به نام خداوند بخشنده مهربان
قهرمان نسل ها
سلام خدمت دوستان گیمر و گیم دوست. (چه خبر؟)می خواهم تا در همین ابتدا از شما بپرسم: "چند سالتان است؟" دوست دارم بدانم از گذشته های دور، چه یادتان مانده است. "کمبات" 1و 2 و3 را یادتان است؟ قارچ خور یا ماریو چی؟ (همون عمو سیبیلوی خودمون) حالا اینا رو ولش کنین برسیم سر اصل مطلب؛ "سگا" را یادتان هست؟ امکان نداره کسی با کنسول این شرکت بازی کرده باشد و با شنیدین نام شرکتش یاد بازی های معروفش نیفتاده باشد. (یاد لاکپشت های نینجا و دو کلانتر و شورش در شهر و... بخیر) ولی من درباره همان بازی ای که "سگا" به عنوان نماد شرکتش تقدیم ما کرد، میخواهم حرف بزنم. حیوانی که آمد تا با دنیای شاد و رنگارنگش و سرعت مافوق صوتش بازار را از عمو سیبیلو بدزدد. بله درست است منظور من یکی از مشهورترین شخصیت های بازی های ویدیویی، یعنی Mr. Needlemouse است. (جا خوردین؟)
زمانی که "سگا" اولین کنسول 16 بیتی خود را آماده عرضه و ورود به نسل چهارم میکرد، احتیاج به یک بازی داشت تا به عنوان نماد شرکت و کنسول به بازار عرضه کند. باید شخصیتی به مردم معرفی میکرد تا در همان ابتدای کار، غافله را به قارچ خور معروف نبازد. پس باید یک بازی شاد و در سبک پلتفرمر تولید می شد. سپس وظیفه خلق شخصیت و ساخت بازی را به تیم AM8 (که بعدها به Sonic Team تغییر نام داد) سپرد. آنان نیز شروع به تحقیق کردند و در نهایت "جوجه تیغی" را به عنوان شخصیت اصلی انتخاب کردند و نام او را Mr. Needlemouse گذاشتند. (فکر کنم یعنی آقای موش سوزنی) گیم پلی بازی باید نسبت به ماریو متفاوت تر می بود، به همین دلیل مهمترین عنصر این شخصیت به "سرعت"، تبدیل شد. گیم پلی بسیار جذاب و سرگرم کننده با سرعت بالا، محیط و رنگ های شاد؛ دیگر همه چیز آماده بود الا یه نکته: نام این شخصیت، هم خیلی طولانی بود و هم نامناسب؛ پس باید نامی انتخاب می شد که جمع و جورتر و مناسب با حال وهوای بازی باشد. در نهایت این حیوان آبی و دوست داشتنی، Sonic The Hedgehog به معنی "سونیک جوجه تیغی" (سونیک به معنی سرعت صوت) نام گرفت و در سال 1991 به بازار عرضه شد.
این حیوان کوچولو "سگا" را نجات داد و در سراسر دنیا، همه فقط به خاطر این بازی کنسول Sega Genesis را تهیه میکردند. در طی سالها نسخه های متعددی از این شخصیت ساخته شد که آن را دست خوش تغییرات کرد و فراز نشیب های زیادی را تجربه کرد.
در سال 2011 شرکت "سگا" به عنوان سالگرد 20 سالگی سونیک، بازی Sonic Generations را معرفی و برای پلتفرم های نسل هفتم، منتشر کرد. پوستر یا باکس آرت بازی بسیار عجیب بود و ایده ای که سازندگان در سر داشتند تبدیل به یکی از بهترین بازی های سونیک در این نسل شد. پس بیایید تا نگاهی به ساخته ی Sonic Team در سال 2011 داشته باشیم.
نام: Sonic Generations
سازنده: Sonic team
ناشر: Sega
سبک: سکوبازی دو/سه بعدی
پلتفرم ها: PC, XBOX360, PS3, 3DS
سال انتشار: 2011
تولدت مبارک
[img]/images/smi/new/gameemag.ir_smiley (34).gif[/img]تند و تند و تند و تند و با سرعت[img]/images/smi/new/gameemag.ir_smiley (34).gif[/img]
گیم پلی، به سادگی داستان نیست. بازی ترکیبی از سکوبازی دوبعدی و سه بعدی با چاشنی سرعت زیاد (که ویژگی خاص این سری ست) است. هر مرحله به دو بخش تقسیم می شود که یکی مربوط به سونیک کوچک و دیگری مربوط به سونیک بزرگ می باشد. مراحل مربوط به سونیک کلاسیک ساده و حاوی کمتر چالشی می باشد که مناسب بچه های کوچک است؛ ولی بخش های مرتبط با سونیک مدرن، گیم پلی هیجان انگیزتر و سخت تری دارد. تنوع مراحل خوب است و سعی شده تا از هر نسخه سونیک، یکی از بهترین مراحل آن در بازی قرار گیرد. مراحل دوبعدی (سونیک کوچک) بسیار ساده و جالب طراحی شده اند و هیجان خاص خود را دارند؛ سونیک دارای قابلیت خاصی نیست و فقط توانایی پرش و چرخش روی زمین را دارد. اساس گیم پلی تغییری نکرده و مانند گذشته بسیار لذت بخش است. بخش های سه/دو بعدی که مربوط به سونیک مدرن می شود بسیار عالی و هیجان انگیز طراحی شده. سرعت بالا و تنوع مراحل به هر چه بهتر شدن این بخش کمک می کند. دو نوع دوربین در این مراحل وجود دارد. دوربین سوم شخص که در آن صورت مرحله کاملا سه بعدی می شود و شما آزادی بیشتری دارید؛ اما متاسفانه دوربین بازی، در بعضی مواقع آزاردهنده و گیج کننده می باشد و دید خوبی به شما نمی دهد. (مثل مرحله Sky Sanctuary) نوع دوم، مانند مراحل سونیک کوچک می باشد که دوربین به حالت نسخه های کلاسیک برمی گردد؛ با این تفاوت که شما قابلیت ها و توانایی های بیشتری دارید و می توانید این بخش ها را جالب تر از قبل به پایان برسانید. علاوه بر مراحل اصلی، مراحل فرعی نیز در بازی وجود دارند که تنوع زیادی دارند. از مسابقه با نسخه کپی خودتان گرفته تا قایم باشک بازی با دوست نینجای سونیک که هرکدام جالب و سرگرم کننده طراحی شده اند. پس از پایان هر سه مرحله (6 بخش) شما وارد یک مبارزه با رییس (Boss fight یا همون غول آخر) می شوید که هرکدام از این افراد، جزو دشمنان قدیمی سونیک هستند که درگذشته شکستشان داده است. این مراحل از تنوع خوبی برخوردار هستند و هیجان خاصی را به بازیکن منتقل می کنند.گیم پلی این عنوان با ترکیب دو نسخه کلاسیک و مدرن سونیک، تجربه ای خاص، لذت بخش، هیجان انگیز و صد البته با سرعتی مافوق صوت به طرفداران این سبک تقدیم می کند.
گیم پلی دوبعدی
به یاد تپه سبز
گرافیک این نسخه بسیار خوب کار شده و حس و حال کارتونی و فانتزی بودن بازی را منتقل می کند. در طراحی هر مرحله، از عنصرهای نسخه اصلی آن مرحله استفاده شده است که با ایجاد تغییراتی، آن را متفاوت تر و طولانی تر کرده است. چهره های شخصیت ها عالی ساخته شده اند. دشمنان دارای تنوع بالایی هستند و تا حد امکان از یکنواختی فاصله گرفته اند. تمامی مراحل چه در دوبعدی و چه در سه بعدی، به بهترین شکل ساخته شده اند و تا حد امکان از رنگ های شاد استفاده شده که حس خوبی به بازیکن دست می دهد. بافت ها و نورپردازی، ساده و خوب طراحی شده ولی در مراحل سه بعدی، باگ هایی نیز دیده می شود و بعضی مواقع ممکن است که بازیکن در جایی گیر کند و دیگر قادر به ادامه بازی نباشد. (مانند مرحله مبارزه با perfect chaos) چنین مشکلاتی در بخش های دو بعدی دیده نمی شود و ایرادی به این قسمت وارد نیست. گرافیک بازی کاملا خوب و محیط ها بسیار شاد طراحی شده و تنها مشکل آن، باگ های مراحل سه بعدی است.گیم پلی سه بعدی
هیجانی مافوق صوت
در بخش صداگذاری کمترین ایرادی دیده نمی شود. دقت سازندگان قابل تحسین است؛ چراکه با تغییر شخصیت، صدای آن های اعم از پرش، چرخش و همینطور صدای محیط کاملا تغییر می کند. در مراحل کلاسیک، از همان صداهای بامزه نسخه های قدیمی استفاده شده که خنده بر لبان بازیکن می آورد. در کنار آن، در مراحل مدرن صداهای محیط و خود سونیک به واقعیت بیشتر نزدیک هستند. صداپیشگان شخصیت های بازی، معمولا به عهده افرادی بود که در بازی ها و انیمیشن های قبلی سونیک ایفای نقش کرده بودند. با وجود نقش کم این افراد، خیلی نمی توان درباره دوبله آن ها قضاوت کرد ولی صداپیشگی سونیک مدرن و تیلز، بسیار خوب انجام شده است. آقای "راجر کریگ اسمیت" بازهم به جای سونیک مدرن ایفای نقش کردند که به زیبایی از پس این کار برآمده اند. در کل صداگذاری دارای کمترین ایرادی است و کاملا عالی انجام شده است.بهتر است از موسیقی غافل نشویم. قطعه های استفاده شده در بازی، ترکیبی از همان موسیقی نسخه اصلی هر مرحله با تغییر ریتم و بعضا اضافه شدن چند ساز جدید به آن است. آهنگ ها ریتم تندتری به خود گرفته اند و نقش به سزایی در ایجاد هیجان به بازیکن را دارند. موسیقی بخش های سه بعدی فوق العاده ساخته شده اند و لذت بازی را چندین برابر می کنند. هیچگونه ایرادی نمیتوان از این بخش گرفت زیرا شنیدن موسیقی های کلاسیک مانند "تپه سبز"، با ریتمی جدید و مدرن، واقعا لذت بخش و خاطره انگیز است. (اصلا فکرش رو نکنید که موقع بازی، صداشو کم کنید)
سخن آخر
نکات مثبت: گیم پلی ترکیبی عالی با سرعت بالا، گرافیک خوب، تنوع مراحل و دشمنان، موسیقی عالی، داستان خوب
نکات منفی: مشکلاتی در دوربین در بخش های سه بعدی، عدم شخصیت پردازی دیگر دوستان سونیک، باگ هایی در بخش سه بعدی
داستان: 7
گیم پلی: 9
گرافیک: 8.6
موسیقی: 9.5
نمره کل: 8.5 (خیلی خوب)
امیدوارم که ساعات خوشی داشته باشید.
در پناه حق
نکات منفی: مشکلاتی در دوربین در بخش های سه بعدی، عدم شخصیت پردازی دیگر دوستان سونیک، باگ هایی در بخش سه بعدی
داستان: 7
گیم پلی: 9
گرافیک: 8.6
موسیقی: 9.5
نمره کل: 8.5 (خیلی خوب)
امیدوارم که ساعات خوشی داشته باشید.
در پناه حق