نسبت به مقالاتم چنین نظری دارین... موفق باشید آقا علی