06-11-2016, 09:36 PM
(آخرین ویرایش: 06-11-2016, 09:37 PM، توسط Devil Prince.)
You Never Win
حرف شما در مورد TVoEC کاملا درست بود. من 2 ساعتی داشتم این بازی رو از اول انجام میدادم. شخصیت اصلی (PAUL) ناطق تشریف داره، ولی خیلی خیلی کم صحبت میکنه. در حد اینکه تو این 2 ساعتی که من داشتم بازی رو انجام میدادم، فقط 3 خط دیالوگ گفت (فکر کنم واسه همین یادم رفته بود!). ولی هنوز به نظر من این بازی مثالی از همون داستان عالی، شخصیتپردازی بد ـه. البته تو این بازی شخصیت پردازی بد نیست. فقط اگه نبود هم نیازی مبرمی بهش نمی شد! در واقع معیارهای بازی شرایطی رو به وجود آورده که شخصیتی مثل Paul تو این بازی خوب جلوه کنه. حالا اگه همین شخصیت رو بردارید و تو یه بازی دیگه با همین سبک بذارید، مطمئنا ایراداتی بهش وارد میشه. تو TVoEC خود بازی با نوشتهها و همون حالت ماورایی، بازی رو روایت میکنه و متکی به شخصیت اصلی نیست. یه جوریایی اینجا هم Paul فقط یه واسطه است (البته با پرداختی خوب).
البته قبول دارم که هر دوی این بازی ها خاصن و این بازی ها چیزایی نیستن که هر سال چندتاشون رو ببینیم ...
نقلقول: والا با بخش روایت داستان با محیط و اینا زیاد موافق نیستم! درسته محیط و بعضی NPC واقعاً در روایت داستان نقش بسزایی داشتند ولی متون و نامه هایی که در بازی یافت می شد هم در این امر تاثیر داشتند! بنده بیشتر داستان رو از روی نامه ها متوجه شدم!به هر حال چه ما دوست داشته باشیم و چه نداشته باشیم، DS از همین سبک داستان بهره میبره و اتفاقا به مزاج منتقدا خیلی خوش میاد، ولی قبول دارم که حداقل 70% گیمرا چیز خاصی از داستان این بازی نمیفهمن ولی نمیشه اینو نقطه ضعف بازی در نظر گرفت. من خودم خیلی این سبک بازیها رو میپسندم. مثل یه قطعهی ادبی با کلی آرایهی ایهام و استعاره ان! خودت باید از داستان بازی سر در بیاری. داستان مثله پازل میمونه که باید خودت قطعاتشو پیدا و کنار هم بذاری، در حالی که بقیهی بازی ها خودشون واست پازل رو حل می کنند و تو فقط نظاره گری! در بازی های مشابه DS شخصیت اصلی هیچ دخالتی در داستان نداره و فقط یه وسیله واسه جلو بردن داستان ـه.
منظورم از فلش بک صحنه هایی هست که شخصیت اصلی وقتی مدرکی پیدا می کرد به بازیابی گذشته می پرداخت و جریان رو می دیدیم که مثل یه فلش بک بود! در واقع بازی به خاطر این توانایی شخصیت اصلی مشهور بود! که از روی اون می تونستی به شخصیت پردازی اون پسر ایثن پی ببری!
خواهش می کنم! از بحث کردن در مورد بعضی چیزا اونم با شما واقعاً لذت می برم! ممنونم بابت اعتبار.
حرف شما در مورد TVoEC کاملا درست بود. من 2 ساعتی داشتم این بازی رو از اول انجام میدادم. شخصیت اصلی (PAUL) ناطق تشریف داره، ولی خیلی خیلی کم صحبت میکنه. در حد اینکه تو این 2 ساعتی که من داشتم بازی رو انجام میدادم، فقط 3 خط دیالوگ گفت (فکر کنم واسه همین یادم رفته بود!). ولی هنوز به نظر من این بازی مثالی از همون داستان عالی، شخصیتپردازی بد ـه. البته تو این بازی شخصیت پردازی بد نیست. فقط اگه نبود هم نیازی مبرمی بهش نمی شد! در واقع معیارهای بازی شرایطی رو به وجود آورده که شخصیتی مثل Paul تو این بازی خوب جلوه کنه. حالا اگه همین شخصیت رو بردارید و تو یه بازی دیگه با همین سبک بذارید، مطمئنا ایراداتی بهش وارد میشه. تو TVoEC خود بازی با نوشتهها و همون حالت ماورایی، بازی رو روایت میکنه و متکی به شخصیت اصلی نیست. یه جوریایی اینجا هم Paul فقط یه واسطه است (البته با پرداختی خوب).
البته قبول دارم که هر دوی این بازی ها خاصن و این بازی ها چیزایی نیستن که هر سال چندتاشون رو ببینیم ...
!Praise Prince of Persia