دلایلی که باعث می شود گیمر به طرف یک بازی نرود

[Last Warrior]

 با سلام خدمت نویسنده عزیز
 مقالاتی که در زمینه های مختلف به مسائلی در مورد گیم و گیمرها می پردازه، همیشه میتونه جذابیت داشته باشه و خود من هم از خوندن این جور مقالات لذت می برم.
شاید اصلی ترین مورد همون عدم وجود جذابیت و ایده های نو در یک بازی باشه که گیمرها رو از بازی ناامید میکنه؛ البته مواردی مثل باگ های اعصاب خورد کن و ... هم از جمله موارد مهم هست.
مقاله خوبی نوشتید، شاید کمی کار کردن بر روی جملات و بررسی عمیق تر هر کدام از مواردی که اشاره کردید، می تونست مقالتون رو پربارتر کنه، در هر حال من از خوندن مقالتون لذت بردم.
اما در مورد مورد 5 من یک نکته داشتم:
این بازی Dark souls شاید نظرات متفاوتی رو در بین گیمرها ایجاد کرده، اونهم بیشتر به لحاظ سختی بیش از حدی که به نظر این بازی داره؛ البته شاید واقعا تجربه این بازی و مبارزات در اون واقعا برای عده کثیری خیلی سخت باشه؛ واقعا هم سخت هست اما این بازی واقعا متفاوت بود، ولی چرا؟
بعضی بازیها درجه سختی و سطح بندی دارن و این باعث میشه گیمر وقتی حس کنه که بازی کمی سخته سریع درجه سختی رو بیاره پایین و بعد بازی رو ادامه بده. اما در این بازی قضیه فرق داره، این بازی مقاومت و استقامت و البته شکست دادن نا امیدی رو لازم داره، شکست خوردن و پیاپی شکست خوردن در این بازی غیر قابل اجتناب هست ولی این شکست ها باید تجربه ای برای پیروزی بشن، باید در نبردهای مردانه این بازی با فکر جنگید تا موفق شد.
این بازی رو من با اون مشکلات عدیده روی PC بازی کردم .یادمه در بازی  به محلی بالای یک برج رسیدم  و یکی از اولین غول های بازی رو ملاقات کردم. چندین بار مبارزه با اون هیچ فایده ای نداشت و کم کم باعث شد که چند روز این بازی رو کنار بذارم، بعد از چند روز که دوباره بازی کردم، این بار یک راه جدید به ذهنم رسید، نزدیک محل مبارزه یک برج کوچک وجود داشت و من از اون بالا میرفتم و از روی اون  با شمشیر روی غول با شاخ ودم عزیز فرود میومدم و در سه چهار باری که این کار رو انجام دادم، کارش رو تموم کردم! اونجا بود که فهمیدم اینجا و در این بازی مبارزه فرق داره و دیگه فقط کلیک کردن نیست؛ تک تک دشمنان رو باید با روش خاصی از بین برد و اونوقت میشه راه پیروزی در این بازی رو به روشنی دید.

در هر حال ... ممنون بابت مطلب خوبتون
پیروز باشی