روز تاریخی؛ Hitman: Contracts

[B.A.T]

به «روز تاریخی» خوش آمدید؛ جایی که ما سالگرد تولد بازی‌های به یاد ماندنی را به شما اعلام می‌کنیم و سعی بر این داریم تا درجه نوستالژی شما را بالا ببریم. اگر بازی‌باز کم سن و سال هستید دو انتخاب دارید؛ یا سریعا این مطب را ببندید یا بمانید و به گذشته صنعت پر افتخار بازی‌های ویدیویی نگاهی بیاندازید. و اما اگر بازی‌بازی کهنه کار هستید با گیمفا برای یک روز تاریخی دیگر همراه باشید.

۱۲ سال پیش در چنین روزی استودیوی Io-Interactive عنوان Hitman: Contracts را منتشر کرد. پس از موفقیت فوق‌العاده دو بازی Hitman: Codename 47 و Hitman 2: Silent Assassin، این عنوان عرضه شد و توانست حدود ۲ میلیون نسخه بفروشد. در Hitman: Contracts مانند همیشه در نقش مامور ۴۷ قرار می‌گیرید و برای به قتل رساندن اهداف خاصی، به مناطق مختلفی فرستاده می‌شدید. در بازی می‌توانستید به انواع و اقسام سلاح دسترسی پیدا کنید. از چاقوی آشپزخانه گرفته تا انواع ماشین‌گان‌ها برای رد کردن مراحل در دسترس بودند و می‌توانستید علاوه بر شیوه بی سر و صدای مخفی کاری، خشونت زیادی به خبرج دهید. همین آزادی عمل بود که سری هیتمن را به یکی از بهترین بازی‌های مخفی کاری نبدیل کرد. در طول بازی بازی‌بازان می‌توانستند ابزار گوناگونی را جمع کنند که بسیاری از آن‌ها در مراحل بالاتر به درد می‌خورد. علاوه بر روش‌های معمولی بازی برای به قتل رساندن اهداف، مراحلی نیز در بازی وجود داشت که بازی‌باز می‌توانست در آن‌ها اهداف را با زیرکی و خلاقیت بیشتری نابود کند. مثلا هدف را با سم مسموم کند یا مقدماتی بچیند که مرگ هدف تصادفی جلوه کند. در آخر مراحل نیز بازی‌بازان بر اساس عوامل مهمی مانند تعداد شلیک گلوله، NPCهای کشته‌ شده و تعداد دفعاتی که زنگ هشدار به صدا درآمده امتیاز دریافت می‌کردند. پایین ترین درجه، Mass Murderer بود که بازی‌باز در آن تعداد زیادی از دشمنان را می‌کشت و از مخفی کاری استفاده ای نمی‌کرد. بالاترین درجه نیز Silent Assassin بود که بازی‌باز باید در آن هیچ دشمنی را نکشد و به هیچ وجه دیده نشود. اما نمی‌شود از یک عنوان Hitman صحبت کرد و نامی از موسیقی‌های آن نیاورد. موسیقی‌های Hitman: Contracts نیز به وسیله آهنگ ساز جسپر کید ساخته شد و تم تاریکی که داشتند، این عنوان را بسیار خاص و زیبا جلوه می‌داد. طبق گفته‌های جسپر کید، با اینکه Hitman: Contracts داستانی حماسی و بزرگی مانند Hitman 2 ندارد، اما جو سیاهی که دارد و محیط‌های متونعی که داستان در آن جریان می‌یابد، باعث برتری این عنوان می‌شود. از موسیقی‌های عالی Hitman: Contracts می‌‌توان به Put Your Head on My Shoulder و Walking Dead اشاره کرد.

چه خاطرات خوب و بدی از عنوان Hitman: Contracts دارید؟ در زمان تجربه این عنوان چند سال داشتید؟ لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید.