گور پدر نقد! | دریچه‌ای که هرگز دیده نشد را دریابیم!

[Sir Big Wig]

گور پدر نقد! | دریچه‌ای که هرگز دیده نشد را دریابیم!

مدتی پیش که در حال گشت و گذار در فضای مجازی بودم، تصویری را دیدم که بسیار توجهم را جلب کرد. تصویر، پسر بچه‌ای را نشان می‌داد که علیرغم سن بسیار پایین خود، تعداد زیادی آجر را در دست داشت و حمل می‌کرد. آری، پسرک کارگر بود و ظاهرا پشتکار زیادی هم داشت...! پسرک خیلی کوچک بود اما به هیچ وجه ضعیف نبود! پسرک خیلی کوچک بود اما بار زیادی را بر دوش می‌کشید. همین تصویر، جرقه نوشتن این دست‌نوشته را در ذهن من زد.
شاید با خود بگویید ربط این نوشته به دنیای بازی‌های رایانه‌ای چیست؟ شاید هم به هیچ وجه نپرسید و اصلا حتی برایتان مهم هم نباشد! اما از طرفی دیگر، به صورت کاملا متقابل و منصفانه، پرسیدن یا نپرسین شما هم برای بنده مهم نخواهد بود و در هر صورت توضیحی که باید بدهم را خواهم داد...!
بسیار جالب است... دقیقا همانند پسر بچه‌ای که نماد مقدمه نوشته ما بود، بسیاری از بازی‌ها هم اینچنین‌اند و اینگونه رفتاری از خود نشان می‌دهند. بازی‌هایی که کوچک‌اند اما ضعیف نه! بازی‌هایی که کوچک‌اند و بعضا مستقل، اما علیرغم کوچکی‌شان بار سنگینی به دوش می‌کشند و مفاهیم زیادی برای انتقال و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. اینگونه بازی‌ها لایق ستایش‌اند... دقیقا همانند آن پسرک که لایق ستایش بود و لیاقتش را داشت که به خاطرش چند لحظه تفکر کنیم... تفکری با یک دید تازه... تفکری که عموم عوام از انجام آن عاجزند یا اینکه فقط به آن تظاهر می‌کنند. تظاهری پوچ که ارزش یک نیم نگاه هم ندارد!
بعضی از بازی‌ها برای درک شدن ساخته شده‌اند نه نقد شدن... بعضی از عناوین برای مخاطب ارزش قائل‌اند و به گونه‌ای ساخته شده‌اند که می‌خواهند من و شما را به فکر وادارند. پس چرا ما هم برای آن‌ها ارزش قائل نباشیم؟ چرا با درک آن‌ها چیزی به خودمان اضافه نکنیم؟ اینگونه عناوین را باید با یک دیده تازه دید و از زاویه‌ای به آن‌ها نگاه شود که درک شوند. فقط کافیست یک بار آن ذره‌بین کوفتی نقد کردن را کنار بگذاریم و وجهه نقادانه نگیریم و ذهن خود را تمام و کمال به بازی بدهیم... فقط کافیست یک بار چشمان خود را بر روی گرافیک لعنتی و باگ و گلیچ و افت فریم کذایی ببندیم و یاد بگیریم که ایراد گرفتن با کلاس نیست...! سپس ذهن خود را برای دریافت مفاهیم بازی باز کنیم... آن جاست که در می‌یابیم بعضی از عناوین چقدر زیبا هستند و چقدر حرف‌های ناگفته در دل خود جای دادند. و آن جاست که لذت می‌بریم از طرز فکر سازنده بازی که توانسته مفاهیمی را به طرز بسیار هنرمندانه در دل خود جای دهد و همچنین لذت می‌بریم از نوع نگاه خودمان که توانستیم آن مفاهیم را دریابیم.
بیایید کمی با خودمان فکر کنیم و برای چند لحظه خودخواهی را کنار بگذاریم و خودمان اولویت نباشیم...! بیایید فکر کنیم در مورد سازندگان بازی‌ها... افرادی که بعضی اوقات وقت و هنر و حرفه خود را تمام و کمال در یک عنوان اعمال می‌کنند و تا جایی که بتوانند، در القای مفاهیمی ارزشمند به من و شما کم نمی‌گذارند... اما بعضی از گیمران به ظاهر منتقد بزرگوار چه می‌کنند؟ تنها اشکالات و ایرادات عنوان را می‌بینند و مد نظر قرار می‌دهند و به بیان آنها افتخار می‌کنند...
قبول دارم که انتقاد یک حق است... یک حق طبیعی... اما بیان آن در قالب انتشار یک مقاله آن هم در یک فضای عمومی همانند همین انجمن چیزی است که جرئت و از آن مهم‌تر هنر می‌طلبد؛ وگرنه همه ما از اول دبستان نوشتن را یاد گرفته‌ایم...! بهتر است در زمینه مقاله‌نویسی صحبت را کوتاه کنم و شما را به اولین دست نوشته ارجاع دهم.

و اما در مورد درک عناوین...
بعضی از عناوین همانند یک سفره هستند... سفره‌ای که برای ما پهن شده و می‌توانیم از هر کجایش استفاده کنیم. اما ما چه می‌کنیم؟ با افتخار اعلام می‌کنیم که بازی فلان جایش کج بود! فلان جایش به دل ننشست! و در آن لحظه است که حس می‌کنیم منتقد قهاری هستیم و توانستیم از بازی عیب و ایراد استخراج کنیم...! اما بد نیست هر از گاهی کنار بکشیم... کنار بکشیم از نوشتن و تخریب کردن... کنار بکشیم از نعره زدن مشکلات یک عنوان در یک فضای عمومی همانند همین انجمن خودمان! و سپس آغاز کنیم... آغاز کنیم به یاد گرفتن تحلیل و درک یک اثر... آغاز کنیم به استخراج مفاهیم از یک عنوان خاص... این کنار کشیدن و آغاز کردن است که من و شما را به یک انسان خاص و صد البته به یک گیمر خاص تبدیل می‌کند...
مشکلات و عیب و ایرادها خودشان پیدا می‌شوند... بهتر است که من و شما خودمان را زیاد درگیر آن‌ها نکنیم...
تمام این دست نوشته در این عبارت خلاصه می‌شود: بعضی از عناوین را درک کنیم نه نقد! همین...!

موفق و پیروز باشید.

پ.ن: مثل دست نوشته‌های قبلی، عبارت‌های نامتعارف بسیار زیادی توی متن وجود داره که حضورشون الزامی بود!
پ.ن2: یه متن وجود داره در مورد بازی‌ها که ما چی ازشون یاد گرفتیم. متنی که توی این مایه‌ها بود: «من از کال او دیوتی یاد گرفتم که فلان.... من از اسسینز کرید یاد گرفتم که فلان.... من از متالگیر یاد گرفتم که فلان...!» عاجزانه خواهش می‌کنم که اون متن رو با این نوشته مرتبط ندونید و اینجا هم کپیش نکنید... حرف این دست نوشته با اون متن کلیشه‌ای کاملا جداست!

با سپاس.

[B.A.T]

خیلی خیلی خیلی متن قشنگی بود... ممنون و متشکر از شایان شفایی عزیز

[Mr.ISO]

همش حقیقته محضه 
ممنون واقعا مقالتون عالی بود 

[سجاد محمدی پور]

سلام خدمت (باید بگم استاد) آقای شفایی...
مقالتون رو خوندم و تحت‌تأثیرش قرار گرفتم. بعضی اوقات حرف حق جواب نداره. نمونش‌ هم میشه به همین عنوان QB اشاره کرد. در کل میشه گگفت نقد کردن خوبه ولی هرچی حد و اندازه‌ای داره. افراط تو هرکاری بده، حتی نماز خوندن! ...
لذت بردیم آقای شفایی. خیلی خوب میشه اگه هرچند وقت یک‌بار یه دست‌نوشته‌ای برامون قرار بدید...
موفق باشید

[Mobin Ahmadi]

هر چیزی لذت بخشه ولی تا وقتی که حد و مرزش رعایت شه. کاملا مخالف نیستم ولی باید بگم نقد و بررسی همچین بد هم نیستش. بعضی از نویسنده ها یه جوری بازی رو زیر ذره بین میبرن انگار بازیه نون باباشونو خورده! نقد و بررسی چشم کاربرا رو بیشتر باز میکنه و این چیز خوبیه ولی به شرطی که کاربرا فقط و فقط اونو ملاک قرار ندن
مشکل جای خودش ولی لازم نیست بازی به معنای واقعی کلمه تیکه تیکه بشه. خیلی بازی خوب داشتیم که فقط به خاطر نظر چند نویسنده تاکید میکنم نظر چند نویسنده شکست خوردن. دلیلش هم اینه که متاسفانه خیلیها نقد و بررسی یه سایت نامدارو ملاک میدونن و میگن چون فلان سایت فلان چیزو گفته پس همینطوره. آخه برادر من شاید اون منتقد نتونه با اون سبک ارتباط برقرار کنه. تو که اون نیستی ... بشین تجربه کن بازیتو اونوقت بگو خوشم میاد یا نه ...
همیشه من میگم که تا یه بازی رو تجربه نکردید درموردش اظهارنظر نکنید. الان قرار نیست چون گیم اسپات به کوانتوم ۶ داده پس دیگه بای بای کوانتوم ... 
کاش این جو موجود در میان گیمرا و بخصوص ایرانیا برطرف شه و فقط به خاطر چندتا مقاله که صرفا نظر شخصی نویسنده هستن یه بازی رو اینجا و‌اونجا تخریب نکنن

به شایان شفایی گرامی هم خسته نباشید جانانه میگم. هراز چندگاهی مارو با این دسته مقالات خوشحال کن ...

[Last Warrior]

متن زیبایی بود
یه سوال دارم شایان جان؛ این بازی مستقلی که در متن هم اشاره کردی، بازی خاصی‌ـه؟ یعنی از روی یه مصداق مشخص و نقدی خاص از یک بازی این متن رو نوشتی یا منظورت کلی بود؟ در واقع منظورم اینه که از یه چیزی ناراحتی( رفتارهایی یا نقدهایی یا ...) یا کلی بود حرفات و همون عکس و افکار خودت جرقه‌ی ماجراست که به ادامه نوشته و ... می‌رسه؟!
اینو بگی میریم سراغ یه بحث دیگه؛ البته بحث رعایت کردن نیم فاصله و ویرگول و غلط املایی و اینا نیست

[Ali Danger]

Wow
.
.
.
.
.
!!!Just...Wow

[Destiny]

اول از همه ممنون بابت مقاله 

واقعا با حرفاتون موافقم البته تقصیر خود ما هست که چون یک سایت معروف مثل Game spot انتقاد بدی از بازی کردی یعنی وافعا بازی بده شاید از لحاظ حرفه ای ایراد داشته باشه اما مهم اینه که برای ما که این عنوانو تجربه میکنیم لذب بخش باشه

متاسفانه بعضی از دوستان هستند که چون متای بازی کم شده میگن که اصلا بازی ارزش یه بار تجربه کردن نداره و مدام بازی رو میکوبن مثل همین عنوان Quantom Break با این که در حد انتظارا متا نگرفته ولی به نظرم یک عنوان کامل و عالیه و تجربه و اتمسفر جدیدی رو به ادم القا میکنه

بازم ممنون بابت مقاله زیبا

[mohamad edzio]

مقاله زیبایی بود.
دقیقا.الان جوری شده که گیمرا یه جورایی وسواسی شدن.مثلا قبلا قبل عرضه یه بازی و زمانی که عرضه میشد کسی زیاد دنبال نمرات و تریلر و ایناش نبود.الان تا یه بازی میاد مثله همین کوانتوم بریک انقد ازش بد میشنوم که تو خود بازی هم اگه ازش لذت ببرم باز هی دنبال ایراداش میگردم.
و یه نکته دیگه که خودتونم گفتین من با یه مثال توضیح میدم.شما بازی heavy rain رو در نظر بگیرین.درسته بازی تو زمان عرضه خیلیا به نوع گیم پلی و افت فریم و ایناش گیر دادن و ازش نمره کم کردن و کوبوندنش ولی یه بازی فوق العاده خلاقانه با مفاهیم بسیاری بود.
دیوید کیج اون رو برای درک گیمر ها ساخته بود.

[Free man]

خب اساسا با ریشه های مقاله مخالفم

نقد کردن یه بازی خیلی خوبه! و انصافا باید بازی هم نقد بشه... یعنی بازی بر اساس معیارها و سبکش نقد بشه
نه الکی و بی خودی اشکال و ایراد بگیریم و قصد تخریب داشته باشیم. بلکه باید واقعه گرا باشیم و بگیم متا و نقد خیلی چیز خوب و مهمیه

بروید که رستگار شوید  منم قسمت جدیده ساول ( بتر کال سال ) ببینم