لطفاً آهسته وارد شوید؛ درباره‌ی بازی Sad Satan

[Clegane]

اینکه من بیام با تزریق زورکی و اساسا بی ربط به موضوع بازی (اگر موضوعی در کار باشه)، محتوای اسرار آمیز، خشن، حتی جنسی، آدرس‌ها یا سرنخ‌های کاملا نمادگرایانه و کلا از این دست محتوا، بازی بسازم، نمیشه اسمش رو بازی ساختن گذاشت. هرچند که طبق نوشته خودت این اساسا یک بازی به معنای تیپیکال هم نیست، صرفا یک محصول (مخلوق) هست یا به معنای شخصی‌ترش یک تجربه‌اس که احتمالا از طریق مدیوم بازی به اشتراک گذاشته شده.

مطلب تو و این حرفایی که زدم بهانه‌ای شد تا وارد این بحث بشم، خیلی از محصولات سرگرمی مثل فیلم، سریال و بازی از این شیوه برای جذب مخاطب استفاده می‌کنن، مخاطبی که محتوا رو به معنای درستش متوجه نمی‌شه، بیشتر دنبال مضمون و موضوع جذاب و بحث برانگیزه. مخاطب مضمون‌ زده و موضوع‌ زده. مثال سینمایی‌اش، با ارفاق اگر سینمایی فرضش کنیم، سریال True detective، هر دو فصلش، مدام از این دست آدرس‌ها میده، با نماد و نشانه بازی می‌‎کنه، اما ربطش به خود سناریو و سریال مبهم و به نظرم بی ربطه.

عین چنین مشکلی رو ما تو بازی‌ها هم داریم. مثلا سری AC هم همین کارها رو مدام تکرار می‌کنه ولی به جز نسخه اول و دوم (اونم با ارفاق)، بقیه نسخه‌هاش فقط داره با علائم و موضوعات بازی می‌کنه. اما چه موضوعاتی؟ موضوعاتی برای مخاطب مضمون و موضوع زده. مخاطبی که نسبت بین بازی و موضوع رو متوجه نمی‌شه. یعنی هر ننه قمری با کاشتن چندتا نماد و نشانه، می‌خواد بازی رو بحث برانگیز و مهم نشون بده به مخاطب. و این مشکل که به نظرم بین مخاطب‌ها و حتی بازی‌سازها داره اپیدمیک میشه.

حالا به نظرت این جنس محصولات، چه بازی و چه غیر بازی، مخاطب رو فریب نمی‌دن؟ یا حرف مهمی دارن برای گفتن؟