دنیای عروسک های وحشی | نقد و بررسی عنوان Dont Starve

[سجاد محمدی پور]

دنیایی عروسک های وحشی

 

همه‌ی‌ ماها کم و بیش گرسنه شدیم. خب در این شرایط چیکار میکنیم؟ یا میریم سراغ یخچال، یا به نزدیک ترین فروشگاه رجوع میکنیم و یا با استفاده از تلفن، غذایی را سفارش میدیم. خلاصه به هر شکلی گرسنگی خودمان را برطرف می‌کنیم. اما تمام این موارد تنها در شرایط ایده‌آل قابل انجام می‌باشد. حالا فرض کنید در یک سرزمین دور افتاده حضور دارید و هیچ شناختی هم نسبت به محیط اطرافتان ندارید. دیگر نه یخچالی هست و نه فروشگاهی که بتوانید بوسیله‌ی آن خودتان را سیر کنید. اینجاست که شما برای زنده ماندن به چالش کشیده می‌شوید. این دقیقا همان عنصری است که بازی Don’t Starve از آن پیروی می‌کند. دنیایی که رحم سرش نمی‌شود و گاهی اگر چند ثانیه غفلت کنید، به راحتی زندگی را به قصد آخرت ترک خواهید کرد.  اما این ها تنها گوشه‌ای از اتفاقاتی می‌باشد که ممکن است در یک سرزمین دور افتاده برایمان پیش بیاید. آن هم اگر سرزمینی باشد که در آن کوچکترین جزء بازی نیز خطری برای شخصیت اصلی شما محسوب می‌شود.  باید خودمان را برای یک ماجراجویی ناب آماده کنیم...

 

به دنیای Don’t Starve خوش آمدید

Don’t Starve یا همان "از گرسنگی نمیر" یک بازی خالص در سبک ماجراجویی می‌باشد که توسط Klei Entertainment تولید شده است. شرکتی که کارنامه‌ی خوبی در این عرصه دارد و خالق سری پرطرفدار Shunk می‌باشد. بازی روایتگر داستان پسری بنام "ویلسون" است که فردی ناشناس او را وارد این دنیای عجیب و قریب کرده و حالا این پسر باید برای بقای خودش تلاش کند. همین و بس...دیگر سیری داستانی وجود ندارد که شما بخواهید آن را دنبال کنید. داستان بازی به همین اندازه کوتاه می‌باشد. بنظر می‌رسد که سازندگان بدنبال بهانه‌ای بودند که شمارا وارد چنین دنیایی بکنند و یکبار دیگر بازی‌بازان را به چالش بکشند. از اینجا به بعد همه چیز دست خودتان است. شما میتوانید هر سرنوشتی را برای خودتان رقم بزنید. اگر بخواهید، پادشاه این سرزمین خواهید بود و اگر هم دامن‌گیر محیط این سرزمین شوید، خیلی زود مقلوب آن خواهید شد و به راحتی از بین می‌روید. در ابتدای بازی همان فردی که شمارا وارد چنین دنیای قریبی کرده است به شما می‌گوید که بزودی هوا تاریک خواهد شد و شما نیازمند غذا برای خودتان هستید. بعد از این شما از زمین بلند می‌شوید و حالا تلاش برای بقا آغاز می‌شود.
میتوان گفت داستان بازی به گونه ایست که قرار است خودمان آن را بنویسیم و سازندگان در بخش داستانی تنها به گفتن دو خط دیالوگ بسنده کرده‌اند. این دیالوگ ها نیز در واقع همان گفتگوی فرد ناشناس با شخصیت اصلی می‌باشد. از اینجا به بعد همه چیز دست خودتان است و کسی شمارا راهنمایی نخواهد کرد. بازی Don’t Starve توانسته با ارائه‌ی یک بخش داستانی نچندان ایده‌ال، بهترین استفاده را از آن ببرند. درواقع می‌توان گفت که بازی اصلا داستانی ندارد و فقط زنده ماندن در آن اهمیت دارد.
 
وحشیانه اما زیبا | گیم پلی و گرافیک

به معنای واقعی گیم پلی بازی شیرین طراحی شده است. شما پس از اینکه وارد چنین دنیایی می‌شوید بلافاصله مشغول به جمع آوری منابع خواهید شد. از اینجا به بعد شما باید بدنبال وسایل اویله برای ساخت تجحیزات بگردید که این امر باعث شده است شما نسبت به محیط اطرافتان مجحز شوید. البته به همین راحتی ها نیز نخواهد بود. چرا که برای تولید و ساخت بسیاری از وسایل موجود در بازی، شما نیازمند مواد اولیه ای خواهید بود که حتی فکرش را هم نمی‌کنید. گاهی اوقات برای ساخت تجحیزات نیازمند شاخ هیولاهای بازی خواهید بود. بعضی اوقات هم برای بدست آوردن مواد اولیه باید به زیر زمین سفر کنید. در بازی پنج نوع ماشین دانش وجود دارد که شما برای ساخت تجحیزات و وسایل مورد نیاز خود باید قبل از هرکاری آن ها را در دست داشته باشید. البته این موضوع نیز به همین راحتی ها نمی‌باشد، چرا که برای بدست آوردن برخی از این ماشین ها نیازمند هستید که از روح موجودات بازی استفاده کنید! ماشین دانش پنجم نیز توسط شخصیت اصلی قابل ساختن نخواهد بود و شما برای آنکه بتوانید از آن استفاده کنید، باید وارد دنیای بسیار وحشی موجود در زیر زمین بشوید که البته این کار هم به این راحتی ها نخواهد بود. چراکه در زیر زمین موجوداتی حضورد دارند که توانایی نابود کردن شما برایشان مثل آب خوردن می‌باشد. در واقع هر موجودی که در سطح زمین با شما دوستانه رفتار می‌کند، در زیر زمین بیرحمانه شمارا از بین خواهد برد و این یعنی شما باید بازی را از اول شروع کنید. اما باز هم این انتهای مشکلات شما نخواهد بود، چراکه شما در حین جدال با این موجودات گرسنه نیز خواهید شد و در این حین باید غذایی نوش جان کنید. باز هم عاملی وجود دارد که شمارا تهدید می‌کند و اینبار عامل سلامت عقلی و روحی شما خواهد بود. یعنی هنگام جدال با موجودات بازی به شدت سطح این نوع سلامتی کاسته خواهد شد و به محض اینکه این مقدار به حد اقل خود برسد، مشکلات بازی به اوج خود می‌رسد، چراکه این بار ارواح این سرزمین هم به خون شما تشنه خواهند شد. اما باید بدانید که این ارواح به این راحتی ها از بین نخواهند رفت.

گذر زمان نیز در بازی بخش مهمی را به خود اختصاص داده است و گردش شب و روز بسیار در روند بازی تاثیر گذار خواهد بود. به طور کلی در روز باید بدنبال غذا و نور باشید که بتوانید در شب از ان ها استفاده کنید و جان سالم بدر ببرید. در شب باید آتشی درست کنید که بتوانید شب را در کنار آن بگذرانید و سرانجام وارد روز بعدی بشوید. در غیر این صورت موجوداتی عجیب و قریب که شخصیت اصلی قادر به دیدن آن نمی‌باشد و شماهم نمی‌توانید ان را ببینید، شمارا نابود خواهند کرد.
محیط بازی نیز سرشار از راز های کشف نشده می‌باشد. این ویژگی به قدری وسعت دارد که بازی‌باز بعد از ماه ها و حتی سال ها بازی کردن نیز برخی از آن ها برایش تازگی دارد. شما هر دفعه با یک ویژگی جدید روبه‌رو خواهید بود و این امر موجب شده است که بازی حالت یکنواخت نداشته باشد. شما با هر بار بازی کردن وارد یک نقشه‌ی جدید خواهید شد به طوری که هیچ کجای این نقشه با محیط های قبلی شباهت ندارد و این امر موجب تقویت هویتِ بازی از لحاظ ماجراجویی بودن‎‌، شده است. دنیای بازی نیز بسیار وسیع است. به طوری که گاهی اوقات می‌پندارید که تمام نقشه‌ی بازی را دنبال کرده‌اید، در این شرایط محیط زیر زمین وارد داستان می‌شود و شما اینبار دچار یک چالش بزرگ می‌شوید. چراکه هر آن چیزی که در سطح زمین با آن ها زندگی کرده‌اید و به آن عادت کرده‌اید، در زیر زمین کاملا برعکس عمل خواهد کرد. جالب است بدانید که گاهی اوقات می‌توانید دوبار به زیر زمین سفر کنید که در بار دوم شما قطعا مقلوب خواهید شد. زیرا هیج شانسی در مقابل موجودات عظیم الجسه‌ای که در آنجا حضور دارند، نخواهید داشت. اینجاست که سازندگان برای افزایش جذابیت بازی یک  ماشین دانش برای ساخت فوق العاده ترین تجحیزات بازی قرار داده‌اند که شما برای دستیابی به آن ها باید غیرممکن را ممکن کنید.

 

 
همان طور که پیش از این گفتیم، سابک بازی Survival یا همان تلاش برای ادامه‌ی بقا می‌باشد و بدون هیچ‌گونه راهنمایی آغاز می‌شود. البته توقع بیجایی است که از سازندگان انتظار داشته باشیم تا راهنمایی برای ما قرار دهند، چراکه اگر ما هم در چنین شرایطی قرار بگیریم، قطعا راهنمایی برای نجات جانمان وجود نخواهد داشت و سازندگان نیز برای واقع گرایانه کردن محیط بازی این عامل را از بازی حذف کرده اند. شجاعت سازندگان قابل تحیسن می‌باشد. چراکه سعی داشته‌اند بازی را تا حد امکان طبیعی و واقعی نشان دهند تا بازی‌باز قرار گرفتن در شرایط سخت را کاملا حس کند. واقعیت به این معناست که شما در موقعیت های مختلف توسط خطرات مختلف تهدید می‌شوید. خودتان باید از خطرات جان سالم بدر ببرید، خودتان باید غذا جمع کنید و خودتان باید با استفاده از وسایلی که در اطرافتان قرار داد وسیله‌ی کاربردی بسازید و از اون برای حفاظت از جان خودتان استفاده کنید. در این بازی واقعیت یعنی این. نه مثل خیلی بازی های دیگر که به راحتی می‌توانید در آن قهرمان بازی در بیاورید و حسابی کشت و کشتار راه بیندازید در حالی که خودتان حتی کوچک ترین خراشی برنداشته‌اید.
همان طور که از تصاویر بازی به مشخص است، بازی المان های غیر واقعی را نیز در خود جای داده است. برای مثال میتوان به هیولاهای موجود در بازی و رفتار آن ها نسبت به شخصیت اصلی بازی اشاره داشت. گاهی اوقات پیش می‌اید که شما در حال گشت و گذار در محیط بازی هستید و بی آنکه برای جدال با دشمنان آماده باشید، با خیال راحت در حال جمع آوری منابع و گشت و گذار هستید که به یکباره یک موجود عجیب بدون هیچ دلیلی به سمت شما حمله‌ور می‌شود. در این هنگام موهای بدنات سیخ می‌شود و ترس تمام وجود شمارا فرا خواهد گرفت. البته خدا آن روز را نیاورد که دستشان به شما برسد، چراکه تیکه بزرگه‌ی بدنتان، گوشتان خواهد بود. در بازی لزوماً نیازی به وجود زامبی نیست تا ترس به بازی‌باز تزریق شود. مثلا زنبود عسل موجود ترسناکی نخواهد بود اما کافی است تا با اندکی شیطنت شمارا با چهره‌ی واقعی خود آشنا کنند. اینجاست که ضرب المثل معروف "فلفل نبین چه ریزه بشکن ببین چه تیزه" رسماَ معنا می‌یابد. اصولا ریلکس بودن در بازی بی معنی است. مثلا گاهی اوقات در حال قطع کردن درختان هستید و پیش خود فکر می‌کنید که در جایی مثل جنگل موجودی شمارا تهدید نخواهد کرد. اما به یکباره درختی از جای خودش بلند می‌شود و به سمت شما حمله میکند و با چند ضربه‌ی کوتاه جان شمارا می‌گیرد. همین باعث می‌شود که نسبت به محیط اطرافتان مشکوک باشید و شیش دونگ حواستان به اطراف باشد. کسی با شما شوخی ندارد... در بازی بخشی بنام Save وجود ندارد و شما با یکبار مردن باید بازی را از اولین روز شروع کنید. دقیقا بعد از همان دو دیالوگ معروف...

 

دنیای عروسک های وحشی
در نقشه‌ی بازی محیط هایی با شرایط مختلف وجود دارد و متناسب با هر بیوم و سرزمین نیز صداهای مختلفی بگوشتان می‌رسد. صدای پدیده های طبیعی مانند باد و آتش و... نیز به خوبی کار شده‌اند. این موضوع درباره‌ی موجودات نیز صدق می‌کند. البته در بخش صداگذاری مشکلاتی نیز وجود دارد و یکی از این مشکلات تاخیر صدا می‌باشد. موسیقی به طور مداوم در بازی پخش نخواهد شد اما در هنگامی که شما در حال جدال هستید و در مواردی از این قبیل موسیقی نیز جای خودش را باز می‌کند. گرافیک نیز مانند سایر بازی های Klei از یک محیط کاغذی ساخته شده است که گویا شخصیت های اصلی و موجودات، نقاشی های آن می‌باشند که البته این امر نتنها در ساختار بازی مشکلی بوجود نیاورده، بلکه باعث شده است که بازی‌باز آن را دست‌کم بگیرد و خیلی ساده به آن نگاه کند اما درواقع باطن بازی چیزی خلاف این را به شما اثبات می‌کند. موجودات بازی به زیبایی طراحی شده‌‌اند و شما شاهد تنوع در طراحی شخصیت ها خواهید بود. لازم به ذکر است که شما در بازی پس از اینکه ندین روز زنده بمانید و در نهایت از بین بروید به عنوان هدیه و بسته به میزان XP دریافت شده، شخصیت های جدیدی را آزاد می‌کنید و میتوانید در دفعات بعدی بازی را با ان ها آغاز نمایید. جا دارد اشاره کنیم که هر یک از این شخصیت های یک ویژگی خاصی را یدک می‌کشند که باث می‌شود روند بازی برای یک ‌بازی‌باز روان‌تر و ساده تر شود. البته چیزی که باعث می‌شود ویژگی این شخصیت ها به خوبی جلوه دهد در واقع حاصل طراحی زیبای چهره ها می‌باشد. البته گاهی اوقات این طراحی ها نیز به ضرر شما عمل میکند. مثلا گاهی اوقات خرگوشی را مشاهده می‌یکنید و چهره‌ی مظلوم او شمارا تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما غافل از آنکه روزی همان موجود شمارا تیکه پاره خواهد کرد. پس سعی کنید زیاد به چهره‌ی مظلوم موجودات بازی اعتماد نکنید، زیرا همانطور که پیش از این اعلام کردیم بازی بسیار غیر قبل اعتماد است و شما هیچگاه آسایش را تجربه نخواهید کرد...

 

جمع بندی
بازی Don’t Starve حاصل یک ایده‌ی نو و زیباست که توسط Klei Entertainment  طراحی شده است تا شمارا غافل‌گیر کند. ایده ای که اگر پرورش بیابد، می‌تواند یک اثر زیبا و سرگرم کننده ارائه بدهد. اما در حال حاضر می‌توان گفت بازی در سبک خود بسیار جذاب و دوست‌داشتنی است. مشتاقان سبک ماجراجویی و تلاش برای بقا، پیشنهاد می‌شود که این عنوان تحسین براگیز را از دست ندهید و یکبار دیگر به ساخته های Klei اعتماد کنید و بدانید که در اتها نا امید نخواهید شد. این بازی حجم چندان زیادی ندارد و در حال حاضر برای دو کنسول PlayStation 4 و PC در دسترس است.

نکات مثبت: محیطی جذاب و گیرا - طراحی فوق العاده‌ی شخصیت ها و موجودات بازی - وجود بیوم ها و اقلیم های آب و هوایی متفاوت - سیستم ارتقای شخصیت پر محتوا و گسترده - جنبه‌ی راز آلود و درگیر کننده
نکات منفی: صدا گذاری نچندان مناسب در بعضی موارد - عدم وجود سیر داستانی - وجود ایراداتی در بخش گرافیک - عدم وجود قابلیت Save

نمره‌ی نهایی: 7 از 10

 
امیدوارم از خواندن این مطلب راضی بوده باشید. بی‌صبرانه منتظر انتقادات و پیشنهادات شما کاربران و اساتید گرامی هستم.
 
شاد و پیروز و سربلند باشید...
 
 

[Edge And Christian]

درود

شکل کلی مقاله و طرز نوشتن بسیار جذابه و اونطوری که قبلا باهم صحبت کردیم مشکلات رو بر طرف کردی و برای این مقاله خوب کار کردی دمت گرم

هنوز شروع به خوندن نکردم ولی درکل اینطور که معلومه خوب نوشتی...

خوندم بازم نظر میدم

[PicaSSO]

هر موقع یه نقد در مورد این بازی می خونم به یاد اولین نقدم می افتم که فاجعه بود! :))
به نظر من مهم ترین نقطه ضعف بازی تکراری شدنش بود. بعضی وقت ها هم بازی طاقت فرسا میشه که فقط به برادران و خواهران Pro سفارش میشه. در ضمن بنده رو PC بازیش کردم و امکان Save کردن هم داره. 
ممنون :)

[سجاد محمدی پور]

هر موقع یه نقد در مورد این بازی می خونم به یاد اولین نقدم می افتم که فاجعه بود! :))
به نظر من مهم ترین نقطه ضعف بازی تکراری شدنش بود. بعضی وقت ها هم بازی طاقت فرسا میشه که فقط به برادران و خواهران Pro سفارش میشه. در ضمن بنده رو PC بازیش کردم و امکان Save کردن هم داره. 
ممنون :)

خوشحالم که نظرتونو درباره‌ی این نقد بیان کردید.
راستش بنده هم از نحوه‌ی Save کردن بازی مطلع هستم. ولی این مورد رو عمدا بیان نکردم چراکه همین موضوع هم به عنوان یک راز در بازی تلقی میشه.در واقع دو حالت برای Save کردن وجود داره...
در مورد تکراری شدن بازی هم جا داره یه نکته رو بگم. این موضوع واقعا به نحوه‌ی بازی کردن بستگی داره. گاهی اوقات انقدر راز های مخفی تو بازی دیده میشه که پلیر رو مشتاق میکنه تا تموم اون هارو کشف کنه. از طرفی با نظر شما هم موافقم. بعضی از موارد و مردن های پیاپی تو بازی این مسئله رو هم بوجود میاره...

در کل خیلی ممنون از اینکه نظرتونو اعلام کردید.

[Lightninghero]

من همون اول بازی گیج شدم  اصلا نمی دونستم کجا باید برم بنده خدا هم که هی گرسنش می شد باید مثل پو بهش غذا می دادی  
اخرین بار یه مشت زنبور دنبالم کردند
بعد دیگه بازیش نکردم
ولی الان نقد رو دیدم و عکساش رو   دوباره می خوام بازیش کنم! 
در اخر ممنون بابت نقد 

[سجاد محمدی پور]

من همون اول بازی گیج شدم  اصلا نمی دونستم کجا باید برم بنده خدا هم که هی گرسنش می شد باید مثل پو بهش غذا می دادی  
اخرین بار یه مشت زنبور دنبالم کردند
بعد دیگه بازیش نکردم
ولی الان نقد رو دیدم و عکساش رو   دوباره می خوام بازیش کنم! 
در اخر ممنون بابت نقد 

واقعا لطف کردید که مقاله‌ی بنده رو مطالعه کردید و باعث افتخار بندس.
راستش این مورد رو فکر کنم همه‌ی کسایی که این بازیرو انجام دادن بهش بر می‌خورن. من هم دقیقا اولاش چنین حسی داشتم ولی امان از دست کنجکاوی!
تو آخرین نسخه‌ بازی واقعا حس کنجکاوی وجود آدمو نابود میکنه. تو بازی چیز هایی وجو داره که به جرأت می‌تونم بگم که اگه صدمین بار بازی کردنت هم باشه بازم چیزایی هست که کشف نکردی و این باعث میشه تو محیط بازی بچرخی و خلاصه کلی مورد پیدا کنی.

در کل از شما هم ممنونم بابت نظر...

[You Never Win]

خسته نباشید بابت مقاله.
خیلی عالی و جذاب نوشته شده! من خودم اصلاً این بازی رو تجربه نکردم ولی با خوندن متن شما کنجکاو شدم تجربه ش کنم.

[Lightninghero]

من همون اول بازی گیج شدم  اصلا نمی دونستم کجا باید برم بنده خدا هم که هی گرسنش می شد باید مثل پو بهش غذا می دادی  
اخرین بار یه مشت زنبور دنبالم کردند
بعد دیگه بازیش نکردم
ولی الان نقد رو دیدم و عکساش رو   دوباره می خوام بازیش کنم! 
در اخر ممنون بابت نقد 

واقعا لطف کردید که مقاله‌ی بنده رو مطالعه کردید و باعث افتخار بندس.
راستش این مورد رو فکر کنم همه‌ی کسایی که این بازیرو انجام دادن بهش بر می‌خورن. من هم دقیقا اولاش چنین حسی داشتم ولی امان از دست کنجکاوی!
تو آخرین نسخه‌ بازی واقعا حس کنجکاوی وجود آدمو نابود میکنه. تو بازی چیز هایی وجو داره که به جرأت می‌تونم بگم که اگه صدمین بار بازی کردنت هم باشه بازم چیزایی هست که کشف نکردی و این باعث میشه تو محیط بازی بچرخی و خلاصه کلی مورد پیدا کنی.

در کل از شما هم ممنونم بابت نظر...

خواهش می کنم

من از شب های بازی متنفر بودم هیچ جا رو نمیشد دید خیلی بد بود با اون مشعل مسغره تو دنیای واقعی انقد سریع خاموش نمی شد

[BadBoy4Ever]

یادش بخیر بازیش نسخه ی عجیب غریب تر ماین کرفت بود
باید کلی وقت صرف میکردی یه عالم درخت قطع میکردی بعدشم هیچی به هیچی 
کلا زیاد بازی نکردم همونطور که ماینکرفتو زیاد بازی نکردم ولی نقد خوبی بود معلومه تهشو دراوردی 
احسنت 

[ARK1375]

درود و خسته نباشید خدمت سجاد عزیز  

سجاد جان مقاله رو خوندم و بسیار لذت بردم. با اجازه شما و دیگر اساتید محترم میخوام یه سری نکاتو بهت بگم که با رعایتشون میتونی سطح مقاله هاتو بالاتر ببری و جذاب ترش کنی.

• اول از همه اینکه توی مقاله از یک سری اصطلاح ها و اکسپرشن های خودمونی استفاده کرده بودی که بسیار زیاد با اونها حال کردم  ادامه بده به اینکار، فقط لحنشو رعایت کن.
  
• دوم اینکه محتوای مقاله ات بسیار زیبا بود. بازم حال کردم. همیشه برای محتوای خوب، وقت زیادیو صرف فکر کردن بکن
  
• نوشته هاتو قشنگ تر کن. سایز رو یک مقدار کم کن و فونت رو یه فونت جذاب تر انتخاب کن. اضافه کردن چند تا رنگ هم به مقالت میتونه جلوه قشنگی بده.
  
• بیشتر با اصطلاحات دنیای بازی اشنا شو. (البته این یه امر تجربیه) مقاله زیاد بخون درست میشه خودش.
  
• مقاله رو حتما قبل از اینکه روی سایت بزاری ویرایش کن. غلط های املایی تو متن بود. میدونم از اون غلط ها بوده که از دست ادم در میره. برای مطمعن شدن از املای یک کلمه توی گوگل یه سرچ کن  من خودمم املام تعریفی نداره همش دست به دامن گوگل ام
  
• بعضی جاها دیدم از شکل غیر صحیح کلمات استفاده میکنی مثل: چیکار و... . اینارو اصلاح کن تو نوشته های بعدیت.
  
• حتما حتما حتما زبان نوشته رو مشخص کن. ببین میخوای نوشته خودمونی باشه (که توصیه نمیکنم) یا رسمی یا نیمه رسمی. یه جاهایی خودمونی شده بودی ولی یه جاهایی رسمی حرف میزدی. به طبع شکل نوشتاری کلماتتم توی این نوع نوشته ها تغییر میکنه. مثلا "تیکه و پاره خواهد کرد" توی نوشته رسمی میشه "تکه و پاره خواهد کرد."
  

خیلی روده درازی کردم شرمنده. 
سجاد جان یه پیشنهاد دیگه. اگه از این نوع بازی های Survival و Sandbox (محیط باز) خوشت میاد حتما و حتما یه نگاه به بازی ماینکرافت ( Minecraft ) بنداز. کمکی هم خواستی توش بنده در خدمتم.
 
شب خوبی داشته باشی