مرگ شیرین | نگاهی به ۳ گانه Dark Souls و تاثیرات آن بر صنعت بازی‌های رایانه‌ای

[Tyrion]

ِDevil Prince

 یه دلیل دیگه هم برمیگرده به منتقد ها. متاسفانه نقد ها طوری شده که دیگه منتقد رکن ریسک که یکی از جذاب ترین فاکتور های هر نقد ـه رو کنار گذاشته. یعنی جرات نداره بر خلاف نظر خیلی از سایت های بزرگ بیاد و بگه داستان اونی که تو نقدهای دیگه توصیف شده نیست. یعنی یه نفر اول میاد داستان رو معمولی توصیف میکنه و بقیه هم تاییدش می کنن! اگه یه منتقد کله گنده (از سایت های تاپ مثل Gamespot، IGN، GameInformer و ...) پیدا بشه که برخلاف بقیه حرف بزنه (با منطق و دلیل)، مطمئنا نظر بقیه هم به این قضیه جلب میشه و بهتر به داستان بازی هایی مثل Dark Souls که در زیرین ترین لایه‌ی بازی پنهان شدن پی میبره

تا جایی که من یادمه کوین ون اورد و کلهم مجله اج از همون اول دهن خودشون رو سرویس کردن از بس گفتن Lore، Lore، عظمت داستانی و این چیزا. نمی‌دونم چطور همچین حرفی می‌زنی دویل پرنس جان. 

وقتی Kevin Van Ord این بازی رو نقد کرد، سختی بازی رو جزو نکات منفی اش دونست و به خاطرش از بازی نمره کم کرد، اما با گذشت زمان و دیده شدن ارزش های این حرکت و تبدیل شدن این سختی به بهترین ویژگی بازی، به سرعت موضعش رو تغییر داد و در نقد DS I سختی بازی رو بهترین ویژگی بازی دونست

می‌تونم منبع‌ رو بخوام؟ بدون هیچ غرض و جانب گیری اینُ میگم. صرفاً کنجکاو شدم، چون تا جایی که یادمه دیمون سولز رو به شدت تحسین کرد کوین ون اورد. و یکی از باعث و بانی‌های معروف شدن سری سولز و کلاً میازاکی بود!