نوآوری، فرمول موفقیت | نقد و بررسی Resident Evil 4

[Hamed Zahedi]

دانیال عزیز، سلام. می بینم که دست روی سری محبوب من گذاشتی! 

چرا برای چنین عنوان مشهوری به یک مقدمه کوتاه بسنده کردی؟ وای بر من! اگر جای شما بودم تنها برای شروع در بدترین حالت ممکن 800 کلمه را به فضاسازی اختصاص می دادم تا حال و هوای ورود به مقالم رو در مغز مخاطب آماده کنم.

فضاسازی نسبتا قابل قبولی در آغاز مقاله انجام دادی اما یک سری مشکلات نگارشی به چشم می خوره. اینکه اتمسفر حاکم بر محیط رو از زبان شخصیت اصلی بازی "لیان اسکات کندی" نوشتی، قابل تحسینه. در جمله اول از زبان لیان یعنی اول شخص نوشتی اما در جمله دوم، به یک باره از زبان راوی در خصوص محیط توضیح دادی و سپس دوباره به حالت اول برگشتی! چنین کاری نادرست هست و نباید زوایای دید در تعریف ماجرا رو مداوم عوض کنی.

به شهری عجیب، بی روح وکم سروصدا رسیدیم.چه می توان کرد باید وارد شد (اول شخص) دستیاران خود را ترک می‌کند و وارد می‌شود.(از زبان راوی) صدای کلاغ ها به گوش می‌رسد. حس غربت، بیداد می‌کند. کلبه ای قدیمی از دور پیداست. باید مسولیتی که به من داده شده را، به خوبی انجام دهم. آیا پاسخ تمامی سوالات در این دهکده است؟ ( اول شخص)

هر چه قدر که در مقدمه کم و کاری و بی سلیقگی نشون دادی، در روایت داستان عالی ظاهر شدی و در کنار معرفی عوامل و خط داستانی، نگاهی به شخصیت ها نیز انداختی که امری قابل ستایش هست.
در کل خوب بود ولی باید دانش ادبیت برای مقدمه رو ارتقا بدی.
خسته نباشی