دنیای بی پایان :نقد و برسی بازی BIOSHOC INFINITE

[good gamer]

• ناشر: 2K Games
  
• سازنده: Irrational Games
  
• سبک: First-Person Shooter
  
• پلتفورم ها: PC | PS3 | X360
  
• تاریخ انتشار: March 26, 2013
  

ساخت یک بازی سرگرم کننده، جذاب و پرمحتوا از دست هر شخص یا گروهی ساخته نیست اما خلق دنیایی باشکوه، اسرارآمیز و منحصربفرد و روایت داستانی عمیق و فلسفی در پس آن، کاریست که فقط از پس Ken Levine و استودیوی Irrational Games بر می آید! Bioshock: Infinite از آن دست عناوینیست که خاطره ساز می شوند و از آنها در تاریخ به بزرگی یاد خواهد شد. شاید بتوان بزرگترین رقیب آن را نسخه اول بازی دانست که نشان از این دارد سازندگان همچون برخی شرکت کنندگان المپیک از رقیبان پیشی گرفته و اکنون سعی در رقابت با خودشان دارند! ظرافت و دقتی که در ساخت این بازی بکار رفته را امروزه در کمتر عنوانی شاهد هستیم که این خود باعث می شود تا مدت ها هر بازی جدیدی را بدون اختیار با آن مقایسه کرده و افسوس این را بخوریم که چرا عناوینی همچون Bioshock باید انگشت شمار باشند!

سال 1912 میلادی است، Booker Dewit که زمانی یکی از جاسوسان سازمان Pinkerton بوده و در عملیات مهمی همچون حمله Wounded Knee و سرکوب مردم آسیایی بومی آمریکا نقش بزرگی داشته پس از یک سری اتفاقات دچار عذاب وجدان شده و از سر درماندگی رو به مصرف افراطی الکل و شرط بندی می آورد. او که شغل خود را نیز از دست داده ناگهان خود را در مقابل ماموریتی ناخواسته می یابد؛ او برای جبران مبلغی که در شرط بندی بدهکار شده است، مجبور است بدنبال دختری به نام Elizabeth رفته و در نهایت او را به فرد طلبکار تحویل دهد.

Elizabeth ساکن شهری اسرارآمیز در میانه آسمان به نام Columbia است. این شهر بوسیله بالن های هوای بزرگ و تجهیزات پیشرفته ای نسبت به زمان خود در میانه آسمان معلق است. شهر بوسیله شخصی به نام Zachary Comstock که خود را پیامبر خطاب می کند هدایت می شود و طبق گفته های او Elizabeth تنها فرزند او و جانشین و نجات دهنده Columbia خواهد بود. Elizabeth که دختری جوان و با استعداد است در خانه ای با شکوه محبوس شده و از دنیای بیرون خود خبری ندارد. در حالی که Elizabeth پرسش های زیادی در مورد زندگی خود در سر دارد و از زندگی در محیطی بسته خسته شده است، Booker تنها شخصی است که آزادی را به او بر می گرداند. Booker و Elizabeth هر دو برای رهایی و فهمیدن حقیقت با یکدیگر همراه می شوند در حالی که می دانند هر لحظه از سوی Comstock و افرادش تحت تعقیب خواهند بود.

سناریوی Bioshock: Infinite بشدت به جو و محیطی که در آن اتفاق می افتد وابسته است و می توان آن را با آثار بزرگ ادبی و هنری مقایسه نمود! در ابتدای ورود به Columbia، شهر بسیار زیبا، با شکوه و سراسر از صلح به نظر می رسد به طوری که شهروندان و Comestock آن را به بهشتی تشبیه می کنند که تا روز موعود در آن رستگار خواهند بود. اگر به معماری و طراحی شهر و ساکنان و رفتار آنها توجه کنید می توان به وضوح موضوع استثناگرائی آمریکا که در آن سال ها اوج داشت را مشاهده نمود؛ آمریکا خود را در هر زمینه ای برتر می داند و این شهر نیز برای آسایش مردم اصیل آمریکایی ساخته شده است. این درحالیست که هزاران مایل پایین تر مردم سیاهپوست یا آسیایی بدلیل تبعیض نژادی در زاغه های Columbia زندگی سختی را می گذرانند. Elizabeth و Booker در قسمتی از داستان مجبور می شوند که به این گروه از مردم که خود را Vox Populi (صدای مردم) می نامند برای مقابله با Comestock و افرادش کمک کنند.

به طور کلی دنیایی که Ken Levine و همکارانش برای Bioshock خلق کرده اند دنیایی زیبا و در عین حال ترسناک است که می توان آن را به یک Dystopia (متضاد Otupia) تشبیه کرد. داستان و شخصیت های بازی به حدی باورپذیر و قابل درک به تصویر کشیده شده اند که ناخودآگاه انسان شک می برد که آیا همچین شهر و دوره زمانی در واقعیت هم وجود داشته است؟! همچنین داستان بازی روند خطی ندارد و در چند لایه مختلف روایت می شود و برای آگاه کردن مخاطب از حقیقت او را به دوره های زمانی مختلف می برد و با پایانی عمیق و فلسفی مخاطب را مدت ها به فکر کردن وا می دارد.

گیم پلی بازی همانند دو نسخه قبلی ترکیبی از اول شخص شوتر و المان های نقش آفرینی است. Booker بطور همزمان امکان حمل دو سلاح متفاوت را دارد. اسلحه های بازی از تنوع بی اندازه ای برخوردارند و به مرور با پیشروی در بازی به تعداد آنها افزوده می شود. اسلحه ها معمولاً در میدان جنگ به فراوانی وجود دارند و همچنین می توان با کشتن هریک از دشمنان اسلحه و غنائم او را به سرقت برد. هر اسلحه در مقابل گروه خاصی از دشمنان کاربرد بیشتری دارد و می توان تمامی آنها را از نظر قدرت، سرعت و خشاب ارتقاء داد.

Vigorها در Bioshock: Infinite جایگزین Plasmid و Tonicهای دو نسخه قبل شده اند و هرکدام در قسمت های مختلفی از بازی به قدرت های Booker افزوده می شوند. این Vigorها تاثیر زیادی بر پیشبرد بازی می گذارند و از تنوع و جذابیت بالایی برخوردارند؛ به عنوان مثال بوسیله Murder of Crow می توان دسته ای از کلاغ های وحشی را به سمت دشمنان فرستاد یا بوسیله Possession می توان برای مدتی دشمنان یا تیربارهای اتوماتیک را هک کرده و به جنگ با یارهای خودشان فرستاد. همچنین می توان با ارتقا Vigorها قابلیت های جدید و با ارزشی به آنها افزود. برای استفاده از Vigorها از واحدی به نام Salt (نمک) استفاده می شود که به صورت نواری آبی رنگ زیر نوار سلامتی به نمایش در می آید و می توان آن را به وسیله بطری های مخصوص، الکل و برخی از موارد خوراکی پر نمود. همچنین این امکان وجود دارد تا بوسیله دستگاه های مکانیکی - الکترونیکی مخصوص که در سرتاسر محیط بازی وجود دارند Salt، بسته های سلامتی و مهمات تهیه نمود. ارتقاء اسلحه ها و Vigorها نیز توسط همین دستگاه ها انجام می گیرد.

GEARها که به تازگی به بازی افزوده شده اند به Booker این امکان را می دهند که از قابلیت های متفاوتی بهره ببرد. Booker فقط می تواند از چهار Gear به طور همزمان استفاده کند، Gearهای موجود در بازی نیز خود به چهار دسته مختلف تقسیم می شوند. به طور کلی می توان Gearها را پشت درب های مخفی، قفل شده و مکان های دور از دسترس پیدا نمود. Elizabeth این قابلیت را دارد که به وسیله Lock Pickهایی که در سرتاسر بازی پراکنده است درب های قفل را باز کند که معمولاً پشت این درب ها آیتم های با ارزشی همچون Gearها، بطری های Infusion و دستگاه های ضبط صدا (Voxophone) نهفته است. به وسیله بطری های Infusion می توان نوار سلامتی، زره دفاعی و میزان Salt را ارتقاء داد؛ Voxophoneها نیز بازگو کننده صدای ضبط شده کاراکترهای مختلف است که اطلاعات جالب و مفیدی در اختیار بازیکن قرار داده و باعث می شود داستان بهتر و شفاف تر روایت شود.

برخلاف اکثر عناوین که در حین بازی باید مدام نگران گم شدن و سلامتی کاراکتر همراهتان باشید Elizabeth نه تنها به کمک احتیاج ندارد بلکه این Booker است که بدون کمک های Elizabeth نمی تواند به راحتی با دشمنان مقابله کند. Elizabeth در مواقع نیاز برای Booker مهمات، بسته های سلامتی، Salt و پول پیدا کرده و همچنین این توانایی را دارد که با باز کردن پرده هایی اسرارآمیز تیربارهای اتوماتیک، بالن های نظامی، سنگر، مهمات و موارد دیگری را وارد میدان جنگ نماید که تاثیر زیادی بر مبارزات Booker بر علیه دشمنان دارد. از آنجا که Columbia در میان آسمان بنا شده، ساختمان های آن بوسیله ریل های آهنی موازی با یکدیگر ارتباط دارند که شهروندان با استفاده از وسیله ای قلاب شکل می توانند بر روی آنها رفت و آمد کنند. در طول بازی درگیری های زیادی بر روی این ریل های آهنی صورت می گیرد و Booker می تواند با آویزان شدن از این ریل ها دورنمای بهتری از میدان جنگ داشته و دشمنان خود را مورد هدف قرار دهد.

دشمنان بازی که شامل هر دو دسته Vox Populi و بنیانگزاران شهر می باشند از تنوع زیادی برخوردارند و به دلیل بهره گیری از هوش مصنوعی بالا همیشه بازی را برای مخاطب چالش برانگیز نگه می دارند. یکی از دشمنان سرسخت Booker انسانیست با جثه بزرگ که از بدنی آهنی بهره می برد و برای نابودی آن باید به قلب او که در میانه بدنش قرار دارد شلیک نمود یا دشمنان مکانیکی روبات شکل که همانند شخصیت های بزرگی چون George Washington و Abraham Lincoln طراحی شده و به وسیله Machine Gun به جنگ با Booker می آیند. در کل گیم پلی بازی بشدت چالش برانگیز، هیجان آور، خلاقانه و ابتکاری است و از المان های خاص دو نسخه قبلی بهره می برد، همان چیزی که باعث ماندگار شدن یک اثر در ذهن مخاطب می شود.

از خصوصیات یک بازی همه چیز تمام و منسجم همچون Bioshock: Infinite این است که نمی توان بین اجزای مختلف آن برتری قائل شد زیرا همگی در حد کمال قرار دارند. Bioshock: Infinite از نظر بصری یکی از بهترین عناوین حال حاضر به شمار می رود. با وجود اینکه بازی به وسیله موتور Unreal Engine 3 که امروزه در بسیاری از عناوین استفاده می شود ساخته شده است اما گرافیک بازی به طرز قابل توجهی از اکثر این عناوین چشم نواز تر و قوی تر است. گرافیک هنری بازی از سبک خاصی به نام Art Nouveau الهام گرفته که به شدت با حال و هوای بازی هماهنگ است و خود نشان از مدرنیته شدن آمریکا که جزء سیاست های استثناگرائی این کشور بوده است دارد. رنگ آمیزی بازی بسیار زنده و روح نواز است و چشم انسان از گشت و گذار در محیط بازی خسته نمی شود. در عین حال جزئیات و ریزه کاری های محیط بازی در بالاترین حد ممکن قرار دارد. طراحی رابط کاربری و منوهای بازی نیز از سبک هنری بازی الهام گرفته است و به هرچه باورپذیرتر شدن عناصر بازی می انجامد.

انیمیشن ها و Cut Scene های بازی با اینکه از پیش پردازش شده نیستند همگی از کیفیت بالایی برخوردارند. طراحی کاراکترها نیز در حد مطلوبی قرار دارد و جالب اینجاست که بسته به تصمیم شما در طول بازی تغییراتی روی کاراکتر شما انجام می شود که تا آخر بازی همراهتان خواهد بود، به عنوان مثال در یک صحنه Booker اگر به موقع عمل نکند دستش زخمی شده و دستمالی که Elizabeth به آن می بندد تا آخر بازی همراه او خواهد بود. افکت های Vigorها نیز بسیار تماشایی و دیدنیست، به عنوان مثال هنگام استفاده از Murder of Crows از دست چپ Booker پرهای کلاغ بیرون میزند و ناخن هایش همانند پنجه های کلاغ تیز می شوند.

با وجود اینکه گرافیک بازی در حد مطلوبی قرار دارد اما گاهی اوقات بافت های محیط و به خصوص بافت هایی که در نقاط دور از دسترس قرار دارند از افت کیفیت رنج می برند و برخی از دشمنان بازی نیز از جزئیات خیلی بالایی بهره نمی برند که البته هیچکدام از این مسائل به اندازه ای مهم نیستند که نتوان از آنها چشم پوشی کرد.

تنها عنوانیست که به نظر من نمره 10 برای موسیقی و صدای آن کافی نیست! شاید فکر کنید در این زمینه زیاده روی کرده ام اما مطمئناً با تجربه بازی، خودتان به حرف بنده پی خواهید برد. موسیقی هایی که در پس زمینه بازی پخش می شود به معنای واقعی حس حضور در سال 1912 و دنیای بازی را به مخاطب القا می کند، بخصوص هنگام درگیری که موسیقی بازی به اوج می رسد. قطعه های ضبط شده که از رادیوها و گرامافون ها پخش می شود یاد موسیقی های Jazz و Blues قدیمی را زنده می کنند و در این میان با آهنگ های مشهوری همچون God Only Knows از گروه Beach Boys و Everybody Wants to Rule the World برای گروه Tears for Fears برخورد می کنیم که با وجود اینکه همگی حداقل پنج دهه جلوتر از زمان بازی ضبط شده اند اما با جو بازی کاملاً مرتبط و هماهنگ هستند.

صداگذاری بازی بسیار حرفه ای و با ظرافت انجام شده. صداگذاران آنچنان در نقششان در بازی فرو رفته اند که این باورپذیری را به مخاطبانشان نیز القا می کنند. برعکس عناوین قبلی سری، در این نسخه شخصیت اصلی قادر به صحبت کردن است و دیالوگ هایی که بین او و Elizabeth در طول بازی رد و بدل می شود بر آشکار شدن داستان بازی تاثیر به سزایی دارد. درکل صداگذاری در Bioshock: Infinite نسبت به بازی های دیگر نقش دو چندانی را ایفا می کند. صدای حرکت قلاب روی ریل های آهنی، صدای Reload کردن اسلحه ها، صدای وحشت آور Songbird و ... همگی هنوز هم در ذهنم تداعی می شوند و مرا به این نتیجه می رسانند که چقدر Bioshock: Infinite از سایر عناوین امروزی متفاوت است.

Bioshock: Infinite ثابت می کند که هنر، خلاقیت و تلاش مضاعف در هر کار نتیجه می دهد. در زمره سینما، موسیقی و کتاب همیشه افرادی هستند که هدفی والاتر از کسب درآمد دارند، آنها می خواهند هنر خود را به نمایش گذاشته و محصولی لایق مخاطبانشان به آنها ارائه دهند و در این راه تمام تلاششان را بکار می گیرند. Bioshock: Infinite نیز دقیقاً جزء همان آثاریست که هدفش نشان دادن هنر و خلاقیت سازندگان آن است، اما در زمینه بازی های رایانه ای. باید وجود چنین عناوینی را غنیمت شمرد و آنها را ارج نهاد.
 

[Hit Girl]

چقد نقدت زیاد بود داداش! تحت تاثیر فراوانی قرار گرفتم!! [img]images/smi/s0 (34).gif[/img][img]images/smi/s0 (43).gif[/img][img]images/smi/s0 (43).gif[/img]

[R.I.P]

برادر فقط عنوان گذاشتی.
 

[good gamer]

چقد نقدت زیاد بود داداش! تحت تاثیر فراوانی قرار گرفتم!! [img]images/smi/s0 (34).gif[/img][img]images/smi/s0 (43).gif[/img][img]images/smi/s0 (43).gif[/img]

 

ببخشید هنگام کپی کردن از کامپیوتر مرور گرم هنگ کرد

 

[Qeiji]

یه روزه عجب چیزی نوشتی.

[good gamer]

یه روزه عجب چیزی نوشتی.

 

لازم به ذکره که این مقاله رو و مقاله ی قبلی تقریبا در 20 روز نوشتم وخواستم در این دوروز هر روز یکی را در سایت قرار دهم[img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img][img]images/smi/s0 (29).gif[/img]