بقایای انسانیت: نقد و بررسی بازی The Last of Us

[Reza_Funny]

نقد و بررسی بازی The Last of Us

نویسنده : سید رضا سعیدی

این مطلب در سایت بازی وود نیز منتشر شده است

سقوط تمدن مرزهای اخلاق را در هم می شکند. دیگر کلمات دزدی ، قتل و جنایت مثل گذشته معنا نمی شوند. هرکسی می دزدد و می کشد تا زنده بماند. در این دنیا فقط زنده ماندن معنا می شود. انسانها همانند سگها برای خود محدوده تعیین می کنند و اگر کسی وارد محدوده ی آنها شود حق زنده ماندن ندارد. هنگامی که می توانند با گفتگو زندگی کنند به جان یکدیگر می افتند.دیگر فردایی وجود ندارد، وقتی که ناامیدی و مرگ برروی زندگی سایه انداخته است.فقط امروز وجود دارد، فقط همین لحظه ... . اخلاق!! اخلاق شکمت را سیر نمی کند ، سقفی برای زندگیت نمی سازد و امنیتت را فراهم نمی کند. اخلاق برای ضعیف هاست. تو ضعیف نیستی. 

برای زنده ماندن باید جنگید وگرنه ...

  یک شب قلب شهر ضربه ای بزرگ و سهمگین خورد و سپس ساکت شد. شیوع بیماری به سرعت اتفاق افتاده بود و هیچ برنامه ای برای قرنطینه وجود نداشت. هیولاهای آلوده از درها و پنجره ها وارد خانه ی همسایه ها شده بودند. شوهران ، زنان ، برادران و خواهران قبل از اینکه بتوانند کمک بخواهند کشته شده بودند. و یا حتی بدتر شاید یکی از خود آنها آلوده شده بود. ویروس در شهرهای بزرگ و حومه هایشان پخش شده بود. ارتش با تمام توانش در کنترل کردن اوضاع ناتوان بود. بیماری همه گیر شده بود. جول (Joel) مردی تنها که درون دریایی از مردم که زندگی هایشان نابود شده بود قرار داشت. او به زندگیش چسبیده بود. او هیچ وقت چنین چیزی را نمی خواست.

جول در شبی که جامعه سقوط می کند معرفی می شود. او تا دیر وقت بیرون از خانه به سر می برد و مشغول کارهایی سوال برانگیز است در حالی دخترش منتظر است تا او به خانه بازگردد. شخصیت او قابل درک نیست و نمی توان با او احساس همدردی کرد. کاراکتر بی روح و خسته ی جول از همان ابتدا بازی شروع به ساختن شخصیتش می کند. در ادامه، بازی به ما نشان می دهد که چطور نوری بر شخصیت بی روح کسی می تابد که چیزی برای از دست دادن ندارد.  جول خیلی راحت دیگران را می کشد زیرا بقیه هم همین کار را می کنند. اما جول فرق دارد، او با خشم و حرص دشمنانش را می کشد.

جول در حال حاضر با تمرکز به نیاز های شخصی اش زندگی را همراه با زنی همانند خودش میگذراند. شخصیت تس (Tess) همانند خیلی دیگر از شخصیت های درون بازی است. او وقتی هدفش را مشخص می کند تا پای مرگ از هدفش دفاع می کند و زنی مستقل و بی رحم است. در این دنیا و در ساعات اولیه ی بازی شاهد آن هستیم که همه ی شخصیت ها کم و بیش انسانیت و دل رحم بودن خود را از دست داده اند و هیچ کدام از کارکترها چنگی به دل نمی زند و شما را به خودش علاقه مند نمی کند.

درخنها همه جا وجود دارند در این دنیای زامبی زده

این وضعیت وقتی که الی (Ellie) وارد داستان می شود تغییر می کند. او شباهتی با جول و تس ندارد، با الی می توان به راحتی ارتباط برقرار کرد. در این دنیای پر از خطر، او میترسد. می ترسد از اینکه وقتی هیچ همراه و محافظی ندارد یک زامبی در کمین او باشد. می ترسد از اینکه وقتی با یک نفر ملاقات می کند به جای شنیدن صدای او، صدای شلیک تفنگی که به سمتش نشانه رفته را بشنود. این ترس الی فقط برای خودش نیست، بلکه برای دیگران هم نگران است. او ازینکه کسی را که دوست دارد از دست بدهد واهمه دارد. ولی برخلاف بسیاری دیگر از انسان ها در این دنیا خودش را به خاطر ترسی که در وجودش هست نباخته است. او مانند یک دختر عادی در دنیای ماست، در لحظه های آرام سوت میزند و با خود آهنگهایی را زمزمه می کند، با دیگران در مورد علاقه هایش صحبت می کند؛ در مورد درس شنا یا مدرسه یا پسران و یا مشکلات کوچکی که در این موارد دارد. حرف زدن در رابطه با این مشکلات آن هم وقتی که چند روز پیش رفیق شما را زامبی ها تکه پاره کرده اند به نظر رقت انگیز می آید. ولی با این حال الی حرفایش را می زند و گذشته را به یاد شما می آورد. او نمایش قدرت اراده در این دوران است، اراده ای که اغلب بزرگسالان آن را از دست داده اند. الی قوی ، باهوش ، ساده و بی تکلف است و انگیزه ی شما را برای پایان دادن به این دنیای تلخ بیشتر می کند.

شخصیت انعطاف پذیر و در حال بلوغ الی نشان دهنده ی ارزشهای والایی در عمق وجود اوست. او می تواند نجات دهنده ی بشریتی باشد که همواره منتظر اوست و جول؛ که همیشه در کنارش است و حاضر است تا پای جانش از او محافظت کند. شما جنگل ها، شهرهای ویران شده، فاضلاب های دلسرد کننده و ... را همراه با نیروی جسمانی جول و دل نترس الی در کنار خطرات بسیاری که دارند پشت سرمی گذارید. درگیر شدن همیشه آخرین چاره است. زامبی ها (Infected) خطرناکند و همیشه در انتظار وعده ی غذایی بعدی خود هستند. انسان ها هم به همان اندازه خطرناک هستند. راه گفتگو به هیچ وجه وجود ندارد و همه به دنبال کشتن شما هستند و تفنگهای خود را به سمتتان نشانه میگیرند و هیچ شکی در کشتن یک مرد میانسال و یک دختر جوان را به خود راه نمی دهند.

کوکتل مولوتوف خیلی کار را راه می اندازد

با این حال، مبارزه در چنین سرزمین خشونت آمیزی اجتناب ناپذیر است. در این دنیای نابود شده که هر وسیله ای معنای جدیدی دارد و کاربردش با گذشته فرق می کند، باید  زنده ماند و از دست زامبی هایی که به جز خوردن وعده های غذاییشان فکر دیگری ندارند فرار کرد. زامبی ها تا وقتی متوجه شما نشوند حرکت کندی دارند ولی هنگامی که متوجه حضور شما می شوند به سمت صدایتان و محل قرار گیریتان یورش می آورند. صدای زامبی ها که واقعا به خوبی کار شده طنین پایان دوران انسانیت را در گوش شما زمزمه می کند.

بنابراین شما آنها را می کشید، وقتی به شما نزدیک می شوند می توانید با دو تا چهار ضربه آنها را نقش زمین و یا سرشان را متلاشی کنید، وقتی از پشت به آنها نزدیک می شوید  میتوانید گردن آنها را بشکنید و یا با یک حرکت سریع کارشان را تمام کنید. وقتی از شما فاصله دارند اسلحه ها و بمب های دست ساز به کار می آیند. ولی با همه ی این وسایل و توانایی های خوب برای درگیر شدن و کشتن زامبی ها بازهم بهترین راه درگیر نشدن است. استفاده از مکانیک پرتاپ اشیا برای جلب توجه زامبی ها بسیار کارساز است و شما را از درگیری دور می کند. این حس که انسان دوست ندارد به دست زامبی ها کشته شود در سراسر بازی موج می زند و بعد از گذشتن از زامبی ها هیچ حس راحتی و آرامشی را به شما القا نمی کند. هیچ گاه وقت خوشحالی کردن نخواهید داشت زیرا دنیای اطرافتان به شما این اجازه را نمی دهد.

بزرگترین مشکل در مبارزات بازی شکسته شدن قوانین توسط همراهان کارکتر اصلی است. در بازی، زامبی هایی با نام کلیکر (Clicker) وجود دارند که کورند و با توجه به صدا قربانی خود را پیدا می کنند. شما اگر حرکت اشتباهی بکنید و صدا ایجاد کنید سریعا عکس العمل نشان می دهند. در حالی که همراهان شما با صدای بلند با شما صحبت کرده و شدیدا ایجاد سر و صدا می کنند. در درگیری با بقیه ی دشمنان نیز این ایرادات وجود دارد. هوش مصنوعی همراهان در مخفی شدن خوب است ولی با این حال مشکلاتی دارد و گاهی اوقات از جلوی دشمنان با آسودگی رژه میروند و دشمنان بیچاره هنوز گیج هستند و به دنبال شما میگردند. در بخشهایی از بازی درب خروجی قفل است و شما ناگزیر هستید تا با زامبی ها درگیر شوید و تمام زحمت شما برای مخفیانه رد شدن از زامبی ها به هدر می رود. و یا در بعضی مکان ها، گروهی از زامبی ها بی صبرانه منتظر هستند تا در را برای آزادیشان باز کنید و در عین حال همان ها هنگامی که دری را مخفیانه پشت سر خود میبندید فقط نگاهتان می کنند. The Last of Us  قوانینی را وضع می کند که خود به آنها پایبند نیست. درست است که پایبندی به بعضی از قوانین به گیم پلی لتمه میزند ولی راه حل آن شکستن قوانین و پاک کردن صورت مساله نیست. 

وجود احساسات در چهره ها بیداد میکند

انسانها تهدیدات بزرگتری نسبت به زامبی ها هستند. واحد های نظامی و یا گروه های کوچک خود مختار بدون هیچ بحثی با دیدن اولین غریبه به سویش شلیک میکنند. رفتار انسان ها قابل پیش بینی تر از زامبی هاست ولی با این حال در هنگام پاترول کردن چنان شما را غافل گیر میکنند و یا در لحظه آخر قید به سمت شما آمدن را میزنند که به انسان بودنشان کمی شک میکنید. ولی هنگامی که متوجه حضور شما میشوند دیگر به شما امان نمی دهند و از هر فاصله ای به شما تیراندازی میکنند تا شما را بکشند. خیلی مواقع در بازی پیش می آید که جلوی یک نگهبان رفیقش را از پشت می کشید ولی او به راه رفتنش ادامه میدهد. درکل ایرادهای کوچک و بزرگی در هوش مصنوعی همراهان و دشمنان وجود دارد که بیشتر از لحاظ منطقی به بازی لطمه می زند و کمتر پیش می آید تا در گیم پلی روان بازی تداخل ایجاد کند.

با وجود مشکلات کوچکی که در مبارزات وجود دارد هسته ی اصلی گیم پلی مبارزات بسیار قوی ظاهر می شود. در درگیری ها شما هستید که تصمیم میگیرید چگونه مبارزه کنید و درگیری را پایان بدهید. گیم پلی در این بخش بسیار انعطاف پذیر است و در هر دوحالت مخفی کاری و بکش بکش مکانیک های ایده آلی را برای پیشروی شما در نظر گرفته است. می توانید تمام مسیر را بی سر و صدا و با مخفی کاری پیش ببرید و یا با جلب توجه توسط انداختن آجر، دشمنان را در یک محدوده جمع کرده و با یک ککتل مولوتوف همه را به آتش بکشید. اسلحه های متنوع نیز بسته به موقعیت در این درگیری ها به خوبی به کار می آیند.

اگر شما یک یا دو گلوله بخورید نوار سلامتی تان شدیدا کم می شود و نیاز پیدا می کنید تا از بسته ی پزشکی دست ساز خود استفاده کنید. برای زنده ماندن استفاده هوشمند از سیستم Crafting  بسیار مهم است. با جمع کردن مواد اولیه ای مانند قیچی، باند، الکل و غیره شما می توانید بسته به موقعیت و نیاز خود بسته های پزشکی و یا کوکتل مولوتوف و ... را درست کنید.به عنوان مثال وسایل اولیه ی بسته ی پزشکی و کوکتل مولوتوف یکی هستند و شما هستید که تصمیم میگیرید به کدام نیاز دارید. از هرکدام از آیتم های درست کردنی توسط Crafting فقط توانایی حمل سه عدد از آنها را دارید. اگر اهل گشت و گذار در بازی باشید از این وسایل اولیه به اندازه ی کافی در همه مراحل وجود دارد. ولی اگر این کار را نکنید در مبارزات به کمبود مهمات برمیخورید. از این رو برای راحت تر گذارندن مراحل نیاز دارید تا با این دنیای نابود شده بیشتر ارتباط برقرار کنید.

 

کاربرد مکان ها تغییر پیدا کرده

گذشته از سیستم مبارزات و درگیری، معماهای محیطی جالبی نیز در بازی وجود دارند که تنوع آنها به پیدا کردن وسیله برای بالا رفتن و یا رد شدن از نقطه ای به نقطه ی دیگر محدود می شود. با این حال زیبایی پیاده سازی معما ها با توجه به رابطه ی مستقیمی که بین توانایی کاراکتر ها و مشکلات به وجود آمده است بسیار دیدنی است. الی (Ellie) توانایی شنا کردن ندارد و در مراحلی که آب وجود دارد همیشه باید فکری برای عبور الی کرد و یا اینکه الی به دلیل جثه کوچکش نمی تواند مانند تس (Tess) شما را از دیوار بالا بکشد و باید فکری به حال خودتان بکنید. تمامی معما ها به زیبایی با محیط اطراف ارتباط دارند. معما های بازی همیشه یک راه حل بیشتر ندارند و شما هیچ وقت نیاز ندارید که به سلول های خاکستری مغزتان فشار بیاورید بلکه نیاز است تا چشمهای خود را باز کرده و وسیله ی مربوطه را پیدا کنید.
The Last of Us نمایش خیره کننده ای از لحاظ بصری و صداگذاری ارائه می دهد.محیط های پر جزئیات و درخت های پر بار و مدل سازی تقریبا بی عیب و نقص چشم بیننده را محو تماشای دنیای زیبای بازی می کند.از محیط های سر سبز و جنگلی که در آنها حتی می توان حیوانات زیبایی را دید گرفته تا محیط های شهری و نابود شده همگی بیننده را محو خود می کنند. کارگردانی بسیار زیبا در بهتر و بیشتر به رخ کشیدن این مناظر نقش پر رنگی را ایفا می کند. یک نمونه از این زیبایی ها هنگامی است که بعد از درگیری طولانی در محیط های تنگ و ترسناک با زامبی ها، تصویر زیبای طلوع خورشیدرا از بالای یک ساختمان با کادر بندی بی نظیری که جول و الی را نشان می دهد میبینیم. صداگذاری این عنوان نیز بی نظیر است. از تغییر صدای برخورد باران با سطوح مختلف تا صدای زامبی ها و تیکر ها تا صدای ضربان قلب و نفس نفس های الی هنگام فرارش از دست یک دیوانه.

جول راههای زیادی برای کشتن مرد بلد است

دلم نیامد تا از موسیقی زیبای بازی حرفی نزنم.موسیقی پس زمینه همیشه وجود ندارد و در بیشتر مواقع صدای محیط اطراف و صحبتهای بی تکلف الی است که به گوش میرسد، ولی در مواقعی که لازم باشد موسیقی خودش را نشان می دهد و تاثیری که باید را می گذارد.

زندگی در یک جهان بدون قانون با وجود خرده جامعه هایی که سعی میکنند زنده بمانند، تحمل فضاهای بی روح و تاریک و قدم زدن در شهری که ناامیدی و ترس بر آن سایه افکنده است، خواندن دست نوشته هایی که پایان زندگی فردی را در این دنیای بی رحم نشان ما میدهند، از همه مهم تر نظاره کردن رشد الی در کنار مردی خسته که زندگی سختی را پشت سر گذاشته است؛ اینها همگی معرف یکی از بهترین بازی های ماجرایی در دهه اخیر است که سقوط بشریت و انسانیت را به ما نشان می دهد.

گرافیک 10/10
گیم پلی 9.5/10
صداگذاری 10/10
موسیقی 9/10
داستان 9/10

[shayanT]

 نقدت حرف نداشت[img]images/smi/s0 (62).gif[/img]
نمرات هم که جایی برای حرف زدن نذاشت[img]images/smi/s0 (37).gif[/img]

[Ronan]

بسی زیبا و دلنشین بود مخصوصا توصیف کاراکتر ها،عالی بود ممنون[img]images/smi/s0 (74).gif[/img]

[Albert Wesker]

فقط باید گفت ناتي داگ افرین [img]images/smi/s0 (62).gif[/img]

ممنون نقد خوبی بود [img]images/smi/s0 (24).gif[/img]

[Slh_BlueIsland]

خیلی نقد خوبی نوشتین، مشکلاتی که گفتین من هم باهاشون برخورد کردم و واقعا عجیبه این چیزها از ناتی داگ! هر چند احتمال کمی هم هست که نسخه لیک شده بعضی از این مشکلات رو داره و در نسخه اصلی شاهدشون نباشیم،وگرنه این همه نقد که نمره کامل دادن یا حتی نمره کمتر دادن این مشکلات رو ندیدم ذکر کنن! خصوصا که بعضی جاها باگ گرافیکی هم دیدم! ولی در کل شاهکاری بود بس هنرمندانه و زیبا که لحظه لحظه بازی لذتی برای من داشت که اصلا باورم نمیشد در حال بازی کردن هستم،زندگی بود نه بازی! مخصوصا بار احساسی سنگینی که جای جای بازی به شکلی هنرمندانه و زیبا بین کاراکترها حس میشد و شخصیت الی که واقعا حضورش دلگرمی بود برای این دنیای مرده که با شخصیت پردازی و هوش مصنوعی فوق العاده اش جای خود را در دل هر کسی باز میکرد! 29:

[Reza_Funny]

این ایراداتی که نام بردم دورن چنتا از نقدهای سایتهای معروف وجود داشت. ولی در کل چون به گیم پلی و روون بودن بازی لطمه نمیزد خیلی به چشم نمیومد اگه دقت نمیکردی

[Ranoe]

رضا خوب بود... ولي راجع به يه سري چيزا واسه بهتر شدنش باهات حرف دارم كه بعدا از نزديك بهت ميگم... 
ولي در كل جذاب بود

[1001sama]

فقط یه سوال داشتم چطور با این ایراداتی که هوش مصنوعی در بازی داشت به گیم پلی بازی نمره ی بالای 9.5 رو می دید فکر نمی کنید که باید گیم پلی امتیاز کمتری می گرفت؟

[Reza_Funny]

من توی نقد هم نوشتم.این ایراداتی که نام بردم بیشتر ظعف در منطق بازی هستند و هیچ کدام گیم پلی را خیلی تحت تاثیر قرار نمی دهند.در صورتی که بازی رو انجام داده باشید می بینید که گیم پلی کاملا یک دست و روان است.
به نظر من وسعت المان های خوب آنقدر در این بازی زیاد است که این ارادات تنها 5% از کل این حجم عظیم مکانیک هاست

[Reza_Funny]

دوستان ممنون میشم در مورد نقدم نظراتتون رو بگید و کمکم کنید تا نقدهای آیندم بهتر بشه