05-25-2016, 03:44 PM
(آخرین ویرایش: 05-25-2016, 03:48 PM، توسط Punished Snake.)
(05-25-2016, 02:45 PM)سجاد محمدی پور نوشته است:با سلام خدمت نویسنده‌ی محترم، جناب بهرامی عزیز.
الحق والانصاف مقاله‌ی بسیار جذابی بود. البته بنده مقاله رو از داخل سایت مطالعه کردم و واقعا از برخی نکات و گفته‌ها (با اینکه بخشی از اون‌هارو می‌دونستم) لذت بردم. اما خب صادقانه بخوام بگم، مقدمه اصلا به دلم ننشست! دلیلش هم اینه که دایره‌ی واژگان به‌کار رفته در مقاله به طرز عجیبی باعث کندی و به قول دوستان اهل حال، «چِقِر» شده. درسته که سطح دانش فنی هم مهمه، اما واقعا افراط توی هر زمینه‌ای جنبه‌ی خوبی به مقاله نمیده. متاسفنه توی این مقاله به طرز عجیب و به وفور شاهد کلماتی هستیم که به جرعت می‌تونم بگم که خیلی از بزرگان سایت هم هنوز معنای اون رو نمی‌دونن و این قابل انکار نیست جناب بهرامی. توی بخشی مثل مقدمه خیلی زود خواستم از مقاله دست بکشم! چون احساس کردم جملات بســــــیار متکلفی در مقاله استفاده شده، اما وقتی یکم از مقدمه که جلوتر رفتم متوجه‌ی شیوایی و محتوای بسیار غنی مقاله شدم و همین شد که تا تهش رفتم...
یه موضوع هم در مورد این‌گونه نگارشات بدم چون فکر می‌کنم این موضوع کم کم داره توی سایت‌های مثل گیمفا شیوع پیدا می‌کنه. اولاً اینکه قُلمبه سُلمبه نوشتن هیچ‌گاه به معنی سطح دانش یک نویسنده و یا کیفیت بالای یک مقاله نیست! توی جامعه‌ای مثل جامعه‌ی گیمر‌ها به هیچ وجه اینجور مقالات مورد استقبال قرار نمی‌گیره!!! به جرعت می‌تونم بگم که 99% دوستانی که مقاله رو نقد کردن یا ازش تعریف کردن، حتی یک خط از اون رو هم مطالعه نکردن! اصولا اگر مقدمه‌ی یک مقاله به دل خواننده نشینه، باعث میشه که فرد مستقیماً بره سراغ عکس‌ها و متن زیر اونارو بخونه و در نتیجه جملاتی که نویسنده برای نوشتنش زحمت کشیده رسماً بی‌ارزش تلقی میشه و...
در کل باید بگم لذت بردیم جناب بهرامی. به شخصه از خوندن مقاله لذت بردم و به مابقی مشکلات کاری ندارم...
موفق باشید.gif "S0 (29)")
تشکر
بالاخره اینجا یه فرصتیه توضیح کلی درباره ماهیت این مقاله بدم.
ببینید این قضیه یه دو دو تا چهارتای ساده‌ست. چرا باید مخاطب رسانه اون‌قدر آماده‌خور بشه که همچین مقاله‌ای رو دید سنگ‌کوب کنه؟ من نمی‌دونم کجای این متن پیچیده هست. در واقع مقابل کتاب‌ها صددرصد خیلی ساده‌ست. این مشکل مخاطب کم سن و سال رسانه‌ی گیم هست که تا یه کلمه ناشناخته بیاد وسط جمله یهو فکر کنه طرف داره چیز گنده‌ای می‌گه. تازه من تنها نویسنده‌ای نیستم که این‌طوری نوشتم. نمونه یکی مثل آقای کاوه هرندی هست که ایشونم همچین عامه‌پسند نمی‌نویسه ولی از ریش‌سفید‌های نویسندگی هستش.
پس این حرف که تازه این سبک داره شیوع پیدا می‌کنه کاملاً اشتباهه و این نوع قالب مال قدیم‌هاست.
الان مثلاً فکر می‌کنید این مقدمه رو کسی نوشته که می‌خواد ادعای فیلسوف بودن رو در بیاره و بخواد بگه با نیچه تیریپ داشته، که اشتباهه. حتی دهخدا که اومد نثر ساده‌ی فارسی رو مد کرد نوشته‌های به‌مراتب قلنبه‌سلنبه‌تری داره که این‌ها پیشش مثل وز وز مگس می‌مونه.
هیچ‌کجا آیه نازل نشده باید مقاله رو حتماً با فلان قالب برید یا قالب ساده. البته من به اندازه کافی مقاله ساده نوشتم. اما حتی تو نویسندگی سطح بالاتر مثل کتاب‌ها هم هیچ نویسنده‌ای برای نوشتن کتابش این خط‌قرمزها رو نداره که تو مثلاً باید ساده بنویسی فلان کلمه رو به کار نبری و... . همین باعث میشه این‌قدر صاحب سبک به‌وجود می‌یاد. رسانه گیم چون همه یه قالب می‌رن فکر می‌کنید اگه کسی قالب دیگه‌ای بره داره اشتباه می‌کنه.
مقاله هم مشخصه واسه‌ی همه نوشته نشده. فقط یه مخاطب متال گیر می‌طلبه. الان من با زبون ابتدایی هم می‌نوشتم ایراد گرفته می‌شد که چرا نمی‌فهمیم. خب اینکه خیلی واضحه بازی Lore گنده‌ای داره و کسی که متال گیر نرفته باشه مطمناً نمی‌دونه چی نوشتم. به‌هرحال هر کسی قلم خودش رو داره. یکی همون قالب جدید و عام رو پیش می‌گیره یکی قالب قدیمی و خاص. حالا بعضی‌ها خوششون نمی‌یاد و فحش می‌دن که اهمیتی نداره برای یه نویسنده هیچ‌وقت.
خلاصه‌ی حرفم اینه، مخاطبی که هنوز زیر خبر می‌یاد می‌گه «ممنون بابت نقد» و نمی‌تونه انواع مقالات رو از هم تفکیک کنه توقع بیش‌تری نیست. ولی خب اینکه چون همچین مخاطبی خوشش نمی‌یاد و می‌یاد تخریبش می‌کنه دلیل نمی‌شه پیرو دیدگاه اون بگیم همچین قالبی اشتباهه. نمی‌شه به ساز مردم رقصید همیشه. اون مخاطبی که باید بفهمه، فهمیده و همین برای من ارزش داشت و بس.
موفق باشید.