جنگجوی زخم خورده، شکارچی قاتلان| نقد و بررسی Assassin's Creed Rogue

[Mohammad-A￦$N78]

بازی های ویدیویی، سال های زیادی است که جای خود را در دل مردم پیدا کرده و به یکی از سرگرمی های اعتیاد آور مبدل شده و روز به روز، به کمک تکنولوژی و استقبال فراوان مردم، به یک تجارت بسیار گسترده و پایان ناپذیر تبدیل شده است. از زمانی که این تجارت آغاز به پیشروی کرد، کمپانی های فراوانی نیز شروع به فعالیت کردند و به شکل امروزی خود رسیده اند.
شرکت ها، حال می دانند که مردم چه می خواهند، و فعالیت خود را هم بر پایه ی همین نیازهای مردم بنا کرده اند. یکی از این کمپانی ها که تا به الان به محبوبیت زیادی رسیده و به دل مردم راه پیدا کرده است، یوبی سافت است که این محبوبیت خود را مدیون خلاقیت های خود می باشد. سری های محبوبی همچون؛ Assassin’s Creed/Splinter Cell/Rayman/Ghost
Recon و... از جمله ساخته های این کمپانی می باشند.
یکی از محبوب ترین یا شاید محبوب ترین عنوان از این کمپانی، سری معروف Assassin’s Creed  باشد، که با فراز نشیب های فراوان همراه بود و از یک عنوان شاهکار، به عنوانی دلسرد کننده مبدل شد.
Assassin’s Creed 1 ساخته شد و بعد از آن نسخه ی 2 و  Brotherhood ساخته شدند، موفقیت ها و ثروت فراوان برای این شرکت تا وقتی که ...

تا وقتی که همه ی ما منتظر شاهکاری دیگر با یکی از اسطوره های دنیای ویدیویی بودیم، به نام: Ezio Auditore da firenze
همه ما با دیدن تریلر Assassin’s Creed Revelation شگفت زده شده ایم، اتزیو پیرتر شده و با تجربه ی بیشتر، قرار است دوباره به کامپیوتر ها و کنسول های ما بازگردد، اما بعد از منتشر شدن این نسخه، همگی آن چیزی را تجربه کردیم که هرگز انتظارش را نداشتیم، یک نسخه ی بی معنی که خاطرات ما را با اتزیو تلخ می کند، دزموند هم دیگر مانند سری های قبل جوانی زبل نمی باشد، کار خاصی انجام نمی دهد و وارد یک دنیای عجیب و غریب شده است، شکستی بزرگ...
یوبی سافت،  پس از این شکست تصمیم گرفت که تغییراتی در هسته ی بازی دهد،  ما را با شخصیت جدیدی آشنا کرد، دوران بازی را تغییر داد و حالا قرار است ما با قهرمان جدیدی از فرقه ی قاتلان همراه شویم؛  AC 3)  Connor kenway )
باز هم تریلری زیبا و حماسی که باعث شد چشمه ی نوری از امید در دل طرفداران این عنوان ایجاد شود...تا اینکه بازی منتشر شد... باز هم شکست... باز هم نا امیدی بیشتر هواداران از این عنوان...
ای کاش این بازی سالانه نمی شد، به شخصه فکر می کنم دلیل همه ی این شکست ها، سالانه کردن این عنوان و عجله ی یوبی سافت برای رسیدن به پول می باشد. شکست ها تکرار شدند...
یوبی سافت باز هم تصمیم گرفت تغییراتی در هسته ی بازی ایجاد کند، حال با شخصیت جدیدی با نام  Edward Kenway

مردی خوش قیافه، خوش صدا، یک کاپیتان مهربان و مبارز... بازی به کلی تغییر کرد... این بار ما در دریا ها سیر می کنیم، گنج  پیدا می کنیم و کشتی ها را به غارت می بریم... شاید اگر اسم Assassin’s Creed  بر روی این نسخه گذاشته نمی شد، ما شاهد عنوانی موفق تر بودیم ولی در کل، نسبت به نسخه های قبل خیلی زیبا و جذاب تر جلوه کرد.
اما طرفداران باز هم شخصی مانند اتزیو را می خواهند، دیگر از این فرانچایز خسته شده اند، نیاز به تنوع دارند، شاید کمی استراحت دادن به این عنوان باعث بازگشتن آن به اوج خود شود، این بازی نیاز به نفس کشیدن دارد.
اما یوبی سافت پا روی پا نمی گذارد و در یک حرکت انقلابی، همه را متعجب می کند، اساسین یا تمپلار مسئله این است!
آری همگی مبهوت شده ایم، یوبی سافت دست به کار بزرگی زده است، این بار در نقش یک تمپلار...

سری: Assassin’s Creed
ناشر: Ubisoft
موتور سازنده: Anvil

سبک: Action-adventure, stealth

توسعه دهندگان: Ubisoft Montreal, Ubisoft Singapore, Ubisoft Milan,...

پلتفرم ها: Playstation3, Xbox 360, PC

در سال 2014 یوبی سافت تصمیم گرفت که نسخه ای را از این فرانچایز با نام Unity برای کنسول های نسل هشتم منتشر کند، اما هنوز هم خیلی ها کنسول های نسل هفتمی خود را با علاقه به بغل گرفته و تصمیم به گرفتن نسل جدید کنسول ها نیستند و با خود می گویند، پس نسل هفت چه می شود؟
این جاست که انقلاب رخ می دهد، یوبی سافت تصمیم به ساخت یک عنوان متفاوت از این سری می گیرد، یک ریسک بزرگ که همه ی ما را با وجود یک تمپلار متعجب می کند، چیز زیادی از این سری نمی دانستیم، ولی یوبی سافت با انتشار خبر های فراوان (طبق معمول)، ما را به طور کامل با این عنوان آشنا کرد، خیلی ها منتظر هستند. به شخصه امیدی به این نسخه نداشتم ولی با انتشار آن و اتمام کردنش، نظرم به کل عوض شد، اینبار شاهد داستانی زیبا هستیم.

داستان بازی: ظهور یک تمپلار، انتقام خونین

بهترین بخش این نسخه و نقطه ی قوت آن، همین داستان بازی است که بازیکن را به اتمام کردن آن هدایت می کند.
برای بهتر فهمیدن داستان، به یک بیوگرافی کوتاه از چند شخصیت بازی می پردازیم:

Shay Patrick Cormac

جوانی مغرور و با وجدان، در سال 1731 در ایرلند متولد شده است و در آینده به آمریکا سفر می کند. شخصی که پدرش در گذشته مرده است و بعد از مرگ او به دنبال هدفی برای زندگی می گردد و در همین راستا با فرقه ی قاتلان آشنا شده و به آن ها ملحق می شود، ولی با سرپیچی از بعضی قوانین از این گروه ترد شده و تصمیم به قتل او گرفته می شود، که داستان از همین جا آغاز می شود.

Haytham Kenway

فرزند دوم ادوارد کنوی و فراخوانده شده به فرقه‌ ی تمپلارها توسط رجینالد برچ، پس از کشته شدن پدرش، ادوارد، وی اولین گرند مستر انگلیسی تبار فرقه‌ ی تمپلارها به شمار می ‌رفت؛ و از سال 1754 تا زمان مرگش به این مقام منصوب بود. نسخه ی سوم ما شاهد فرزند ناخواسته ی وی به نام کانر بوده ایم.

Achilles Davenport

در سال 1710 در کارائیب متولد شد و در سپتامبر 1781 مرد، آشیل در سال 1730 به فرقه ی قاتلان پیوست و به عنوان آخرین دانش جوی Ah Tabai شناخته می شود، بیان شده که او در دوران کودکی خود شخصی بسیار جدی بوده، در دوره ی ملاقات با Adéwalé، کسی که به عنوان یک چهره ی بزرگ و الهام بخش از او نام برده شده است.

Benjamin Franklin

بنجامین فرانکلین (متولد ۱۷ ژانویه ۱۷۰۶، درگذشته ۱۷ آوریل ۱۷۹۰) یکی از پدران بنیانگذار ایالات متحده است. فرانکلین یک دانشمند، نویسنده برجسته و چاپخانه ‌دار، طنزنویس، نظریه ‌پرداز سیاسی، سیاستمدار، رئیس پست، مخترع، فیزیکدان، فعال مدنی و دیپلمات بود.


اینبار شخصیت که شما در بازی کنترل می کنید شی(Shay) نام دارد، جوانی مغرور ولی با وجدان و همانطور هم که در شروع بازی مشخص است کمی خشن، خام و بی تجربه می باشد.
داستان بازی در فواصل میان سال های 1752 تا 1761 به انجام می پذیرد، شی از همان شروع بازی در فرقه ی قاتلان حضور دارد که در آن دوره هم سرپرست فرقه ی قاتلان، آشیل می باشد. قاتلان به دنبال سرنخ هایی از قطعه های عدن در کره ی زمین می باشند، که در همین راستا شی با دانشمند آمریکایی به نام بنجامین فرانکلین آشنا شده و با همراهی یکدیگر با استفاده از رعد و برق، قطعه ای مکعبی و یک کتاب، موفق به کشف تعدادی از این قطعه های عدن می شوند، در همین راستا شی به لیسبون پایتخت پرتغال از راه دریا ها راهی می شود و در روز عید مقدسان به آن جا می رسد، به کلیسای مورد نظر رفته و کار های لازم را انجام می دهد تا اینکه به داخل زمین، جایگاه آن قطعه راه می یابد، شی با کمال تعجب و شگفتی به سوی آن قطعه می رود و از روی ندانستن آن را ور میدارد، فاجعه از همین جا آغاز می شود...
قطعه ی عدن در دست وی به خاکستر مبدل می شود، زلزله ای بسیار مهیب، لیسبون را با خاک یکسان می کند، با اینکه شی موفق به فرار به کشتی خود شده است، اما دیگر خیلی دیر شده، لیسبون نابود شده است، یک قتل عام گسترده...

شی که خود را مسئول این واقعه می داند و فکر می کند دلیل این سهل انگاری او آشیل می باشد که وی را به انجام این کار دعوت کرده است، برای همین به فرقه ی قاتلان باز میگردد، درگیری میان شی و آشیل رخ می دهد، همه بر علیه شی...
شی وادار به فرار کردن می شود و وقتی که پا به فرار می گذارد، به صخره ای با ارتفاع بلند می رسد، یک فرار نا موفق و یک سرنوشت سخت، همه قاتلان، رودرروی وی قرار گرفته اند و درهمین لحظه...
و در همین لحظه صدای بلندی از یک تپانچه ایجاد می شود، شی مجروح می شود و به پایین صخره می افتد...
ادامه ی داستان از خانه ی افرادی آغاز می شود که شی را نجات داده اند، یک زن و مرد که در گذشته فرزند خود را از دست داده اند که از قضا او هم یک تمپلار بوده، از همین جهت و با کمک شایسته این خانواده است، که شی به فرقه ی تمپلار ها راه پیدا کرده و با گرند مستر بزرگ انگلیسی تبار به نام هیتم کنووی آشنا می شود...
هر دو به دنبال کشتار قاتلان...
هر دو به دنبال انتقام...

زیبا ترین اتفاقات داستان در بخش هایی رقم می خورد که شی تمامی کسانی را که دنبال انتقام گرفتن از آن ها بوده را پیدا کرده و لذت انتقام گرفتن از آن ها را می چشد.
وقتی که به تعقیب آن ها می پردازی، آن ها را می ترسانی، وادار به فرارشان می کنی، واقعا لذت بخش می باشد، چه بسا که آن ها نمی دانند که شی چه توانایی هایی دارد و بالاخره خونشان را بر زمین جاری خواهد کرد...

در بخش داستان که از نظر من کامل ترین و گیرا ترین بخش این بازی می باشد، مشکلات خاصی دیده نمی شود، چون کاملا مشخص است که بیشترین تمرکز یوبی سافت بر روی این بازی، در بخش داستان صورت گرفته، تا بتواند داستانی بسیار جذاب و خاطره انگیز را به وجود آورد. خیلی وقت است که شاهد داستانی زیبا از این عنوان نبوده ایم، اما به نظر می رسد با منتشر شدن این عنوان طلسم ها شکسته شده و حال ما داستانی متنوع را در کنار گیم پلی نسبتا روان شاهد هستیم.
از هرچه هم که بخواهیم بگذریم ولی باید قاطعانه بگویم، واقعا از داستان این عنوان، با وجود شخصیت های تاریخی و حضور هیتم کنووی، بسیار لذت برده ام.

حال بیاید نگاهی به شخصیت پردازی این عنوان  بیندازیم:
نمی توان گفت که شخصیت پردازی این نسخه یکی از نقطه قوت های این بازی می باشد، ولی به صورت کلی شخصیت پردازی، خوب یا متوسط است و شخصیت شی در بازی نسبتا به خوبی پیاده شده که دارای تیپ شخصیتی خاص و متمایز از دیگر شخصیت ها می باشد. زیرا هم دیدگاه اساسینی دارد و هم دیدگاه تمپلار بودن!
البته به جز شی ما در مواردی دیگر، شاهد اشکالاتی در شخصیت پردازی بازی می باشیم؛ و می شود گفت که این بازی دارای شخصیت پردازی معمولی می باشد.

گرافیک: Black Flag، اینبار از نگاه شی

همانطور هم که در تیتر مشخص است، گرافیک این نسخه زیاد چنگی به دل نمی زند و با وجود یکسری تغییرات جزئی، می توان گفت که ما شاهد گرافیک همانند نسخه ی قبل این عنوان می باشیم و تغییرات خاصی در آن صورت نگرفته است، باگ ها هم که همیشه یکی از رکن های اصلی این عنوان بوده اند، که اینبار هم شاهد باگ هایی هستیم، اما خوشبختانه به اندازه ی نسخه ی قبل خود یعنی پرچم سیاه، مضحک نمی باشند. البته در بخش هایی از بازی ما شاهد دیر بارگذاری شدن تکسچر ها می باشیم و یکی از نقاط ضعف دیگر گرافیک بازی، وجود سایه های بسیار نامعقول می باشد. اما از جهاتی دیگر، شب های زیبا در قطب هم باعث دلپسند تر شدن گرافیک می شوند.
در بعضی مناطق، به گرافیک هنری این بازی پی می برید، و در لحظاتی که گیم پلی در مناطق قطبی رخ می دهد واقعا گرافیک  چشم نواز می باشد. در دریا ها نیز با آواز های زیبایی که خوانده می شود و صدای دلنواز امواج، گرافیک این قسمت را دلپذیر می کند.

گیم پلی: آوای یک انتقام جو

در گیم پلی این نسخه ما شاهد کوه ها و سرزمین ها ی یخی و آلاسکا های بسیار جذاب می باشیم، کشتی هم با اینکه تغییرات اندکی کرده و یک آتش زا به جای آن بشکه های منفجره جایگزین شده که کاملا مفید تر می باشد، گیم پلی این عنوان همانند نسخه ی پرچم سیاه، بر پایه ی گردش در خشکی و ساحل می باشد، با این تفاوت که نقشه ی بازی بسیار بزرگ تر شده و سرزمین های قطبی و خشکی های بیشتری را شاهد هستیم.

یکی از دیگر قابلیت های جدید، امکان حمله ی دشمنان به کشتی شما می باشد که بسیار قابلیت جذابی است و کمی سخت تر از نسخه ی پیشین است که فقط شما به دیگر کشتی ها حمله می کردید و آن ها را به غارت می بردید، حال شما هم باید دست به کار شوید و آن ها را بکشید تا بتوانید قسر در روید، و گرنه خدمه و افراد کشتی شما نابود می شوند و تا ابد به اعماق دریا ها تبعید خواهند شد...

قابلیت دیگری که در نسخه های قبل فقط به صورت اینترنتی و آنلاین در دسترس بوده، اما حال شما می توانید آن را در بخش تک نفره انجام دهید، کنترل کردن نیرو های دریایی می باشد و شما می توانید با استفاده از کشتی های خود که از دشمنان به غارت برده اید به جنگ و تصرف دیگر قلعه ها و غارت کشتی ها بپردازید.
امکان شکار نیز مانند نسخه های پیشین وجود دارد، که البته وجود یک جانور بسیار زیبا در این نسخه باعث جذاب تر شدن این هارپونینگ می شود، نام این جاندار بسیار بزرگ و زیبا Narwhal می باشد که عکس این موجود بسیار منحصر به فرد را در پایین شاهد هستیم:

متاسفانه در این نسخه، ما شاهد شنا در زیر دریا ها نمی باشیم، که بتوانیم مانند کاپیتان ادوارد به اعماق دریاها رفته و به اکتشاف گنج ها بپردازیم، البته ممکن است دلیل منطقی حذف شدن این بخش، سرمای بسیار زیاد در بخش های قطبی دریاها باشد، به طوری که وقتی در این آب ها به شنا کردن بپردازید، باعث می شود از شدت سرما کشته شوید.
با این وجود، مناطق خوش آب و هوایی هم نیز وجود داشتند که شاید شی بتواند در آن ها به اعماق دریا ها برود ولی به هر حال این بخش دیگر حذف شده است.
در بخش های خشکی نیز ما شاهد تغییراتی هستیم که شاید برای بعضی ها آشنا باشد، در این نسخه نیز، در شهر هایی مانند نیویورک قلعه هایی وجود دارد که شما می توانید آن ها را به تصرف در آورید و با ترمیم سازی آن های برای خود پولی دست و پا کنید.
مهمات شی نیز، بیشتر از نسخه ی قبل خود می باشد و ما شاهد تپانچه ای جدید می باشیم که قابلیت هایی مانند پرتاپ تیر های دود زا، منفجره و خواب آور را دارد.
قسمت زمان حال این بازی نیز مانند نسخه ی پرچم سیاه می باشد و در همان مکان به وقوع می پیوندد و فقط تعدادی از شخصیت ها تغییر کرده و به آن ها اضافه شده است.

به شخصه از Abstergo این نسخه و نسخه ی پیش اصلا لذت نبرده و دزموند را به خاطر، خاطره هایم ستایش می کنم.
لازم به ذکر است که این قسمت شامل بخش انلاین نمی باشد، که البته وجود آن در پرچم سیاه نیز، زیاد جالب نبوده و مورد استقبال قرار نگرفته بود.

صدا گذاری

جالب است بدانید که از همان لحظه که وارد منوی بازی می شوید، با موسیقی تکراری از این عنوان روبه رو خواهید شد که البته می توان از آن چشم پوشی کرد، اما به صورت کلی موسیقی بازی تغییرات خاصی نکرده و در طول بازی ما شاهد آواهای های تکراری می باشیم و موسیقی های نسخه ی قبل بسیار به گوش می رسد.
درست است که موسیقی های نسخه ی قبلی، جذاب بوده اند، اما به نظر من برای این عنوان بسیار بزرگ، زیاد جالب به نظر نمی رسد که از موسیقی های نسخه ی قبل کپی بگیرد یا آن ها را تکرار کند ولی به صورت کلی می توان گفت صداگذاری این عنوان متوسط و معمولی می باشد. البته ما در قسمت های از بازی شاهد باگ هایی مانند قطع شدن صدای شمشیر و تپانچه های دشمن می باشیم؛ همانند نسخه ی قبل، که ایراد بزرگی به حساب می آید.
صدای امواج و آواز هایی که در کشتی شنیده می شود، مانند قبل زیبا می باشند، اگر چه آوا های تکراری زیادی نیز میان آن ها به گوش می رسد. ولی باز هم زیباست و این آواز ها واقعا دل انسان را به آرامش دعوت می کند.

در مواقع جنگ و تعقیب گریز نیز، صداگذاری خوبی برنامه دیده شده ولی متاسفانه باز هم آوا های تکراری به گوش می رسند.
به شخصه در اوایل بازی با صدای شی ارتباط برقرار نکردم و احساس می کردم این صدا مناسب تیپ شخصیتی وی نمی باشد، اما بعد از تمپلار شدن و تغییرات ایجاد شده در چهره ی او، توانستم با صداگذاری این شخصیت ارتباط بگیرم و احساس میکنم این صدا برای شی تمپلار مناسب می باشد.

صدا پیشه ی شی (Steven Piovesan)

سخن آخر

درست است که این عنوان دچار فراز و نشیب های فراوانی بود و همانطور هم که شاهد بودیم نسخه ی همراه این عنوان با نام Unity شکستی بزرگ به حساب آمد و من فکر میکنم که Rogue توانست جای آن را پر کند و داستانی زیبا ارائه دهد.
قبول دارم که دچار ضعف ها و کمبود هایی نیز بود، اما از نظر من که این عنوان توانست، خود را تا حدودی در دل هواداران جای کند و سرپوشی برای شکست های Unity باشد.
به شخصه این نسخه را تحسین میکنم و به شما توصیه میکنم که آن را تجربه کنید، چون می تواند با داستان زیبا و گیرای خود، بازیکن را تا آخر همراه کند که وقتی هم آن را اتمام کنید شاهد پایانی زیبا و مرتبط با نسخه ی همراه خود هستید.
اگر پرچم سیاه وجود نداشت، این نسخه می توانست بسیار موفق تر ظاهر شود، اما به صورت کلی برای من خیلی لذت بخش بود و از تجربه ی آن بسیار خرسندم.
دیگر با خودتان است که دوست دارید تمپلار باشید یا یک قاتل و این نسخه را تجربه کنید یا خیر!!! زیرا؛ اینبار داستان فرق می کند.
اساسین یا تمپلار مسئله این است...

نقاط قوت:

داستان بسیار گیرا و زیبا، محیط های وسیع تر از قبل، گیم پلی کامل و جذاب، گرافیک هنری، دریانوردی جذاب تر

نقاط ضعف:

صداگذاری و موسیقی تکراری، شخصیت پردازی نامناسب در بعضی موارد، شباهت با نسخه ی قبل از نظر گرافیک و دیگر جهات، و در آخر هم مثل همیشه وجود باگ هایی که در بعضی مواقع بسیار مضحک می باشند.

داستان:90
گیم پلی:75
گرافیک:80
موسیقی و صداگذاری:70

78

لازم به ذکر است که این نقد بر اساس نسخه ی Playstation3  این بازی صورت گرفته است.

نویسنده: محمد امین عباسی(محمد امین 78)

با تشکر بسیار فراوان از گیمفا به خاطر این فرصت و یک تشکر از دوستانی که بسیار به بنده کمک کردند.
امیدوارم از این نقد نهایت لذت رو برده باشید.
اولین نقد بنده.
پایان.

[BadBoy4Ever]

عالی بود،خلاصه و مفید
اشکالاتی داشت که قابل چشم پوشی بود فقط یک نکته » نقاط قوت:
نقاط ضعف:
فکر کنم رنگاشونو اشتباه قرار دادی
در ضمن بهتره با استفاده از بعضی نرم افزارهای ویرایش عکس از حجم عکس ها بکاهی تا خواننده برای لود کردنشون مشکلی نداشته باشه

---

یک نکته ی دیگه،بهتر بود به همه ی بخش ها به صورت جداگانه امتیاز میدادی بعد میانگین میگرفتی تا یه نمره ی کلی به دست بیاد اینجوری به نظرم جالب تر بود

[Mohammad-A￦$N78]

عالی بود،خلاصه و مفید
اشکالاتی داشت که قابل چشم پوشی بود فقط یک نکته » نقاط قوت:
نقاط ضعف:
فکر کنم رنگاشونو اشتباه قرار دادی
در ضمن بهتره با استفاده از بعضی نرم افزارهای ویرایش عکس از حجم عکس ها بکاهی تا خواننده برای لود کردنشون مشکلی نداشته باشه

---

یک نکته ی دیگه،بهتر بود به همه ی بخش ها به صورت جداگانه امتیاز میدادی بعد میانگین میگرفتی تا یه نمره ی کلی به دست بیاد اینجوری به نظرم جالب تر بود

توی فکرش بودم ولی در هر صورت دیگه مقاله رو نوشتم
ممنون که خوندی
عکس ها رو هم سعی می کنم که با حجم کمتر قرار بدم از این به بعد
چون سعی کردم با کیفیت باشند
با تشکر

[Yesman4Ever]

عالي بود داداش واقعا با خوندن اينا خوشحال ميشم كه با شما دوستان بعدا همكارم
موفق باشي

[BadBoy4Ever]

عالی بود،خلاصه و مفید
اشکالاتی داشت که قابل چشم پوشی بود فقط یک نکته » نقاط قوت:
نقاط ضعف:
فکر کنم رنگاشونو اشتباه قرار دادی
در ضمن بهتره با استفاده از بعضی نرم افزارهای ویرایش عکس از حجم عکس ها بکاهی تا خواننده برای لود کردنشون مشکلی نداشته باشه

---

یک نکته ی دیگه،بهتر بود به همه ی بخش ها به صورت جداگانه امتیاز میدادی بعد میانگین میگرفتی تا یه نمره ی کلی به دست بیاد اینجوری به نظرم جالب تر بود

توی فکرش بودم ولی در هر صورت دیگه مقاله رو نوشتم
ممنون که خوندی
عکس ها رو هم سعی می کنم که با حجم کمتر قرار بدم از این به بعد
چون سعی کردم با کیفیت باشند
با تشکر

خواهش میکنم اتفاقا یه برنامه دارم که عکسا رو کم حجم میکنه ولی به کیفیتش دست نمیزنه
اسمش Caesium هست من خودم از این استفاده میکنم 

[Mental Patient]

سلام
در نقد های حرفه ایی بنام خدا نمیگن.
و یه مشکل اساسی خیلی از فعل استفاده میکنی!
موفق و پیروز باشی

[Mohammad-A￦$N78]

سلام
در نقد های حرفه ایی بنام خدا نمیگن، ارزش مقاله رو پایین میاره!
و یه مشکل اساسی خیلی از فعل استفاده میکنی!
موفق و پیروز باشی

بر حسب عادت و احترام سعی میکنم که بنویسم و نمی دونستم که به نام خدا سطح مقاله رو پایین میاره!!
هنوز هم برام عجیبه!!!!
در مورد دومی هم، فعل باعث قشنگ تر شدن میشه و سعی کردم که از فعل های متفاوت استفاده کنم
در هر صورت خیلی ممنون
سعی می کنم تصحیح کنم مشکلات رو!!!
تشکر

[Mohammad-A￦$N78]

سلام
در نقد های حرفه ایی بنام خدا نمیگن، ارزش مقاله رو پایین میاره!
و یه مشکل اساسی خیلی از فعل استفاده میکنی!
موفق و پیروز باشی

جل الخالق !!!!!!!!!!!!!!!!
حاجی حالت خوبه؟ دماغت چاقه ؟
استفاده از نام خدا ارزش مقاله رو پایین میاره؟ ببینم کلاس چندمی تو ؟
اصلا چیزی درباره ی شیوه ی نگارش مقاله و نامه میدونی ؟
اولین و مهم ترین چیز در یک نوشته استفاده از نام مبارک خداست
بچه کجا تشریف داری شما ؟
:@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@

داداش خواهشا سعی کنید ک باهم دعوا نکنید
چون آخرش هیچ نتیجه ای نداره
اصلا مهم نیست!!!
هر کسی نظری داره

[Mental Patient]

سلام
در نقد های حرفه ایی بنام خدا نمیگن، ارزش مقاله رو پایین میاره!
و یه مشکل اساسی خیلی از فعل استفاده میکنی!
موفق و پیروز باشی

جل الخالق !!!!!!!!!!!!!!!!
حاجی حالت خوبه؟ دماغت چاقه ؟
استفاده از نام خدا ارزش مقاله رو پایین میاره؟ ببینم کلاس چندمی تو ؟
اصلا چیزی درباره ی شیوه ی نگارش مقاله و نامه میدونی ؟
اولین و مهم ترین چیز در یک نوشته استفاده از نام مبارک خداست
بچه کجا تشریف داری شما ؟
:@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@ :@

داداش خواهشا سعی کنید ک باهم دعوا نکنید
چون آخرش هیچ نتیجه ای نداره
اصلا مهم نیست!!!
هر کسی نظری داره

فقط جوابم اینه

[مجیدنصر]

سلام محمد امین جان
آفرین نقد خیلی خوبی بود و به تمام قسمت ها به خوبی پرداخته بودی.
از بخش داستان و معرفی شخصیت ها خیلی خوشم اومد واقعا خوب کار شده بود.
بقیه ی بخش ها هم خوب بود.
فقط یه چیزی حالا نمیدونم درسته یا نه ولی این عنوان رو خیلی با پرچم سیاه مقایسه کردی و خیلی گفتی که مثلا این توی قبلی بود و غیره حالا من زیاد اطلاع در این باب ندارم شاید هم خوب باشه ولی در کل خوب بود.
در مورد علائم نگارشی و بقیه ی موارد هم زیاد نظر نمیتونم بدم چون تخصصی در این باب ندارم و بهتره بقیه ی دوستان و اساتید نظر بدند.
نسبت به مقاله ی قبلیت واقعا خوب کار کردی بودی و ممنون ازت بابت وقتی که گذاشتی.
برای تو و تمام دوستانی که در این قسمت فعالیت دارند آرزوی موفقیت براشون دارم.
با سپاسی بی پایان