07-18-2021, 06:21 PM
(07-10-2016, 01:44 PM)Mental Patient نوشته است:خدایا من ه میلیون بار خواستم این فیلم رو بینم نتونستم.از مرحوم تاینی همگرفتم از اون موقع روی هارد مونده
ChinaTown
محله چینیها، اثری با پسزمینهای بیش از حد تاریک!
وقتی که خواستم یه متن در مدح محله چینیها بنویسم، هیچی به ذهنم نمیومد. کلمات عاجز بودن و از دستم فرار میکردن. نمیدونستم در مورد بازی استادانه جک نیکلسون بنویسم یا کارگردانی فوقالعاده خوب رومن پولانسکی. یا از فیلمنامه پر از تنش و کنش رابرت تاون! شدیداً تو فکر بودم، اما به این استدلال رسیدم که محله چینیها نیازی برای اثبات نداره. این اثر یه مورد غیرممکن و درونآزماست که همواره شخص رو با خودش همراه میکنه و اونارو تا سرحد مرگ، تحتِفشار قرار میده. سمبلیسم از ویژگیهای بارز فیلمه. نمادهایی که هرکدوم بهدرست و نادرست بودن راههای شخصیتهای اصلی اشاره دارن و همواره برای مخاطب سوالاتی رو بهوجود میارن... خب یه اشارهای هم بکنیم به رواعصاب ترین مورد فیلم! باندپیچی دماغ نیکلسن که اگه چیزی از فیلم یادتون بره، مطمئناً این مورد همیشه تو ذهنتون میمونه. متاسفانه، فیلم مورد بیمهری آکادمی اسکار قرار گرفت و حقش پایمال شد. البته بهکار بردن لفظ «پایمال» زیاد درست نیست؛ چراکه این اثر با شاهکار فورد کاپولا - پدرخوانده ۲- روبرو شد فیلمی که عملاً ترکوند! اما هرچی باشه، نمیشه از فیلمی گذر کرد که راجر ایبرت اون رو توی دو کلمه «تعلیق و شوک» توصیف کرده!