نقد و برسی عنوان The Walking Dead Season 2

[Yves Guillemot]

بدون او هم می‌توانم! | نقد وبرسی عنوان The Walking Dead Season 2

موفقیت، شهرت را به‌ همراه می‌آورد؛ اما نمی‌تواند تضمین کننده موفقیت بعدی باشد. The Walking Dead در عین ناباوری به عنوان بهترین بازی سال ۲۰۱۲ میلادی معرفی شد. جایزه‌ای که باید اعتراف کرد استحقاقش را داشت. اثری که از خاکستر‌های ژانر ماجراجویی برخواست و به بهترین عنوان سال بدل شد. همین موضوع کار را برای دنباله‌اش سخت کرد. وقتی حالا به قسمت نخست فصل دوم بازی نگاه می‌کنیم، المان‌های آشنای زیادی را در آن میابیم. از نوع گفتوگوها تا اتمسفر بازی، المان‌هایی دست نخورده که چند سال پیش باعث جایزه بردن استودیو Telltale Games شدند. با این همه مشکل اینجاست که عموم آن‌ها دیگر آن حال و هوای گذشته را نداشته و دیگر نمی‌توان به عنوان المان‌های انقلابی آن را شناسایی کرد. این در حالی‌ست که بعضی از لحظات عناصر داستانی از بازی حذف شده و صحنه‌های اکشن جایگزین آن شده که بر عکس تصورات سازندگان این موضوع بیشتر به ضرر آنها تمام شده. البته WD عنوان خوبی‌ست، شاید بهتر است بگوییم یک عنوان درجه یک، اما دیگر خبری از اثری نیست که توانایی صدرنشینی در بازار مثل گذشته داشته باشد.

سازنده: Telltale Games
ناشر: Telltale Games
سبک: Graphic adventure

پلتفرم: ,PC,PS3,PS4, XBOX ONE,XBOX 360
تاریخ عرضه: Dec 2013

ماجرا از کجا شروع شد؟ (حاوی اسپویل فصل اول)

WD2 دقیقا از همان جایی آغاز می‌شود که فصل پیش پایان یافته بود. پس از آن پایان دردناک و احساسی که خود به تنهایی جایزه بهترین بازی سال را برای WD تثبیت کرد. این بار با Clementine سر و کار داریم که حالا عزیزش و کسی که نقش پدر را برای او ایفا می‌کرد را از دست داده و باید به تنهایی با دنیای خطرناکی که زامبی‌ها آن را تحت انحصار خود در آورده‌اند روبرو شود. سازندگان می‌توانستند با مانور دادن درباره تنهایی Clementine و سخت بودن ارتباط کودکی و همچون او با این دنیا وحشی عنوانی جذاب را خلق کنند؛ اما در نهایت پتانسیل موجود را استفاده نکرده و آن را با اکشن‌های دکمه‌ زنی عوض کرده‌اند. صحنه‌های اکشن چندان هم بد از آب در نیامده‌اند. اما نمی‌توان آن‌ها را به عنوان جایگزین مناسبی برای احساسات و عواطف انسانی و البته انتخاب‌های جالب در خلال داستان بازی نام برد. تنها در اوایل این عنوان کوتاه است که شاهد صحنه‌های جذابی هستیم و پس از آن با گروه جدیدی آشنا می‌شویم که Clementine سعی می‌کند پس از اتفاقات فصل نخست با آن‌ها کنار بیاید. این که Clementine در این مدت به یاد خاطرات قدیمی افتاده باعث می‌شود بار دیگر احساسات بازیبازها برانگیخته و آن‌ها دقیقا با همان شاهکار قدیمی روبرو شوند؛ اما از طرفی رابطه شخصیت اصلی با اعضای گروه جدید چندان تعریفی نداشته و نمی‌توان حق مطلب را در مورد این بازی ادا کند.

بدون شرح!

قدرتی که حفظ نشد!

Clementine شخصیت جالبی است. اما انتخاب آن به عنوان نقش اصلی و روبرو شدن با چالش‌هایش انتخاب مناسبی به نظر نمی‌رسد. Lee یک فرد بزرگ سال و باهوش و از همه مهم تر رهبر بود. او دقیقا خصوصیاتی را داشت که هر نوع بازیبازی با او ارتباط برقرار کند. او قهرمان بود و در نقش انسان، احساس و ذات پنداری را در مخاطبان به وجود می‌آورد. این دقیقا همان چیزی می‌باشد که Clementine از آن محروم است. او یک کودک بی‌دفاع است و بازیبازها بر اساس سنت ترجیح می‌دهند به عنوان نگهبانش ظاهر شود. نه فردی که مجبور است با او ارتباط نزدیک برقرار کند. سازندگان هیچ سنت شکنی نکرده‌اند. دیگر نقطه ضعف بازی در همین جا هویدا می‌شود که در طول بازی Clementine انتخاب بزرگی را پیش روی خود نمی‌بیند. او تعیین کننده‌ مرگ و زندگی نیست. البته این موضوعی طبیعی‌ست زیرا قرار نیست یک کودک در مورد جان دیگر انسان تصمیم بگیرد. در فصل نخست ما نگران حال دو شخصیت متفاوت بودیم و در اینجا باید مواظب Clementine باشیم تا به دلیل گاز گرفتگی یک سگ، از گروه باز نماند! در واقع پیچش داستانی به اندازه‌ی پیش پا افتاده است که سریعا شما را از روند کلی این قسمت ناامید می‌کند.

آیا او می‌تواند جای Lee را بگیرد؟!

دیگر ایراد بازی عدم جذابیت شخصیت‌های گروه است. در طول فصل قبل احساسات به وجود آمده میان Lee و Clementine و رابطه‌ این زوج با دیگر شخصیت‌ها، باعث شکل‌گیری یک داستان قرص و محکم شده بود؛ اما در فصل دوم بازیباز به راحتی می‌تواند خلا چنین روابطی را احساس کند. مدت زمان کوتاه بازی هم اجازه نمی‌دهد تا بازیباز با دیگر شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند. از طرفی بعضی از شخصیت‌های مذکور غیر طبیعی رفتار می‌کنند. به طور مثال Sara و رفتار عجیبش بیشتر باعث تعجب بازیباز می‌شود. در هر صورت WD2 با وجود تمامی مشکلات عنوان جالبی‌ست و تنها مشکلش عدم رضایت طرفدارانی است که آن را به چشم یک عنوان بی نظیر و عاری از مشکل نگاه می‌کنند. البته اگر نیمه پر لیوان را نگاه کنیم، تصور می‌کنم که تمرکز بیشتر روی شخصیت‌های تازه وارد و ملاقات با Clementine بالغ‌تر در نهایت می‌‎تواند نظر بازیباز را به خود جلب کند.

WD هنوز گرافیک عالی هنری خود را حفظ کرده است!

به کسی اعتماد نکن! | سخن پایانی

در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که طراحی بازی تفاوت خاصی با فصل پیش ندارد. همان گرافیک سیل شید که طراحی هنری آن بسیار چشم نواز است. امیدوارم که WD در آینده به روزهای اوج خود برگردد.

                           + گرافیک هنری عالی                                                                                                    - عدم جذابیت شخصیت‌های جدید
                           + بعضی از صخنه های بازی روی بازیباز اثر میگذارد                                                            - کمبود انتخاب‌های سرنوشت‌ ساز
                           +  پایانی که همه چیزش دست شما می‌باشد                                                   

ارزش کلی: 8.5

[You Never Win]

مقاله عالی است! دستت درست داداشم!
به ایرادات می پردازیم!
1- ارتباط کودکی و همچون او با این دنیا
این و اضافیه! نیازی بهش نیست!
2- دکمه زنی
نیم فاصله رعایت نشده بازم! دکمه‌زنی درسته!
3- (نظر شخصی!) مقاله یه خورده کوتاهه! کارت عالیه که به بررسی جزئیات تک به تک نپرداختی و همه شو مخلوط کردی! ولی بایستی یه خورده بیشتر می شد!
4- (بازم نظر شخصی) بیشتر به شخصیت ها و شخصیت پردازی بازی پرداختی که اینم باز خیلی خوب نیست! بهتر بود کمتر به این موضوع می پرداختی ولی متاسفانه اشاره به این موضوع در کل بخش ها وجود داره.
بازم خسته نباشی بابت مقاله عالی!

[Destiny]

با توجه به اینکه از این بازی خوشم نمیاد اما مقاله خوبی بود گرچه کوتاه بود ولی تقریبا به همه ی نکات توجه داشتید در کل ممنون عالی بود موفق باشید 

[white.wolf]

ممنون بابت نقد خوب بود 

این بازی شاهکار بود مخصوصا اخر فصل 5 و 4 که واقعا عالی بود تنها ایرادی که این بازی داشت جذاب نبودن شخصیت هاش بود . تنها کرکتر خوبی که این بازی به جز کلمنتاین داشت kenny بود که اونم از فصل 1 بود .

[AMIR_PC]

درود
نقد خوبی بود،مختصر و مفید، ولی نسبت عکس به متن زیاد بود مقداری

[Yves Guillemot]

ممنون بابت نقد خوب بود 

این بازی شاهکار بود مخصوصا اخر فصل 5 و 4 که واقعا عالی بود تنها ایرادی که این بازی داشت جذاب نبودن شخصیت هاش بود . تنها کرکتر خوبی که این بازی به جز کلمنتاین داشت kenny بود که اونم از فصل 1 بود .

قربونت

داداش بدجور اسپویل کردیا

[مجیدنصر]

با سلام به شما
خسته نباشید میگم بابت نوشتن این نقد
نقد خوبی بود و از نظر محتوا نسبتا خوب بود ولی امان از دست مشکلات
اول از همه با تیترت شروع می کنم که فکر کنم سری قبلی هم بهت گفتم توی نقد و بررسی باید تیتر رو یکی بنویسی و اینجوری هم باشه.


بدون او هم می‌توانم! | نقد وبرسی عنوان The Walking Dead Season 2

توی عنوان اولیه نقدت نباید بنویسی و نقد و برسی بازی فلان و بعد توی نقد بیای برای ان تیتر درست کنی و بنویسی که نقد و بقیه ماجرا
 توی تیتر اولیه فقط باید بدون او هم می‌توانم! | نقد وبرسی عنوان The Walking Dead Season 2 رو بنویسی.
مورد بعدی که اونم مربوط به تیترت میشه اینه که برسی اشتباهه و باید بنویسی بررسی سری قبلی هم این اشتباه رو داشتی.

باز دوباره برای مقدمه کم کاری کردی و اومدی تاریخچه ی شرکت و بازی رو توضیح دادی در صورتی که باید به صورت غیر مستقیم به محوریت اصلی بازی اشاره کنی. روی مقدمه ی نقد هات دقت و تلاش خیلی بیشتری انجام بده.

قالب نقدت رو خواستی مثل نقد ترجمه شده هیتمن بنویسی یعنی همه چی با هم و سرهم که به نظرم این روش فعلا برای شما زوده و باید طی روال عادی پیش برید. در ضمن اگر هم می خواستید مثل نقد هیتمن بنویسید نباید برای هر بخش عنوان انتخاب می کردید.
حالا چون تیتر انتخاب کردی من باید نقدت رو بر همین اساس نقد و عیب یابی کنم.

ماجرا از کجا شروع شد؟ (حاوی اسپویل فصل اول)
داستان رو خوب گفتی ولی مهم ترین مشکلش این هست که این بازی دارای 5 قسمت هست و با داستان های مختلف که باید بیشتر از این حرف ها براش می نوشتی. نمونه ی اون اعضای که کلمنتین با اون ها آشنا میشه. خب این شخصیت ها هم جز داستان بازی محسوب میشند و باید در موردش گفت مثلا شما عکس کلمنتین رو کنار مردی قرار دادید و زیرش نوشتی که آیا می تونه جای Lee رو پر کنه؟ خب یکی مثل من که این بازی رو بازی نکرده از کجا بدونه این شخص کیه و با چه هدفی و یا کلمنتین چطوری باهاش آشنا شده. اینکه اومدی از روحیات و شخصیت کلمنتین گفتی و گفتی انتظار ازش برای مرگ یا زندگی انسان نمیشه داشت خوب بود ولی کافی نبود. تازه اومدی وسط داستان لز صحنه های دکمه‌زنی وغیر توضیح دادی که مربوط به گیم پلی میشه و استفاده از اون اصلا توی قسمت داستان مناسب نیست.

قدرتی که حفظ نشد!
خب من با خوندن این تیتر فکرم به سمت گیم پلی میره و متن رو شروع می کنم به خوندم ولی بعد خوندن با چیزی مواجه میشم که اصلا ربططی به گیم پلی بازی نداره. تمام چیزی که نوشتید مربوط به بخش داستان میشه و هیچ ربطی به گیم پلی نداره.
حالا می خوام بدونم منظور شما از گذاشتن این تیتر چی بوده که اگر من اشتباه کردم نظرم رو تغییر بدم.
به صورت کلی بخوام نظرم بدم این نقد بیشتر روی داستان بازی تکیه کرده بود تا بقیه قسمت ها.
البته انتظار زیادی از گرافیک و موسیقی ندارم ولی خب همین دو بخش باید به صورت تمام و کمال بهشون پرداخته میشد.
بقیه مشکلات که شامل مشکلات نگارشی و بقیه موارد میشه رو میسپارم به دست بقیه دوستان حرفه ای
امیدوارم ناراحت نشده باشی چون تنها هدف من از این نظر برای بهتر شدن کار خودت هست. من می تونستم همون اول کار با یه آفرین باریکلا نقد خوبی بود و بازی خوبی بود کارم خودم رو پایان بدم و نیام این همه حرف رو بنویسم ولی چون دارم می بینم تلاش می کنی و هر لحظه و با هر نقدت داری پیشترفت می کنی اینجوری ازت مشکل میگیرم.
منتظر نقد بعدیت هستم.
پیروز و سربلند باشی

[Devil Prince]

خب خسته نباشی امیر جان
استثناََ درباره ی محتوا هیچ حرفی نمی زنم که خصوصی بهت گفتم...

اول درمورد تیتر هایی که انتخاب کردی باید بگم خیلی عالی و جذاب بودن و مثل تیتر های کلیشه ای نبودند.

نکته ی بعدی که اولین تصویر که کلمتاین و لی رو به تصویر کشیده بود، خیلی زیبا بود و احساسات خواننده رو تحریک می کرد.
نکات نگارشی و ظاهر متن:
1- ظاهر متن کاملا مرتب، تمیز و شکیله. آفرین. این شد یه چیزی! خیلی از نقد Dead Rising ات منظم تره.
2- واسه تیتر های اصلی از یه رنگ استفاده کن. دیگه افراط هم خوب نیست. تو متن از رنگ استفاده کن ولی دیگه با دفتر نقاشی اشتباه نگیرش!
3- تیتر زیر زیاد جالب نیست. بهتر بود فقط از همون "بدون تو هم می توانم" استفاده کنی و نقد و بررسی TWD S2 رو واسه بالاترین قسمت نقد قرار می دادی. البته این نظر منه و پیشنهاد می کنم این کار رو بکنی.

بدون او هم می‌توانم! | نقد وبرسی عنوان The Walking Dead Season 2

4- بعضی جمله بندی ها مشکل دارند که با یکی دو بار باز خونی قابل حل بودند. تنبلی نکن! حتما متنو بازخونی کن!
5- از حروف اضافه ی اشتباه برای بعضی کلمات استفاده کردی. مثالا: "مانور دادن درباره ی" غلطه و درستش "مانور دادن روی" هست. حتما دقتت رو بیشتر کن. این مشکل هم احتمالا با بازخونی قابل حله.
ویرایش و ظاهر مقاله بسیار خوب بود. |5/10|
خسته نباشی

---

باز دوباره برای مقدمه کم کاری کردی و اومدی تاریخچه ی شرکت و بازی رو توضیح دادی در صورتی که باید به صورت غیر مستقیم به محوریت اصلی بازی اشاره کنی. روی مقدمه ی نقد هات دقت و تلاش خیلی بیشتری انجام بده.

اتفاقا با عرض معذرت خدمت مجید عزیز، من فکر می کنم مقدمه ی خوبی بود! سخنی از تاریخچه ی شرکت مطرح نبود. امیر جان بیشتر در مورد موفقیت نسخه ی قبلی و کار بزرگی که کرد و سختی کار این نسخه سخن گفت که به نظرم خیلی خوب و به جا بود. تنها مشکلش این بود که زود وارد بحث اصلی شد. یعنی تو همون مقدمه اومد گفت که بازی درجه یک نیست و ... (کاش به جاش همون مضمون اول مقدمه رو ادامه می دادی و انقدر زود بازی رو ارزیابی نمی کردی)
این ارزیابی رو باید نگه داری واسه متن اصلی؛ تازه اونجا هم نباید این جوری ذکرش کنی. این جور حرکت رو باید واسه نتیجه گیری بذاری...

[سجاد محمدی پور]

با سلام خدمت آقا امیر، نویسنده‌ی محترم...

قبل از هرچیزی باید بگم که جدا از بازخودهایی که دوستان نسبت به نقد شما انجام دادند و انتقاد هایی که در موردش صورت گرفت، باید بگم به شخصه از این نقد خیلی لذت بردم. البته نکاتی که دوستان اشاره کردن هم کاملا درسته و بنده هم قبول دارم، اما برخی نکات مثبت موجود در مقاله خواننده رو مجاب میکنه که نقد رو تا انتها بخونه. اول از همه باید گفت که تو بخش تیتر بندی ها بسیار جذاب عمل کردی و شاید این مورد نکته‌ی بزرگی محسوب نشه، اما باید گفت یکی از مواردی که یک خواننده در اولین نگاه بهش توجه میکنه، همین ظاهر مقاله هست. بنظرم تو این امر به خوبی ظاهر شدید و رنگ‌بندی‌ها و تیتر هاتون هم نکات جالب‌توجه تو این بخش محسوب میشه. به طور کلی ظاهر مقاله بسیار خوب بود و امیدوارم در آینده هم چنین نظمی رو در مقالاتتون شاهد باشیم. نکته‌ی جالبی که بسیار قابل تقدیره، نگارش جملات بود. البته تو این مورد منهای جمله‌بندی ها بسیار خوب ظاهر شدید و بنده به عنوان خواننده لذت بردم.

مهم‌ترین نکته که باعث شد از ذوق پرپر بشم همین تراز بودن جملاته! خیلی خوشحالم که به انتقادات دوستان توجه می‌کنی و این‌گونه مشکلات رو به صفر نزدیک می‌کنید. اما اگه بخوام یکم روی مقاله زوم کنم به یک سری مشکلات هم بر می‌خوریم. البته اعتقاد دارم بعضی اوقات این اشتباهات از دست آدم در میره و بلاخره ایراداتی بوجود میاد که مطمعنم خودتون هم می‌تونید اون‌هارو تصحیح کنید. قالب کلی این ایرادات رو دوستان بهش اشاره کردن و بنده با گفتن یک سری توضیحات اون رو تکملی میکنم. اول اینکه سعی کنید تا حد امکان بازی رو اسپویل نکنید. درواقع اینکه اولش می‌گید "ماجرا از کجا شروع شد؟ (حاوی اسپویل فصل اول)" در واقع یک سری از کاربران رو از خوندن این نقد منع کردید. لابد سوال براتون پیش اومده که چرا؟ باید گفت متنی که حاوی اسپویله اصولا باعث میشه خواننده با احتیاط متن رو پیش ببره تا یه موقع براش اسپویل نشه. البته در بیشتر موارد خواننده ها از خوندن این بخش صرف نظر میکنن به دلایلی که گفتتم. البته جا داره به یک نکته هم اشاره کنم. استفاده از اسپویل بعضی اوقات هم جنبه‌ی مثبتی داره. برای مثال میشه بجای اینکه داستان رو شرح بدید، بیاین اون رو توصیف کنید. بین این دوتا خیلی فرق وجود داره. توی پیشنمایش‌ها هم میشه از اسپویل استفاده کرد (در صورتی که اطلاعاتی از داستان بازی در اختیار بود)، چون اصولا در پیشنمایش‌ها نویسنده اطلاعات کاملی از بخش داستانی نداره و فقط میتونه یک سری شرایط رو وصف کنه و اون هارو شرح بده.دومین مشکلی که بیشتر از سایر بخش‌ها تو ذوق می‌زد همین جمله بندی هاست. نمی‌گم جمله بندی ها بده، بلکه بعضی اوقات خوب هم بودن و باعث روون تر شدن جملات میشدن، اما بیشتر اوقات روون شدن یک مقاله به معنی عالی شدنش نیست. ساده تر بخوام توضیح بدم اینه که سعی کنید در شرایطی روونی جملات رو به نگارش ترجیح بدید که جمله بیش از حد دچار تکلف شده و نگارش تنها باعث پیچیدگی اون میشه. یعنی گاهی اوقات بهتره جمله روون باشه و گاهی هم نگارش درست باشه! مشکلی که شما داشتید در واقع حکم‌رانی نگارش بر مقاله بود. 

سوم اینکه سعی کنید همیشه از بهترین متن برای مقدمه استفاده کنین. شاید باورت نشه ولی بنظر خودم مقدمه از متن اصلی هم مهم تریه. چون‌که خواننده در اولین نگاه چشمش به مقدمه میخوره و اگه نتونه راضیش کنه حتی به متن اصلی نگاه هم نمیکنه و سریع پست رو ترک میکنه. لزومی نیست که تو مقدمه از تاریخچه استفاده کنید، هرچند قانونی نیست که این موضوع رو نقض کنه اما روال کار با این شرایط جذابتر بنظر میرسه. مقدمه رو با توضیف شرایط بازی به سمتی بکشید که اخرش به خود بازی متصل بشه.
چهارمنی و آخرین مشکلی که رفع اون میتونه باعث پیشرفت شما بشه بحث حجم مقاله هست. گاهی اوقات کم بودن مقاله دلیل بر ناقص بودنش نیست و برعکس همیشه طولانی بودن مقاله هم دلیل به کامل بودنش نیست. مثال بارزش هم مقاله‌ی خودم، با اینکه طولانی بود اما برخی از موضوعات اساسی در بخش های مختلف رو فراموش کرده بودم (مقاله‌ی دارک سولز 3). سعی کنید همیشه مقاله رو طوری تنظیم کنید که متن بر تصاویر قالب بشه و بیشتر از اون بنظر برسه.
به طور کلی با اینکه بنده با انتقاد های دوستان موافقم، اما بنظرم یکی از مقالات قدرتمند شما داخل انجمن بود و امیدوارم در آینده مثل همیشه گام های بلندی بردارید و پیشرفتتون هم مثل همیشه به چشم بیاد. برات آرزوی موفقیت میکنم امیر جان..

یا حق

[Big Killer]

خیلی کم دادی.این شاهکار حداقل9روباید میگرفت