5=2+2 | تحلیل مفاهیم و بررسی تئوری توطئه‌های Metal Gear Solid V: The Phantom Pain

[Devil Prince]

سلام بر Punished Snake و سجاد عزیز (و سایرین!)
بحثی که بین شما عزیزان پیش اومد جزو اون دست بحث هایی بود که من خیلی وقت بود منتظرش بودم!
اول از همه بگم که من هنوز بازی رو تجربه نکردم و در نتیجه مقاله رو نخوندم.

Punished Snake

چرا باید مخاطب رسانه اون‌قدر آماده‌خور بشه که همچین مقاله‌ای رو دید سنگ‌کوب کنه؟

اصلا منظور شما رو از آماده خور نمی فهمم! اینکه نوشته ساده و روان باشه یه ایده مختص به یه عده ی محدودی از افراد نیست که ما آماده خور و راحت طلب و ... خطابشون کنیم. دیگه چرخ زمانه طوری چرخیده که همه ی مردم و حتی اهل زبان و ادب معتقدن که ساده نویسی معیار نوشته های امروزی ـه. اگه شما کتاب های زبان فارسی، قسمت ویرایش زبانی اش رو مطالعه کنی حتی می بینید که تا جایی پیشروی کردن که توصیه شده به جای بعضی واژه های طولانی مثل «به وسیله» از «با» استفاده کنید؛ چه برسه که بخواید از واژه های متروک شده ای مثل «غماض» استفاده کنید. فارسی معیار این زمونه میگه تا جایی که امکان داره باید نوشته رو به گفتار نزدیک کرد. واسه همینه که باید از واژه های امروزی استفاده کرد. مثلا الان شما کی رو می بینید که از غامض استفاده کنه. البته یه سری واژه ها هستن که اصطلاح علمی به حساب میان و حضورشون تو متن جای هیچ ایرادی نداره؛ مثالا همون مثالی که Tyrion زد (مینمالیسم). البته اگه معنی این اصطلاحات تو کمانک گفته بشه خیلی عالی میشه.

Punished Snake

هیچ‌کجا آیه نازل نشده باید مقاله رو حتماً‌ با فلان قالب برید یا قالب ساده. البته من به اندازه کافی مقاله ساده نوشتم. اما حتی تو نویسندگی سطح بالاتر مثل کتاب‌ها هم هیچ نویسنده‌ای برای نوشتن کتابش این خط‌قرمزها رو نداره که تو مثلاً باید ساده بنویسی فلان کلمه رو به کار نبری و... . همین باعث می‌شه این‌قدر صاحب سبک به‌وجود می‌یاد. رسانه گیم چون همه یه قالب می‌رن فکر می‌کنید اگه کسی قالب دیگه‌ای بره داره اشتباه می‌کنه.

کاملا درسته، اما دیگه زمانه ی نوشته های کمرشکن و پرتکلف مثل مرزبان نامه به سر اومده. البته من نمیگم نوشته های شما مثل مرزبان نامه و امثالش خیلی سنگین و کمر شکنه - از نظر انتخاب واژگان و ... - (که انگشت کوچیکشم نیست)، منظور من ذهنیت و ایده ای ـه که شما دارید. سبک نوشتاری فقط یه پارامتر به اسم کاربرد زبان نداره. خیلی پارامتر های دیگه مثل نحوه ی بیان و ... وجود داره که سبک یک نویسنده رو با سایرین متفاوت می کنه.
نوشته ی شما به خودی خود از لحاظ محتوایی سنگین هست و شدیداََ یه نوشته ی روان و ساده می طلبه. خواننده به اندازه ی کافی درگیر نظریه ها و فرضیه ها هست و دیگه وقت واسه فکر کردن به معنی غامض و ... نداره. البته بازم میگم. من مقاله رو نخوندم و حرفام رو فقط با توجه به پاشخ هاتون به سجاد می زنم.
اما درباره ی جمله ی آخر این بند حرفاتون هم بگم که عدم استفاده از نثر ساده و روان ایرادی نداره، اما مثل شنا در جهت مخالف جریان آب ـه. چه بخوایم و چه نخوایم الان همه به ساده ترین نوشته ها جذب میشن. شما خودت بین دو تا منتقد سینما که نوشته هاشون از نظر محتوا یکسان هست کدوم رو انتخاب می کنی؟ اونی که با ساده ترین مفاهیم ممکن خواننده رو توجیه می کنه یا اونی که نوشته شو با کلمات قلمبه سلمبه پر کرده.

Punished Snake

مخاطبی که هنوز زیر خبر می‌یاد می‌گه «ممنون بابت نقد» و نمی‌تونه انواع مقالات رو از هم تفکیک کنه توقع بیش‌تری نیست.

خیلی جمله ی قسنگی گفتید، اما ادامه ی حرفتون رو قبول ندارم. درسته نباید به ساز دیگران رقصید، اما وقتی همه یه چیز رو می پسندند، عقل سلیم حکم می کنه که ما هم مطابق میل اون ها پیش بریم؛ چون شما یا من این مقالات رو واسه خودمون نمی نویسیم که. واسه مخاطب هاست.

سجاد محمدی پور

قرار نیست تو حوزه‌ای مثل بازی‌های ویدئویی، شاهنامه‌ی فردوسی بنویسیم...

اگرچه با بخش اعظم حرفات موافقم ولی تو این یه جمله حرفت رو قبول ندارم. ساده نوشتن دلیل نمیشه که نوشته هامون از نظر ارزش هنری و ادبی فقیر باشند. همین شاهنامه با یه سبک ساده (نسبت بقیه ی هم دوره ای هاش) چنان هنرمندانه و زیبا داستان تعریف می کنه که چهارستون قلب آدم می لرزه! نوشته سادست، اما سرشار از آرایه ها و ساخت های ادبی ـه که هرکسی میتونه درکشون کنه (حالا اگه از یه سری واژه هاش صرف نظر کنیم). شما نقد بلادبورن رو که یکی از بچه های انجمن (َAinur) ترجمه اش کرده رو بخونید (نقد از گیم اسپات و آقای ون اورد بود). نویسنده در عین سادگی با چنان هنری بازی رو توصیف کرده که آدم کیف می کنه.
REVIEW

خسته نباشید هم این آخر میگم به نویسنده که اون حجم نوشته رو که حداقل میشد در 5 قسمت نوشت، یکجا آماده کرد.