09-13-2016, 06:57 AM
نقد بازی deus ex mankind divided
بعد از گذشت چند سال از انتشار نسخه قبلی بازی یعنی deus ex human revolution شاهد عرضه نسخه جدید این بازی هستیم . اما آیا پنج سال ارزش صبر کردن را داشت ؟
وقتی نسخه قبلی بازی که به نوعی بازسازی شماره های قبلی این فرنچایز قدیمی است را تمام کردم احساس رضایت و لذتی که بعد از تمام کردن یک بازی خوب به هرکسی منتقل می شود را داشتم اما این بار بعد از اتمام mankind divided احساس کردم به پایان اپیزود اول یک سریال خوب رسیده ام و برای تجربه بقیه ماجرا باید منتظر دی ال سی و نسخه بعدی بازی باشم که با توجه به سیاست های اخیر کمپانی منتشر کننده ی بازی یعنی square enix دور از انتظار هم نبود . بازی deus ex mankind divided به هیچ وجه بازی بدی نیست در واقع گیم پلی و طراحی مراحل به پتانسیلی که لایق بازی باشد نزدیک شده اما داستان و شخصیت ها و نقطه ی عطف و اکت پایانی بازی نا امید کننده است.
داستان
قبل از شروع بازی گزینه ای برای دیدن یک ویدیو از خلاصه ی داستان human revolution وجود دارد که به خوبی نقاط مهم بازی قبلی را مرور می کند . داستان mankind divided ادامه ی داستان را دنبال می کند ولی با فاصله ی حدودا 2 سال پس از رویداد بزرگ پایان بازی قبلی و از جایی شروع می شود که jensen adam که به تازگی به سازمان اینترپل پیوسته است برای انجام یک ماموریت در دوبی اماده می شود .شاید یکی از نقاط ضعف اکت آغازین بازی روایت نشدن اتفاقاتی که در این فاصله برای adam افتاده است باشد اگر چه در ادامه ی بازی و در یک ماموریت جانبی اشاره های به این دوره از زندگی او می شود. داستان بازی به شیوه های مختلفی که شامل چند کات سین کوتاه , گفت و گوی بین npc ها و اطلاعات قرار داده شده در ebook ها و کامپیوتر های هک شدنی است روایت می شود . این اطلاعات به شکل پازلی در کنار هم قرار گرفته تا تکمیل کننده ی انچه در دنیای deus ex می گذرد باشند که در مقاطعی به دلیل وجود گروهک و سازمان های مختلف باعث گیج شدن گیمر می شود . مشکل عمیق بودن و تعدد این سر نخ های داستانی نیست بلکه به سر انجام نرسیدن هیچ کدام از این هرم های تشکیل دهنده ی بازی است . به عنوان مثال گروهی از hacktivist ها به نام Juggernaut Collective در بازی به رهبری شخصی یه نام Janus وجود دارند که در عین اینکه نقش مهمی در رویداد های بازی ایفا می کند اما در انتها چیز زیادی جز تاریخچه کلی این گروه که در یکی از ebook بازی یافت می شود به مخاطب ارایه نمی شود و حتی هویت رهبر گروه رازی برای افشا شدن شاید در دی ال سی یا نسخه بعدی بازی است . یکی از مشکلات اساسی مربوط به دیالوگ های بازی مخصوصا مکالمات بین npc ها است که اساسا به شکل یک audio log برای اطلاع رسانی به گیمر عمل می کند و تقریبا تماما این مکالمات به شکل مصنوعی زمانی که توسط گیمر فعال می شود ( زمانی که به چند نفر در حال صحبت نزدیک می شویم یا زمانی که با زدن دکمه ای مقابل هر فرد دیالوگی از او شنیده میشود ) سعی در دادن اطلاعات از دنیای اطراف را دارد که شاید به ظاهر یک نقطه قوت باشد ولی به دلیل پیاده سازی نه چندان مناسب بعد از چند بار گوش دادن به این دیالوگ ها باور پذیری وتجربه immersive بازی از بین می رود . در واقع این مسئله در کنار شخصیت پردازی ضعیف و شبیه هم بودن تقریبا تمامی این npc ها مشکل را پررنگ تر می کند . یکی از نکات مثبت بازی ماموریت های جانبی هستند که کم ولی پر محتوا و با داستان خاص خود ارزش تجربه ی بالایی دارند. اما داستان اصلی با وجود شاخ و برگ گسترده به ثمر نمی رسد. در انتها باس پایانی بازی کاملا شبیه یک شخصیت فرعی که در میانه ی بازی با آن برخورد می کنیم به نظر میرسد و زمانی که تیتراژ پایانی به حرکت درآمد احساس رضایتی که از پایان نسخه قبلی کسب کردم را به دست نیا وردم .
گیم پلی
گیم پلی بازی یک نسخه ی کامل شده از بازی قبلی است که با وجود اینکه مکانیک جدید قابل توجهی به آن اضافه نشده اما پیشرفت آن قابل ملاحظه است . روند پیشبرد مراحل به دو صورت lethal و non lethal و به سبک مخفی کاری یا تمام اکشن دنبال می شود وانتخاب هر کدام از این روش ها بر عهده ی گیمر است . هک کردن و نفوذ از راه های فرعی مخصوصا کانال ها قسمت مهمی از طراحی مراحل را تشکبل می دهد اگر چه گاهی وجود یک کانال در کنار هر راه اصلی و حتی مکان های شدیدن امنیتی حس واقعی بودن محیط را از بین می برد و وجود یک کد برای هر سیستم کامپیوتری در جیب گارد ها و دشمنان حس پاداش هک کردن را کم رنگ تر می کند . بازی از عناصر نقش آفرینی هم بهره می برد به طوری که بر اساس انتخاب دیالگ ها و مکانیزم رایزنی با شخصیت های اصلی می توان جهت پیشرفت داستان را عوض کرد . نکته ی مهم در این نسخه از بازی توانایی به پایان رساندن بازی بدون کشتن یک نفر حتی باس ها می باشد اما شاید یکی از ضعف های قابل اشاره رضایت بخش نبودن سیستم اپگرید درخت مهارت و ایتم های داخل بازی در صورت بازی کردن به شیوه ی non lethal وکاملا مخفی کاری باشد چرا که تنها ایتم مورد استفاده در این استایل stun gun ,اسلحه دوربین دار با تیر بیهوشی و نارنجک گازی است و بسیاری از اپگرید های سیستم augment آدام جنسون بلا استفاده می شود. درانتها گیم پلی بازی بهترین قسمت و نقطه ی قوت آن حساب می شود.
گرافیک
گرافیک بازی نسبت به نسخه ی قبلی پیشرفت قابل توجهی داشته است اما شاید در حد رقبای نسل هشتمی خود نباشد . طراحی کارکترها و npc ها دچار کمبود هایی می باشد و هم خوانی مکالمات با حرکات لب در حد نسل هشتم نمی باشد . طراحی محیط ها و مخصوصا قسمت هاب یا اصلی بازی با جزییات بالا و به خوبی انجام گرفته است و فرم ریت بازی در نسخه ی ps4 در بیشتر لحظات به طور ثابت روی 30 فریم قرار دارد .
در انتها بازی deus ex mankind divided یک دنباله ی قابل قبول اما نه چندان جهش یافته با آزادی عمل بالا درگیم پلی و داستانی فراموش شدنی و ناقص است که شاید به خاطر سیاست های کمپانی منتشر کننده اش در حد پتانسیل خود ظاهر نشده اما اگر به دنبال یک بازی با ترکیبی از استراتژی و مخفی کاری و المان های نقش افرینی هستید یا از طرفداران دو آتیشه ی نسخه ی قبلی این بازی هستید پیشنهاد می کنم تجربه آن را از دست ندهید. نکته ی پایانی که باید به آن در نقد خود اشاره کنم وجود سیستم microtransaction در بازی است که اجازه ی خرید upgrade point با پول واقعی را به گیمر می دهد ودر نمره نهایی بازی به عنوان نکته منفی تاثیر گذار خواهد بود .
امتیاز: 7 از 10
بعد از گذشت چند سال از انتشار نسخه قبلی بازی یعنی deus ex human revolution شاهد عرضه نسخه جدید این بازی هستیم . اما آیا پنج سال ارزش صبر کردن را داشت ؟
وقتی نسخه قبلی بازی که به نوعی بازسازی شماره های قبلی این فرنچایز قدیمی است را تمام کردم احساس رضایت و لذتی که بعد از تمام کردن یک بازی خوب به هرکسی منتقل می شود را داشتم اما این بار بعد از اتمام mankind divided احساس کردم به پایان اپیزود اول یک سریال خوب رسیده ام و برای تجربه بقیه ماجرا باید منتظر دی ال سی و نسخه بعدی بازی باشم که با توجه به سیاست های اخیر کمپانی منتشر کننده ی بازی یعنی square enix دور از انتظار هم نبود . بازی deus ex mankind divided به هیچ وجه بازی بدی نیست در واقع گیم پلی و طراحی مراحل به پتانسیلی که لایق بازی باشد نزدیک شده اما داستان و شخصیت ها و نقطه ی عطف و اکت پایانی بازی نا امید کننده است.
داستان
قبل از شروع بازی گزینه ای برای دیدن یک ویدیو از خلاصه ی داستان human revolution وجود دارد که به خوبی نقاط مهم بازی قبلی را مرور می کند . داستان mankind divided ادامه ی داستان را دنبال می کند ولی با فاصله ی حدودا 2 سال پس از رویداد بزرگ پایان بازی قبلی و از جایی شروع می شود که jensen adam که به تازگی به سازمان اینترپل پیوسته است برای انجام یک ماموریت در دوبی اماده می شود .شاید یکی از نقاط ضعف اکت آغازین بازی روایت نشدن اتفاقاتی که در این فاصله برای adam افتاده است باشد اگر چه در ادامه ی بازی و در یک ماموریت جانبی اشاره های به این دوره از زندگی او می شود. داستان بازی به شیوه های مختلفی که شامل چند کات سین کوتاه , گفت و گوی بین npc ها و اطلاعات قرار داده شده در ebook ها و کامپیوتر های هک شدنی است روایت می شود . این اطلاعات به شکل پازلی در کنار هم قرار گرفته تا تکمیل کننده ی انچه در دنیای deus ex می گذرد باشند که در مقاطعی به دلیل وجود گروهک و سازمان های مختلف باعث گیج شدن گیمر می شود . مشکل عمیق بودن و تعدد این سر نخ های داستانی نیست بلکه به سر انجام نرسیدن هیچ کدام از این هرم های تشکیل دهنده ی بازی است . به عنوان مثال گروهی از hacktivist ها به نام Juggernaut Collective در بازی به رهبری شخصی یه نام Janus وجود دارند که در عین اینکه نقش مهمی در رویداد های بازی ایفا می کند اما در انتها چیز زیادی جز تاریخچه کلی این گروه که در یکی از ebook بازی یافت می شود به مخاطب ارایه نمی شود و حتی هویت رهبر گروه رازی برای افشا شدن شاید در دی ال سی یا نسخه بعدی بازی است . یکی از مشکلات اساسی مربوط به دیالوگ های بازی مخصوصا مکالمات بین npc ها است که اساسا به شکل یک audio log برای اطلاع رسانی به گیمر عمل می کند و تقریبا تماما این مکالمات به شکل مصنوعی زمانی که توسط گیمر فعال می شود ( زمانی که به چند نفر در حال صحبت نزدیک می شویم یا زمانی که با زدن دکمه ای مقابل هر فرد دیالوگی از او شنیده میشود ) سعی در دادن اطلاعات از دنیای اطراف را دارد که شاید به ظاهر یک نقطه قوت باشد ولی به دلیل پیاده سازی نه چندان مناسب بعد از چند بار گوش دادن به این دیالوگ ها باور پذیری وتجربه immersive بازی از بین می رود . در واقع این مسئله در کنار شخصیت پردازی ضعیف و شبیه هم بودن تقریبا تمامی این npc ها مشکل را پررنگ تر می کند . یکی از نکات مثبت بازی ماموریت های جانبی هستند که کم ولی پر محتوا و با داستان خاص خود ارزش تجربه ی بالایی دارند. اما داستان اصلی با وجود شاخ و برگ گسترده به ثمر نمی رسد. در انتها باس پایانی بازی کاملا شبیه یک شخصیت فرعی که در میانه ی بازی با آن برخورد می کنیم به نظر میرسد و زمانی که تیتراژ پایانی به حرکت درآمد احساس رضایتی که از پایان نسخه قبلی کسب کردم را به دست نیا وردم .
گیم پلی
گیم پلی بازی یک نسخه ی کامل شده از بازی قبلی است که با وجود اینکه مکانیک جدید قابل توجهی به آن اضافه نشده اما پیشرفت آن قابل ملاحظه است . روند پیشبرد مراحل به دو صورت lethal و non lethal و به سبک مخفی کاری یا تمام اکشن دنبال می شود وانتخاب هر کدام از این روش ها بر عهده ی گیمر است . هک کردن و نفوذ از راه های فرعی مخصوصا کانال ها قسمت مهمی از طراحی مراحل را تشکبل می دهد اگر چه گاهی وجود یک کانال در کنار هر راه اصلی و حتی مکان های شدیدن امنیتی حس واقعی بودن محیط را از بین می برد و وجود یک کد برای هر سیستم کامپیوتری در جیب گارد ها و دشمنان حس پاداش هک کردن را کم رنگ تر می کند . بازی از عناصر نقش آفرینی هم بهره می برد به طوری که بر اساس انتخاب دیالگ ها و مکانیزم رایزنی با شخصیت های اصلی می توان جهت پیشرفت داستان را عوض کرد . نکته ی مهم در این نسخه از بازی توانایی به پایان رساندن بازی بدون کشتن یک نفر حتی باس ها می باشد اما شاید یکی از ضعف های قابل اشاره رضایت بخش نبودن سیستم اپگرید درخت مهارت و ایتم های داخل بازی در صورت بازی کردن به شیوه ی non lethal وکاملا مخفی کاری باشد چرا که تنها ایتم مورد استفاده در این استایل stun gun ,اسلحه دوربین دار با تیر بیهوشی و نارنجک گازی است و بسیاری از اپگرید های سیستم augment آدام جنسون بلا استفاده می شود. درانتها گیم پلی بازی بهترین قسمت و نقطه ی قوت آن حساب می شود.
گرافیک
گرافیک بازی نسبت به نسخه ی قبلی پیشرفت قابل توجهی داشته است اما شاید در حد رقبای نسل هشتمی خود نباشد . طراحی کارکترها و npc ها دچار کمبود هایی می باشد و هم خوانی مکالمات با حرکات لب در حد نسل هشتم نمی باشد . طراحی محیط ها و مخصوصا قسمت هاب یا اصلی بازی با جزییات بالا و به خوبی انجام گرفته است و فرم ریت بازی در نسخه ی ps4 در بیشتر لحظات به طور ثابت روی 30 فریم قرار دارد .
در انتها بازی deus ex mankind divided یک دنباله ی قابل قبول اما نه چندان جهش یافته با آزادی عمل بالا درگیم پلی و داستانی فراموش شدنی و ناقص است که شاید به خاطر سیاست های کمپانی منتشر کننده اش در حد پتانسیل خود ظاهر نشده اما اگر به دنبال یک بازی با ترکیبی از استراتژی و مخفی کاری و المان های نقش افرینی هستید یا از طرفداران دو آتیشه ی نسخه ی قبلی این بازی هستید پیشنهاد می کنم تجربه آن را از دست ندهید. نکته ی پایانی که باید به آن در نقد خود اشاره کنم وجود سیستم microtransaction در بازی است که اجازه ی خرید upgrade point با پول واقعی را به گیمر می دهد ودر نمره نهایی بازی به عنوان نکته منفی تاثیر گذار خواهد بود .
امتیاز: 7 از 10
.gif "S0 (62)")
![[تصویر: o4ty_hollywood_undead_as_an_anime_rock_b...9uovrt.jpg]](http://uupload.ir/files/o4ty_hollywood_undead_as_an_anime_rock_band_by_luckypuppyzero-d9uovrt.jpg)
.gif "S0 (2)")
