04-24-2016, 09:43 PM
توی لیست هایی که مربوط به بازی های ترسناک هستند، همیشه با عناوین امثال Amnesia مثل Oulast ، Alien:Isolation و ... مخالفم. با اینکه Oulast رو دانلود کردم و آمادست ولی رقبتی ندارم برسم سمتش. به خاطر ترسیدن البته نیست چون امثالش رو بازی کردم .gif "S0 (2)")
ولی نمیبینم جذابیتی برام داشته باشه.
الگوی همیشگی من توی بازی های ترسناک فقط Silent Hill 2 هستش. اینکه یک بازی انواع اسلحه از اره برقی گرفته تا 3 نوع سلاح گرم رو بهتون بده و باز هم جرات قدم زدن رو نداشته باشید ترس واقعی هستش نه اینکه یه چیزی مثل Slender کور باشی با یه ذره نور چراغ غوه یا توی Oulast هر چی که میبینی الفرار و قایم باشک تازه اونم طرف پیدات کنه و دوباره در برو به عقب تر.gif "S0 (43)")
Slender هم همینه. اولش واقعا جذاب شروع میشه بعد یه ذره که میرید جلو و دو تا کاغذ پیدا می کنید، اعصاب خوردی شروع میشه که آخه لاکردار بذار یه چیزی رو ببینم حداقل بعد بترسون اینطوری فقط بازی یک طرفه تحت فشار میزاره که هی بترس بترس. نمیزاره هضم کنی. Alien:Isolation هم که هیچی. مکانیزم های کلیشه ای و برخورد در حد ثانیه با دشمن! اصلا حسابش نمیکنم
این مدل بازی ها به نظرم سریعا ترسشون میفته و بیشتر میشند اعصاب خوردی. هی پیشروی می کنی، هی چیزی میفته جلوت، فرار کن یا بمیر بعد دوباره از اول. هی فرار ... فرار ... فرار.
Silent Hill 2 حالا چیکار میکنه؟ میگه دشمن سر راحت سبز میشه؟ بیا انواع اسلحه. محیط تاریکه؟ بیا چراغ غوه با نور مناسب. می خوای چندتا شخصیت ببینی و داستان برات قابل لمس تر باشه تا اینکه همش کاغذ بخونی یا شخصیت لال داشته باشی؟ Silent Hill اصلا کم نداره توی پس زمینه و شخصیت زنده توی هر بازی. با این حال ... ببینید چه کارگردانی داره این بازی که باز هم به دفعات پیش میاد جرات قدم برداشتن نداشته باشید یا تپش قلب تنهاتون نذاره!
حتی Silent Hill رو هم بگید شاهکار بوده و تکرار نمیشه از این حرفا ... Dead Space رو دیگه چی میگید آخه از اول تا آخر بازی در حال لذت بردن از سلاح های فوق العاده مخوف و ارتقا زره هستید اما باز هم ازش به عنوان یکی از بهترین ها یاد میشه چون ترسش عالیه.
تشکر ویژه هم از سعید جان بابت مقاله
خسته نباشی.
ولی نمیبینم جذابیتی برام داشته باشه.الگوی همیشگی من توی بازی های ترسناک فقط Silent Hill 2 هستش. اینکه یک بازی انواع اسلحه از اره برقی گرفته تا 3 نوع سلاح گرم رو بهتون بده و باز هم جرات قدم زدن رو نداشته باشید ترس واقعی هستش نه اینکه یه چیزی مثل Slender کور باشی با یه ذره نور چراغ غوه یا توی Oulast هر چی که میبینی الفرار و قایم باشک تازه اونم طرف پیدات کنه و دوباره در برو به عقب تر
Slender هم همینه. اولش واقعا جذاب شروع میشه بعد یه ذره که میرید جلو و دو تا کاغذ پیدا می کنید، اعصاب خوردی شروع میشه که آخه لاکردار بذار یه چیزی رو ببینم حداقل بعد بترسون اینطوری فقط بازی یک طرفه تحت فشار میزاره که هی بترس بترس. نمیزاره هضم کنی. Alien:Isolation هم که هیچی. مکانیزم های کلیشه ای و برخورد در حد ثانیه با دشمن! اصلا حسابش نمیکنم این مدل بازی ها به نظرم سریعا ترسشون میفته و بیشتر میشند اعصاب خوردی. هی پیشروی می کنی، هی چیزی میفته جلوت، فرار کن یا بمیر بعد دوباره از اول. هی فرار ... فرار ... فرار.
Silent Hill 2 حالا چیکار میکنه؟ میگه دشمن سر راحت سبز میشه؟ بیا انواع اسلحه. محیط تاریکه؟ بیا چراغ غوه با نور مناسب. می خوای چندتا شخصیت ببینی و داستان برات قابل لمس تر باشه تا اینکه همش کاغذ بخونی یا شخصیت لال داشته باشی؟ Silent Hill اصلا کم نداره توی پس زمینه و شخصیت زنده توی هر بازی. با این حال ... ببینید چه کارگردانی داره این بازی که باز هم به دفعات پیش میاد جرات قدم برداشتن نداشته باشید یا تپش قلب تنهاتون نذاره!
حتی Silent Hill رو هم بگید شاهکار بوده و تکرار نمیشه از این حرفا ... Dead Space رو دیگه چی میگید آخه
از اول تا آخر بازی در حال لذت بردن از سلاح های فوق العاده مخوف و ارتقا زره هستید اما باز هم ازش به عنوان یکی از بهترین ها یاد میشه چون ترسش عالیه.تشکر ویژه هم از سعید جان بابت مقاله
خسته نباشی.